|
2011
|
|
|
hosto eta belar idorrez estaltzen da ederki, burua sabelpean duela, han dago geldi geldia. Erran nahi baita, aipatu
|
ditugun
gauza guztiak balekizki bezala, kanpoko hotzaren menetik urrun ematen dela, biribilkatuz barneko beroa hobeki begiratzen duela, burua gordez; hatsa gutiten, eta indarrik batere ez galtzeko, higitu gabe dagoela. Horra nola bizi daitekeen, negu guztia, sabelean dituen gauzetarik, edo, hobeki erran dezadan, bere odol eta haragitik ikatza hauspean bezala.
|
|
|
Etsai horiek ez da erran behar gaixtakeriaz ari zaizkiola sagarrari, ez eta ere guri bidegabe egin nahiz. Ez dute deusentzat, ez nehorentzat begigoarik; beren ongiaren ondotik dabiltza, eta horra zertako ikusten
|
ditugun
gauzarik hoberener aiherrago zaizkiela: haiek ere, guk bezala, ona baino laketago hobea.
|
|
|
Geroztik, barnean gelditzen denak ez dezake min handirik egin. Baina, berriz ere erran dezadan, buruaren jabe behar da egon, eta aipatu
|
ditugun
gauzak behar dira egin berehala, azkarki, eta batere beldurrik gabe. Berant hasten denak uzten du gaitza gainditzera, eta beldurrak, sendatzeko orde, ez du mina handitzen baizik.
|
|
|
—Ez dela deus hoberik, jadanik erran
|
ditugun
gauzen ondotik. Ageri da zauriaren erretzeak agortzen duela hartan gelditu den pozoia, eta barnago joatetik begiratzen.
|
|
|
Zer ez dugu egin behar baratzeetarik eta landetarik adiskide on horiek ezin ohilduz? Hari, luma, eta lastozko jaun, haizezko eihera, sega eta ihitegi, nik dakita zer mamu eta tresna ez darabilkigun xoriak ezin urrunduz begiratu nahi
|
ditugun
gauzetarik. Hain dira ausart, adiskide direlako estakuruan naski, non oiloen artera heldu baitzaizkigu haier eman bazkaren ebastera.
|
|
|
Baldin satorrak ez badu belarkirik jaten, egia baizik ez da, bere lurpeko lanetan, bere bideak egitean, mozten dituela atzeman erro guztiak, eta kanporat jaurtikitzen duen lurraz zikintzen duela larraina. Horra zertako anitz begietan duten laborariek, eta hemen haren alde erran
|
ditugun
gauza guztiengatik, gogo onez, ahal balute, beren lurretarik kanpo eman lezaketen satorraren itxura guztia.
|
|
2014
|
|
|
Maskar guretzat izan da, eta oraindik ere bada, halako" arte estudio" bat Zuberoako maskaradari buruz. Xiru jaialdian sortzen
|
ditugun
gauza xume guztiak bezala, saiatzen gara gure bizia, gure ohiturak eta lekuak jorratzen ahal bezain barna. Maskar, hain zuzen, maskarada izenetik dator; erran nahi baita maskaradaren moduko gauza bat izanen dela, nahiz eta sasoiz kanpo izan.
|
|
|
Anomian diren jende batzuen soziabilizatzeko nahi duten tresna balia dezakete, antzerkia deitzen dena barne. Baina testu inguru horretan ematen
|
ditugun
gauzak dei genitzakea antzerki. Bai, dudarik gabe.
|
|
2015
|
|
|
Zizekek eransten du: " Kultura da benetan haietan sinetsi barik, seriotan hartu barik, praktikatzen
|
ditugun
gauzen izena". Hala izan daiteke, edukia seriotan hartzen ez badugu, edo behintzat lehentasunik ematen ez badiogu.
|
|
2020
|
|
|
Poesia aukera bat da egunerokotasunari aurre egiteko, izan pozetik, izan sufrimendutik. Poesiak hitzak jartzen dizkie ulertzen ez
|
ditugun
gauzei, eta azken finean, gauzak ezagutu eta ulertzen ditugunean mugatu egiten ditugu. Akotazio horrek ahalbidetzen du gauzokin elkarbizitza, gauzok sentitzea, direnak direla ere.
|
|
2021
|
|
|
Teknologia, jakina, liluragarria da, itsugarria, eta antzinako monarkiak tronutik kentzeko adinako indarra du. Hala ere, denok sumatzen dugu galdu
|
ditugun
gauzen falta eta oroimina (argazkiak, artxiboak, lan zaharrak, oroitzapenak), laster zahartzen eta zaharkitzen ari baitira. Lehenbizi, gure kaseteetako abestiak izan ziren; gero, VHSan grabatutako filmak.
|
|
|
Marketinaren, blogen eta kritiken bulkada gorabehera, irakurri
|
ditugun
gauzarik ederrenak, gehientsuenetan, maite dugun pertsona bati zor dizkiogu —edo lagun bihurtutako liburu saltzaile bati— Liburuek, modu misteriotsuan, gu elkarrengana lotzen eta biltzen jarraitzen dute.
|
|
2022
|
|
|
" Zertarako nahi duzu nik zu maitatzea/ zuk ja ni maite ez banauzu". Hau da, maite
|
ditugun
gauzak ez badizkiegu aise besteei eurenganatzen, maitasuna ahitu da. Bi:
|
|
|
Inoiz kontatu ere bai, eta orduan, poesiek narrazio itxura hartzen dute edota egoera baten zertzelada batzuk ematen ditu. Esan ala esan ez
|
ditugun
gauzak adierazteko behar du poetak poesia. Hitzak lagun ditu Igartua Bengoak, baina batzuetan baita estalki ere.
|
|
|
Ez nuke horrelakorik adierazi nahi. Gerok ere, gurean egiten
|
ditugun
gauzetan, antzeko herrena izan genezake.
|