2000
|
|
" Henrirena?", esan zuen Lazarok; Xan kale erdira eraman eta: " han kale kantoian ikusten
|
duk
ba, leiho gorri ilunekiko bat. Hura zuan Henriren etxea".
|
2001
|
|
Noiztik? Aste honetan diruz urri henbilelako zuritoak edaten aritu hintzela eta horregatik behingoagatik mozkorrik harrapatu ez huelako, ez
|
duk
ba esango aingeru bat haizenik ezta?
|
|
‘Ayahuma, eta nor
|
duk
ba Ayahuma? ’
|
|
– Ez gaituk hona etorri denbora galtzera, pottoko! Zer uste
|
duk
ba hik. Beste zereginik ez dugula, hemen eseri eta izadiaz gozatzea baino?
|
2003
|
|
–Izango ez
|
duk
ba! Atxilotzeko sekulakoa montatu zitean auzoan.
|
|
Edo mesfidati. Zer nahi
|
duk
ba, Sartre jauna, haren ipurdiaren atzetik ibili hintzen moduan ibili eta gero. Bollera ote zitekeen ere zabaldu zuan noizbait auzoan, gogoratzen haiz?
|
2004
|
|
–Oraintxe
|
duk
ba garaia lasai arraio harekin gelditzeko. Nigatik libre haiz.
|
|
Ostia, hi. Ez
|
duk
ba ahaztekoa baina, Saxoren mobida horrekin... Zer ordu duk?
|
|
" Ez
|
duk
ba samurra izango gaur izerdiarekin egitea."
|
|
" Horixe; zer uste
|
duk
ba. Dena kalkulatuta zagok."
|
|
" Zer amets egin
|
duk
ba?"
|
2005
|
|
Orain partida gehiago jokatu behar direla esan egiten da, baina gero eguna iristen denean eta galderak egiten zaizkionean pilotariari," lehen partida hori arriskutsua baita" esaten dute. " Eta zeinen kontra jokatu behar
|
duk
ba?" Eskasenaren kontra. Eta hura arriskutsua?
|
|
–Nik nota txarrak ateratzen ditiat, hik onak; ni gaiztoa eta hi aingerua –oihukatu zuen–; nor izango
|
duk
ba hemen Kuraki?
|
|
–gerturatu zen Joxe Mari, teilatutik jaitsi berria?. Hau ez
|
duk
ba honela geratuko! Zerri hauei ez utzi hemendik joaten ni itzuli bitartean!
|
|
– Errient nahi dukala? Aski
|
duk
ba zizare pikatzaile... Eta ontsa kontent hortara heltzeaz ere!
|
|
Horixe nahikoa denbora izango duala, ez
|
duk
ba izango, zozoa! Hori bai:
|
|
Zer egongo
|
duk
ba. Gauza handirik ez.
|
|
Edo areago, halako gauzetan aurkitu uste zenuen egiazko denboraren tasuna. Azken finean, pentsatzen zenuen, zer
|
duk
ba denbora, lo baten eta bestearen arteko etena baino. Sendabidea aurkitu uste zenuen, naturaren gauza eta gertaera horietan guztietan adimena zintzilik jartzen zenuenean.
|
2006
|
|
–Nor izango
|
duk
ba. Hankapalo!
|
|
– Zer nahi
|
duk
ba jartzea? –galdetu zidan kamareroak, musika aldatzeko eskatu nionean.
|
|
Ez duk inoiz errespetuz berba egiten ikasiko. Zer jakin gura
|
duk
ba?
|
|
– Hi boxealaria izango haiz, baina Anjel honek idi pare baten indarra zaukak oraindik –estuago tinkatu dio eskua– Zer uste
|
duk
ba?
