2000
|
|
Tesi honek enpirista asko idealismorantz eraman arren —hautematen
|
dugun
mundu materiala ukatzera heldu zen Berkeley—, garrantzizkoena beste honako hau da, alegia: ideiak ezagutzen ditugula dioen tesiak enpirista ugari psikologian murgildu zituela, ideien artean ematen diren asoziazioak azaltzeko mekanismo psikologikoez arduratzera eramanez.
|
2001
|
|
Platon pentsalari fundamentalista da, hau da, badenaren atzetik berau ahalbidetzen duen eta izateaz gain den bezalakoa izatea ahalbidetzen duen hori bilatzen du. Mendebaldeko kulturan egon den fundamentalismo modu agian famatuena, baina ez bakarra, kristautasuna izan da, bizi
|
dugun
mundu hau deskribatzen duena: ezerk kontra egin ezin dielarik aro batek besteari jarraitzen diola erakusten digu; edo nolatan gizakiak nahi ez arren hilkorrak diren halabeharrez, eta bizitzaren jabe direla bere buruari bizitza eman ez badiote ere; abisatzen digu munduak ere ezin izan duela bere burua sortu.
|
|
Historian barrena bestelako fundamentalismo modu ugari egon dira, Platonena kasu. Honek guk ezagutzen
|
dugun
mundua askotariko errealitateen (jainko, astro, lur, arrain, lehorreko animalia, hegazti, gizaki) aniztasuna dela esaten digu, eta errealitate hauek elkarren artean korrelazioan jartzen direla, guztien artean multzo harmoniatsu eta eder bat osatuz. Eta korrelazio hau beharrezkoa ere bada, errealitate hauetako edozein aldaraziko bagenu ezaguna dugun mundua baino okerragoa lortuko genuke eta.
|
|
Honek guk ezagutzen dugun mundua askotariko errealitateen (jainko, astro, lur, arrain, lehorreko animalia, hegazti, gizaki) aniztasuna dela esaten digu, eta errealitate hauek elkarren artean korrelazioan jartzen direla, guztien artean multzo harmoniatsu eta eder bat osatuz. Eta korrelazio hau beharrezkoa ere bada, errealitate hauetako edozein aldaraziko bagenu ezaguna
|
dugun
mundua baino okerragoa lortuko genuke eta. Honela, beharrezkoa da mundua den bezalakoa izatea, ezberdintasunek osaturiko ordena bat.
|
2022
|
|
Konfiantza dugu arrazoimen komun bat elaboratzeko gaitasunean, eta zentzurik ez duela dirudien hauxe du abiapuntu: gure existentzia partzial, hauskor eta guztiz singularra, osotasunean ulertzea sekula lortuko ez
|
dugun
munduan. Konfiantzaren zentzu filosofiko hori ez datza ez ezein goi instantziatan ez ezein espektatiba edo promesetan.
|
|
Konfiantza hori, promesetara eta espektatibetara lotu ordez, partekatzen
|
dugun
munduarekiko konpromisozko jarrera harkor eta aldi berean kritikoan gauzatzen da, eta mundua amaitu gabe uzteko bertutea du. Eta hala egiten du, hain justu, fidatzen delako zelatatua, konputatua, kontrolatua izan ezin duen eta jarraitua bakarrik izan daitekeen horretan.
|
|
gaur bizitza onak edo ongi, terapeutika filosofiko oro gidatzen duenak, aurre egin behar dio bere bizi baldintzak suntsituta gizadia autosuntsitzeko aukerari. Horrek berekin dakar, ez soilik pentsamenduan konfiantza izatea gizadiaren oinarrizko galderen inguruko ikasketa komunitatea den aldetik (nola bizi?, nola pentsatu?, nola jokatu?), ezpada fidatzea Mendebaldeko tradizioaren parte izan ez diren eta globalizazio deitzen
|
dugun
munduaren nagusitasunezko espazio hori osatu ez duten beste pentsatzeko modu batzuetan. Europak jada ezin ditu erantzun gizadi guztiari planteatu dizkion arazoak, genioen hasieran, pentsamendu postkolonialaren planteamenduak jasota.
|
|
Modernitatearen ideia eurozentrikoaren deskolonizazio hori are muturrerago eramanez, Achille Mbembe filosofo afrikarrak modernitatearen izaera amaitu gabea eta osatugabea defendatzen du, aintzat hartuta kolonizazioa, nagusiki, ezinezko komunitatearen espektakulua izan dela. Elkarbizitzarako mundu ordena bat proposatzerakoan porrot egin du, eta Europak, orain, lekualdatuta," aldi berean sortu ere egin behar
|
dugun
mundu osoaren oinordeko" 21 izateko kokagunean jarri gaitu. Horretatik etorri da" pentsamendu mundu" bat garatzeko beharra, errepresentazioen unibertsalizazio berri bat, modernitate mendebaldar kolonialaren alternatiba.
|