2002
|
|
–Ni hiltzen naizenean, txokolatezko
|
batean
zerura igo, eta batetik bestera eramango zaituztet. Eta hegan goazen bitartean, mihiaz zupatuko dinagu txokolatea, guztiz gastatu eta desagerrarazi arte.
|
2007
|
|
–Bidexka batean aurrera nindoan bi lagunekin, eguzkia etzaten ari zen? bat
|
batean
zerua odol gorrizko bihurtu zen. Gelditu egin nintzen, akituta, eta barandaren gainean utzi nuen gorputza?
|
2009
|
|
–Gogoratu egunen
|
batean
zerura eraman behar nauzula, baina ez edozein zerutara: zeru berde bat nahi dut, non munstroek sarrera debekatua duten; non eguzkia ere berdea den, eta udaberria eguneroko ogi; non denboraren orratzak ez gaituen ukituko ez minik egingo?
|
|
Domingo bi hilabetetan ibili zen errabia hura kanporatu ezinik, hiriko eta inguruko mugimendu anarkistari inoiz baino emanagoa; egun batean, ordea, lanetik itzuli eta, barruak aginduta, inguruko mendixka batera igo zen, nondik itsaso zabala ikus baitzitekeen; ilunabarra zen eta Domingo bakarrik zegoen, bat
|
batean
zerua arrosa kolorez jantzi zenean, gero gorri, gorri min, ubel, eguzki sartu berriak eztanda egin balu bezala; eguzkiarekin, baina, bazirudien Domingori ere bihotzak eztanda egin ziola, zegoèn tokian belauniko jarri, eskuak elkartu eta zeruari begira halaxe mintzatu baitzen:
|
|
Domingo bi hilabetetan ibili zen errabia hura kanporatu ezinik, hiriko eta inguruko mugimendu anarkistari inoiz baino emanagoa; egun batean, ordea, lanetik itzuli eta, barruak aginduta, inguruko mendixka batera igo zen, nondik itsaso zabala ikus baitzitekeen; ilunabarra zen eta Domingo bakarrik zegoen, bat
|
batean
zerua arrosa kolorez jantzi zenean, gero gorri... gorri min, ubel, eguzki sartu berriak eztanda egin balu bezala; eguzkiarekin, baina, bazirudien Domingori ere bihotzak eztanda egin ziola, zegoèn tokian belauniko jarri, eskuak elkartu eta zeruari begira halaxe mintzatu baitzen:
|
|
–Gogoratu egunen
|
batean
zerura eraman behar nauzula, baina ez edozein zerutara: zeru berde bat nahi dut, non munstroek sarrera debekatua duten; non eguzkia ere berdea den, eta udaberria eguneroko ogi; non denboraren orratzak ez gaituen ukituko ez minik egingo...
|
2010
|
|
eta iritsi ez beste giroaren berotasunari antzeman genion, lehenik eta behin; jendeak hiru hilabete pasatxo zeramatzan, mirari ikusgarria noiz gertatuko; jendea, beraz, hain zegoen mirariaren irrikan, non irrikak berak itsutu baitzituen guztiak: ...zanik?, guztiak ere zelaian zegoèn hesi itxi baten norabidean, non bakartzen baitzituzten bidenteak; ama eta biok hesiaren parean geunden, doña Carmen eta maistra gugandik hamar bat metrora; Romana eta bere lagun mina, berriz, gure norabidean zetozen, bidenteen multzotik apur bat bereizita, harik eta hesi ondora heldu ziren arte, gugandik bizpahiru metrora; hala geunden, bada, Romanak eskuak bat
|
batean
zerura altxatu eta norbaitek oihu egin zuenean: –Odola, odola, odola?!?, Romana zorabio batean sartu, guztiok paralizatuta bezala gelditu?
|
|
Burkina Fasoko herrixka baten nengoela ikusi nuen otien bat bateko etorrera. Inoiz izan dudan esperientzia harrigarrienetakoa izan zen, ez zait inoiz ahaztuko zelan ilundu zuten bat
|
batean
zerua matxinsalto itxurako milaka eta milaka intsektu haiek, zelako zurrumurru maltzurra sortu zuten nire buruaren gainetik pasatzerakoan, zelako begirada zoroa zeukan eskua luzatuz harrapatu nuen mamorro haietako batek... Hurrengo egunetan hainbat uzta hondatuko zuten herrialdean zehar, gosete berria eraginez Afrikako txoko hartan.
