2010
|
|
harik eta egun batean aspertu eta minezko mina ahotik mintzatu zitzaidan arte: . Ez dut gizonari gizontasuna kentzen
|
dion
Jainko onik sinesten, ama!?. Hitz haiek irekitako bidetik, beste hiruzpalau argudio pilatu zitzaizkidan buruan, baina amari begiratu eta hain nora ezean ikusi nuen, halakoetan, eskua kopetara eramaten zuen amak, aitaren egiteko, baina egun hartan ezta hori ere?, non hartaz errukitu eta ez bainion txintik ere esan.
|
|
izan ezazu, seme... harik eta egun batean aspertu eta minezko mina ahotik mintzatu zitzaidan arte: ‘Ez dut gizonari gizontasuna kentzen
|
dion
Jainko onik sinesten, ama! ’ Hitz haiek irekitako bidetik, beste hiruzpalau argudio pilatu zitzaizkidan buruan, baina amari begiratu eta hain nora ezean ikusi nuen —halakoetan, eskua kopetara eramaten zuen amak, aitaren egiteko, baina egun hartan ezta hori ere—, non hartaz errukitu eta ez bainion txintik ere esan. Amak, haatik, bereari eutsi zion, jakina, haren etengabeko errezoak lekuko, baina bakean utzi ninduen aurrerantzean.
|
|
Errealitateari zentzua emango
|
dion
Jainko bat sinesten dut,
|
2013
|
|
Askotan, zentzuaz mintzatzen denean, berehala jotzen da transzendentzia batera, hau da, ikuspegi naturalistatik at dagoen zerbaitetara. Transzendentzia hori, esaterako, gure bizitzari zentzua ematen
|
dion
Jainkoa izan daiteke. Edo gure bizitza laburrari zentzua ematen diona bestelako bizitza mota bat izan daiteke.
|
2015
|
|
3 Ez dirudi besterik denik esan genuen, laugarren egoitzan esan genuela uste dut, ez bainaiz ongi gogoratzen? uraska hura, hain leun eta bare, hau da, inolako mugimendurik gabe, betetzen zena baizik; hemen, berriz, iturburuak geldiarazi eta itsasoari beronen ertz mugetatik irteten uzten ez
|
dion
Jainko handi honek, askatu egin zituen uraska honetara ura zekarten iturburuak; eta oldar handiz hain olatu bortitza jaikitzen da, non goi goira jasotzen baitu gure arimaren ontzitxo hau. Eta itsasontzi batek ezin duenez, eta ez lemazainak ezta ontzia gidatzen dutenek ere ahalmenik ez dutenez olatuei aurre egiteko, oldar biziz badatoz, beraiek nahi duten lekuan egoten utz diezaioten, era berean, arimaren barruak are gutxiago izango du berak nahi duen lekuan gelditzerik, eta haren zentzumen eta ahalmenei egiteko aginduta dutena baino gehiago eginarazterik; kanpokoari, berriz, ez zaio hemen jaramonik egiten.
|
|
Izan ere, berorrek dakienez, betiere Jainkoaren zerbitzaria izan bazen ere, orain lurreko gauzez tratatzerik nahi ez zuela zegoen; eta Haren Maiestateaz hitz egingo zioten pertsonekin izan ezik, asper asper eginik geratzen zen, nik askotan kontsolatu beharra izateraino, eta horrela, Sernara joan zen bakardade handiagoa izatearren, eta han hil zen, edota hobeki esan bizitzen hasi zen. Izan ere, nik haren arimaren gauza batzuk idazterik banu, ulertuko luke berorrek zein zor handia
|
dion
Jainkoari hain aita ona eman diolako eta zein beharturik dagoen haren seme bezala bizitzera; baina gutun batean ez dago esan den baino gehiago esaterik; dena dela, kontsola bedi berori eta sinets beza dagoen lekutik gehiago lagun diezaiokeela lurrean egonda baino.
|