|
2000
|
|
|
—Guztiaren gainetik: nondik hartu dugu ziurtasuna halako ohiturak zaharra izan behar
|
duela
ikusteko (zein dira gure datuak?, zein da beren egiaztapena?). Baina badaukagu ziurtasunik orduan?
|
|
2004
|
|
|
Itzulpenak itzulpen, eta auziaren mamitik hurbilagotuz, zergatik esaten digu Wittgensteinek perpausek soilik dutela zentzurik eta izenek ez dutela zentzurik baizik eta esanahirik, baldin eta perpaus baten testuinguruan txertaturik badaude? Izena aipamen hutsa izango ez bada, perpaus baten testuingurua behar
|
duela
ikusia dugu. Egia esan, perpausik gabeko izenak zerbait adierazten du, ordezkatzen duen objektua adierazten du, bai, baina ez du objektuaren egoera adierazten; izenak ezin du gauzen egoera (Sachverhalt, Sachlage) bat adierazi, hori perpausaren zeregina da.
|
|
|
Jainko batean sinesteak esan nahi du bizitzak zentzu bat
|
duela
ikustea.
|
|
2005
|
|
|
Ondoren, Humboldtek bereizten dituen hizkuntzaren" ergon eta energeia" dimentsioez arduratu gara, bai eta berak aztertzen duen" hizkuntza eta pentsamenduaren" arteko erlazioaz. Bestela eta azkenik, hizkuntzak gizakiaren eta munduaren artean egiten duen artekari lana izan dugu hizpide eta, era honetan, hark nolabaiteko" bitarteko espazioa" osatzen
|
duela
ikusi dugu. Beti ere esan beharra dago, bukatzeko, erreflexio filosofiko linguistiko hauek guztiak beharrezkoak baldin badira ere, ezinbestekoa dela hauetaz gain bestelako erreflexio antropologiko linguistikoetara ere jotzea hizkuntza bera bere osotasunean hobeto ezagutu eta ulertu ahal izateko.
|
|
|
Orain artean" gizakia" Humboldten pentsamenduaren erdigunea dela esan baldin badugu, hemendik aurrera" hizkuntzak" erdigune horren erdigunea osatzen
|
duela
ikusiko dugu. Egia da hizkuntzaren garrantzia askok aitortu izan dutela eta askotan izan dela ere hizpide; baina, gehienetan, garrantzi hori bere bitartekaritza lanetik bakarrik izan da ulertua, alegia, hura literatura eta kultura sortzeko edota pertsonen arteko komunikazioa ahalbidetzeko tresna den aldetik.
|
|
2006
|
|
|
Sinpatiarekin lotuta zenbait ‘akats’ gerta daitezke gure ebaluaketetan (Taylor 2006, 285). Esaterako, gure sinpatia askoz indartsuagoa da gure senide batek auto istripu bat izan duenaren berri jaso dugunean, telebistan ezezaguna den pertsona batek istripu larri bat izan
|
duela
ikusten dugunean baino. Hori gertakari naturala da, besterik gabe.
|
|
2008
|
|
|
Substantziari ezarririko ezaugarri guztiak kontuan hartzen baditugu, materiak lehenengo ezaugarria besterik betetzen ez
|
duela
ikusten dugu. Izan ere, materia ez da beste ezertaz predikatzen, baina ez da existitzen ez banandurik, ez egintzan, eta ez du osatzen ez batasun bat ez zehaztutako zerbait.
|
|
2009
|
|
|
Baina estetikara bueltatuz, eta laburki Nietzscheren perspektibismoak estetikan efektu berdina
|
duela
ikusteko, testu argigarri eta eder batek emango digu klabea estetika guztiaren kritika perspektibismo antropomorfiko baten gabeziaren afera dela ikusteko.
|
|
2011
|
|
|
" Ni mamitzen nauen gorputz au ilda —neure buruarekin ez nastutzeko" nerea" deitzen dedan orixe— ezerezera biurtzen ba naiz, eta nere anaia guziei alaber gertatzen ba zaie berenakin, mamu illara beltza besterik ez da gure giza-leñu au, eta ezerezetik ezerezera goaz." Eta, beste batean: " Mendi nare berdea betestean, edo nere arimaren beste aizpa bat begi argietatik so egiten
|
duela
ikustean, biotza zabaltzen zait, arimaren taupada sentitzen det, eta bizi giroaz ezaturik, nere etorkizunean siñisten det; baña, berealaxe, ezkutuaren abotsak susmur: " Akabatu egingo aiz!", eta eriotzaren aingeruak egoaz ikutzen nau." (Ibid.:
|