Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 84

2000
‎Mutikoak esan zion neskatoari jaits zedila bere begietatik. Gizagaixoa, pentsatu nuen nire kabutan, hori esaten duenak oinaze esanezinetarako prestatu behar du bere burua. Baina neskatoa isilik gelditu zen.
2001
‎Hori euskaraz baino erdaraz hobeki adieraz daiteke, guk erabiltzen dugun euskaraz hitz jokoak –Hiribarrenek erabiltzen zuenean, bai, O mihi ederrena, hasteric gabea! esan baitzezakeen, euskararekin ari zela– egitea zailago baita; alegia" la lengua no tiene lengua", hizkuntza bera ezin mintza daiteke, hizkuntza hori darabilten hiztunak mintzatzen dira, eta hiz  kuntzak ez du bere buruari laguntzeko eskurik eta hizkuntzak horrexegatik beragatik ez du inoren premiarik, premia dutenek hizkuntza hori dakitenak dira edota hizkuntza hori erabiltzen dutenak; beraz, beti hizkuntza diogunean hiztuna sartu nahi dugu; ez, esate baterako, gure kasuan, euskara bera, euskalduna baizik.
‎Hizkera jatorra du, bizia, aberatsa, eta batez ere bere berea. Zaharrak eta berriak, hangoak eta hemengoak irakurri eta aztertuz, gaurko euskal prosak dituen maisuen artean jarri du bere burua.
‎hemengo delako halabeharrez eta, batez ere, hemengotar izan nahi duelako, jakinaren gainean. Euskal artisten lerroan ipini du bere burua, tradizio baten barrutian beraz, ez hemen ikasi dituelako dakizkienak, ez hemengo lurraren lurrina darien gaiak erabili dituelako, ezta ere atzerriari (non dugu Txillida atzerritar eta arrotz?) entzungor egin nahi diolako. Gure artean ikasi duena besterik da:
2003
‎Latza da eguneko berriak euskaraz irakurri gura izatea, kioskoan dauden orri inprimatuen ehuneko bat edo bi baino ez denean euskaraz aurkitzen. Horrela, euskaldunak ezin du bere burua ispilu publikoan ikusi. Horrela, euskaldunak erdaldun izatea hobe lukeela pentsatu besterik ez du.
‎Burua da naziogintzaren antzerkiaren eszenatokian inoiz falta behar ez duen gontza. Herri orok du bere buru orpoa, bere gontza nagusia, guk ere aurkitu behar dugu geurea.
2006
‎Tespiako iturria da ispilua Xabierrentzat. Han ez du bere burua ikusten, besteok ere bere buruaz ikus diezaiokeguna baizik.
2007
‎–Azal honen barruan dago bere azken gutuna. Ez du bere buruaz ezer esaten. Bide bukaerako ukuilu hondar haietaz hitz egiten du.
2008
‎(Salbuespena: gure jendeak kartzelan bakarrik suizidatzen du bere burua; hura da ulertzeko moduko suizidio bakarra. Oharra:
‎Noizbait jaioak omen gara noizbait hiltzeko. Baina hemen nornahik sentitzen du bere burua noiznahi hiltzen eta noizbehinka jaiotzen (ez" berriro jaiotzen": hori errazegia da).
2009
‎–Baina garaiz kontrolatzen du bere burua...
‎" Bere burua gorrotatzea", horra zer leporatzen dioten orduan. Baina, aparte utzita inor ez dagoela behartuta bere burua mirestera, Némirovskyk ez du bere burua mespretxatzen. Ispilu desitxuragarriz, egunkariz, eleberriz eta panfletoz beteta dagoen Frantziak ematen dion irudia aurkezten du, besterik gabe.
‎Abandonatu egin du! Horregatik nahi izan du bere buruaz beste egin!
‎" Elinorrekin hainbesteko diplomazia erabili beharrak, horrexek akitzen nau, esaten zion bere buruari?. Elinorrek, lehen hain tolesgabea eta basatia zenak, behartuta sentituko du bere burua itzulinguruka hitz egitera eta gezurretan ibiltzera. Deabruak eraman ditzala emakume hauek!".
‎–Gizakiak, hasi zen Bruno erdi errezitatzen, aspaldiko ikasgai bat gogora ekarriz? saihestu egiten du bere buruari buruz pentsatzea, tristura ikaragarria baita bere arimarentzat. Hortik dibertsioak eta denbora pasak; denak ere, denboraren joan etorria ez sentitzeko asmakizunak dira.
‎Gainera, beti gogoan diat Sri Ramakrishnaren Ebanjelioko aipua; huraxe botatzen nioan gure yoga irakasle zaharrari, nire ideia iraultzaileak eta ETAren aldeko jarrera zirela-eta eztabaidan hasten ginenean: " Gizartean bizi den gizakiak amorrua erakutsi behar du bere burua babestearren". Baina gure yoga irakasle zaharrak aipuaren bigarren zatia eransten zian:
‎dominazioa eraginkorra izango bada, bi marren arteko espazio psikikoa ireki behar du mendekoarengan, izan norbanako, izan kolektibo?. " Desegokia naiz" esanez mailukatu behar du bere burua subjektu kolonizatuak. Dominazioak saihestu beharra dauka subjektuaren autozentratzea; saihestu beharra dauka bestelako munduak eta bizierak irudikatzeko gaitasuna; saihestu beharra dauka bere buruaz jabetuko den subjektu beregaina.
‎Eta sistema ultra kapitalistak koadraturaren zirkulua lortu du: askatasun indibidual benetakoa birrintzeko prezisiozko asmakizuna bada ere, sinetsarazi digu askatasun indibidualak sustatzen dituela, eta halaxe lortzen du bere burua birproduzitzea, gu guztion onespen esker onekoarekin.
‎" Gaixoa, hori da hori bakardadea!" pentsaturik, irakurlearen ondoan eseri eta hizketan hasten zaio, gizonaren bakardadea entretenitze aldera: " barkatu nire atrebentzia, jauna, baina oso aspergarria izan behar du bere burua liburuak irakurtzera derrigortzen duen gizaki baten bizitzak...".
