|
2001
|
|
|
Haren barrengo berri egileak daki, inork jakitekotan, eta ezin esan kanpo aldea besterik ez
|
dakusan
irakurleak beste horrenbeste ikusten ote duen. Hasteko,
|
|
2002
|
|
|
1998), bere estilo original berezian mintzo zitzaigun idazlea. Subjektu burges horren ordez, kapitalismo berantiarreko kontsumo gizarteko sortzaileak maskarak erabiltzen ditu, pasticheak, hainbat ispilutan zatikatuta
|
dakusan
ni hori deskribatzeko.
|
|
2004
|
|
|
Pedro Miguel Etxenikeren betaurrekoak ez direla Mintegirenak bezain goibelak. Idazleak
|
dakusan
laiotz unerik eta gunerik ez baitu ikusten zientzialariak, eguteratik hurbilago dabil hau, nahiz eta euskararen patua beste nonbait erabakiko dela uste izan: –Ez dut uste euskararen arazoa unibertsitatean konponduko denik.
|
|
|
Egia esan, askotan zaila egingo zaigu horietako egoera baten eta" normaltasunaren" artean bereiztea, are gehiago gorabehera horietako edozeinetan murgilduta dagoena norbera baldin bada. Gure ametsetan sentituko dugu gure buruan iziotzen diren irudiak benetan bizi eta hautematen ditugula, hori dela une horretan benetan gertatzen zaiguna; era berean basamortuan galdutakoak
|
dakusan
palmondoa edo ur iturria benetakoa irudituko zaio bertan galduta dagoenari, edo areriorik ez dagoenean erasoa edo jazarpena sentitzen duenak benetan etsaiez inguratuta dagoela sentituko du. Fenomeno hauen artetik loa hartuko du gogoan Descartesek —bera baita unibertsalena, izan ere, esan ahal izango dugu, ausardia apur batekin beharbada, ez dugula inoiz burua endredatua izan, edo ez dugula sekula basamortuan irudikeriarik atzeman, baina inork du esan lorik eta ametsik egin ez duenik inoiz— eta hortik abiatuta ekingo dio lan honi.
|
|
2008
|
|
|
Mikel Aizpururen epaia gogorra da, baina ez horratik gezurra. Hara higaduraren sakona nola
|
dakusan
berak:
|
|
|
Scardenallik giza moral arruntak debekatzen duen oro gauzatuko du Ziutatearen gailurrera iristeko. Zapaldua eta periferikoa izatetik libratzeko
|
dakusan
bide bakarra zapaltzaile eta zentral bihurtzea baita, bere buruaren eta hurbilekoen ukaziora badarama ere aukera honek: « Hemendik aurrera, kontuz nirekin lagun zaharrak, kontuz ama, kontuz Inexa, kontuz, kontuz
|
|
2010
|
|
|
amona Ursularen ipuinetara edo baserriaren irudi idilikora naramalako ote???, herdoilaren eta olio errearen usainen artekoa baizik, zoko eta izerdi usainetik ere zerbait zuena; ez zen olatu bortitz baten antzera sartzen zèn usaina, ez inor atzera botatzeko modukoa, baina bai presentzia jarraitu eta desatsegin bat bezalakoa; langileak, berriz, bulegoetakoak salbu, hain itsusi ikusten nituen, infernuko estanpa batetik atera ote zituzten, bada??, non berezko ezinikusi bat eragiten baitzidaten, zuri bezala, Damaso!?, baita beldurraren atarian jartzen ere; nola ez, bada, haietako batzuk (anarkistak eta komunistak bereziki) etsaitzat eta deabruaren jarraitzailetzat bazituen aitak!; aldi berean, baina, nola egon zitekeen Domingo jendaila haren alde, apo eta sugegorri pozoitsuen alde??; egia da batzuetan ebanjelioko hitzak etortzen zitzaizkidala, baztertuen aldekoak, azkenak aurren eta aurrenak azken, baina egia da, halaber, oin punten gainean pasatzen nintzela hitz haien gainean?; nire defentsa mekanismo psikikoek izango zuten hartan zerikusirik, nire beldurra, nire nazka eta nire ezinikusia ezkutatzeko