|
2021
|
|
|
Berak ez jakin asko, baina Aristeo erraldoia zelatan du sastraka batzuen atzetik, barrua suak harturik, Euridizeren edertasunak bere onetik aterata. Emakume gazteak gutxien espero duenean, hor datorkio Aristeo dena emanda,
|
bere
hura tente  tente, hantxe bertan estaltzeko irritsak itsutua. Euridizeren garrasia eta lasterka hastea bat eta bera izan dira, haragizko ezpata beldurgarri hura erraiak erdibitzera datorkiola ikusirik.
|
|
|
Atenea burdinolara armak jasotzera agindu bezala eskuan lore bat zuela sartu zenean, Hefesto zezen baten moduan oldartu zitzaion,
|
bere
hura zerura begira jarrita, burdina sutatik atera berria baino goriago, hazi tantak jario. Ateneak jauzi egin zuen atzeraka, izuturik, errementariaren erasoa saihesteko.
|
|
2022
|
|
|
Edo bai, badakigu: "
|
bere
hura" da, zeren bere batean dagoena bere hartan edo baitago. Orduan, badakigu?
|
|
2023
|
|
|
Uxuala beti uzten zuten ontzen, nahiz eta Rozinak berehala saltzeko gogoa izan; irrikatzen egoten zen denbora pasa zedin, irrikatzen saltzeko. ...urra izan aurretik bezala; orduan bai, Rozinak goizean ohea egitean botoiak jaso behar izaten zituen lurretik eta ohetik eta berriro josi gau soinekoan, orduan bai, Brinovc ek zeruan zegoela uste zuen, hain eztiki eta grinatsu besarkatzen zitzaion emaztea, zirikatuz eta txorakeria bitxiak esanez, belarria musukatuz, gorputz guztian inurridura sentiarazi arte, eta zazpi bider ere gogorrarazten zion
|
bere
hura gauetan, baina gizonak ez zuen zenbatzen zenbat bider; lehen ere emakumeekin ibilia zen, New York en bizi zen alargun esloveniar batek gauza asko erakutsi zizkion, berarekin nahi zuen ezkondu, eta ziur asko harekin ezkonduko zen Rozina agertu izan ez balitz, hantxe, New York eko eliza haren aurrean; Rozina lehen aldiz ikusi zuenean, alargunaren zain zegoen, ia astebururo joaten zen New York ... Rozina, aldiz, birjina zen, ez zekien ezer, ezta musu ematen ere:
|
|
|
Rozina, aldiz, birjina zen, ez zekien ezer, ezta musu ematen ere: ...kanaka beherantz, beherantz, batere presarik gabe, nondik jakin gabe agertzen zituen eskuak, bizkor, samur eta arin, hasieran presaka, kolpetik mantso, oso mantso, zer ari haiz Rozina, ai, zertan ari haiz, eta orain zer, ai, eta orain zer, eta gorputza jiratu eta gora begira geratzen zen Rozina, sagutxo bat bezain geldi, ia arnasarik hartu gabe, eta gizona arnasestuka, haren laztanek kitzikaturik,
|
bere
hura tente, geldi geldi emaztearengana jiratzen zen, emazteak isil isilik zerbait adierazten zion, ez zuela jarraitu nahi, berak ere nahi zituela ferekak. Maite zuen gizonak, eta Rozinak bazekien hori, eta beraren ondoan gizona zoriontsu zela ere bazekien; senarrak estu estu hartuta beste inongo emakumeri inoiz esan ez zizkionak esaten zizkion, bizi osoan zuela, babestuko zuela; laztan eginez eta belarrira oso emeki xuxurlaka, poliki eta leun hasten zen ferekak egiten, hanka zuztarretatik abiatu eta izterretan gora esku gainaz, hitzik esan gabe laztantzen zizkion eskuak, sorbaldak, samurkiro estutuz; hasieran Rozina geldi geldi egoten zen, gero gizonak egonezina antzematen zion eta musuka hasten zitzaion, aurrena leun leun, hurrena sutsu, gero eta indar handiagoz, besoak, hankak...
|