|
2001
|
|
|
Subjektuaren alderdi praktikoa ere bere higikortasunak argituko digu, orain
|
beste
subjektuekin harremanean. Inperatiboak esaten du subjektuak bere ekimenaren erregelak orokortuz jokatu behar duela.
|
|
2003
|
|
|
Batzuk bi gizaki edo gehiagoren artean sortzen dira, eta gizakiok elkarrekiko betebeharrak hartzen dituzte euren borondatez. Eta beste betebehar batzuk, aldiz, subjektu baten adostasunarekin bakarrik sortzen dira, eta, adostasun horren ondorioz,
|
beste
subjektu batzuk betebeharpean jartzen dira, nahiz eta subjektu horiek harekin inolako harremanik izan ez.
|
|
|
1 Oinordetzen hurrenkera finkatzeko, kontuan hartu da gizartearen egoera belaunaldiz belaunaldi iraunarazi eta eskualdatzeko beharra. Hori lortzeko, nahitaezkoa da hildakoen ordez
|
beste
subjektu batzuk haien oinordeko izendatzea; horrela, subjektu horiei eskualdatuko zaizkie oinordekoek eskuratu ahal dituzten eskubide, kargu, harreman eta betebehar guztiak.
|
|
2004
|
|
|
Baina gure ustez oker zegoen Wittgenstein baieztatzen zuenean ni filosofikoa (subjektu metafisikoa) ez dela munduaren parte bat, munduaren muga baizik. Subjektu metafisikoa munduaren mugan jartzen saia daiteke, munduaren mugak eta zimentarriak ezagutu nahi dituenez gero, baina mundutik atera gabe (ezintasun fisiko eta ontologikoagatik), munduaren parte baita, parte eratzaile eta ezagutzailea,
|
beste
subjektu filosofiko guztiak bezala. Puntu honetan datzake, gure ustez, solipsismoaren makurrik handiena, Wittgensteinen etikaren ezaugarrikera errotik baldintzatzen eta mugatzen duena.
|
|
|
" Mundua neure mundua dela honetan erakusten da, hizkuntzaren (nik endelegatzen dudan hizkuntza bakarraren) mugek neure munduaren mugak adierazten dituztela, alegia" (Ibid., 5.62). Alta, mundua neure mundua bada, haren parte izan behar dut halabeharrez,
|
beste
subjektu guztiek ere haren parte izan behar duten bezalaxe. Hiru kontsiderazio egin daitezke puntu honi buruz:
|
|
|
Objektibitate eta alteritate horri esker munduko beste gizakiak (gizakideak) subjektu (pertsona) bezala ikus ditzaket eta halakotzat (hots, aintzakotzat) har. Munduko beste gizaki guztiak ez ezik, munduko izaki guztiak aintzat har ditzaket; eta aintzat hartu behar dira, pentsamendu ekologiko zahar eta berriak zuzen ikusi duenez. c) Munduaren alteritateak
|
beste
subjektuen (subjektukideen) errealitatea agerrarazten digu, nire mundua besteena ere badela nabarmenduz, beste izakiena ere badelarik. Hartara subjektu/ mundu dialektika ontologikoak ni/ bestea (k) dialektika etikora garamatza.
|
|
|
Dakusagun, bada, ni/ bestea (k) dialektika etikoa zertan den. Arestian ohartarazi dugunez, subjektua ez dago munduan bakarrik, bakarka,
|
beste
subjektuekin batera dago," gizakia izaki soziala baita eta besteen konpainian bizitzeko sortua", Aristotelesek ongi azpimarratu zuenez. Hemen datza, hain zuzen ere, etikaren oinarri faktikoa.
|
|
2005
|
|
|
Lehenik aipatu nahi dugun aspektua, Humboldten hizkuntzaren inguruko erreflexio antropologiko pedagogiko guztien oinarrietako bat dena," hizkuntzaren izaera sozialarekin" zerikusi zuzena duen bat da. Dagoeneko esan beharra dago hizkuntza ez dela inoiz subjektu bakar bati loturiko zerbait, baizik eta bere izaeraz
|
beste
subjektu bat inplikatzen duen zerbait; alegia, hizkuntzaz hitz egin ere ezin dugu baldin eta bertan gutxienez bi gizabanakok parte hartzen ez badute. Pertsona baten ekintza, halabeharrez, beste pertsona baten ulertze ekintzarekin batera gertatzen da, eta honengatik bi ekintza horiek" indar linguistiko beraren efektu ezberdinak baino ez dira" 96.
|
|
2008
|
|
|
Sustantzia da
|
beste
subjektu batez baieztatzen ez dena edo beste subjektu batean ematen ez dena. Aitzitik, baiezta daitekeen guztia substantziari dagokio eta haren inguruan existitzen da.
|
|
|
Sustantzia da beste subjektu batez baieztatzen ez dena edo
|
beste
subjektu batean ematen ez dena. Aitzitik, baiezta daitekeen guztia substantziari dagokio eta haren inguruan existitzen da.
|
|
2010
|
|
|
Hizkuntzak, gainera, beste dimentsio bat du, zein subjektuaren alteritateagatik emana datorren, ze, egiaz, hizkuntza sortzen duen subjektuak
|
beste
subjektuak aurresuposatzen ditu[...] Hizkuntza, beraz, bada ere intersubjektibitatearen espresio152.
|
|
2012
|
|
|
Momentu horretan, Badiouk dioenez, norbanakoak, banakotasunak (edo astakirtenkeriak, gauza bera baita) inposatu dituen mugak (norberekeria, norgehiagokeria...) zeharka daitezke. Eta beti, den (eta orain arte izan den) norbanako bera izaten jarraituko badu ere, elkarketaren bidez, norbanakoa
|
beste
subjektu bateko zati eragile bihur daitekeela gaineratzen du; erabaki horri, borondate horri, subjektibazio deritzo.
|
|
|
Gizabanakoak (oraindik subjektu ez denak) egia politikoaren prozeduran parte hartzeko aukera du; horrela, bere egoismoa, bere lehiakidetasuna, bere finitutasuna gainditzen ditu. Gizabanakoak
|
beste
subjektu batean parte hartzea, beste subjektu batekin bat egitea erabakitzen du (subjektibazioa).
|
|
|
Gizabanakoak (oraindik subjektu ez denak) egia politikoaren prozeduran parte hartzeko aukera du; horrela, bere egoismoa, bere lehiakidetasuna, bere finitutasuna gainditzen ditu. Gizabanakoak beste subjektu batean parte hartzea,
|
beste
subjektu batekin bat egitea erabakitzen du (subjektibazioa).
|