|
|
–eta Goiok ez zuen buruaz ezetz esateko lanik ere hartzen, garbi bai garbi baitzen galdera erretorikoa zela–, prestakuntza, prestakuntza, prestakuntza da beharrezkoa alternatiba bat eratzen dugun bitartean, eratuko dugun egunerako, kostako da baina, hori ez dago ukatzerik, errealitatea konplexua eta aldakorra delako, horrexegatik beragatik hain zuzen, eta gero fabrikako lankideen eta sekzioko sugegorrien komentarioak, begira urliaren semea, lau urte baizik ez ditik eta lehengoan, nagusi izatean zer izan nahi duen galdetu eta ez al zian erantzun, ba, Hipertrolako ingeniari aurrez jubilatua soldataren ehuneko laurogeita hamarrarekin, Hi per tro la ko in ge nia ri au rrez ju bi la tua sol da ta ren ehu ne-ko la ro ta ha ma rra re kin, dena braust, baina silabak ongi markatuz eta silaba bakar batean zalantzarik edo tostorrik egin gabe, hori ez duk galduko, bizi bizi zetorrek, edo sandiaren aita hil berriarena, aita ona izan zuan, eta norbaitek inozoki galdetu, zer, seme alabekin mintzatzen zuan, seme alaben edukazioaz arduratzen zuan, kariñosoa zuan, edo zer, eta erantzuna labana kolpe bat bezala, ez, motel, ez, azkar hil zuan eta diru pixka bat utzi zian, dena zetorren ondo egun kloniko horiek iragateko, katean tapizeria jarri berriari errepasoa egiten, jostura bat tokiz kanpo han eta olio orban bat hemen, jardunaldi bakoitzean horrenbeste kotxe eta azkar ibili beharra orain gaueko txandan zebilen taldeak ehuneko hamarra ateratzen zielako produkzioan, Goiok ez zuen ulertzen, zertarako hainbeste presa gero handik sei hilabetera, merkatuaren egoera zela-eta, produkzioa mantsotu behar bazen eta fabrika hainbeste egunetan ixten bazuten, fabrika itxita zegoeneko egun libreak egun poltsarako, martxa hartan jubilazio egunean bi lan urteko zorra edukiko zuen enpresarekin, Armani, esplikatuzak hau, bizitza guztia lanean eta orain hauek zatozek dirua zor diedala, potroak, gero, bai, bazakiat denbora aldakorrak direla, baina ez nian uste sekula hainbeste aldatuko zirenik, lan egiteagatik ordaindu beharra, gaur jan ditudan lentejak datorren hilean pagatuko ditiat, zorretan jan ditiat, potroak gero, eta egunak joan egunak etorri, denak igual igualak, elkarrengandik bereizezinak, lenteja platerkadako bi ale bezainbeste, sikiera produkzio bitartekoak aitzurra eta pala ez diat esango baina hondeamakina eta barrenoa balira, horiek egitate kontrolagarriak zituan, ukigarriak, hurbilak, fisikoak, nire kapazitateentzako dimentsio ulergarrikoak, humanoak, baina orain dena egon zagok, baina sekula egon gabe, deabru ikusezin batek mugitzen ditik hariak hiperespazioko tokiren batetik, nonbait, mutilak, izorratu gaitiztek, esan ohi zuen Goiok, gaur egun dena duk birtuala, nire buruko soila izan ezik, igual, ez zaitez horregatik kezkatu, esaten zuen Armanik, ilea ugaritzeko genea aurkitu ditek saguetan, eta produktu bat atera ditek, funtzionatzen omen dik, baina ez hadi kezkatu, orain serio esaten diat, eta batez ere, ez hadi kexatu, sekula ez gaituk gaur den egunean bezala bizi, begiratu hire inguruan, Goio, noiz eduki ditiztek langileek horrelako kotxeak, noiz bidali ditiztek seme alabak unibertsitatera, noiz eduki ditek bigarren etxebizitza, noiz jokatu burtsan, noiz inbertitu, Armanik hori esaten zuenean Goiori bihotza jausten zitzaion lurrera, iruditzen zitzaiolako bere semeak arrazoi zeukala, bere semeak ezertarako balio ez zuen zahar bat zela uste zuelako, izan ere, pentsatzen