ahaleginean, nire ezinikusi hura, bide batez, berezko zerbait ote zen, edo langileei nièn inbidiatik ote zetorkidan, haiek egiten zutèn lan gogorra egiteko gai ez nintzelako, hain nintzen haiekin konparatuta ahula eta erkina??, baita errudun usteak bazter uzteko ere, kontzientzia erdi anestesiatuak noiznahi eta nolanahi aurkitzen baititu zuribideak, kontraesan benetakoak itxurazko bihurtzen dituztenak: ...lioko baztertuak, beraz, ez ziren langile jainkogabe haiek, igitaiaren eta mailuaren ikurra goratzen zutenak, ospitaleetako gaixo errukarriak baizik, minbiziak edo tuberkulosiak jota egon arren minak eta oinazeak Jainkoari apalki eskaintzen zizkiotenak, nik idealizatutako baserritar jendea ere sartuko nuen talde hartan, halako batean!?, ni neu ere garai batean ibili nintzen bezala; guztiaz ere, ez
|
dakusan
begiak, esaera zaharrak dioen bezala, ahalkerik ez duenez, fabrika irudikatzen nuen bakoitzean. Elorrietako komentura joan nintzenean ere irudikatu nuen behin baino gehiagotan??
|
|
|
amona Ursularen ipuinetara edo baserriaren irudi idilikora naramalako ote...? —, herdoilaren eta olio errearen usainen artekoa baizik, zoko eta izerdi usainetik ere zerbait zuena; ez zen olatu bortitz baten antzera sartzen zèn usaina, ez inor atzera botatzeko modukoa, baina bai presentzia jarraitu eta desatsegin bat bezalakoa; langileak, berriz, bulegoetakoak salbu, hain itsusi ikusten nituen —infernuko estanpa batetik atera ote zituzten, bada? —, non berezko ezinikusi bat eragiten baitzidaten —zuri bezala, Damaso! —, baita beldurraren atarian jartzen ere; nola ez, bada, haietako batzuk (anarkistak eta komunistak bereziki) etsaitzat eta deabruaren jarraitzailetzat bazituen aitak!; aldi berean, baina, nola egon zitekeen Domingo jendaila haren alde, apo eta sugegorri pozoitsuen alde...?; egia da batzuetan ebanjelioko hitzak etortzen zitzaizkidala, baztertuen aldekoak, azkenak aurren eta aurrenak azken, baina egia da, halaber, oin punten gainean pasatzen nintzela hitz haien gainean...; nire defentsa mekanismo psikikoek izango zuten hartan zerikusirik, nire beldurra, nire nazka eta nire ezinikusia ezkutatzeko ahaleginean —nire ezinikusi hura, bide batez, berezko zerbait ote zen, edo langileei nièn inbidiatik ote zetorkidan, haiek egiten zutèn lan gogorra egiteko gai ez nintzelako, hain nintzen haiekin konparatuta ahula eta erkina? —, baita errudun usteak bazter uzteko ere, kontzientzia erdi anestesiatuak noiznahi eta nolanahi aurkitzen baititu zuribideak, kontraesan benetakoak itxurazko bihurtzen dituztenak: ...rtuak, beraz, ez ziren langile jainkogabe haiek, igitaiaren eta mailuaren ikurra goratzen zutenak, ospitaleetako gaixo errukarriak baizik, minbiziak edo tuberkulosiak jota egon arren minak eta oinazeak Jainkoari apalki eskaintzen zizkiotenak —nik idealizatutako baserritar jendea ere sartuko nuen talde hartan, halako batean! —, ni neu ere garai batean ibili nintzen bezala; guztiaz ere, ez
|
dakusan
begiak —esaera zaharrak dioen bezala— ahalkerik ez duenez, fabrika irudikatzen nuen bakoitzean —Elorrietako komentura joan nintzenean ere irudikatu nuen behin baino gehiagotan... — bulegoetan ikusten nuen neure burua, fabrikako tokirik ustez zibilizatuenean, latz eta beltz lan egiten zutèn langileen sekzioetatik urrun... aitak eta Teofilo Mariak beren plangintza egiten zuten ...