‎Eremu urriko literatura batek nahiko lan du bere burua defendatzen. Egia da.
‎Jakin beza santu askoren izena besterik ez duen horrek, lasai bezain harro nagoela bakearen aldera saiatzen naizelako. Korroan sartu nahi ez duenak bakarrik uzten du bere burua kanpora...
2010
‎Anphorak ez du bere burua ezagutzen,
‎Baieztapen horiek balioen eremuetara eramaten gaituzte. Besteak beste, etika eta estetikaren esparruetan erlatibistak eroso ikusten du bere burua. Zentzu komunaren eredua, hasiera batean behinik behin, ahul agertzen da esparru horietan.
‎Martinek hitz batzuk irakurri ditu liburu sakratuan, eta hitz horiei esanahi zehatz batzuk lotu dizkie. Hau da, irakurtzen duen hori ulertzekotan, Martinek prozesu konplexu baten barruan murgildu du bere burua. Zeintzuk dira prozesu horren ezaugarriak?
‎Bertan erantzun bat aurkitu du. Zalantza desagertu da, eta, hala, ziur ikusten du bere burua. Geroztik, bide azkar horretatik eskuratutako usteari tinko eusten dio.
2011
‎argitu egingo ditugu; baina egia benetakoa da Mat, j Werfel izan zela hiltzailea. Jendeak ez du bere burua hiltzen polizia ikustean, ez bada guztiz etsita dagoelako, desesperatuta, kontzientziaren harrak barrutik janda. Atzoko prentsaurrekoan iragarri genuenez, dena bukatu da, Jan.
‎Neska ziztuan ateratzen da handik atzeraka, aurreko pasabidea gibelean utzi, eta bestaldera egiten du. Inguratuta sentitzen du bere burua, aterabide guztiak itxita, eta ez du modurik jakiteko labirintoan barneratzen ari den edo kanporako bidea hartu duen. Konturatu orduko, beranduegi da:
‎Bere amaren kapela eta zapatak eta haren soingainekoetako bat hartu ditu. Saltegietako ispilu bakoitzaren aurrean gelditzen da unetxo batez begiratzeko eta ustekabe pozgarri bateko espresioaz ikusten du bere burua, eta paseatzen jarraitzen du nora ezean. Begiekin jaten ditu bitxiak, soinekoak, hiri guztia.
2012
‎Kalearen beste aldera iritsi bezain laster, gelditu egin da, bi semaforoetako jendea sakabanatu arte. Bakar bakarrik aurkitu du bere burua une batez. Une hori iragandakoan hasi da gertatukoaz jabetzen, beste modu batera jabetzen behintzat, gauzak lehenago urteetan ez bezala gertatzen hasi baitira.
‎Gainerako hirurek amaitu dute ia postrea eta Luisek ez dio oraindik begiratu ere egin. Lagunen erantzuna aditutakoan, bada, liburua egiteko ardura eman zioteneko Axularren larruan, mutatis mutandi, ikusi du bere burua (haren harrokeriarik ez ahal zuen erakutsiko, behintzat). Hari eskaini ziotenaz beste, berari ez diote desenkusatzeko aukerarik ñimiñoena ere eman.
‎Goizean, beilatokitik hilerrira, gorpua ehorztera, eta ezer gutxi gehiago egiteko astirik hartu ezinda, arratsaldeko hileta elizkizunean aurkitu du bere burua Inasek. Apaizaren"... bekatuak barkatzeko" hitzek joan den udaberrian izandako izeko Juanitatxuren hileta elizkizunera eraman diote bere arreta.
‎Baina ez: gazteriak ez du bere burua besterik ikusten. Zer gara gu gazteriarentzat?
‎Aldi horretan moldaturiko hiru istorio labur beste horrenbeste meditazio dira bizitzako aroei eta denboraren ihesari buruz. " La Confidance" n maistra zahar bihurturik imajinatzen du bere burua, Coletteren, bere ikasle lotsagabearen sarkasmoen artean iraganeko oroitzapen maitagarriak berpizteko ahaleginetan;" horrek, eta nekeak, eta heriotza hurbilaren premonizioak, larriduraz betetzen zuten eta sekula baino bortizkiago azaleratzen zizkioten antzinako oroitzapenak". 4" Magia" n finlandiar koloniako errusiarrak gogoratzen ditu, gero" beren herrialdera ... " oreka galdu eta ur sakonetan hondoratzen garela". 6 Urari dion beldur hori, betikoa, Les Mouches d, automnen Tatiana ito zenetik Péricand apaiza ere Suite frantsesan itota hil zen arte?
‎Horra gizaki bat paperezko izen zerrenda huts bilakaturik. Baina ez du bere burua gutxiesteko motiborik ikusten, Bertrand Russellen araberako zorionaren lau osagaien jabe baita hiztegi bat: osasuna du, noizean behin berritu eta eguneratu egiten baitute; badu behar adina ondasun ere, bere orrialdeetan bildutako hitzen altxor apartak adierazten duenez; harreman egokiak ditu auzoekin, hitzak ez dira inoiz beren arteko ordena naturala iraultzera iritsi; eta, azkenik, lanbide arrakastatsua da hiztegi batena...
‎–Hilabeteak aurrera doaz, eta Juanjok askotan izango du bere buruaz beste egiteko tentaldia. Baina soto heze hartan ez dago suizidioa ahalbidetzen duen ezer.
2018
‎Aisegi. Ideia paranoikoen hariari segitzen badio, armiarmaren amarruan sartzen ikusten du bere burua, baina burutazio tentelak dira horiek... Arriskurik gabe, esploraziorik gabe pertzepzioa atrofiatu egin dezakeela bururatu zitzaion lehengoan bideo bat ikusten ari zela.