zuen Goiok, ez nauk aita ona izan, azkar hil, auskalo, baina dirurik utziko ez dudalakoa segurua duk, nik ez zakiat burtsan jokatzen, orduan irri egiten zioten, ez dakiala burtsan jokatzen?, hori erraza duk, motel, ea: badakik frontoian jokatzen?, ba, orduan burtsan jokatzen ere badakik, ez zakiat ba, defenditzen zen Goio, hik nahi duana esango duk baina nik frontoiarena garbiago ikusten diat, tira, orduan ez hadi gehiago kezkatu eta jokatu frontoian, eta uztak burtsa Armanirentzat, Armanirentzat?, Goio harrituta, ez duk izango, berriz irri egiten zioten, izango ez
|
duk
ba, nondik uste duk ateratzen duela bestela, horren traje bakoitzak hire pagaren erdia balio dik, Goio, mesedez, Goio, –hau Armani zen–, Goioren begietan irakurtzen zuen mesfidantzak asaldaturik, eta nork lortu zian KPI gehi bateko igoera, zer uste duk, gauza horiek traje eder bat eramateagatik lortzen direla?, ez horixe, gure indarraren kontziente direlako lortzen dituk, eta guk badaki... badakik frontoian jokatzen?, ba, orduan burtsan jokatzen ere badakik, ez zakiat ba, defenditzen zen Goio, hik nahi duana esango duk baina nik frontoiarena garbiago ikusten diat, tira, orduan ez hadi gehiago kezkatu eta jokatu frontoian, eta uztak burtsa Armanirentzat, Armanirentzat?, Goio harrituta, ez duk izango, berriz irri egiten zioten, izango ez duk ba, nondik uste duk ateratzen duela bestela, horren traje bakoitzak hire pagaren erdia balio dik, Goio, mesedez, Goio, –hau Armani zen–, Goioren begietan irakurtzen zuen mesfidantzak asaldaturik, eta nork lortu zian KPI gehi bateko igoera, zer uste duk, gauza horiek traje eder bat eramateagatik lortzen direla?, ez horixe, gure indarraren kontziente direlako lortzen dituk, eta guk badakigulako nola tratatu jendilaje hori, nola erabili, nola kudeatu gure indarra, eta horrek, gaur egun, lehen ez bezalako gauzak eskatzen ditik, esaterako irudia, esaterako trajea, nire trajea hire buzoa duk, gauzak izugarri aldatu dituk, errealitatea bera aldakorra duk, lehen ere ez al genian horretaz hitz egin, trajea atrezzoaren parte duk, baina patronalaren aurrez aurrekoak gogorrak dituk, gogorrak gero, baita zera ere, esaten zioten orduan beste mihigaizto batzuek, baina ez al diok bibotea ikusi, Armaniren bibotea sarria zen, itxia, batek bertan edozer aurkitzea espero duen horietakoa, ez al diok bibotea ikusi, nik lehengoan bertatik langostino azal bat ateratzen ikusi nian, horiek babokeriak dituk, Goio, patronalaren amarru zaharrak, borrokan kontsekuenteenak direnak desprestigiatzeko, horretan ez zagok aldaketarik, hori betiko errealitatea duk, hik hain ongi ezagutzen duana, Goio, hori jokabide betierekoa duk, dena den ulertzen diat, Goio, hain zuzen lehengoan hitz egin nian horretaz beste hainbat konpañerorekin, konfiantzazkoekin, badakik gauza nola dagoen gaur egun, garai berriei egokitzeko ahalegindu beharra zagok, lehen pentsaezinak irudituko litzaizkigukeen soluzioak, ez duk afiliatuentzako plan bat, ezin zaiok horrela deitu, baina sindikatuak ez dik begi txarrez ikusten, urte luzeetako afiliazioa daramaten kideentzat duk, bakarrik, eta pentsatu diagu agian hik, bakoitzak hainbeste jarri behar dik, nahi duenak, noski, nahi ez duenak ez dik jarri behar eta ez duk deus gertatzen, gero sindikatuak eramango dik irabazien ehuneko hainbeste, gainerakoa norberarentzat, joño, Armani, esaten didazun hau, ez nuen sekula pentsatuko, ez al zaizu iruditzen pixka bat, nola