|
2013
|
|
|
Gora beha dago Versus gaur, altokumuluei eta, tarteka, emakume biluziak ikusten ditu soslaiz edo alua zabal zabal eginda, jostari, ezpainak hiazintoz beterik. Lotsatu egiten da Versus ikuskizunarekin, ahalketu, eta begiak ixten ditu istantean, buruaz ezetz eta ezetz eginez, ez dela atzera tentaldian eroriko, hiazinto
|
batek
arrosa bat ekartzen duela gero, eta arrosa batek lorategirik ederrenaren zauri heriozkoa.
|
|
|
Bazekien Dionixiok arrosaren arantza zuela bihotzean, baina, arnasa sakon hartu ahala, halako lasaitasun bat gailendu zitzaion, goizaldeko neketik zetorkiona, alde batetik, hauspoa lehertu beharrean ibilia zen mendian gora?, eta sentimendu zehaztugabe batetik, bestetik, ezusteko baikortasun neurritsu
|
batek
arrosaren lurrin urruna ere atzematera eroan balu bezala, ez bortizki, baina bai leunki eta eztiki. Dionixio, baina, ez zen lurrin urrun haren existentziaren posibilitatean pentsatzen hasi, jakin bazekielako, beharbada, posibilitate hura ezinezkotasun bilakatuko zitzaiola pentsamendu logikoaren eremuan sartuz gero, eta hala, ametsaren ertzeko lurrin hura egurats ezin arnasgarriagotzat hartu, arratsaldean lagunetara joango zen eta, bezperan ez bezala, primeran pasatuko zuen haiekin, zer arraio!?
|
|
|
Bazekien Dionixiok arrosaren arantza zuela bihotzean, baina, arnasa sakon hartu ahala, halako lasaitasun bat gailendu zitzaion, goizaldeko neketik zetorkiona, alde batetik –hauspoa lehertu beharrean ibilia zen mendian gora–, eta sentimendu zehaztugabe batetik, bestetik, ezusteko baikortasun neurritsu
|
batek
arrosaren lurrin urruna ere atzematera eroan balu bezala, ez bortizki, baina bai leunki eta eztiki. Dionixio, baina, ez zen lurrin urrun haren existentziaren posibilitatean pentsatzen hasi, jakin bazekielako, beharbada, posibilitate hura ezinezkotasun bilakatuko zitzaiola pentsamendu logikoaren eremuan sartuz gero, eta hala, ametsaren ertzeko lurrin hura egurats ezin arnasgarriagotzat hartu –arratsaldean lagunetara joango zen eta, bezperan ez bezala, primeran pasatuko zuen haiekin, zer arraio! – eta nekearen atseginak eskaintzen ziòn sehaskan kulunkatu zen, baita lotan gelditu ere, handik gutxira.
|
|
2022
|
|
|
Udazken hartan Amalia ohi baino isilago egon zen. Luze egoten zen leihotik begira, pasealekuko mutilei so, igarri nahirik bezala haietakoren
|
batek
arrosa bat ote zekarkion ezkutuan. Batzuetan arreba eskaileretan behera lerratzen zen isilean, eta nik banekien postontzira zihoala.
|
|
2023
|
|
|
Ikusleetako
|
batek
arrosa gorri batzuk bota zizkien espaloitik; kantariek bi hartu eta bat Andre Mariari eta bestea Yolandari eman zieten.
|