|
2000
|
|
|
–Ez da komeni gizona larritzea. Ulertzen
|
didazu
–
|
|
|
1906ko udaberrian gaude. . Azaldu ahal
|
didazu
–galdetzen dio lehenbiziko ofizialak telegrafistari, nola bidaliko dituzun mezuak lehorrera itsas zabalean nabigatzen gaudenean?
|
|
|
Barkatuko
|
didazu
, nire Bitakora laguna, Ralphekin bizitzen ari naizen une honetaz hain gauza gutxi kontatzea. Beharbada uste zenuen txorta jotze guztien txosten zehatza emango nizula, edo berarekiko sentitzen dudana kontatuko nuela.
|
|
|
zure maitale polita ihesean dabilen terrorista bat dela, Chrysler zuriko bidaiariak ez zirela turista soilak, argiekin ez zutela egin Ralphek lainoen kontrakoak piztuta zeramatzalako. Segi horrela, esaten zuen Txemak berekiko, eta garaipentxo bat emango
|
didazu
.
|
|
|
Eiderrek postal bat bidali zizun Irlandatik, eta zurekin gogoratzen zen nirekin baino gehiago, eta edonorekin liatzen zen, neskekin ere bai, pentsa... Eta ez
|
didazu
esango horren berri ez zenuenik, ezta?
|
|
|
Moztu egiten da! Zuk entzuten
|
didazu
–– (pi pi pi...)
|
|
|
Baina nik ez dut abortatu nahi. Esango
|
didazu
, Bitakora, badirudiela gauzak nahastearen zalea naizela. Kontua ez da hori:
|
|
|
Ezin dut sinetsi. Barkatuko
|
didazu
, Bitakora, baina ezin dut oraindik ondo ulertu honek guztiak zer esan nahi duen. Galduta nago, baztertuta, ahaztuta, bakarrik, inoiz baino bakartiago.
|
|
|
Ez dizkizu begiak gainetik kentzen, barren! Ez
|
didazu
esango zorionekoa ez zarenik..." Eta horren aurrean erraza da isilik geratu eta beste sanmigel bati ekitea. Baina gero etxean datoz komeriak, ohera sartu aurretik Eider gau batez ordezkatzeko zorian egon zitekeen ilehori horren omenezko kanpai jotzearekin.
|
|
|
—Baina ez al
|
didazu
oraintxe bertan erran ez didazula horrelako galdegiterik eginen...?
|
|
|
—Osaba: ilargia harri bat dela erran
|
didazu
, baina harri bat bada, zergatik ez da lurrerat erortzen?
|
|
|
—Zerua eskaintzen
|
didazu
, etxeko andere, eta eskertzen dizut, baina badakizu ezen, obligazinoak hertsatzen gaituenean, lurreko zeru guztiak bazterrerat utzi behar izaiten ditugula, betikoaren igurikitzan —eta, eneganat jiraturik, segitu zuen—: Horrek, bertzalde, nik baino behar handiagoa du, bistan da...
|
|
|
—Joanes, erranen al
|
didazu
ebanjelioaren zein lekutan agertzen den ezen Jesu Kristok bere burua azotatu zuela, bere borondate borondatetsuaren deliberamendu batez. Nehon ere ez!
|
|
|
Eta, hala, infinituki tipia dena ere infinituki handi izan daiteke... Baina, geometriatik gramatikarat gatozela, ezagutzen ote duzu euskal berboaren struktura... eta sinetsiko ote
|
didazu
ezen struktura horrek pentsarazten didala ezen euskara zinez izan zitekeela Paradisuko lengoia. Izan ere, jauregian urteetan izan dugu gizon jakintsu bat, jaun Marcel Dibarsoro zeritzana, duela hilabete guti batzuk hil zena, goian bego...; bada, jaun Marcel gure etxeko mutilen prezeptorea izan zen, eta hark irakatsi zidan euskal berboak gordetzen duen altxorra; eta harrigarria da, zeren eta, euskaraz mintzatzen garen bakoitzean, logika eta matematika mintzatzen ari baitzaizkigu bide batez, ezkutuan bada ere, berboaren baitarik eta berboaren muinetik...
|
|
|
—Zer erran nahi
|
didazu
horrekin, gizonek egiten dituzten tenpluak ez direla beharrezko. Baina gu protestantak gara eta protestantek ere beren elizak eta beren tenpluak dituzte...