esango nuke, gure estilotik, gure etikatik kanpo, etika, etika, erraz esaten duk etika, esadak, Goio, hogeita hamabost urte buzoarekin ibilita, hiru txandatan, eta uste al duk hiri kontu eske etortzeko eskubidea eduki dezakeenik inork, urlia, sandia eta berendia sartu dituk, guztiz legala duk, errealitate aldakor honetan zilegi duk kapitalaren tresnak klase ikuspegi batekin erabil ditzagun, zilegi eta logikoa, ezin gaitezkek atzean geratu, ez kezkatu etikagatik, etika arazo faltsuengatik, ez zakiat, zioen bere artean Goiok, niregatik igual ez nikek egingo, baina familiarengatik, andrea eta semearengatik, semeak uste dik bere aita tonto hutsa dela, ez duk diru asko baina bizi osoko aurrerakina duk, edo ia, ateratzen denarekin etxean obra egingo genikek eta semea bidaltzen genikek kanpora ingelesa ikastera, Armanik arrazoi dik, ez diat kezkatu behar horregatik, eta zer arraio, ez ditek esaten, ba, mihigaiztoek, Armanik ordu sindikalak aprobetxatzen dituela bere swing a edo dena delakoa hobetzeko, orduan, zergatik ez ni... ez diat kezkatu behar horregatik, baina ez, esaten zioten beste lankide maltzur samar batzuek, ez kezkatu horregatik, kezkatu beste honengatik, eta berripaper bat erakusten zioten, non esaten baitzen planta itxi eta beste norabait eramango zutela, gaur jan dituan lentejak zorretan jan dituk, bai horixe, baina kreditua bukatu zaik, ez zagok lenteja gehiagorik, garaiz baino lehen azken tanta arte zukututako limoia haiz, hik ez duk jada limoi urik ematen, kitto beraz, baina lentejak jaten segitu behar diat, hor konpon, hi, Goio, hori ez duk euren problema, jabeena, alegia, Armani, Armani, noizko alternatiba famatu hori, urteak dituk esaten duala ez dela biharko, baina ordutik bihar asko pasatu dituk, edozer baino lehen, ez gaitezen urduri jar, antola gaitezen, gainerako sindikatukook eta gainerako lankideok, orokorrean, bat datoz, egoera larria da, bai, baina guk ere indarra daukagu, manifestazio bat egingo dugu, hasteko, ezin gaituzte part botata utzi, konpromisoak dauzkate gurekin, ederki asko aberastu dira gure kontura, azken hamabost urteetan, borroka egingo dugu, negoziatu dute, negoziatzera behartuko ditugu, langileria berriro karrikaren jabe, beren ikur zaharrekin, jendea trumilka bildurik, Poliziaren karga bat edo beste, atxilotu batzuk, ez beste garai batean bezainbeste, hala ere, ez kargak eta ez atxilotuak, eta patronala eseri da sindikatuekin negoziatzera, ikusten, Goio, esaten zuen Armanik, ikusten, orain, albiste on horrekin batera badut beste bat txarra, urte on batzuen ondoren Elektrikak jaisten ari dituk, baina lanpostuei eutsi egingo zieagu, bai horixe, negoziazioak gogorrak izango dituk, negoziazioak gogorrak izaten ari dira, luzeak izaten ari dira, eta ez dirudi bide onetik doazenik, Elektrikak berriro behera, potroak, hi, negoziazio luzeak eta korapilatsuak eta halako desanimo orokorra zabaldu da fabrikan, aldez aurretik sentitutako derrota batena, kalean ere gero eta jende gutxiago, Poliziak ez du kargatzeko ez inor atxilotzeko beharrik ikusten, pintura planta hemen geratuko da, berrogeita hamazazpitik gorakoak aurrejubilatuko dituzte, eta gainerakoak kalera, hiru mila, bai, hiru mila baino beste lau milarena salbatu dugu, zer nahi duzue, ez dago besterik, baina nik berrogeita hamasei dauzkat, Armani, zorte txarra, Goio, zorte txarra, ahal izan den guztia egin dugu, baina ez dago besterik, azkenak argia amata dezala.