|
|
2011
|
|
|
Antolatzaileak dira, azkar igartzen zaie, ahots tonuagatik, begien goiko ertzera begiratzen dizutelako beren behekoarekin, irribarre egiten dutelako testuinguruak eskatzen ez duenean batik bat, eta ingurua barre algaraka ari denean irribarreari eusten diotelako, herria pozik
|
dakusan
enperadorearen kondeszendentziaz. Beren erabakiak hartzeko erritmoa inposatzen dizutenetakoak dira, benga, erabaki; inork ezer esaten ez badu, lehenengo manifara eta gero bokata jatera eta zuk denbora pixka bat bakarrik behar zenuen erabakitzeko ez zenuela ez bata ez bestea egiteko gogorik.
|
|
2012
|
|
|
ez
|
dakusan
horri.
|
|
2015
|
|
|
Eskua jasota. Begi urdin argiak pittin bat kizkurtuta, harik eta Lily esnatu eta konturatu zen arte hura zertan ari zen, eta aztoratu egin zen, jotzera doakion eskua
|
dakusan
txakurrak bezala. Gustura erauziko zukeen koadroa astotik, baina honela du, esan zuen berekiko.
|
|
|
Nola bat egin Jaunaren aurka hainbeste hitz esandako ahoa gorputz aintzatsu harekin, garbitasunez eta errukiz betea den harekin? Hura ez zerbitzatzeagatik, askoz ere min biziagoa ematen du eta gehiago nahigabetzen du arima, hain ederra den aurpegi hark agertzen duen maitasunak samurtasun eta xalotasun batekin, Harengan
|
dakusan
gorentasunak ipintzen duen beldurrak baino.
|
|
2017
|
|
|
Ihardetsi genion, kortesiaz, nahiz nik, urduri xamar, arras oroitzen nintzela idatzi. Baina, ez
|
dakusan
begik..., hilabeteak pasa ahala, nostalgia oroitzapen lausotua bilakatzen hasi zen, hurrengo urtean ia deus ez. Azkenean eguberrikari baizik ez genion idazten elkarri, hori bai, urteoro.
|
|
2018
|
|
|
Ardi galduan (1918) jasotzen du euskara baturako egokien
|
dakusan
eredua: gipuzkera osotua; hau da, oinarri, gipuzkera, eta gainerako euskalkiak osagarri.
|
|
|
Begiak itxita, zure mugimendu ñimiñoena ere behatzen ari den aditu bat aurrean daukazula, ikaragarria da ahulezia sentsazioa. Ume txikia sentitzen zara, helduen zaintzapean; gizaki garden, dena
|
dakusan
jainko orojakile baten azpian; txoritxo, katu ehiztariaren atzaparren eskura; txingurri, haur jakin gosearen hatzaren azpian. Askatasun hitzak esanahirik ez duen mundu bateko txotxongilo sentitzen zara.
|
|
2020
|
|
|
Zigarretaren txingarra mugitzen da goitik behera, diosal eginez bezala gizonak ez
|
dakusan
behatzaile honi. Azkenik kalera jaurti du mutxikina.
|
|
2021
|
|
|
Badakik errefrauak dioena, egia dena: " Urrun
|
dakusan
kaioa goiti ari da". Lehenago kidetzat izan dituan kaioek karraka eginez ematen dute denbora lurrean, elkarren arteko gatazketan.
|
|
|
Azken puntua erabakiorra zen, Rafalek arrazoi zeukan: " Urrun
|
dakusan
kaioa goiti ari da".
|
|
2023
|
|
|
Louisen adarren gerizpean bon bon zautza. Ez
|
dakusan
begik, ez ahalgerik. Etxekoandre eta zurekiko pasarte likatsuaz oroituz, Shakespeare datorkizu burura dena baitago Willengan ala Willengan dena, nola zen?, eta haren All" s Well That Ends Well hartako Rossellóko Kontesaren bufoiaren hitzak datozkizu gogora:
|