|
2003
|
|
|
Diotimaren arabera maitasuna ez da ez itsusi ez gaizto, Sokratesek bere hitzaldiaren hasieran zioen bezala, eder eta itsusi, on eta gaiztoaren arteko zerbait baizik, iritzi zuzena jakintza eta ezjakintasunaren arteko zerbait den modu berberan. Faltan dituen ezaugarri horien ondorioz ezin
|
du
jainko izan, nahiz eta ez izan izaki hilkorra ere, bion arteko zerbait baizik: jeinua (daimon) da eta mundu material eta espiritualaren arteko lotura lanak betetzen ditu.
|
|
|
Horregatik gizon guztiak jainkoekiko gauza guztietan eraspenez jokatzera bultzatu behar dira, hori ekiditeko batetik, eta bestetik, Maitasuna gure gidari eta buruzagi izanik, besteak b lortzeko. Ez dezala inork bere aurkako ezer egin (eta aurkakoa egiten
|
du
jainkoekin etsaitzen denak), bere lagun eginda eta jainkoarekin adiskidetuta geure maiteak aurkitu eta topatuko baititugu, oraingo gutxik lortzen dutena. Eta ez diezadala Eriximakok moztu nire hitzaldia barregarri utziz Pausanias eta Agatonez ari naizelakoan (horiek ere agian horietakoak dira eta biak izaeraz gizonezkoak dira).
|
|
|
Bestalde, guztion interesa denez besteek erregela horiek betetzea, gehienok erabaki dugu erregela horiei men egitea, eta, are gehiago, haien menpe jartzea erregelok bete nahi ez dituztenak eta euren antzekoekin bidegabe jokatzen dutenak. Horrek guztiak erakusten
|
du
Jainkoak espiritu guztietan barneratu dituela justiziarekiko ezagupidea eta maitasuna; horiek izan ezean, gizarteak ez luke luzaroan iraungo. Arrazoi berbera dela bide, erlijiorik bereganatu ez duten nazioek ere indarrean irauteko aukera izan dute.
|
|
|
Batasun horren inguruan esan ohi da Jainkoak berak batu dituela gizonezkoa eta emakumezkoa eta bitzuok haragi bat osatzen dutela. Gizonezkoa jarri
|
du
Jainkoak ororen buru, eta, gizonezkoaren eta emakumezkoaren arteko batasuna indartzeko, gizakiei debekatu die Jainkoak batu duena eurek banantzea.
|
|
|
Misteriozko bide horretatik ezarri
|
du
Jainkoak ezkontzaren lotura, eta misteriozko bide horretan oinarritu behar dira, bai senar emazteen eginbeharrak ezartzen dituzten legeak, bai eta egoera horri eta horrekin zerikusia duten gaiei buruzko lege zibil eta kanoniko guztiak ere.
|
|
|
Bitzuok dira, kontrajarriak baino, elkarren osagarri eta banaezinak. Lege guztiak batuketa baten partaide dira, eta batuketa eta sistema oro biltzaile horrek oinarria eta gailurra
|
du
Jainkoak sorturiko Kreazioan. Horra lege guztien araugarritasuna eta aginpidearen sustrairik sakonena.3
|
|
2004
|
|
|
Dena dela, zertara dator hau, zer arraio egingo
|
du
Jainkoak honetan guztian. Ideiak ez datozela ez fedetik, ez sentimenetatik, esateak arazoa konpondu beharrean uzten gaitu, azken batean, badagoelako mamizko arazo bat aurre egin behar zaiona, hautsita dagoelako nire eta kanpoko munduaren arteko lotura, nire barruko munduaren eta mundu fisikoaren artekoa alegia eta, oraindik, ez dagoelako naturari buruzko ezagutza zientifikoari fidagarritasuna emango dion zutarria ipinita.
|
|
|
Zertan datza, orduan, ezerezean parte hartze hori, errua gizakiarengan jartzea baimentzen duena eta gizakia, Jainkoaren sorkaria izan arren, akastuna bihurtzen duena? Descartesek frogatutzat joko
|
du
Jainkoa existentzia berezkoa zaion izakia dela, Jainkoak existitu beharra daukala, Jainkoaz dugun ideiak horrela eskatzen duelako, eta hori izango dela gizakiaren eta Jainkoaren artean ezberdintasuna markatzen duen bereizgarria. Niri dagokidanez Jainkoak ematen dit izatea ezerezaren gainean, baina ez dit ematen izatearen osotasuna, Jainkoak ez du beste Jainko bat sortzen, ez du bere burua bikoizten, ez naiz ni Jainkoa izango, ezta Jainko txikia ere, baizik eta ezerezaren eta izatearen artean dagoen zerbait.
|
|
|
Legeok bai gizakiaren bai Jainkoaren nahimenaren gainetik leudeke. Ez gizakiak, ezta Jainkoak ere, ezin dute lege horietaz ezer erabaki, eta euretaz baliatu
|
du
Jainkoak mundu materiala sortzeko orduan. Zentzu honetan, hedadura Nia bezain razionala izango da eta mundu materialaren osotasuna mugatu eta oinarrituko du, mundu fisikoa bere osotasunean kutsatuz.