‎Sudurrean ukiera batzuk sentitzen ditu, Esmokinen txerek lozorrotik itzarri dute nonbait, eta non nola dagoen sentitzen, konturatzen hasten da, ez baitago bere ohean ezta bakarrik ere. Bular gainean Manuren izter bat dauka, bestearen gainean du berak burua; lepoan hazi lehorraren arrastoa, baraila mugitzean sumatzen du; norbaiten sabelpean du berak esku bat, eta beste norbaiten hankek erronbo bat marrazten dute bereekin.
2019
‎Izua hezurretaraino sartua du Lalek. Zuzen da Pepan, Arauak bete, edo hiltzeko arriskuan jarriko du bere burua.
‎Borroka du bere buruarekin. Victorrek ekarriko duen jateko guztia nahi du, baina zer edo zer behar du hari ordaintzeko.
‎Gauza haien jatorri tristea etorri zaio gogora, gauza bakoitza aurreko jabearen bizitzako une gogoangarri bati lotuta baitago. Beldurtuta dago, arriskuan ikusten du bere burua bera ere. Altxor hori aldean duela harrapatzen badute, hiltzera kondenatuko dute seguruena.
‎Gela hutsik dagoela ematen du, halaxe iruditzen zaio berari ere. Goitik behera begiratu, eta ez du bere burua ikusten. Gorputzez kanpoko bizipena.
‎–Ez du bere bururik aurkeztu. Lalek, marmarrean.
‎Zaintzaileak eta txakurrak gizonak jotzen hasi dira, trenerantz bultzaka. Lale nahaste borraste hartan harrapatua gelditu da, eta, bultzaka, tren barruan ikusi du bere burua. Bagoiaren ateak danba!
‎Barruan egotera behartu du bere burua Lalek, harik eta esparruak esnatzerakoan egiten duen zarata, ordurako ezaguna beraren  tzat, entzuten hasten den arte.
‎Urrundu eta ilaran jartzea lortu du. Besoez inguratu du bere burua, hotzaren kontra babesteko eta egin berria dioten herensugea ezkutatzeko. Lalek ikusi du nola zaintzaileak haren izena aurkitu, eta igoarazi duen.
‎Halaxe gertatzen da literaturak eman duen emakumezko baten bakarrizketa ezagunenaren itzulpenean ere: Molly Bloomek, zeinak noka egiten baitu James Joyceren Ulisesen nobelako parlamentu luze osoa, halaxe egiten du bere buruarekin ari denean ere.
‎Bere nahien araberako errealitate bat topatuko zuelakoan, itxaropena konplituko zaio ala frustrazioak nahigabetuko du? Arrotz eta urrutiko sentituko du bere burua eta errealitateak bizkarra eman diola pentsatuko du, hala etxean sentituko da berriro sakrifizioak merezi izan duelako?
‎Eremu urriko literatura batek nahiko lan du bere burua defendatzen, egia da, baina burua defendatzeko biderik egokienak ez dira lantua eta fatalismoa. Aitzitik:
‎Handik tira, honetaz min  tza, Berbelitzek Max Auben esaldia atera du solasera. Ez du bere burua zuritzeko aukera galdu nahi laketaren zerurik gabeko tertulia desastrearen ondoren.
‎Hitzen eta adieren pisatzailea. Sarri baliatzen du irudia, hitzak eta adierak prezisioko balantza batean pisatzen imajinatzen du bere burua. Horixe esaten dio entzun nahi dion guztiari.
2020
‎Peggy da. Azkenaldian Connell konbentzituta dago Peggyk ez duela begi onez ikusten, eta haren jokabideari erreparatzen harrapatzen du bere burua froga bila. Berari ere ez zaio gustatzen Peggy, inoiz ez zaio gustatu, baina hori ez zaio iruditzen aipagarria.
‎leialtasuna, jarrera gehienbat praktikoa, mutil onaren ospea izan nahia. Helenekin ez du gauza lotsagarririk sentitzen, sexua egitean ez du bere burua ikusten gauza arraroak esaten, ez du izaten inon egokitzen ez delako sentsazio iraunkor hori, inoiz egokituko ez delako sentsazio hori. Mariannek basatasun bat zuen, tarte batean Connellengan barneratu zena eta sentiarazi ziona bera ere Marianne bezalakoa zela, esan ezinezko zauri espiritual bera zutela biek, eta ez bata eta ez bestea ez zirela inoiz mundu honetara moldatuko.
‎Teresa izeneko beren lagun batekin modu informalean irteten aritu da Connell. Mariannek ez du batere arazorik Teresarekin, baina askotan ikusten du bere burua Connell bultzatzen Teresarengatik gaizki hitz egitera inolako arrazoirik gabe, eta Connellek beti uko egiten dio horri.
‎Lurrera botatzen du kopa eta birrindu egiten da. Mariannek garrasi egiten du, benetako garrasi bat eztarritik, eta Jamieren kontra botatzen du bere burua, eskuineko besoa atzera eramanez Jamie jotzeko bezala. Connell bien artean sartzen da, kristalek kraska egiten diote oinetakoen azpian, eta besoetatik heltzen dio Marianneri.
‎Egia da Marianne dela institutuko azkarrena. Connellek beldur dio harekin bakarrik geratzeari orain bezala, baina, bestalde, hura inpresionatzeko esan litzakeen gauzak irudikatzen harrapatzen du bere burua.
‎Connellek Zuzenbidea jarri du, Galwayn, baina gero pentsatu du aldatu egingo duela beharbada, zeren, Mariannek nabarmendu duenez, Connelli ez zaio Zuzenbidea interesatzen. Connellek ezin du bere burua ezta irudikatu ere abokatu, gorbata eta gainerakoak jantzita, jendea krimenengatik kondenatzen laguntzen beharbada. Beste ezer bururatzen ez zitzaiolako jarri du hori.