|
|
|
BARKATUKO ahal
|
didazu
, jaun André, baldin bertze etenaldi labur bat egiten badut hemen...! Zeren eta zure gutun berri bat iritsi baitzait orain berean —esker mila, bihotzez! —, eta hori ez da egunoroz gertatzen den pozgarria...
|
|
|
Edo, frogari froga eratxikitzen diodala, erranen ote
|
didazu
nori burura zekiokeen ideia hura, osabari ez bertze nehori, noiz eta entseiatu baitzen esperimentu haren egiterat, lau ahate arrautzaren gainean oilaloka bat ipintzen zuela, haien txitatzeko asmotan, oilalokaren eta ahattoen arteko harremanen studiatzeko gogoz, Villagrandeko dukea Urbiainerat etorri baino egun batzuk lehenago?
|
|
|
Eta solasean hasten gara, eta ni sagar batez ari naiz eta zuk bertze sagar bat ulertzen
|
didazu
, eta hala bihurtzen da hizkuntza bakoitza ere babel dorre bat eta hala erran liteke ezen Bibliako dorre hura ez zela bakarra izan eta zenbat hizkuntza, hainbat babel dorre direla munduan. Eta osaba eta Alessandro ere hala ibiliko ziren, segur, italianoaren babel dorrean... eta nik, zer erranik ez, zeren, haien konbertsazionetik ez bainituen hitz solte batzuk baizik ulertzen.
|
|
|
Sinetsi nahi al
|
didazu
, jaun André, ezen Lisboako portuan egun bat galdu genuela, bertako ur ezin geldiagoetan masta nagusitik arroako zaku bat gari jaurtitzeko, eta erori zen tokiaren inguruan zirkulu baten trazatzeko. Zeren Pisakoak matematikoki frogatu zuen fenomeno hartaz ari baitziren, igartzen zuelarik ezen masta batetik erortzen utzirikako edozein objektu leku berean erortzen zela, mastaren oinean doi, berez eta halabeharrez, nola untzia geldi zegoenean hala lasterrean eta ziztu bizian.
|
|
|
BEHIN geldialdi bat eginik, utziko ahal
|
didazu
bertze baten egiterat, jaun André!
|
|
|
Eta gelaren argi ilunean amaraun handi bat ikusi nuen lehenik. Sinetsi nahi al
|
didazu
, jaun André, ezen, bertze edozein iduriren aitzinetik, amaraun harena datorkidala bururat oraino ere, gela hura oroitzen dudan bakoitzean?
|
|
|
Zuhur jokatu behar dugu; izan ere, isilpean segitzen badugu, hats har dezakegu; agerian, berriz, hatsa ukatuko digute... eta, andere Grazianak berorren dorretxerat joaitea debekatu badit, goganbehar delako da..." Eta osabak erran zion: " Ai, Maddalen, zergatik ez ditugu kontu horiek ahanzten... eta zergatik ez
|
didazu
kopla eder bat kantatzen?" Eta Maddalenek osabari buruko adatsa ferekatzen ziola, nola ama batek bere semeari, kantatu zuen: " Neguaren erdian/ nago ni lilitan/ jaun Joanesek nauka/ bihotza eztitan".
|
|
|
—Zer erran nahi
|
didazu
horrekin, andere Graziana, txakur bat baino gehiago zela Luthero...? —ihardetsi zion osabak, hitzetik hortzerat— Ordea, behin baino gehiagotan aditu izan dut, baita jauregi honetan ere, ezen Luthero txakur bat zela.
|
|
|
—San Jenarogan sinesten dugunok feriante batzuk garela erran nahi
|
didazu
ala...? —bertze sualdi batek hartu zuen napolitarra— Irain bidegabea da hori!
