|
2002
|
|
|
–Zoritxarrez, halakoxea
|
dun
mundua, batzuk hemen bizia jokatzen, eta beste batzuk ihesi...
|
|
2005
|
|
|
– Dena jakiten
|
dun
mundu txiki eta hertsi honetan. Habil, hoa berehala eta ez hadila nehoiz Otsabidera itzul!
|
|
2009
|
|
|
Hormaren kontra etzanda gelditu zen aulkia, hanka bat erdi zintzilik. Ikasi
|
dun
munduari tokatu zainan altueratik begiratzen! esan zidan dendara sartu eta aulki hautsiari begira gelditu nintzenean.
|
|
2010
|
|
|
LUKAS. (eten) Etzarete konturatzen ala? Ikerne
|
dun
mundu honetan gehien maite dudan pertsona.
|
|
|
Gizakia ez
|
dun
mundu honen korona, zeren korona guziak urrez eginak baitira.
|
|
|
Ostia berria
|
dun
Mundu Berria.
|
|
2012
|
|
|
Jack Palance: Benetan uste
|
dun
munduko gizonik txarrena naizela?
|
|
2013
|
|
|
Nahi badun garbitzen dinat. Polizier sobera
|
dun
mundu honetan, bat gehiago edo gutiago ez din fitsik aldatuko. Nahi dun hil dezadan. Ez, ez nauk hiltzaile bat, mediku bat nauk, mediku ahul bat bakarrik.
|
|
2015
|
|
|
Lan batetik bestera maite
|
dun
mundutik ateratzen hauen azelerazio bidea laga ezinda, negar ere autoan egin beharrean haiz, berriz.
|
|
2020
|
|
|
Hormaren kontra etzanda gelditu zen aulkia, hanka bat erdi zintzilik. Ikasi
|
dun
munduari tokatu zainan altueratik begiratzen! esan zidan dendara sartu eta aulki hautsiari begira gelditu nintzenean.
|
|
2022
|
|
|
Eta denek ahotan zerabiltena entzun zuen amak. " Itxura denez, aurten akabatzen
|
dun
mundua", esanez etorri zitzaidan, eta nik barre egin nuen, zuk orain egin duzun bezala, eta amari esan nion: " Oraintxe ez dakite zer asmatu herri honetan!".
|
|
2023
|
|
|
Izerdi hotzak geruza lirdingatsu batez estali zidaan aurpegiko azala, garai batean hain leuna, hain distiratsua izaten nuena, begiak hondoratuta nitian, ezpainak idor eta zartatuta, bekoki sudurrak zimurrez beteta. Geâo ta elkarren antz aundigoa diñaâu, aditzen nian amaren marmarra artean, baina orduan bildu nitian neure baitan geratzen zitzaizkidan indar apurrak, itzali nian jarlekuko argitxoa, gorde nian sakelan ispilutxoa eta neure buruari esan nioan adoretu nahian, Garbiñe, aski
|
dun
mundua amaren begietatik ikusteaz, gazteagoa zenean, hark ere probatu zitinan, probatu zituenez, makina bat kirten, aitarenaz aparte. Eta, hire adinean, igual ez haiz ama gaztetan bezain guapa izango, baina gaizki ere ez hago, koño, eta mugitu ezan atzealde hori, eta orduan itsasoko olatuak bezala etorri zitzaizkidaan aluan gora gizon arrotza eta harekin izandako plazera, eta oharkabean kilometroak eta kilometroak egon ninduan ilunpetan, baita Landak alderik alde zeharkatzeraino ere, hatzak aztarrika galtzen kremailera jaitsiaren beste aldean, maitalearen akorduan gorputz gogoetan atsegin hartzen; eta ezordutan Baionako autobus geltokira iritsi ginelarik, expressoaren leihoaz bestaldean ikusi nian liluraturik nola egiten zuten bat Aturrik eta Errobik, gauaren babesean musuka ari diren maitale isilak irudi, eta Anje Duhalderen Isilean abestiaren doinu atsegina etorri zitzaidaan gogora oharkabean, eta isil, isilean ninderamaan, iduri ibai laño eta leun bat, goxo, goxoki nire maitalearengana, inguratzen nintzaioan, hain atsegina zuan, ez zian bestek ez zutenik, baina preso nengoan haren sareetan, zein goxo nengoan bere besoetan, eta ahopetik abesten nioan:
|