‎Itxurak egin behar dituzte ez direla konturatzen beren bizitza sozialak hierarkikoki antolatuta daudela, pertsona jakin batzuk goian, beste batzuk erdialdean elkarri bultzaka, eta beste batzuk behe behean. Mariannek, batzuetan, eskaileraren barren barrenean ikusten du bere burua, baina beste batzuetan eskaileratik guztiz kanpo sentitzen da, haren mekanikaren eraginetik kanpo, berak ez baitu nahi osperik, ez ezer egin nahi hura bereganatzeko. Marianneren abantailazko posiziotik ez da garbi ikusten zer sari eskaintzen dituen eskailerak, ezta goienean daudenei ere.
‎Letek aitorpena eta goratzarrea egiten dio zenbait pertsonari. Guztiak ere idazleak eta/ edo adiskideak dira, eta, modu batera edo bestera, poema hauen bidez Letek euren artean kokatzen du bere burua.
2021
‎Eta, hala ere, nik ere zinema maite dut; baina, orain aspaldi joaten naizen arren, ez dut asmatu neure burua kultura batez janzten. Berak, berriz, jantzi egin du bere burua kultura batez, jakin mina piztu dion guztiaren kulturaz jantzi ere; eta nik ez dut asmatu ezeren kulturaz janzten, ezta bizitzan gehien maite izan ditudan gauzez ere: horiek irudi barreiatuen gisa geratu dira nire baitan, oroitzapenez eta emozioz bazkatuz nire bizitza, bai, baina nire kulturaren hutsunea edo desertua ase gabe.
‎–Oposizioak prestatzeko akademia gisa berrasmatu du bere burua, baina, giroa dagoen moduan egonda, ez dut uste lan handirik dutenik.
‎ospea, goraipamena, estatusa. Irteten denean ez du bere burua ezkutatu nahi.
‎Horrek esan nahiko luke espetxetik lekora dagoen baten batengan eragiten ari dela, eta hori erraz uztartzen da gaur goizean ikusi dudan Tasiorekin, ezin buruargiagoa baita, limurtzailea. Eta oso iritzi ona du bere buruaz. Lider mesianikoaren profila du.
‎Ondo ezagutzen du bere burua. Badaki nolakoa den.
‎Haren ustez, giza espeziak berezko dituen instintu zaharrei esker ikasi zuen mendian ibiltzen. Bihotzean, goi mendietako baserritarra naiz, esaten du bere buruaz elkarrizketa batean. Ildo beretik," arkaiko" deritze mendiko bizipenei.47 Azken batean, zer egin zuen Messnerrek oxigenorik gabe goi mendiak igotzeari ekin zionean?
2022
‎Buruilean, etxean, Victòria eta biak baizik ez direla egongo pentsatu du. Eta gogoan hartu du bere burua etxeari bizkar gainean eusten. Gogoan hartu ditu guraso eta haurrez beteriko etxe handiak, halako batean hutsik gelditu direnak.
‎...lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino ... Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino heltzen zen, eskolako anorexikoa nintzen ordurako, zeren nolabait ere nabarmendu beharra neukan, begiratu nola desagertzen naizen eta begiratu nola maite dudan bizia, eta haur izateari uzteko ukoa harro erakutsiz nenbilen ordurako, kiribilean kizkur  tzen nintzen ama, ohetik atera nahi ez eta, murriztu ahala, eta lagunak leial izan balitzaizkit nik ez niekeen makurrik opa izango, gainerako guztia bazterrean uzteraino adoratu izan banindute, niri jarraiki balitzaizkit nola apostoluak jarraiki zitzaizkion Jesu Kristori arrantza sareak jitoan utzirik bihotza esker onez beterik hautatuak izan zirelako, ahalegina egin nukeen nire lagunak bezalakoa izateko, haragi  tsua eta ile uhindua zuena, haien alde jarriko nintzatekeen, baina nire argaltasunak irri eragiten zien, burua atzerantz biratzera behartzen zituen beren bularrak balioan jartzeko, eta haietarik gehienek nire deserritu edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasioa, entrenatzeko tokia, non gailu espezializatuak dituzten sabela, ipurdia eta izterrak indartzeko, badituzu atal batzuk zeinetan gorputzeko gantzen ehuneko laurogei baino gehiago kontzentratzen diren, eta astean hiru aldiz joan behar izaten dut, astelehen, asteazken eta ostiraletan, egun bat sabelarentzat, bestea ipurmasailentzat eta hirugarrena izterrentzat, eta neurriz gain entrenatzen dudanean batzuetan oka egiten dut, aldageletan bertan, eta atsegin dut gainerakoen aurrean gaixotzea, ez dakit zer dela-eta, aukeran errukia hobea delako inbidia baino, emakumezkoen aurrean ezin dudalako atzera egin baizik, haien oinetara makurtu barkatu nazaten, barkatu, barkatu nire bekatuak, barkatu maitatua izan naizelako, barkatu hil dudalako, gezurrak esan ditudalako, jan ere dudalako, eta nire bezeroak eta nire psikoanalista bera ere nire isilaldiekin desafiatu baditzaket, gizonezkoekin ausarta eta lotsagabea ere izan baninteke, larba hutsa naiz emakumezkoen aurrean, horra zergatik ez dudan lagunik, alegia egiazkorik batere ez, horra zergatik nahiago dudan emakumezkoak tarte batera eduki, eta neure burua gizonezkoz inguratu eta lubakitu, bai, gorroto ditut emakumezkoak, eskura ditudan baliabideekin ditut gorroto, gogameneko bazter horretako indarrarekin, nire gorputz makurtuarekin eta barkamena eskatzen dien ahoarekin, gogamenean akabatu egiten ditut emakumeak.
