|
2007
|
|
|
Hauxe zen akta gehigarriaren alderdirik garrantzitsuena: Gorteak urtean lau hilabetetan bildu behar ziren gutxienez, geroko hauteskunde-lege batera igorri zen Gorteetako diputatuek kontribuzioaren ordainketa edo errenta jakin bat izatea egiaztatu
|
behar zuten
ala ez, inprenta-delituak «epaimahaiek» kalifikatuko zituzten berriro, espainiarrak Espainiatik kanpo erbesteratzeko edo Penintsulatik kanpo deserriratzeko zigorra debekatu zen, eta lege berezia eskatu zen Konstituzioaren 46 art.an ezarritako kasuez gain monarkak indultu orokorrak eta amnistiak eman ahal izateko, koroaren ondarea besterentzeko eta bera eta koroaren oinordekoak ezkondu ahal iza... Edonola ere, akta gehigarri hori 1845eko Konstituziora gehitzeko erabilitako prozedura konstituzioaren aurkakoa zen erabat, Gorteek ez baitzuten testu horretan esku hartu.
|
|
2009
|
|
|
Hala, bada, utzi zituzten libre azkenean Pedro Lakanda eta Martin Belzunze, bultzaden artean, hori bai, halako moldez, non, bultzada haietako baten eraginez, lurrera erori baitzen Martin Belzunze?, berrekin zioten langileek bilerari, mintzatu ziren luze honetaz eta hartaz, heldu ziren punturik gatazkatsuenera, borroka gogortu
|
behar zuten
ala ez, eta orduan iritsi zen iskanbila!; hura, izan ere, lau langile infiltratuen ordua zen. Eladio Orbegozo eta Luis Morazarena, Venancio Laín eta Felipe Brionesena?, zeintzuk, ordura arte, Teofilo Mariak idatzitako gidoiari estu lotu baitzitzaizkion, akatsik gabeko lanean eta etenik gabeko antzezpenean:
|
|
|
Hala, bada, utzi zituzten libre azkenean Pedro Lakanda eta Martin Belzunze –bultzaden artean, hori bai, halako moldez, non, bultzada haietako baten eraginez, lurrera erori baitzen Martin Belzunze –, berrekin zioten langileek bilerari, mintzatu ziren luze honetaz eta hartaz, heldu ziren punturik gatazkatsuenera, borroka gogortu
|
behar zuten
ala ez... eta orduan iritsi zen iskanbila!; hura, izan ere, lau langile infiltratuen ordua zen –Eladio Orbegozo eta Luis Morazarena, Venancio Laín eta Felipe Brionesena–, zeintzuk, ordura arte, Teofilo Mariak idatzitako gidoiari estu lotu baitzitzaizkion, akatsik gabeko lanean eta etenik gabeko antzezpenean: azkeneko eszena aurrekoak bezain ongi burutzea bakarrik falta zitzaien, arrakasta erabatekoa izan zedin, eta laurek irrikatsu behar zuten azken txanpari ekiteko prest, garaipenaren xanpain-kopa buruan, oreka egongaitz batean, zuhurtasunaren eta ausardiaren artean; eszena hura ere –ekain hasi berriko egun bat zen, zerua oskarbi– Teofilo Mariak programatua zen, jakina, erarik milimetrikoenean:
|
|
2018
|
|
|
Horretaz konturatuta, BZBek, beren estatutuetako artikulu batean oinarrituta, azpisail sekretu baten erakuntza onartu zuten, hala Estatuko funtzionarioen nola BKBko partaideen zaintzaz bereziki arduratuko zena, kargugabetze eta zigor bizkorrak ezartzeko ahalmen exekutiboarekin. Asko eztabaidatu zen ea azpisail sekretu horietako partaideek BZBetako funtzionarioak izan
|
behar zuten
ala ez (azkenean ezetz erabaki zen, eta kanpoko agenteen errekrutatzea hobetsi zen), bai eta BZBetako funtzionarioen gainean ere ikuskatze funtzioak izango ote zituzten (proposamen hori atzera bota zuen BZBen gehiengoak).
|
|
2023
|
|
|
Oherik alokatzen ez zutenez, eta berria erosteko nahikoa diru ez zuenez, koltxoia hutsarekin konpondu beharko zuen Vincentek hasieran. 1888ko maiatzaren 5ean (482) Arlestik idatzitako gutunean Vincentek Theori esaten zion alfonbra bat eta koltxoi bat erostea nahikoa izango zuela, estudioaren zoruan ohea jartzeko; udan behintzat ez zuela besterik beharko; neguan ikusiko zutela ohea
|
behar zuten
ala ez. Arles herri zikina zela, kale zaharrekin.
|