|
|
Txantxetan diot hau orain, Damaso, baina ama eta biok ez geunden txantxetarako... ezta hura galtzeko ere, ez horixe!; eta hala, urriaren 10ean edo 11n, Pagoagarantz laugarren aldiz abiatu, iritsi... eta iritsi ez beste giroaren berotasunari antzeman genion, lehenik eta behin; jendeak hiru hilabete pasatxo zeramatzan, mirari ikusgarria noiz gertatuko; jendea, beraz, hain zegoen mirariaren irrikan, non irrikak berak itsutu baitzituen guztiak: ...—, guztiak ere zelaian zegoèn hesi itxi baten norabidean, non bakartzen baitzituzten bidenteak; ama eta biok hesiaren parean geunden, doña Carmen eta maistra gugandik hamar bat metrora; Romana eta bere lagun mina, berriz, gure norabidean zetozen, bidenteen multzotik apur bat bereizita, harik eta hesi ondora heldu ziren arte, gugandik bizpahiru metrora; hala geunden, bada, Romanak eskuak bat
|
batean
zerura altxatu eta norbaitek oihu egin zuenean: " Odola, odola, odola...!", Romana zorabio batean sartu, guztiok paralizatuta bezala gelditu... eta oihua ahotik ahora hedatzen zela, istantean hedatu ere, tximistaren gisan, erromes ginenok oihu hura paralisiaren eta zoraldiaren aurka borrokatzeko modu bakarra bagenu bezala, defentsa mekanismo automatiko batek edo gure baitan orduantxe martxan jarria; amak musuzapi garbi bat zeraman —baita beste jende askok ere, Romanak berak aholkatuta— odol preziatuaren tantaren bat jasotzeko asmotan —odolak beti zikindu ohi ditu musuzapiak, baina odol tanta hark are garbiago bihur zezakeen garbi zegoena—; egin ere, egin zuen amak, lehenengo zoraldiaren ondotik, Romanarengana hurbiltzeko saioa, baina orduantxe, halaber, erne baino erneago zeudèn gizon batzuek Romana besoetan hartu eta hesira eraman zuten, beste bidenteekin batera.
|
2011
|
|
–Eta etxeko mandoek zu zeu eramanen zaituzte egunen
|
batean
zerura, beharbada, ezta, Satur?
|
2013
|
|
–Etxeko atarian geunden guztiok solasean, ekin zion Zahrak?, bat
|
batean
zerua ireki eta aingeru batzuk ikusi ditudanean. Lau aingeru ikusi ditut, zehatz erranda, zerutik lurrera hegan zetozenak.
|
|
–Etxeko atarian geunden guztiok solasean –ekin zion Zahrak–, bat
|
batean
zerua ireki eta aingeru batzuk ikusi ditudanean. Lau aingeru ikusi ditut, zehatz erranda, zerutik lurrera hegan zetozenak.
|
2015
|
|
sareak egun
|
batean
zerura bota
|
|
Isilik jarraitzen dute gainontzeko umeek; izan ere, batzuei egunen
|
batean
zerura joango direla esan zieten txiki txikitatik, eta horixe ei da gerta lekiekeen gauzarik onena, izpiritu zoriontsuak izango dira betiko, eta maite dituzten guztiak inguruan izango dituzte; beste batzuk ume soldaduak dira, soldadu baina: ez ofizial, ezta gogoeta sakonak egiteko gaitasuna duen militar estratega azeri zaharra ere.
|
|
Deiako kazetari ohi eta garai
|
batean
Zeruko Argiako erredakzio buru izaniko Mikel Atxaga ere gerraondoaz mintzo zen 1987ko Euskal Kulturaren Urtekarian. Berak zioenez, Hego Euskal Herrian gerraurrean sorturiko kazetek bestelako jitea hartu zuten gerraondoan, batez ere Zeruko Argiak (Argia, 1988:
|
|
sareak egun
|
batean
zerura bota
|
2017
|
|
Guk, berriz, badakigu asebete eta zoriona Jainkoaren baratzan bakarrik txasta eta gozaraziko zaigula, horretarako aski dohain eta merezimendu izanez gero, eta Josafateko horretan Jainkoaren eskuin aldean eseri ahal izateko borrokaleku eta gudatoki dugula inoiz negarrik eta izerdirik falta ez duen eremu latz hau. Niri beraz, gudazelai hau egokitu zait, erabat janda daukat gure aitak nahi izan duela ni borrokatoki honetan lehiatzea, egunen
|
batean
zerua iritsi ahal izateko.
|
2018
|
|
Bakardadearen lubakira. Han ez zen inor baina bat
|
batean
zerua laino beltzez estali zen eta hotzikarak dardarka jarri zuen. Etxea behar zuen eta etxea Bala zen.
|