|
|
badakik frontoian jokatzen?, ba, orduan burtsan jokatzen ere badakik, ez zakiat ba, defenditzen zen Goio, hik nahi duana esango duk baina nik frontoiarena garbiago ikusten diat, tira, orduan ez hadi gehiago kezkatu eta jokatu frontoian, eta uztak burtsa Armanirentzat, Armanirentzat?, Goio harrituta, ez duk izango, berriz irri egiten zioten, izango ez duk ba, nondik uste duk ateratzen duela bestela, horren traje bakoitzak hire pagaren erdia balio dik, Goio, mesedez, Goio, –hau Armani zen–, Goioren begietan irakurtzen zuen mesfidantzak asaldaturik, eta nork lortu zian KPI gehi bateko igoera, zer uste duk, gauza horiek traje eder bat eramateagatik lortzen direla?, ez horixe, gure indarraren kontziente direlako lortzen dituk, eta guk badakigulako nola tratatu jendilaje hori, nola erabili, nola kudeatu gure indarra, eta horrek, gaur egun, lehen ez bezalako gauzak eskatzen ditik, esaterako irudia, esaterako trajea, nire trajea hire buzoa duk, gauzak izugarri aldatu dituk, errealitatea bera aldakorra duk, lehen ere ez al genian horretaz hitz egin, trajea atrezzoaren parte duk, baina patronalaren aurrez aurrekoak gogorrak dituk, gogorrak gero, baita zera ere, esaten zioten orduan beste mihigaizto batzuek, baina ez al diok bibotea ikusi, Armaniren bibotea sarria zen, itxia, batek bertan edozer aurkitzea espero duen horietakoa, ez al diok bibotea ikusi, nik lehengoan bertatik langostino azal bat ateratzen ikusi nian, horiek babokeriak dituk, Goio, patronalaren amarru zaharrak, borrokan kontsekuenteenak direnak desprestigiatzeko, horretan ez zagok aldaketarik, hori betiko errealitatea duk, hik hain ongi ezagutzen duana, Goio, hori jokabide betierekoa duk, dena den ulertzen diat, Goio, hain zuzen lehengoan hitz egin nian horretaz beste hainbat konpañerorekin, konfiantzazkoekin, badakik gauza nola dagoen gaur egun, garai berriei egokitzeko ahalegindu beharra zagok, lehen pentsaezinak irudituko litzaizkigukeen soluzioak, ez duk afiliatuentzako plan bat, ezin zaiok horrela deitu, baina sindikatuak ez dik begi txarrez ikusten, urte luzeetako afiliazioa daramaten kideentzat duk, bakarrik, eta pentsatu diagu agian hik, bakoitzak hainbeste jarri behar dik, nahi duenak, noski, nahi ez duenak ez dik jarri behar eta ez duk deus gertatzen, gero sindikatuak eramango dik irabazien ehuneko hainbeste, gainerakoa norberarentzat, joño, Armani, esaten didazun hau, ez nuen sekula pentsatuko, ez al zaizu iruditzen pixka bat, nola esango nuke, gure estilotik, gure etikatik kanpo, etika, etika, erraz esaten duk etika, esadak, Goio, hogeita hamabost urte buzoarekin ibilita, hiru txandatan, eta uste al duk hiri kontu eske etortzeko eskubidea eduki dezakeenik inork, urlia, sandia eta berendia sartu dituk, guztiz legala duk, errealitate aldakor honetan zilegi duk kapitalaren tresnak klase ikuspegi batekin erabil ditzagun, zilegi eta logikoa, ezin gaitezkek atzean geratu, ez kezkatu etikagatik, etika