2009
|
|
Irakurria zuen gure egileak France la doulce, eta haren" komikotasunaren" berri eman zuen ohar pertsonal batean. Bestalde, urte hartan bertan argitaratu zituen Morand ek Gallimard en
|
bere
eleberri" zinematografiko" laburretako lau, Films Parlés izenburupean. Eta azkenik, nola ez lotu David Golder (1930) eta Lewis et Iréne (1924)" finantzen eleberri" horiekin, horietako lehena honela hasten baita:
|
|
Badakit, ordea, egia diodala". Handik sei hilabetera, Judutarren lehenengo Estatutuak
|
bere
eleberri laburrak izengoitiz argitaratzera behartuko du. Garai hartan amaitu zituen bi eleberrietan eta amaitu gabe utzitakoan, desagertu egiten dira pertsonaia judutarrak:
|
|
–Saramagok Ensayo sobre la lucidez
|
bere
eleberri bikainean kontatzen duena: boto zuria herritar guzien eskutik!
|
2011
|
|
–Bai, idazle gaztea zen 1920an, garai hartan beren gaztetasuna errentan jarri eta hogei urtetan etekina atera zioten horietakoa. Duela urte batzuk, publikoa
|
bere
eleberriez aspertzen hasia zeukala eta, Afrikako lurralde ezezagun batera joatea erabaki zuen. Irudimenak suspertuko zituen horrela, bidaia horiekin," ebasio" horiekin, esan ohi zen bezala.
|
|
Luzaro, istorio laburra izan zen haurtzaroko oroitzapen zehazgabeegiak edo berantiarregiak jasotzeko baliatu zuen formatu bakarra, eta horiekin hornituko zuen Le Vin de solitude, Dickensen erako
|
bere
eleberri autobiografikoa. Oroitzapen lauso horiek, berezkoak zein behartuak, hornitzen dute Irène Némirovskyren obra, horiexek erabiliko ditu bere etengabeko" journal de travail" egunkarian eleberrien zirriborroak eraikitzeko 1939ra arte.
|
2012
|
|
Kontakizuna, hasieran lineala, gero bihurrituz eta konplikatuz joango da, mentalitate familiarren, tribalen ez esatearren, ezagutza sakon bat erakutsiz, eta azkenean familiaren, tribuaren ez esatearren, mentalitatearen ezagutza sakon bat erakutsiko du. Baina, Irène Némirovskyk
|
bere
eleberrietan han hemenka esaera zaharrak sartzen bazituen ere, hemen morala elkarrizketa baten erdian ageri zaigu: " Aizu, Sylvestre...
|
2022
|
|
Irène Némirovskyk Suite frantsesa izango zena idazteari ekin zionean, proiektua ez zegoen artean guztiz argi haren buruan. Bere lanean aurrera zihoan heinean aurkitu zuen bidea, hau da,
|
bere
eleberria maisulan bihurtuko zuen" formula". Lortu zuenean, idatziko zuen:
|
|
Le Vin de solitude eleberrirako oharretan sortu zuen egileak adjektibo hori, 1934an. " Oso némirovskyarra litzateke" 72 idatzi zuen, urratu zuen" bideaz" oharturik eta
|
bere
eleberri autobiografikoenerako lasai erabiltzeko askatasuna gozatuz. Kalifikatibo hori Suite frantsesa obrarako erabili nahi bagenu, esan genuke egilearen azken eleberria ere zalantza gabe némirovskyarra dela baina ez gehiegi.
|
|
Hala, eleberriaren hainbat alderdi némirovskyartzat har badaitezke ere, bigarren planoan kokatuak daudela ematen du elementu berriekin alderatzen badira. Ordura arte
|
bere
eleberri eredua izan zenaren erabateko haustura hori, azken batean, Irène Némirovskyk bere belaunaldiko idazle garrantzitsuenetako askorekin partekatzen zuen gogoetaren emaitza da, berak gerrari eta porrotari deitzen dion" laba kiskalgarria" irudikatzeko erari dagokionez.
|
|
Ez da harritzekoa Paul Valèryk Descartesen Le discours de la méthode hartu izana eleberri modernoaren eredutzat (ehun urte aurreratu zitzaion Milan Kunderari). Robert Musilek, aldiz, teoria konbinatorio baten moduan antolatu zuen
|
bere
eleberria. Elkarrengandik aparte zeuden bi mundu, bi kode, bi kultura (letrak eta zientzia) hurbiltzeko ahalegina da bi idazle eta matematikari haien jardun erdi utopiko erdi probokatzailea.
|
|
Eta Durasek, kolonialismoa eta injustiziak salatu arren bere idatzietan, ezin izan zien ihes egin estereotipoei. Kolonizatuak nola ikusten zituen ez dakigu, ez dute izenik ere
|
bere
eleberrian, bloke monolitiko bat dira indigenak, ikuspuntu mendebaldar bat du asiarrekiko, ez daude haragiztatuta.
|