‎Txikitan, neu nintzen ederrena, halaxe nintzen dudarik gabe, nola baitira gona igotzen zaien neska txiki guztiak, artean ez nekien zer zetorkidan, bai, dena pikutara joan zen nerabezaroan, tira, uste dut, eta bigarren hezkuntzan nire lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino heltzen zen, eskolako anorexikoa nintzen ordurako, zeren nolabait ere nabarmendu beharra neukan, begiratu nola desagertzen naizen eta begiratu nola maite dudan bizia, eta haur izateari uzteko ukoa harro erakutsiz nenbilen ordurako, kiribilean kizkur  tzen nintzen ama, ohetik atera nahi ez eta, murriztu ahala, eta lagunak leial izan balitzaizkit nik ez niekeen makurrik opa izango, gainerako guztia bazterrean uzteraino adoratu izan banindute, niri jarraiki balitzaizkit nola apostoluak jarraiki zitzaizkion Jesu Kristori arrantza sareak jitoan utzirik bihotza esker onez beterik hautatuak izan zirelako, ahalegina egin nukeen nire lagunak bezalakoa izateko, haragi  tsua eta ile uhindua zuena, haien alde jarriko nintzatekeen, baina nire argaltasunak irri eragiten zien, burua atzerantz biratzera behartzen zituen beren bularrak balioan jartzeko, eta haietarik gehienek nire deserritu edertasunik ezertarako ere nahi ez bazuten ere, batzuek nire eraginpean erori ziren, pisua galdu nahi izan zuten, zeren ipurdi txikiak ez al dira, bada, politagoak, femeninoagoak, ezin ote zuten bi egun baino gehiago eraman txokolaterik jan gabe, eta argaltzen hasi zirenean, galdua nintzela ohartu nintzen, galtzera eramango nindutela, hiritik alde egin nuela ohartu nintzen, zeren haiek bat egingo zuten nirekin nik bakarrik egon nahi nuen tokian, ez ahaztu denbora hartan ni goseak nengoela eta hortxe jabetu nintzen zera hark guztiak ez zuela ezertarako balio, eta zertan goseak egon mundu guztia egon badaiteke goseak hiltzen, bihotza gelditzen den arte, baina gero ospitalera eraman eta indarrez elikatzen baldin badute, eta une horretan alde egin nuen, lautada utzi eta hirian bizitzera etorri nintzen, lan egin nahi nuen eta puta egin nintzen, ergelkeria galanta, baina gertakarien segida logikoa, horratik, anorexiatik puteriora ez dago urrats bat baizik, eta artean lan egin behar zuen ahoa neukan, ahora sartu sartu ahal nezakeen guztia, denbora galdua irabazi, kiloz eta zakilez inguratu, eta ez pentsatu asebete naizenik, ez, goseak nago beti, egunero haztatzen dut jaten dudana, hau beste harekin batera jan ote dezaket, ezin ote dut morokil honen heren bat platerean utzi, ez jan azken heren hau nire nerabe gorputz hau ahal den gehiena habitatu ahal izan dezadan, nire pottoki txikitasun hau ahal den gehiena habitatu, ezpainak silikonaz puztea gustatzen baitzaio, ezpainak eta titiak ere bai, eta plater baten herena bider hirurehun eta hirurogeita bost egun, dira ehun eta hogei plater gutxiago digeritu beharrekoak, eta hori baino gehiago, zeren hortxe dago beti ariketa fisikoa ere, gimnasioa, entrenatzeko tokia, non gailu espezializatuak dituzten sabela, ipurdia eta izterrak indartzeko, badituzu atal batzuk zeinetan gorputzeko gantzen ehuneko laurogei baino gehiago kontzentratzen diren, eta astean hiru aldiz joan behar izaten dut, astelehen, asteazken eta ostiraletan, egun bat sabelarentzat, bestea ipurmasailentzat eta hirugarrena izterrentzat, eta neurriz gain entrenatzen dudanean batzuetan oka egiten dut, aldageletan bertan, eta atsegin dut gainerakoen aurrean gaixotzea, ez dakit zer dela-eta, aukeran errukia hobea delako inbidia baino, emakumezkoen aurrean ezin dudalako atzera egin baizik, haien oinetara makurtu barkatu nazaten, barkatu, barkatu nire bekatuak, barkatu ...lagunak ni baino politagoak ziren, eta inoiz ez zuten jakin gorroto nituela ni baino politago ikusten nituelako, zeren ni beti isilka errebelatu nintzen, nire fantasmen erosotasunean, gogamenaren toki batean non posible baita bizirik eta hilik egotea, biak aldi berean, non posible baita maite ditugunak mila aldiz asasinatzea eta familiaren samintasuna antzeztuz suizidatzea, baina zergatik egin ote du bere buruaz beste, ez ote dugu egin ahal izan dugun dena, ez ote diogu eman guztia eta gehiago, eta mila aldiz irudikatu ditut nire lagunak desitxuraturik, larri errerik, ile grisa matazaka erortzen eta bularrak moztu beharrez min biziak janak dituelako, bular ustelduak, bular muinoiak besoak antxumatuz eta ezkutatuz ibili behar direnak, nire gorrotoa inguruan loratzen zen guztia harrapatzeraino ...