|
|
|
Gure etxean oro zen ditxa eta oro zen zorion, harik eta egun batean aitari gaitz hura sartu zitzaion arte, ezin eriago jarri zuena eta ezin flakoago, betartea zurbil eta gorputz osoa hil hurran; haren begiak martiri batenak ziren, haren hatsa hauspo hautsi batena zen... eta han eta hemen garau gorri zornetsu batzuk bihitu zitzaizkion, guztioi goragalea eragiten zigutenak; eta ez zegoen, ez, hilik, baina, hilik ez zegoen arren, hila baino hilagoa zirudien, hatsa eta kiratsa zeriola; eta, hala, aita sendatzeko asmotan, etorri ziren hango eta hemengo medikuak, iragan ziren gure etxetik, eta ez zuten hura sendatzerik erdietsi; eta, hala eta halatan, lurraz eta lurreko faboreez etsirik geundèn egun batean, Urbiaindik iragan zen gizon bat —benedika dezala Jainkoak egin zigunagatik! —, erlikiontzi hau lepotik dilindaka zeramana; gizonak erraiten zuen ezen erlikiontzi hark santaren behatzezurrez zeuzkala —ezker oineko hatz lodikotearenak—, eta erran zigun ezen egun baten buruan sendatuko zuela berak aita, baldin harekin bakarrik uzten bazuten, bere erlikia harekin eta bere orazinoekin; hura entzun nuenean, ez nion sinetsi, zeren baitakizue nolakoak izaiten diren gauza hauek, eta zenbat gezurti eta engainati dagoen mundu honetan; eta, ikusirik hark ezen sinesgaitz agertzen nintzaiola, galdegin zidan: " Mutila, ez
|
didazu
sinesten, baina erradazu: prest al zeundeke zu ere zeure oineko behatzaren ebakitzerat, baldin santaren behatzezurrez zure aita sendatuko banu?
|
|
|
AITZINA egin nahi nuen bertze gai batekin, baina berriro barkatu
|
didazu
, jaun André. Izan ere, Nafarroa, Espainia eta Frantziari buruz arestian skribatuak zure bertze gutun baterat narama.
|
|
|
Eta, arestian aipatu don Frantziskoren hitzak gogoan ditudala, sinetsi nahi al
|
didazu
ezen, Indietarik itzuli berria nintzenean, Ubarnerat joan eta nekazari batekin inkontratu nintzela, eta hark ere, noiz eta galdetu bainion ea Ubarneko damaz oroitzen ote zen —aitzinago emanen dizut dama horren berri, edo dama horien, hobeki, zeren eta bi izan baitziren, jaun André: zaharra, Sagrario Landaluze zeritzana, eta gaztea, Gabriela Huizi—, antzeko zerbaitekin ihardetsi zidala?
|
|
|
—Zergatik utzi
|
didazu
irabazten...?
|
|
|
Badakit, halarik ere, ororen buruan zer erran diezadakezun: erran diezadakezu ezen ene euskara hau Axularrenaren antzekoa dela, bai, baina ez dela guztiz haren berdina; eta erraiten ahal
|
didazu
ezen ene euskara hau ez dela Euskal Herriko nehongo bazterretan egiten... eta nik, haatik, baietz erranen dizut, egin egiten dela, zeren urbiaindarrak Urbiaingo euskaraz mintzo baitira, eta ni urbiaindarra nauzu, eta Urbiaingo euskara darabilt. Baina, ustekabekorik izan ez dezazun, Urbiaini buruz argibideren bat eman beharrean nagokizu, zeren, Cervantes bere Kixote Mantxakoan bezala, zeina hasten baita:
|
|
|
Izan ere, ni, zure anaia jaun Joanes bezalaxe, superstizionearen kontra nago eta ipuin zoro horien kontra... eta, gainerat, aita spi ri tua lak erran zidan bezala, elizak predikatzen duen dotrinaren kontrakoa da, eta nik ez dut sinesten elizak dioena baizen". " Bai, zuk orain hori erraiten
|
didazu
, baina ez duzu atsegin Pagabasoko leizeaz mintzatzea...", ihardetsi zion aitak, hasperen egiten zuela. " Hori bertze kontu bat da, zeren eta deabrua ez baita ipuina, eta Jainkoak lurpeko labean jarri omen zuen hura.
|
|
|
Berehala ulertuko
|
didazu
Pedro Huiziren marrazkietarik eta koadroetarik jaso nezakeen harridura, baldin erraiten badizut ezen mirakulu bat iduritu izan zaidala betidanik, eta are, iduritzen zaidala oraino ere, nola paper bat edo mihise bat —plauna eta zuria, hila eta deuseza—, espazioaren sorleku bihur daitekeen, marrazkilariaren edo pintorearen eskuari esker eta haren trebeziari esker; zeren eta, espazio hain ... Eta, hala, Errege magoen adorazionearen marrazkia akabatu zuenean, erran nion:
|
|
|
—Irri eginen
|
didazu
, baina usna oneko gizona naiz, eta Urbiainen sartu naizenetik heriotza bertzerik ez dut usaindu, Heriok Urbiain osoa ostatutzat hartu balu bezala. Eta ez dut hain ostalari gaixtoarekin minutu bat ere iragaiteko asmorik, eta banoa lehenbailehen hemendik.
