2008
|
|
EGLU V ean (404 orr.) esaten zaigun bezala, adjektiboen eta adber bioen maila adieraz daitekeen bezala (oso> pozik, > >...) desberdin tasunezko konparazioa ezartzen
|
dugunean
ere, desberdintasun hori zenbate koa den adieraz daiteke,. A B baino zenbat X ago, den esaten ahal dugu, ale gia.
|
2021
|
|
40.4.2b Lehen mailako predikazioan, perpausaren predikatu nagusi modura azaltzen dira moduzko perpausak aditz eta egitura kopulatibo batzuekin (ikus ยง 24.3). Nolabait esateko, Peru triste dago eta Olatz gaizki zegoen perpausetan triste eta gaizki predikatu nagusiak badira, Peru negarrari eutsi ezinik dago adibidea
|
dugunean
ere azpimarratutako mendeko perpausa predikatu nagusia izango da. Adibide horietako egon aditza kopulatiboa da, eta eduki semantiko bat adieraztea baino areago predikatu nagusiaren (triste; gaizki; negarrari eutsi ezinik) eta subjektuaren arteko lotura bideratzea du helburu.
|
|
* Nik elkar maite dut;* Andoni elkarren ondoan eseri zen. Aurrekari horrek, X en burua aztertu
|
dugunean
ere esan dugun gisan, elkar biltzen duen perpaus berean (perpausik hurbilenean, nahi bada) egon behar du: Koldok eta Mirenek elkar maite dute diogunean badakigu elkar horren erreferentzia Koldo de Mirenek sintagma dela.
|
|
Aurrean ikusten ez bazintut, zaila litzaidake sinestea!, baina edukiari dagokionez ez dago desberdintasunik hemen, euskalki kontua bakarrik baita. Berdin gertatzen da geroaldian gertatuko den gertakaria
|
dugunean
ere. Mendebaldean [tuko+ izan/* edun] erabiltzen da:
|
|
Atezainen lanorduak aldatzea eskatuko luke horrek [gelak lehenago irekitzeak]. Datiboa sartzen
|
dugunean
ere, kontrola ezarri arren, ez da aldatzen osagarriaren atzizkia: Atezainen ordutegia aldatzea eskatuko liguke horrek [hori egiteak].
|
|
Prolatiboa erabiltzen
|
dugunean
ere (Nire esker onaren erakusgarritzat ematen dizut opari hau; Laguntzailetzat Patxi jarri dizugu), uneko egoera adieraztearen kontuak baditu berezitasunak, eta erabiltzen den aditzak zeresan handia du horretan. Lehen adibidean, guk ezartzen diogu zerbaiti (oparia) ezaugarri edo egoera konkretu bat (esker onaren erakusgarri izatea); bigarrenean, Patxiri egoera edo une jakin baterako ezaugarri konkretu batzuk ezarri dizkiogu kanpotik, oraingoan era errealean.
|
|
13.7.2b Hirugarren pertsona
|
dugunean
ere gauza bera gertatzen da, EGLUk biltzen duen arauak dioenez (I: 68).
|
|
Bigarren perpausean, baina ez lehenbizikoan, erakusten du adjektiboak funtzioa murriztaile hori. Eta gauza bera gertatzen zaigu kale estu, kafe bero edo irakasle maitagarri esaten
|
dugunean
ere, adjektibo horiek kale, kafe eta irakasle mota batekin bakarrik lotzen baititugu.
|
|
Horren ordez, arrazoimena bera eta bere pentsatze hutsa soilik dira nire autugaia (Uribarri); Ekartze hutsa, mila duro kosta zaio (Perurena); Ikuste hutsak poz ematen dit (Perurena). Partizipioa errepikatzean, edo bortxaz eta ariaz ekin erabiltzen
|
dugunean
ere izen itxura du: esanaren bortxaz; ikusiaren ariaz; ikusiaren ikusiaz; Behatuaren ariaz, ikasia bezala nuen (J.
|