‎Nire bezero troparen artean bada beste Michael bat, lehenago Jack zena, izena aldatu eta bere arrastoa ezabatu nahi izan zuena inondik ere, izen bat ahantzarazterik balego bezala, izenak putei axola balitzaizkie bezala, eta beharbada bezero horrek ere ahaztua du bere buruari eman zion gai  tzizena, beharbada egun batean kapritxo horixe eman zion bere buruari nire ate aurrera etorri aurretik, silaba bakarreko izena edukitzen asperturik zegoenean nonbait ere, berarekin ibili dudan hoztasuna sentitu nahi zuen, eta delako Michael hori beti beltzez jantzirik etorri ohi zen, judutzat identifikatzen duten txapela eta berokia jantzirik, eta nik sekretuan Sabba... Nire bezero troparen artean bada beste Michael bat, lehenago Jack zena, izena aldatu eta bere arrastoa ezabatu nahi izan zuena inondik ere, izen bat ahantzarazterik balego bezala, izenak putei axola balitzaizkie bezala, eta beharbada bezero horrek ere ahaztua du bere buruari eman zion gai  tzizena, beharbada egun batean kapritxo horixe eman zion bere buruari nire ate aurrera etorri aurretik, silaba bakarreko izena edukitzen asperturik zegoenean nonbait ere, berarekin ibili dudan hoztasuna sentitu nahi zuen, eta delako Michael hori beti beltzez jantzirik etorri ohi zen, judutzat identifikatzen duten txapela eta berokia jantzirik, eta nik sekretuan Sabbat eko belea izenarekin bataiatu dut, izen horrekin bataiatu dut Michael hileta aura batek inguratzen duelako, sudur makoa delako eta oroz gain begiratzeari uzten ez dizuten begi txiki erregarriak dituelako, Michaelek judu ez diren puten hankartean darabil judukeria, pentsatu ere ez juduen artean erabiltzea judukeria, kasu eman behar du komunitateak ez dezan jakin Yahveren legeen ezkutuan puterioan ibili ahal dela, nonahi dagokeela abentura, baita judu ez diren gazteen sabelpean ere, eta sinetsi gero, zoragarri zait rabino hori, nire rabino hori kasik egunero etortzen zait ile kiribil grisa belarri atzean duela, begizta horixka handiak alkandoratik zintzilik, eta txirikorda txiki batzuk korapilatuak ez dakit zein kultu praktikarako, eta kultu horretaz ere ez dakit ezer, edo ia ezer ez, juduei soilgunea estaltzen dien txano biribil hori eta kasher sukaldea besterik ez, harrizko murru baten aurrean egiten dituzten errezoak eta zirkuntzisioa, liluragarria zait Moises gogorarazten baitit, katekesi garaiko gizona, nire aitaren Bibliako huraxe, Moises gogorarazten dit zahar jakintsuaren bizarzuria, luze, zutik desertuko hondarra zapaltzen duten larruzko sandaliak jan  tzirik eta dena dakienaren aire horrekin, zeru itsasoei begira bidea irekitzeko ahaleginean, Jainkoaren hatzak hautatua izanaren patriarka duintasunez zutik, bertute guztietako gizona, gizateria Lur agindura eramateko enkargua duena, gela honetaraxe, adibidez, non bezeroen zain bainago, nire ohean herri guztiak batzen dira-eta, japoniarrak eta indiarrak, non belaunikatzen baita bere buztanaz seinalatzen nauen gizon pila hori ere, neu ere hautatua naiz eta hori baino gehiago, zerumugako promesa horixe naiz, tira, inoren kirtena ahora sartzeko behar dudan denboran, gero denak atzera berriz ere beren jainkoagana bidaltzen baititut, atzera behar duten denbora hartzera, atzera betiko bizira itzultzeko, bakarrak eta mimatuak direla pentsatuz, egiaren jabe direnen bide zuzenean daudela pentsatuz, Michaelek Moises dakarkit gogora, hark gogor ekiten zien gauari eta ekaitzari besoetan Legearen taulak zeramatzala nola eskaintzen baita haur jaioberri bat sakrifizioan, bai, Michael Moises horixe da, zeinaren inguruan trumoiak eta tximistak erortzen baitira, infernua zerutik baletor bezala, betiereko kondena jendearen buru gainean pitzatzera balihoa bezala, tximista zuri handiek denboren eta idoloen hasierako herria aldizka argitzen dutela, zeru goienetik ospakizunean esku hartzen zuen urrezko ardi larrua, Moises, aita guztien aita, neskamearekin oheratu zena emaztea antzu zuelako, halaxe esaten zuten, eta Moises neskamearekin oheratu zela ere ez da seguru, beharbada Abraham izan zen, edo Noe, bost axola, gizonen arteko bat izan zen bizar zuria luze eta zahar jakintsuen eitekoa, gizonen arteko bat askoz ere nahiago zituenak putak bere emaztea baino, Jainkoa puterioan ohoratzen zuenetako bat, baina emakume hark izena bazuen, bai, Agar izena zuen, izen bat zuen baina izenaren jabe izatea ez da aski haren larruan egoteko, Bibliak aipatzea ez da aski puta bat baizik ez izateko, eta ni beste emakume hura banintz, Sarah, zin degizut neure eskuez akabatuko nituzkeela biak, Itsaso Gorriaren eta suzko sasien suminez akabatuko nituzkeen, haiek elkar ukitu baino lehen garbituko nituzkeen, bele zaharraren sexuak puta gazteenari ekin baino lehen, eta jarraian zeruari zuzenduko nintzaiokeen garrasika urkatu nazatela, gurutziltzatu nazatela, akabatutu nadila traizionatu egin nautelako, baina zer jainko suerte zara zu gizonak beren mirabearen besoetara bultzatzen dituzuna, mirabeei putarena egiten uzten diezu, eta alderantziz neu izan banintz mirabe hori, neure buruaz beste egingo nukeen, Jainkoa desafiatuko nukeen bertan suntsitu nintzan, gatzezko estatua bihurtu nintzan gizateria krimen horretatik kanpo utzi ahal izateko, Historia beste modu batera idazteko, beste nonahi gertatzeko, eskutik heldurik doazen aiten eta amen bizian, mirabea atzetik doakiela segurtatuz, gurasoak zein dituzten eta mirabearen funtzioa zein den badakiten seme alaben bizian.
