|
2015
|
|
|
Hala ere, isilik edukitzeko esan nion, lagunengan nahasmenik ez sortzearren, batez ere Gizakundeko bi haiengan, gainerakoak nigatik edozein neke igarotzeko prest baitzeuden. Bi haietatik bata priore ordea zen, eta handik irteteko eragozpen handiak jarri zizkioten; biak ziren etxe onekoak, eta beren gogoz kontra zetozen, guztiek zentzugabekoa zeritzotelako, eta gero ikusiko nuen nik oso zuzen zebiltzala; izan ere, Jaunak honelako etxeren bat nik fundatzea nahi duenean, uste dut, burutua egon arte, inork ez
|
duela
nire kontrako iritzirik, asmoa bertan behera uzteko nahikoa dela deritzodanik. Orduan eragozpen guztiak batera jartzen zaizkit, gero ikusiko denez.
|
|
|
Bihotzean sentitzen dut hainbeste arima galtzea. Asko ikusten ditut bide onetik, argi ezagutzen baitut Jainkoak nahi izan
|
duela
nire bitartez izatea, eta ezagutzen dut haren ontasunagatik nire arima haziz doala egunetik egunera beraren maitasunean.
|
|
|
Oi, ene Jainkoa, bai izaera prestua duela zirikatzeko! Nik diotsot handia izan behar
|
duela
nire bertuteak, hau egiteko; eta txarrena da beldur naizela ene aita Padilla lizentziadun jaunari ez ote dion erantsiko berorren izaeraren zertxobait, berorren agurgarritasunak bezala, hark ere ez baitit ez idazten ez goraintziak bidaltzen. Jainkoak barka biezaie; dena dela, Padilla lizentziadun jaunarekin nik hain zor handia izanik, hura ahazten bada ere, ni ezin ahaztu izango naiz hark eginiko mesedeaz; gutun hau beretzakotzat har dezala eskatzen diot.
|
|
|
Baina gauzak ongi irtengo direlako esperantza ez dut batere galtzen. Kontua da, ene aita, Jainkoak era ona aurkitu
|
duela
nik sufri dezadan, minik handiena ematen didan tokian kolpeak eman daitezela nahi izanik.
|
|
|
2 Muin egiten diot eskuetan berorri, eta gutun hau berari egina balitz bezala har dezala, eta jakin beza, nonahi nagoela ere, egiazko zerbitzaria
|
duela
nigan. Eta Frantziska RamÃrez andereari ere gauza bera esan diezaion erregutzen diot berorri.
|
|
|
1 Jesus izan bedi berorren agurgarritasunarekin, ene alaba. Jainkoarren, jakin beza gure aitak noiz hartzen duen nire gutuna, ia beti berorren agurgarritasunari idazten badiot ere harenekin batera; izan ere, haren aitatasunaren bat eman didate gaur, urriaren 22an idatzia, eta aspaldidanik ez
|
duela
nire gutunik hartzen diost, eta idatzi eta idatzi besterik ez dut egiten. Batez ere luze idatzi nuen mandazainaren bidez bidalitakoa.
|
|
|
2 Oi ene aita, bai poz handia izaten
|
duela
nire arimak, Jainkoa hainbestean iraindua denean, Ordena honetako norbaiten bidez gauzaren bat egiten dela haren ohore eta aintzarako, eta bekatu bide batzuk kentzen direla ikusten dudanean! Pena handi bat dut soilik eta inbidia, horretarako zein gutxi balio dudan ikustea; arrisku eta sufrimenduetan sarturik ikusi nahiko nuke neure burua, han saltsaren erdian ari direnen harrapakin hauetan partaide izan nadin.
|
|
|
Neure buruari barreka ari naiz, gutun mordoa aurrean dudala eta hala ere zein astiro ekiten diodan zentzugabeko gauzak idazteari. Erraz barkatuko dit, lortzen baldin badu, urre barraduna ongi eramaten jakingo
|
duela
nik esatea; izan ere, benetan nahi nituzke ikusi halako ardurarik gabe, nire neba bertutean hain aurrera joanik, guztian pozik lagunduko liekeen arren.
|