|
|
|
Horrek denak ondorio nagusi bezala ekarriko
|
du
Jainkoa izango dela, Descartesentzat, egiaren azken bermea eta iturria. Hau da, egiaren bermea izango litzateke badela zerbait berez existitzen dena (ni existitzen banaiz behintzat), bat dena, aldatzen ez dena, amaigabea, betierekoa, aldaezina, burujabea, ezagutza gorenekoa, ahalguztiduna, bera nire eta existitzen diren gainerako gauza guztien (egia bada existitzen direla) sortzailea delarik.
|
|
|
Irakurlea ohar bedi Jainkoa eta Gizartea kakotxen artean eman ditugula, Cencillok berak egin duen bezalaxe. Etikak ez
|
du
Jainkoaren errealitatea ukatzen, ez eta dogmatikoki baieztatzen ere, etika ez baita konfesionala, ez alde batera, ez bestera ere. Baina etika (auto) errealizatzaileak ez ditu transzendentziarako ateak ixten, are gutxiago dogmatikoki.
|
|
2006
|
|
|
Aparte eserita, ez baita kezkatzen eta asaldatzen: egiazki uste
|
du
jainko hilezkorren artean gorenena (apustoj) dela indarrean (kaptei) eta oldarrean (senei) (Homero, Iliada, XV, 105).
|
|
|
Bestenaz, Irisek eraman ohi dizkie Zeusen mezuak gainerako jainkozkoei. Iris bidaltzen du Zeusek Poseidonengana, borroka gerarazteko agindu nahi dionean43 Iris bidaltzen du Tetisengana, halaber, Hektor Akiles ankerraren eskuetatik ebasteko egitasmo bat aurkeztu nahi dionean44 Hesiodok ere esplikatzen
|
du
jainko andereen artean liskarren bat sortzen denean bidaltzen duela Zeusek Iris anderea, besteak beste, Zinegite handia ekartzera45.
|
|
2007
|
|
|
• Anaxagorasek tuch edo zoria bereizten eta lehenesten
|
du
jainko andereen nahimenetik408.
|
|
2010
|
|
|
Lege horietan lehendabiziko
|
du
Jainkoaren legea:
|
|
2013
|
|
|
Hortaz, Jainkoak torturatzea agindu izan balu (edo torturatzea ondo dagoela baieztatu izan balu), tortura moralki ona zatekeen. Ematen
|
du
Jainkoak bere esku duela etikaren giltzarria. Baina bi gauza gerta daitezke.
|
|
|
Kasu horretan, misteriotsua den hori ez da, nire ustez, erlijio ofizialen Jainkoa. Joxe Arregi frantziskotar ohiak honela deskribatzen
|
du
Jainko hori: " Izadiaren barnean bertan, gozatuz eta sufrituz, mundua etengabe berritzen ari den Energia, Misterio, Edertasun eta Maitasun harrigarriari deitzen diot nik Jainko" (Berria, 2011ko maiatzaren 19an).
|
|
2014
|
|
|
batak etorkizuna salbatu behar du, besteak definitiboa, galdua, galarazia dagoen lehenaldiaren alde egiten du. Brunnhildek irabazten du orainaldiaren eta etorkizunaren arteko jokoa; eta Wotanek irabazten
|
du
jainkoen patuarengatik. Baina amore ematen duen unean, Siegfrieden gaiak entzuten dira (oraindik jaiotzeke dagoen ume batenak), eta musikak beste zerbait esaten du orduan, amaierako patua adierazten duten hiru notak entzuten dira.
|
|
|
Agian, halako irakurketa batek Parsifal en eta Eraztunaren arteko loturari argi printza bat jartzeko aukera emango digu. Eraztunak mundu pagano bat deskribatzen du, bere baitako logikaren arabera katastrofe orokor batean amaitu behar du; halere, katastrofe horretatik bizirik iraungo dute batzuek, gizateriako multitude anonimoak isilik adierazten
|
du
Jainkoaren autosuntsiketaren lekukotza. Hagen en figurak soilik erakusten du Eraztunean gerora lider faxista izango den horren lehenengo potreta; ordea, Eraztunaren mundua paganoa denez eta familia edipikoaren pasioen gatazkan harrapatua dagoenez, ezin dio gizateriaren benetako arazoari aurre egin, berria den horrek bere burua nola antolatu duen, bere egiaren lekua nola ikasi duen.
|
|
|
objektu egonkor bat da, munduaren oinarria da, lege idatzien bilduma sinbolikoa, Wotan da bere jabea, ez du askatzen. Baina objektuak Wotan behartzen du, objektuak eusten
|
du
jainkoa. Gazte zoroak lantza jainkotiarra puskatzen duen unean, Wotan liberatzen da; garaitu dute baina arindu da.
|