|
2011
|
|
|
Izendatze horiek egoera hegemoniko bati aurre egiteko keinuak direlako. Ez anbiguotasunik gabe, ez kontradikziorik gabe, baina keinu horiek hor daude, tartean kritika semiotiko ideologikoa egiten zuen/
|
duen
diskurtso baten artekaritzari esker. Diskurtso horrek euskara, euskal identitatea eta euskal kultura mintzagai hartu zituen, hizpide bihurtu zituen, noiz eta galzorian zeudenean.
|
|
2012
|
|
|
Egoera estarian dagoen oldarkortasunarekin zerikusia duela aldarrikatzen
|
duen
diskurtso zaharkituaren barneko ikuspegia tenteltzat hartzen du Foucault-ek, sadomasokismoaren praktikak ez baitu helburu oldarkortasuna askatzea biolentziaren bidez. Aipatu autorearentzat agerikoa da, behintzat sadomasokismoaren barnean mugitzen denarentzat, maitale sadomasokisten praktiketan ez dagoela inolako oldarkortasunik, biolentzia egon badaiteke ere. Sadomasokismoa, gauzak horrela, askoz gehiago da; plazera lortzeko zein emateko aukera berrien asmatzea eta ahalbidetzea da.
|
|
2014
|
|
|
50eko hamarkadan Euskal Herrian ernatzen hasi zen diskurtso abertzaleak arrazaren lekuan hizkuntza jarri zuenetik gaur arte, hain zuzen ere, abertzaleen barneko zenbait sektore haren egokitasuna zalantzan jartzen hasi den garaiotara arte. Zalantzan jartze horrek tirabira ekarri du; izan ere, kritikak kritika, beste sektore batzuk hizkuntza nortasun emaile dela defendatzen
|
duen
diskurtsoari eusten ahalegindu dira. Beraz, batzuentzat, behinola naziokideak elkartzeko tresna gisa jardun zuen hizkuntzak garrantzia galdu du zeregin horretarako (ez sinbolikorako); eta aldiz, beste zenbaitentzat, aldarrikapen nagusi bilakatu da.
|
|
2018
|
|
|
Gatazka sozialen irakurketa multidimentsionala erabili izan dute, «demokrazia erradikala» ardatz ezarriz (Calle, 2005). Horrekin, gizartearen klase egituraketaren analisi materialista baztertzen
|
duen
diskurtsoa hegemoniko bilakatu da Europako ezkerraren barruan, eta langile subjektibitatearen pisua galdu egin da. Aurrerago aztertuko dugu nola eragin duen eredu honek ezkerreko euskal nazionalismoan.
|
|
2021
|
|
|
Scott-en hitzetan (1990), mendean dagoen talde bakoitzak, bere sufrimendutik abiatuta, boterearen kritika egiten duen ezkutuko diskurtsoa sortzen du. Mendeko taldeen eta boteredun taldeen arteko elkarrekintza irekia adierazten
|
duen
diskurtso publikoa ez bezala, ezkutuko diskurtsoa da; ez hegemonikoa, disidentea, subertsiboa eta oposiziozkoa den diskurtso baterako leku pribilegiatua da kultura. Etengabe eraldatzen ari diren sorkuntza prozesuak identitate erreferente bilakatzen dira, herri baten nortasunaren biziraupenerako eta sostengu emozionalerako tresna izanik (Bartolome, 1997).
|
|
2022
|
|
|
Psikologia diskurtsiboak berrikuntzari buruzko harremanak eta sinesmenak azpimarratzen ditu, eta baita parte hartzaileek nola erabiltzen dituzten ere. Galdera horretan agerian geratzen da bizi
|
duen
diskurtsoan, erabilera linguistikoaren eta praktika sozialaren artean dagoen aldea; horien arteko harremana konplexua bezain multifazetikoa dela ikusi da: batzuentzat abstrakzio intelektual hutseko agertokia da
|