arazo faltsuengatik, ez zakiat, zioen bere artean Goiok, niregatik igual ez nikek egingo, baina familiarengatik, andrea eta semearengatik, semeak uste dik bere aita tonto hutsa dela, ez duk diru asko baina bizi osoko aurrerakina duk, edo ia, ateratzen denarekin etxean obra egingo genikek eta semea bidaltzen genikek kanpora ingelesa ikastera, Armanik arrazoi dik, ez diat kezkatu behar horregatik, eta zer arraio, ez ditek esaten, ba, mihigaiztoek, Armanik ordu sindikalak aprobetxatzen dituela bere swing a edo dena delakoa hobetzeko, orduan, zergatik ez ni... ez diat kezkatu behar horregatik, baina ez, esaten zioten beste lankide maltzur samar batzuek, ez kezkatu horregatik, kezkatu beste honengatik, eta berripaper bat erakusten zioten, non esaten baitzen planta itxi eta beste norabait eramango zutela, gaur jan dituan lentejak zorretan jan dituk, bai horixe, baina kreditua bukatu zaik, ez zagok lenteja gehiagorik, garaiz baino lehen azken tanta arte zukututako limoia haiz, hik ez duk jada limoi urik ematen, kitto beraz, baina lentejak badakik frontoian jokatzen?, ba, orduan burtsan jokatzen ere badakik, ez zakiat ba, defenditzen zen Goio, hik nahi duana esango duk baina nik frontoiarena garbiago ikusten diat, tira, orduan ez hadi gehiago kezkatu eta jokatu frontoian, eta uztak burtsa Armanirentzat, Armanirentzat?, Goio harrituta, ez duk izango, berriz irri egiten zioten, izango ez
|
duk
ba, nondik uste duk ateratzen duela bestela, horren traje bakoitzak hire pagaren erdia balio dik, Goio, mesedez, Goio, –hau Armani zen–, Goioren begietan irakurtzen zuen mesfidantzak asaldaturik, eta nork lortu zian KPI gehi bateko igoera, zer uste duk, gauza horiek traje eder bat eramateagatik lortzen direla?, ez horixe, gure indarraren kontziente direlako lortzen dituk, eta guk badaki...
|
2007
|
|
Roberrek arrazoia ematen zion orduan: . Zer egingo
|
duk
ba aldeano jende horrekin. Horiek ez zekitek ezta ipurdia paperarekin garbitzen ere?.
|
|
Amak negar egiten dik aulkiarekin irteten ikusten nauen bakoitzean; hirekin akordatzen omen duk. Akordatuko ez
|
duk
ba! Zenbat erretolika ez ote hituen entzun, mukizu horrek, egurrezko aulki oker horretatik.
|
|
" Eskopetarekin atera ez
|
duk
ba!".
|
|
–Izango ez
|
duk
ba!
|
|
– Ez
|
duk
ba Donostiara alde egingo! –esan zion Kepak.
|
|
– Ez
|
duk
ba Donostiara alde egingo! –oihu egin zion Anderrek, trufaka.
|
|
— Hauxe
|
duk
ba afera! Hezurkin horiek hainbeste balio badutea kalapita horren ezartzeko?
|
|
— Ba, joan
|
duk
ba, arazorik gabe
|
|
Kasu!!! Ehoa
|
duk
ba hori
|
|
Eskolarat heltzean, goizean, Xano berehala hasten zen bere gauaz amestu ibileren kondatzen, bestek erran gatik aldi guziz: " ago ixilik, badiauk aski hire xorokerietaz, zerbaiten gatik
|
duk
ba hire Pinokio sudur hori!". Eta aintzina segitzen baitzuen entzunetaz kasu egin gabe, broma eta burlak gehitzen ziozkaten, irri pusaka ibiliz, sudurrari tirakada zonbait eginez ere.
