|
2009
|
|
|
Balizko tuberkulosia orbetarren egoitzaren gainean hodei mehatxagarri bat bezala pausatu zenean, ordea, beste bat zen Damasoren egoera: alde batetik,
|
bere
beldurra zuen, bizi senak eragindakoa, ez baitzekien, emaitzak jakin artean, kutsatua zegoen ala ez; ez zuen, bestetik, kontsolagarririk aurkitzen: izan ere, etxeko guztiek zeruan sinesten zuten, hala esaten zuten behinik behin?, baina Damasori betiko hitz hura etortzen zitzaion burura, trukua, trukua eta trukua; Maria Bibianak eta Adak elkarrizketa delikatuetan itotzen zituzten beren penak?. Ez dakizu zenbat gustatuko litzaidakeen guztiok batera hilko bagina??.
|
|
|
Balizko tuberkulosia orbetarren egoitzaren gainean hodei mehatxagarri bat bezala pausatu zenean, ordea, beste bat zen Damasoren egoera: alde batetik,
|
bere
beldurra zuen, bizi senak eragindakoa, ez baitzekien, emaitzak jakin artean, kutsatua zegoen ala ez; ez zuen, bestetik, kontsolagarririk aurkitzen: izan ere, etxeko guztiek zeruan sinesten zuten –hala esaten zuten behinik behin–, baina Damasori betiko hitz hura etortzen zitzaion burura, trukua, trukua eta trukua; Maria Bibianak eta Adak elkarrizketa delikatuetan itotzen zituzten beren penak –" Ez dakizu zenbat gustatuko litzaidakeen guztiok batera hilko bagina...".
|
|
2010
|
|
|
Handik aurrera (doña Primi, azkenean, bakarrik itzuli zen), ama eta biok maiz joan ginen; erakustaldiak gauez zirenez, han edo hemen hartzen genuen ostatu, lauzpabost egunerako lehen aldian, zortzi hamar egunerako bigarrenean (egonaldi horretan hiru pertsona ezagutu genituen, gure Pagoagako ibilaldietan bere garrantzia izango zutenak: haietako bat, idazkiaren hasieran hizpide izan dudan Carmen Sidonia izeneko emakumea zen, Sibiliako markes batzuen alaba,
|
bere
beldurra zuena, itsasikara batek probintziako hiriburua desegingo ote zuen?; beste biak, berriz, inguruetako senar emazte batzuk ziren, seme alabarik gabekoak, beren etxea eskaini zigutenak, hain moldatu zen ongi bikoteko emaztea, doña Gertrudis, gure amarekin hasieratik beretik?; bestelakoan, senarra inguruetako herri txiki bateko udaletxeko idazkaria zen, eta doña Gertrudis, maistra, bere historia gorabeheratsua izan zuena:
|
|
|
Handik aurrera (doña Primi, azkenean, bakarrik itzuli zen), ama eta biok maiz joan ginen; erakustaldiak gauez zirenez, han edo hemen hartzen genuen ostatu, lauzpabost egunerako lehen aldian, zortzi hamar egunerako bigarrenean (egonaldi horretan hiru pertsona ezagutu genituen, gure Pagoagako ibilaldietan bere garrantzia izango zutenak: haietako bat, idazkiaren hasieran hizpide izan dudan Carmen Sidonia izeneko emakumea zen, Sibiliako markes batzuen alaba,
|
bere
beldurra zuena, itsasikara batek probintziako hiriburua desegingo ote zuen...; beste biak, berriz, inguruetako senar emazte batzuk ziren, seme alabarik gabekoak, beren etxea eskaini zigutenak, hain moldatu zen ongi bikoteko emaztea —doña Gertrudis— gure amarekin hasieratik beretik...; bestelakoan, senarra inguruetako herri txiki bateko udaletxeko idazkaria zen, eta doña Gertrudis, mai... " Urteetan izan naiz bokaziozko maistra, baina otsaileko egun batean eskolatik gurutzea kentzea agindu zidatenean, karguari uko egin... eta hementxe naukazue orain" esan zigun harrotasunez); gero, beste bi egonaldi ere egin genituen:
|