|
|
|
—Ipuinak, erraiten
|
didazu
...? —harri eta zur behatzen zidan amak—:
|
|
|
Eta barkatuko ahal
|
didazu
irreberentzia, jaun André, zeren gazte irreberent bat bainintzen orduko eta zeren ez bainizuke, orduan gertatuaz denaz bezainbatean, deus ere gorde nahi, baldin erraiten badizut nola mementu haietarik batean imajinatu nuen holandar bat baino gehiago neure aitzinean belauniko, halaxe ibili bainintzen egun hartan, atsedenik gabeko kanpai errezitaldi hartan murgildurik, matutietarik bezperetarat......
|
|
|
Izan ere, anitzetan aritu izan natzaizu libertatearen handiaz. Ordea, gero eta goganbeharrago naiz ezen libertatearen handia gehiago bizi izaiten dugula geure desiretan eta geure ametsetan bere berezko izanean baino; berehala ulertuko
|
didazu
, segidan emanen dizudan etsenpluarekin.
|
|
|
Eta itzuli ginen Amsterdametik Donibane Lohizunerat... eta, handik hilabeterat, Ho lan da eta Frantziaren arteko gerla piztu aitzin, Alemaniarantz abiatu ginen —bar katuko ahal
|
didazu
, jaun André, baldin, bertze anitzetan bezala, aipatu baizik egiten ez badizkizut hango hiriak, batetik, zeren, bertzenaz, gogaikarri bihurtu arteino luzatuko bainintzateke, eta bertzetik, zeren, liburu osoan bezala, neure burua eta neure kontzientziaren joan etorriak nahi bainituzke kontakizunaren ardatz—, Hanburgoko porturat lehenik eta Lübeckekorat gero, non, ahantzirik hilabete batzuk l... Eta lagunek, jakinik ezen, geure Amsterdameko egonaldian, ez nintzela Mignonekin baizik ibili, eta hitz eman nuela eta zin egin ezen ez nintzela bertze nehorekin ibiliko hare kin baizen, ikusten zutelarik hitza guztiz jan nuela, berriro hasi zitzaizkidan zirikatzen handik eta hemendik, erraiten zidatela:
|
|
|
Eta ez uste ezen neguko gau batean izan zela eta hotzaren aitzakia egin nuela bi emazteki haienganat biltzeko, zeren eta bero bainengoen bai kanpotik, udako gau epel bat zelako, eta bai barrendik, garagarnoaren eraginez. Eta barkatuko ahal
|
didazu
bertze irreberentzia bat, jaun André, zeren gazte irreberent bat bainintzen orduko eta zeren ez bainizuke, orduan gertatuaz denaz bezainbatean, deus ere gorde nahi, baldin erraiten badizut nola mementu haietarik batean bururatu zitzaidan ezen bide ezin egokiagoa izan zitekeela hura Trinitate Sainduaren existentzia frogatzeko, sozzinitarren teorien kontra... han ere hiru pertsona diferent geunden... Lekutan, jaun André!
|
|
|
—Lo egitera etorriko zinela erran
|
didazu
. Baina ez dakit zertaz harritzen naizen, ortzegun gauean ere gauza bera erran zenidan eta orduan ere agertu ez.
|
|
|
—Sentitzen dut... —berriz sentitu— Aldaera egin bezain agudo, telefono zenbakia eman
|
didazu
. Mugikorrik baduzu?
|
|
|
" egunon, Klara, Eduardo Saragueta naiz. Irekiko
|
didazu
, faborez?". Neutroa, hagitz.
|
|
|
Min egiteko esaten
|
didazu
hori.
|
|
|
Hori ere gogorapen soil gisa esan
|
didazu
, jakina.
|
|
|
Beraz, umorea da zure besoak, edo umoreak dira zure besoa; edo besodun zinenean umoregabea zinen, edo zer arraio esan nahi
|
didazu
, Smart?
|
|
|
" Bada, kasu honetan, metafora horrek ez du nahaspila besterik sortzen. Konprenituko
|
didazu
", erantzun zion Caterpilar andreak, bere ondoeza ezin ostenduz. Alfredo Iradierrek barkamena eskatu zuen.
|
|
|
Zer gertatzen zaizue? Ez
|
didazu
ba esango, gehiago saiatu nahi zenukeela, eta laguntzeko?
|
|
|
Eta nola ez
|
didazu
ezertxo ere esan, galdetu zidan maisuak.
|
|
|
Ez! Ez
|
didazu
esango marinel horrek aldarera eraman behar zaituenik... Beno, ongi pentsatzen badut, edozein gauzatarako gai iruditzen zait mutil hori.