|
|
Hobeki lerratzen ba, bena patarrak bestalderat emaiten zian eta gu zolarat lerratu orduko, funtsian ez beti lerren gainean bena ipurdi gainean ere, berriz goiti jin behar ez ginelakotz eskolarat buruz ari! Hauxe
|
duk
ba balentria!
|
|
Kattalinek, lehen alkian jarririk igi hunat, igi harat, ez jakin norat so egin, erdi irri maltzur bat ezpainetan," gaizo trixtia hola nahiago
|
duk
ba ote?".
|
|
Hortan Battitta nigarrez hipaka hasten da, denak harriturik daudela," biktima bat naiz, nehork ez nau maite, mundu guzia kontra dut, ai ei ai, hilen naute" eta beste. Pettani ere dolua sartzen ari zitzaion," eta futxo badakiat bertza harek diela nunbait, jandarma zozo horiek ez badute hatzeman ere, izigarri
|
duk
ba hola ikustea... aski zatan berak itzultzia eta kitto...
|
2008
|
|
–Hara bestea! Non uste
|
duk
ba neukala? –galdetu zuen Silverrek burlati.
|
|
Hi nor haiz, Tom Morgan? Ez
|
duk
ba usteko hi haizela hemen kapitaina. Mila deabru, nik erakutsiko diat zuzen ibiltzen!
|
|
–Ez al
|
duk
ba esan arauak ezagutzen hituela? –erantzun zuen Silverrek mespretxuz?.
|
|
KAR: Zer nahi
|
duk
ba, negar egitea?
|
2009
|
|
Baina horrela izan duk. Pena
|
duk
ba...
|
|
–Pena
|
duk
ba. –Benetan penatua zirudien Ugartek?.
|
|
KEVIN. Hara bestea! Erraza
|
duk
ba!
|
|
KITTO. (Haserre) Hoa portzulo! Nola existituko
|
duk
ba. Desagertuta zagok eta!
|
|
LAGUNA. Zer uste
|
duk
ba. Hamar urte kriston odolkia duk!
|
|
KEVIN. Zer
|
duk
ba?
|
|
Etxean igual, arropa aldatzera joan duk. Zer gertatzen
|
duk
ba?
|
|
Ba ikusten duk, oraingoan ez. Eta nolatan ez
|
duk
ba lehenago begiratu?
|
|
INDIO. Zer uste
|
duk
ba. Onenarekin ari haiz!
|
|
AITOR: (Serio) Aizak Lukas, hau ez
|
duk
ba hirea izango?
|
|
ABEL. Horixe
|
duk
ba azalpena. Norbaitek atera egin zian gutuna.
|
|
Eta? Zeri buruz hitz egin nahi
|
duk
ba?
|
|
ABEL. Oso sinplea
|
duk
ba. Kandido duk gerente berria, eta nahikoa esan diat.
|
|
– Joango
|
duk
ba Maria Kristina!
|
|
– Mindua egoteko, ederki hustu
|
duk
ba –aurpegiratu dit.
|
2010
|
|
KEVIN. Amigo! Zer uste
|
duk
ba?
|
|
IBON. (Erdi barrez) Zer nahi
|
duk
ba. Desastre hutsa haiz!
|
|
KEVIN. (Larritasuna disimulatuz) Esan ez
|
duk
ba badakiela bere burua zaintzen?
|
|
KANDIDO. Ikusten
|
duk
ba. Iritzia aldatu dik.
|
|
TXIMISTA: Zer
|
duk
ba txikia mundua! Naroa lagun zaharra diat.
|
|
ANDONI. (mesfidati) Ze? ez
|
duk
ba nik ez dakidan zerbait jakingo, ezta?
|
|
" Hau al da Lubis?", galdetu zuen harrituta. " Izango ez
|
duk
ba!", erantzun zion Sebastianek zotinka. " Ene Jaungoikoa!", hots egin zuen Ubanbek.