‎Nire bezero troparen artean bada beste Michael bat, lehenago Jack zena, izena aldatu eta bere arrastoa ezabatu nahi izan zuena inondik ere, izen bat ahantzarazterik balego bezala, izenak putei axola balitzaizkie bezala, eta beharbada bezero horrek ere ahaztua du bere buruari eman zion gai  tzizena, beharbada egun batean kapritxo horixe eman zion bere buruari nire ate aurrera etorri aurretik, silaba bakarreko izena edukitzen asperturik zegoenean nonbait ere, berarekin ibili dudan hoztasuna sentitu nahi zuen, eta delako Michael hori beti beltzez jantzirik etorri ohi zen, judutzat identifikatzen duten txapela eta berokia jantzirik, eta nik sekretuan Sabbat eko belea izenarekin bataiatu dut, izen horrekin bataiatu dut Michael hileta aura batek inguratzen duelako, sudur makoa delako eta oroz gain begiratzeari uzten ez dizuten begi txiki erregarriak dituelako, Michaelek judu ez diren puten hankartean darabil judukeria, pentsatu ere ez juduen artean erabiltzea judukeria, kasu eman behar du komunitateak ez dezan jakin Yahveren legeen ezkutuan puterioan ibili ahal dela, nonahi dagokeela abentura, baita judu ez diren gazteen sabelpean ere, eta sinetsi gero, zoragarri zait rabino hori, nire rabino hori kasik egunero etortzen zait ile kiribil grisa belarri atzean duela, begizta horixka handiak alkandoratik zintzilik, eta txirikorda txiki batzuk korapilatuak ez dakit zein kultu praktikarako, eta kultu horretaz ere ez dakit ezer, edo ia ezer ez, juduei soilgunea estaltzen dien txano biribil hori eta kasher sukaldea besterik ez, harrizko murru baten aurrean egiten dituzten errezoak eta zirkuntzisioa, liluragarria zait Moises gogorarazten baitit, katekesi garaiko gizona, nire aitaren Bibliako huraxe, Moises gogorarazten dit zahar jakintsuaren bizarzuria, luze, zutik desertuko hondarra zapaltzen duten larruzko sandaliak jan  tzirik eta dena dakienaren aire horrekin, zeru itsasoei begira bidea irekitzeko ahaleginean, Jainkoaren hatzak hautatua izanaren patriarka duintasunez zutik, bertute guztietako gizona, gizateria Lur agindura eramateko enkargua duena, gela honetaraxe, adibidez, non bezeroen zain bainago, nire ohean herri guztiak batzen dira-eta, japoniarrak eta indiarrak, non belaunikatzen baita bere buztanaz seinalatzen nauen gizon pila hori ere, neu ere hautatua naiz eta hori baino gehiago, zerumugako promesa horixe naiz, tira, inoren kirtena ahora sartzeko behar dudan denboran, gero denak atzera berriz ere beren jainkoagana bidaltzen baititut, atzera behar duten denbora hartzera, atzera betiko bizira itzultzeko, bakarrak eta mimatuak direla pentsatuz, egiaren jabe direnen bide zuzenean daudela pentsatuz, Michaelek Moises dakarkit gogora, hark gogor ekiten zien gauari eta ekaitzari besoetan Legearen taulak zeramatzala nola eskaintzen baita haur jaioberri bat sakrifizioan, bai, Michael Moises horixe da, zeinaren inguruan trumoiak eta tximistak erortzen baitira, infernua zerutik baletor bezala, betiereko kondena jendearen buru gainean pitzatzera balihoa bezala, tximista zuri handiek denboren eta idoloen hasierako herria aldizka argitzen dutela, zeru goienetik ospakizunean esku hartzen zuen urrezko ardi larrua, Moises, aita guztien aita, neskamearekin oheratu zena emaztea antzu zuelako, halaxe esaten zuten, eta Moises neskamearekin oheratu zela ere ez da seguru, beharbada Abraham izan zen, edo Noe, bost axola, gizonen arteko bat izan zen bizar zuria luze eta zahar jakintsuen eitekoa, gizonen arteko bat askoz ere nahiago zituenak putak bere emaztea baino, Jainkoa puterioan ohoratzen zuenetako bat, baina emakume hark izena bazuen, bai, Agar izena zuen, izen bat zuen baina izenaren jabe izatea ez da aski haren larruan egoteko, Bibliak aipatzea ez da aski puta bat baizik ez izateko, eta ni beste emakume hura banintz, Sarah, zin degizut neure eskuez akabatuko nituzkeela biak, Itsaso Gorriaren eta suzko sasien suminez akabatuko nituzkeen, haiek elkar ukitu baino lehen garbituko nituzkeen, bele zaharraren sexuak puta gazteenari ekin baino lehen, eta jarraian zeruari zuzenduko nintzaiokeen garrasika urkatu nazatela, gurutziltzatu nazatela, akabatutu nadila traizionatu egin nautelako, baina zer jainko suerte zara zu gizonak beren mirabearen besoetara bultzatzen dituzuna, mirabeei putarena egiten uzten diezu, eta alderantziz neu izan banintz mirabe hori, neure buruaz beste egingo nukeen, Jainkoa desafiatuko Nire bezero troparen artean bada beste Michael bat, lehenago Jack zena, izena aldatu eta bere arrastoa ezabatu nahi izan zuena inondik ere, izen bat ahantzarazterik balego bezala, izenak putei axola balitzaizkie bezala, eta beharbada bezero horrek ere ahaztua du bere buruari eman zion gai  tzizena, beharbada egun batean kapritxo horixe eman zion bere buruari nire ate aurrera etorri aurretik, silaba bakarreko izena edukitzen asperturik zegoenean nonbait ere, berarekin ibili dudan hoztasuna sentitu nahi zuen, eta delako Michael hori beti beltzez jantzirik etorri ohi zen, judutzat identifikatzen duten txapela eta berokia jantzirik, eta nik sekretuan Sabba...
‎...n sexua da, gizon kitzikagarria, zeren sexua ez da inoiz berez kitzikatzen, egiteko bat da, eta lana eskatzen du, bizi osoko lana, hil arterainokoa, zeren zahar eta higuingarri direnean ere emakumeak oroitu egiten dira puta izan ziren garaiaz, larba bizi patxada ederreko hura zoroki bizi izan zuten garaiaz, makillatu eta ipurdia astindu baizik egin ez zuten aldiaz, eta oroitzapen hark iraun egingo du bere burua makillatzen ahaleginduko diren egunean ere.