|
|
|
Nora zoazten esan
|
didazu
. Oporrak dituzue, eta hobe duzue ohean gelditzea.
|
|
|
Noizko esan
|
didazu
Andre Madalen ikasteko?
|
|
|
Beharbada, Zapelek Migeli belarrietatik heldu zion egun hartan, ama haurdun genuen. " Zuk hilko
|
didazu
barrengo hau" entzun niola uste dut haietako egunen batean.
|
|
|
Aizu, errepikatuko al
|
didazu
zure postrearen errezeta hura. Lolak, niri.
|
|
|
Oso neska atsegina zara Olgak, niri. Inbidia pixka bat ematen
|
didazu
.
|
|
|
Barkatu atzokoa, baina net artega eta neure onetik aterata nengoen eta, ça va de soi, askatu beharra neukan. Beste zerbait ere barkatu behar
|
didazu
: atzo aipatu nizun musuarena gezurra zen, zu amorratzeko esan nizun.
|
|
|
Lokartu aurretik dendan bertan oinetako atzazalak mozten jardun zuen eta gero, haren zurrungak, haren zerak... Ez
|
didazu
sinetsiko, baina hartu, eta kanpora irten behar izan nuen, à la belle étoile lo egitera. Belarretan etzan berria nintzela, Ruben dendatik irteten ikusi nuen, baina ez komunera joateko:
|
|
|
Hori ez da huskeria bat. Ezkutatzekorik ez baduzu, zergatik ez
|
didazu
orain arte ezer esan, ekin nion, bortitzago oraingoan.
|
|
|
Niri aukera bakarra bururatzen zait. Betiko moduan, zure mezua utzi ahal
|
didazu
, zure mezu, eman dezagun ofiziala, eta hori izan dadila berak entzuten duena. Eta gero, beranduago, baina Rakelek mezua entzuna duela ziurtatutakoan, ostera ere bigarren mezua uzten saiatu ahal zara, egiazkoa edo.
|
|
|
Sentitzen dut. Zergatik ez
|
didazu
aukera bat ematen gaurko topaketa ostera ere hasteko. Gura baduzu, goizeko txango hau amaitzen duzuenean, hoteleko kafetegian itxarongo dizut.
|
|
|
Ni, ulertuko duzunez, ez naiz zurera gehiago deitzera ausartzen. Deituko al
|
didazu
zuk. Laster arte.
|
|
|
Txarrak, ezta? Baina zurekin zuzenean berba egiteko aukerarik ere ez
|
didazu
ematen eta nik ahal dudantxoa baino ezin dut egin. Tira ba, ezer baino lehen, jakizu Bostonera, heldu, heldu garela, baina egundoko frufrua sortu zaigula hotelaren kokapena dela eta ez dela.
|
|
|
Baina besterik ez. En plus, ez
|
didazu
sinetsiko, baina atzo, dendatik irten, eta à la belle étoile nengoela, Adela inguratu zitzaidan, bai, jolas parkean nirekin batera ibili zen neska. Zigarro bat eskatu ostean, horrekin nahikoa ez, eta neure ondoan etzan zen.
|
|
|
urrezko sustrai bat errotu
|
didazu
sabelean.
|
|
|
Zerutik erantzuten
|
didazu
|
|
|
Kilo bat mahats eskatu, saltzaileak bost pezeta zela esan, zuk hogei durokoa eman, eta hark: " Tira, emango
|
didazu
bihar". Eskuzabalak...
|
|
|
Edo, tira, agian zu oraindik ere –irri eginarazi zidan bat bateko burutazioak–, zu oraindik ere... Ulertzen
|
didazu
, ezta?
|
|
|
Izan ere osaba, eskuan zabor poltsa handi bat zeramala, irten egin zen sukaldetik. " Ez, utzi", esan zuen Xanek;" nahikoa esan
|
didazu
".
|
|
2001
|
|
|
" Beno, bai, liburu horrekin frogatu didazu zure hizkuntza gaitasuna, eta orain kontakizuna zer?". Zeren literatura kontakizun bat da, ez da arrisku salto hirukoitza egiteko; zuk kontatzen
|
didazu
istorio bat eta nik irakurri egiten dut. Saiatzen naiz eten hori amildegi ez bihurtzen.
|
|
|
Eta aldiz liburu asko hizkuntzakeria dira. " Beno, bai, liburu horrekin frogatu
|
didazu
zure hizkuntza gaitasuna, eta orain kontakizuna zer?". Zeren literatura kontakizun bat da, ez da arrisku salto hirukoitza egiteko; zuk kontatzen didazu istorio bat eta nik irakurri egiten dut.