|
|
Hutsune bat sumatzen zen hura egondako tokian. " Hik jakingo
|
duk
ba gordelekua zer den?" Mesanotxe gainean zegoen linterna hartu zuen. " Etxe barruan disimulatuta egoten den zulo bat, ezta?", esan nion.
|
|
" Errumaniarra? Ez
|
duk
ba marrokiarra esan nahiko? —Josebak bi eskuekin eusten zion garagardo botilari, eta hari baizik ez zion begiratzen.
|
|
—Hirurehun gainean hogei? —barrezka besteak— Traketsa
|
duk
ba! Ondo zatarra behar dik eraikuntza horrek.
|
|
– Dotorea! Nondik atera
|
duk
ba?
|
|
– Tuba, tresna ederra
|
duk
ba: pom pom pam pom –esan zuen Txarlik.
|
|
– Noiz ezagutu
|
duk
ba?
|
|
– Zer demontre... Zer
|
duk
ba?
|
|
– Zergatik utzi
|
duk
ba lana? –galdetu zion Enekok.
|
2011
|
|
KANDIDO. Ikusten
|
duk
ba, ez huen zertan?
|
|
KEVIN. Zer gertatuko
|
duk
ba?
|
|
ERNESTO. (Larri) A bai? Zerbait deskubritu al
|
duk
ba?
|
|
FERMIN. Ilusioa
|
duk
ba bizitza honetan inportanteena.
|
|
ABEL. Ez
|
duk
ba, bizimodu txarra.
|
|
KOLDO: Ederki egin
|
duk
ba! (Leterena erdi kantuan) Periodikua letuz ilustratzen gara, ez?
|
|
MANEX: Ez
|
duk
ba zertan. Egin beharrekoa egin genian, jende guztiak egingo lukeena.
|
|
– Baina ez utzitako emakumearengana. Zer nahi
|
duk
ba, atea jo eta besoak zabalik lepora salto egitea, afaria mahaian duela esatea edo arrastaka ohera eramatea. Munduak bueltak ematen segitzen dik norbera gabe ere.
|
2012
|
|
–Zer
|
duk
ba, zer duk ba?
|
|
–Zer duk ba, zer
|
duk
ba?
|
|
– Hi, ta, zer behar
|
duk
ba?
|
|
KEVIN: Zer nahi
|
duk
ba?! Erre egiten zidak!
|
|
Lukas, Malen? ez
|
duk
ba bi horien susmorik izango?
|
|
EIDER. Eta? Zer pentsatu
|
duk
ba?
|
|
(Pausa) Eta? Zer
|
duk
ba. Zertarako deitu didak?
|
|
(Pausa) Eta? Zer
|
duk
ba. Zertarako deitu didak?
|
|
ABEL. Zer
|
duk
ba?
|
|
Hago isilik!!! Norena izango
|
duk
ba??!!!
|
|
Heriotza bakea
|
duk
ba, hemen ainitzek hori bazakitek: ordrea atxikitzeko, hala duk ere, denak ordrean dituk, orai.
|
|
Aa, seurki, tenorea... Hau
|
duk
ba gu bakotxari doakion egitaraua. Bereziki azken orena deitzen den hartan.
|
2013
|
|
–Pena
|
duk
ba. Ilusioa egiten zidaan hirekin joatea.
|
|
Redio! Eta zer egiten
|
duk
ba hemen, gazte. Etorri, etorri.
|
|
AXUN. Zer gertatzen
|
duk
ba?
|
|
LEIRE: Hik ze uste
|
duk
ba! Esan diat!
|
|
LEIRE: (gaizto) Pena
|
duk
ba! Sekulako berria jaso diat, eta hirekin ospatu nahi nian!
|
|
KANDIDO. Zer esan
|
duk
ba?
|
|
KANDIDO. Zer esan
|
duk
ba?
|
|
LEIRE. A? Noiz ireki behar
|
duk
ba berriro?
|
|
ABEL: Arroza hamar minutuan egongo
|
duk
ba?! Ta?
|