|
2009
|
|
|
Egun batean, lanean hasi eta lauzpabost hilabetera?, Domingo haserre irten zen etxetik, gero eta garbiago ikusten baitzuen fabrika ez zela bere etorkizuna; bere patua madarikatuz zihoan, baita Jainkoa madarikatuz ere? konfesatzen eta komulgatzen ez zuen arren, mezatara ere gero eta bakanagotan?, inoiz baino gehiago hitz egiten baitzuen Harekin,
|
berak
irudikatutako elkarrizketetan, maiteminetik biraora eta biraotik maiteminera, Jainkoagan zuèn sinesmena, edo sinesteko modua, hobeto, erabat aldatu balitzaio bezala, Damasok esan zionetik han Madrilen ez zuela Jainkoagan sinesten; berari ere jarrera hura nagusitzen baitzitzaion batzuetan, Jainkoa ukatzera zeramana:
|
|
|
Adaren buruan noiznahi Domingo? halako eran, non ez baitzen harritzekoa, neurri bateko jertsea egiten ari zelarik, neurriaz ahaztea; horrelakoetan, Ada haserretu egiten zen, baita ahapeka zerbait esan ere
|
berak
irudikatutako Domingori: –Orain ere alferrik aritu naiz lanean, eta hurrengoan abisatu, mesedez!?, nahiz eta hurrengo istantean keinua leundu eta irri bat moldatzen zuen, nostalgiaren ehundegietan ehundua, irri harekin nebari zera ere esan nahi balio bezala:
|
|
|
Adaren buruan noiznahi Domingo... halako eran, non ez baitzen harritzekoa, neurri bateko jertsea egiten ari zelarik, neurriaz ahaztea; horrelakoetan, Ada haserretu egiten zen, baita ahapeka zerbait esan ere
|
berak
irudikatutako Domingori: " Orain ere alferrik aritu naiz lanean, eta hurrengoan abisatu, mesedez!", nahiz eta hurrengo istantean keinua leundu eta irri bat moldatzen zuen, nostalgiaren ehundegietan ehundua, irri harekin nebari zera ere esan nahi balio bezala:
|
|
|
Egun batean –lanean hasi eta lauzpabost hilabetera–, Domingo haserre irten zen etxetik, gero eta garbiago ikusten baitzuen fabrika ez zela bere etorkizuna; bere patua madarikatuz zihoan, baita Jainkoa madarikatuz ere... konfesatzen eta komulgatzen ez zuen arren –mezatara ere gero eta bakanagotan–, inoiz baino gehiago hitz egiten baitzuen Harekin,
|
berak
irudikatutako elkarrizketetan, maiteminetik biraora eta biraotik maiteminera, Jainkoagan zuèn sinesmena –edo sinesteko modua, hobeto– erabat aldatu balitzaio bezala, Damasok esan zionetik han Madrilen ez zuela Jainkoagan sinesten; berari ere jarrera hura nagusitzen baitzitzaion batzuetan, Jainkoa ukatzera zeramana: nola adostu eta bateragarri egin, bada, Jainko onaren irudia, gizon emakumeen eta haurren –batez ere haurren– zoritxarreko zoritxarraren erdian, Damasok esan zion bezala?; Domingok, baina, Damasok ez bezala, buru pentsamenduen mugimendu haiek joan etorrikoak izaten zituen, zeren, Jainkoa ukatu ondoren, beti iristen baitzen mementoren bat –itsas haizetik edo ilunabarreko eguzki gorritik esekia egon zitekeena–, zeinean bai baitzirudien ezen ukoa itsas haizearen esku ikusezinetan desegiten zela –Jainkoaren eskuetan, menturaz– edo eguzki goriaren ederrean urtzen –Jainkoaren begian–, denborak ere bere bihurgune sekretuak balitu bezala, non ustez zentzurik ez zuèn barne esperientzia batek aurkako norabidean aurkitzen baitzuen bere zentzua, itzalen dantza argien kontradantzak ezabaturik, izeba Ernestinaren hitzak beti gogoan:
|
|
2019
|
|
|
Raimundo Silvak pentsatu zuen, Pessoa txiki baten antzera, Erreko banu, zigarroa piztuko nuke, ibaiari begira, dena lausoa eta anitza dela pentsatuz, baina erretzen ez dudanez, dena, benetan, lausoa eta anitza dela baizik ez dut pentsatuko, baina zigarrorik gabe, nahiz eta zigarroak berak, halakorik erreko banu, adieraziko lituzkeen, berez, gauza guztien lausotasuna eta aniztasuna, dena kea bezalakoa dela, erreko banu. Zuzentzailea leihoan gelditzen da pixka batean, inork ez dio deituko, Zatoz barrura, hoztu egingo zara hor, eta
|
berak
irudikatzen du goxoki deitzen diotela, baina minutu batez hausnarrean gelditzen da, lauso eta anitz, eta azkenik, beste behin deitu izan bailioten, Zatoz barrura, mesedez, amore ematen du, leihoa itxi eta ohera itzultzen da, eta eskuineko saihets gainean etzaten da, zain.
|