2000
|
|
—eta, bere teoria hura azaldu ondoren, bere ondoreak atera zituen—: Ez, Pedro, libertatea ez duk ilusione hutsa, are gutiago Urbiain bezalako toki batean, non
|
bere
kabuz pentsatzen duen gizonak nekez hats har dezakeen... Izan ere, Urbiainen Aristotelesen filosofia duk oraino nagusi, zeinari Erromako elizak sostengua emaiten dion —eta, handik aitzina, Aristotelesen filosofiaren hutsen berri eman zion eta aita Bartolome Ziaurrizkoaren etortzearena... eta erran zion, halaber, gezur haien aurka ukoa baizik ez zitzaiela geratzen, ukoaren egia; eta, isilune labur baten ondoren, basoan zituen arno hondarrei azken kurka emaiten ziela, akabatu zuen—:
|
2004
|
|
Euskararen nortasun eginkizuna bera auzipean jarriko duenik ez baita falta gure artean. Zernahi dela ere, bidezkoa da, iritziak iritzi, nork
|
bere
kabuz pentsatzea, euskalgintzaren mundua ez delako mundu itxia, zenbaiten kritika eta arrangurak gorabehera. Horretara, gure orain arteko arrazoibideak irauli nahi dizkigu Lourdes Oñederrak, hankaz gora irauli ere.
|
|
Etnozidioaren bilakaeran ordezkatzen diren gizarte eta nazio osagaiak ez dira soil soilik hizkuntza eta kultura. Horrekin batera, eta horren oinarrian, mendeko herri nazioaren baliabide ideologikoak ere ordezkatzen dira, bestelakotze prozesu bortitz horren ondotik delako komunitate hori
|
bere
kabuz pentsatzeko gaitasunik gabe gelditu baita. Berariazko pentsaeraren kategoria eta adigaiak ordezkatuta, nola ekin hizkuntza ordezkatuaren berreskurapenari, etsaiaren beraren galbahetik igarotako irizpenak baldin badira errealitate soziolinguistikoa hautemateko darabiltzagunak?
|
2008
|
|
–Bueno, azkenean konpondu zarete, eta hori da garrantzitsuena, esan zion egun haietako batean kontsulak; baina nola kontsula baitzen
|
bere
kabuz pentsatzen zuèn gizona, bere baratzeko baratxuririk exhibitu gabe geldi ezin zitekeena, beti eransten zion zerbait, auskalo zer arrazoik bultzatuta, hain da txikia eta ezdeusa sarri askotan esplikaziotik zuribidera dagoen tartea?: Aitor dezagun, markes jauna:
|
|
–Bueno, azkenean konpondu zarete, eta hori da garrantzitsuena –esan zion egun haietako batean kontsulak; baina nola kontsula baitzen
|
bere
kabuz pentsatzen zuèn gizona, bere baratzeko baratxuririk exhibitu gabe geldi ezin zitekeena, beti eransten zion zerbait, auskalo zer arrazoik bultzatuta, hain da txikia eta ezdeusa sarri askotan esplikaziotik zuribidera dagoen tartea–: Aitor dezagun, markes jauna:
|
2015
|
|
Iñigoren ustetan, Anjelek gehiegi babestutako haurtzaroa izan zuen eta gehiegizko babes hari egozten zion hogeita hamabost urterekin oraindik
|
bere
kabuz pentsatu eta deliberoak hartzeko gauza ez izatea; bere anaiaren babes gehiegizkoari ondo ez bazeritzon ere, Iñigo ez zen sekula ulertzera heldu amak zergatik ez zuen maite. Amak Anjelen alde borrokatzen zuela ikusten zuen, bere anaia norbait izan zedin, bere anaiak arrakasta ezagut zezan, bere anaiak hau edo bestea lortuko bazuen... beti anaiaren txanda zen.
|
|
–bere begirada tristurak lausotua ageri zen?. Bakotxak
|
bere
kabuz pentsatzen ez duenean, aise paratzen da otsoa artzain.
|
|
–Morroi hori, behintzat, gai zen
|
bere
kabuz pentsatzeko, galdera berriak egiteko eta bere kasa aritzeko. Irakaskuntzaren premiazko erreformarako gidaliburuaren arabera, horiexek dira ikasleen buruetan sartu behar ditugun, baliozko jokabiderik behinenetako?
|
|
Frommen esanetan, haatik, gizabanako berezia suspertzeak, taldearen kontrol mekanismoak ahulduz, urrundu egiten du Luis Berrizbeitiak aipatu, odolaren sinfonia okre, aren arriskua. Hedabideen erabileraren ondorioz, ordea, dagoeneko, norbera?,
|
bere
kabuz pentsatzen ari dela uste duelarik, gero eta nabariago da, edonor?.
|
2018
|
|
Eta, gainera, ez zeukan irakurri beharrik, ez zen idatziaren esklabo. Gizon aske baten itxura ematen zuen,
|
bere
kabuz pentsatzen zuenarena, eta bere gobernu, alderdi eta ideologiaren ardura bere gain hartzen zuenarena. Bazituen etsai ikaragarriak ere Madrilen, El Alcázar egunkaria, adibidez; ABC k, berriz, sinpatia zion, Erregearekin ondo moldatzen baitzen.
|
2021
|
|
Hala ere, anbiguotasuna da nagusi egilearen lanetan, gizabanakoaren itxaropena eta herriarena kontrajartzen dira beti, bizi izandako esperientzia ez dator bat taldearen asmoekin, eta gizakiaren ahaleginak hustasun sentimendua dakar berekin. Beauvoirrek
|
bere
kabuz pentsatzeko aukera ematen dio irakurleari, ikuspuntu ezberdinak aurkeztuz.
|