|
|
|
Lerro hauen aurreko solasaldian luze eta zabal agertuko ziren, seguru asko, liburugintzaren okerrak eta makurrak, euskalgintzaren nahi eta ezinak, kulturgintzaren ajeak eta gaitzak. «Zuek beti kexaka», esango
|
didazu
, eta ez duzu arrazoirik faltako, baina, halakoxea da gure mundu ziztrina, gure lanbide zekena, pozak urri eta disgustuak suelto banatzen dituena.
|
|
|
Aitor dezagun, harro eta ozen, satisfazio sakon eta benetakoak ematen dizkigun zeregina dela irakurketa; jakituria, plazerra eta komunitatearen zentzua elkartzen diren barruti bat osatzen duela literaturak. «Horrenbeste bai?», botako
|
didazu
beharbada. Ba bai.
|
|
|
(Kexu) Niri ez
|
didazu
sekula oparirik egin.
|
|
|
Eta nola ez
|
didazu
aurretik esan. Gu sindikatuez hitz egiten eta...
|
|
|
Sartuko al
|
didazu
hau poltsikoan?
|
|
|
Zergatik ez
|
didazu
bat niri egiten?
|
|
|
Noiztik naiz lorezaina? (Minduta) Ez
|
didazu
familia aurkeztu nahi.
|
|
|
Bihar lagunduko al
|
didazu
erietxera. Tomas ezin da nirekin etorri.
|
|
|
Utziko al
|
didazu
telefonoa?
|
|
|
(Kexu) Azpiko arropa ere kenduko
|
didazu
utziz gero...
|
|
|
Beroak itotzen nengoen... (Imanoli) Zergatik ez
|
didazu
beste bat botatzen?
|
|
|
(Irribarrez) Erakutsiko
|
didazu
–dakizun... guztia?
|
|
|
(Telefonoan) Deituko
|
didazu
, orduan. Bale...
|
|
|
Bene benetan? Errepikatuko
|
didazu
, mesedez?... (Amets batean) Norekin. Nire aktore kuttuna da!...
|
|
|
Hau mixeria, lanik ez, Anatxuk ez dit deitzen... (Leireri) Lortuko al
|
didazu
zerbait pelikulan?
|
|
|
Amona, min ematen
|
didazu
... bizarrarekin!
|
|
|
Orduan, lagunduko
|
didazu
–
|
|
|
Eta zergatik ez
|
didazu
musu zuk ematen?
|
|
|
Zuk esango
|
didazu
, Imanol. Zer dela eta hainbeste misterio?
|
|
|
(Off-ean) Lore komunean paperik gabe gelditu gara... Ekarriko al
|
didazu
–
|
|
|
Zoragarri zaude, oraindik ez zintudan espero... (Loreri) Zergatik ez
|
didazu
abisatu?
|
|
|
(Angelari) Zuk Tomasekin lagunduko
|
didazu
, ezta?
|
|
|
Errepikatuko al
|
didazu
berriro mesedez. Ez dit astirik eman dena idazteko...
|
|
|
Eta ez al
|
didazu
azalpen gehiago emango?
|
|
|
Ezer egin baino lehen egingo al
|
didazu
mesede bat. Irakur ezazu liburu hau hasieratik bukaeraraino.
|
|
|
Izan ere esan nuen ez baitago mundu ulergarriaren azken mugan ere jakintza osoagorik, eta gutxiago oraindik mundu ikusgarri honetan. Ez dago ezer esaterik, gutxi dugu honezkero gehitzeko eta barkatuko
|
didazu
, lagun, baina gaurkoan uste dut soberan daudela hitzok, egia esateko, arrotzak nabari baititut. Gaurdaino eraiki dugun jakintza gorena hobetu ezinean egonik, hau zikintzeko beldur izango balira bezala.
|
|
|
Zer esan nahi
|
didazu
horrekin?
|
|
|
–Lagako
|
didazu
izter gaineko ileak nik kentzen?
|
|
|
–Lagako al
|
didazu
zure hankak depilatzen?
|
|
|
–Zergatik galdetzen
|
didazu
hori?
|
|
|
–Barkatuko
|
didazu
atrebentzia baina atea zabalik utzi duzunez, pentsatu dut erosoago hitz egingo genuela etxe barruan.
|
|
|
–Masajea eman behar al
|
didazu
orain?
|
|
|
–Lagunduko
|
didazu
–
|