‎...ezeroak behin eta betiko hebainduko banindu, isilaraziko banindu, ez baitut gelditzeko asmorik, eta geldituko banintz ere hau ez litzateke geldituko, indar handiagoz segituko luke nire begien atzean, nire amaren itsuskeriagatik sortzen zaizkidan pentsamendu bihurrituen zirkuituan, ez, ez da erraza betiko hiltzea, errazago da berriketan jardutea, larbatzea, damutzea, are gehiago, nire amak inoiz ez du bere burua hil, eta zergatik ez, ez daukat aztarrenik, zainak mozteko adorea behar delako inondik ere, inork bere burua hil ahal izateko lehenago bizirik egon behar duelako.
‎Baina sentsazio gazi gozoa gelditu zaio batez beste, azkenean, ozpindua eztia baino gehiago: behin baino gehiagotan ikusi du bere burua arrisku bizian eta hiltzeko zorian. Gustatu zaio, hori bai, mitxoleta sail batetik iragan, eta bertan zerraldo lo gelditzearena.
‎Oraingo hau bezalako aldi batean ikusi dituenak bakarrik ezagutu ditzake gizonak eta emakumeak. Horrek bakarrik ezagutzen du bere burua". Nolaz senti zitekeen bestela gai Brunori, doinurik natural eta xaloenean, lañotasunaren beraren doinua zirudien batean esateko:
‎Psikoanalisiaren aita ez da ari ondradutasun formalaz, bere baitarekin ondratu izateaz baizik, inork ikusi eta juzgatu ezin duen mundu intimoaz. Freudek behin eta berriro jasotzen ditu eraso zein baino zeinagoak garaiko sektore erlijioso eta zientifikoetatik; berak, ordea, profesionaltasunez jokatzera behartzen du bere burua, eta, gainera," eramaneko eta bihotz zabal" izaten saiatzen da bere lana hain lazki kritikatzen dutenekin.
‎ez dago ebidentziarik); gizabanako normalek, goizeroko dutxa bero irakinak maxkaldutako espirituek? dioketena da erotuta gaudela (geure goganbehar arinetik haratago); eta gorputzak dio... zer dio gorputzak?, zeren gorputzak badaki, gorputzak ez gaitu engainatzen eta ez du bere burua engainatzen: hola mintzo dira bederen psikosomatikoki laguntzeko dauden bidelagun eta erraztaile guztiak, baina guk badakigu ohe epelean gorputzak gauza bat dioela eta busti lehortu ondorenean gorputzak bere burua gezurtatzen duela.
‎– Adinean aurrera doanak asko zaindu behar du bere burua. Ikasi ere, gauza berriak ikasi ere?
‎Kapitulu honen sarreran adierazi dugun bezala, Kanadako egoera oso desberdina da Espainian dagoenarekin alderatuta, non gobernu zentralak bere borondate bakarra ezarri nahi baitie etengabe estatu autonomo gisa kalifikatutako komunitate politiko guztiei. Madrilgo gobernuak legitimitatea berea baizik ez dela aldarrikatzen du, eta Katalunian bizi diren herritarren eskubide demokratikoen defendatzaile bakartzat jotzen du bere burua. Marc Sanjaume Calvet politologoak aipatzen du, arrazoi osoz, jarrera horretan agerikoa dela Madrilek ez dituela batere aintzat hartzen Kataluniako politikari hautetsiek eta gizarte zibilaren ordezkariek legitimoki egindako aldarrikapenak.17
2023
‎Paquitaren ohe izandakoan jirabueltaka dabil. Burua gainezka, ezin du bere burua ibai bazterrean imajinatu, ezin du lorik egin. Paquita, ikasketak, Fefa, belus berdeko oinetakoak.
‎Presidentea den aldetik, bisitatzaileak elkartekideei jakinarazi die ezinezkoa zaiola halako betebeharra arrazionalki ulertzea, etsaitasunezko ekintza bat baino ezin dela izan, ezin justifikatuzkoa eta onartezina, batik bat justiziaren eta karitatearen ikuspuntutik begiratuz gero. Alkaideak jainkotzat dauka bere burua eta bere barrutiaren atarian ikusten du bere burua, izan, ez da berea, ezta Edeneko lorategi bat ere, kontrakoa baizik?, bere eldarnioan halako goiaingeru bat imajinatzen du, ezpata gartsu bat eskuetan, eta, izan, bizarra egiteke daukan zaintzaile bat baino ez da.
‎Horregatik, kontu handiz ibili behar du, adibidez, haurren hezkuntzan etiketak erabiltzearekin. Haur edo gazte bati etengabe jartzen bazaizkio" errebelde"," alfer" edo" ergel" etiketak, ziurrenik bide horretan egituratuko du bere buruaren kontzeptua, eta bere jokabideak ere bide horretatik egingo du. Hori dela eta, garrantzi handikoa da kontu handiz erabiltzea, bizitza osorako nortasuna markatu baitezakete.
‎Helduon artean, adibidez, ezohiko gizentasuna duten pertsonen aurrean: " Nola egon daiteke horrela?"," Ez al du bere burua maite?"," Tristea da, gero, horrela egotea!"," Diziplina pixka bat ez litzaioke gaizki etorriko..."," Berak ikusiko du zer egiten duen, gero sorpresak izango ditu"... Berdin drogak kontsumitzen dituen pertsona baten inguruan:
‎Gizentasun tasaren gorakadaren aurrean, maila sistematikoan, estrukturalki, aztertu beharrean, zer egiteko joera dugu? Norbanakoaren erantzukizunera jotzen jarraitzen dugu," gozozalea izango da"," ez du bere burua behar bezala maite"," alferra da"... Noiz hasiko gara pertsona osotasunean hartzen?
‎beldurra, errua, haserrea, amorrua. Perfekzionista izan ohi da, guraso gisa asko epaitzen du bere burua. Seme alaben zorionaren erantzule dela uste du.
‎Gure bertsioa hobetzea geure buruari dagokion zerbait da. Litekeena da bere aukera ez izatea gure nahiak betetzea, ez baita behar duena, baina horretan tematzen bagara, presioa sentituko du, eta helburu hori lortzen ez badu, ez du bere burua gauzatuta sentituko. Kontsultan ikusi ohi dugun zerbait da.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia