2009
|
|
Munstroa bizi da!?, harik eta, lehen izualdiaren ondotik, erreakzionatu egin zuen arte; izan ere, espazioaren hutsak mintzen zuen Domingo, eta espazioaren beteak Ada? ...k ahalegintzen zen Domingo bere espazio huts hura irudiz betetzen, eta Ada, aldiz, espazio betea husten, neskak noiznahi izaten baitzuen itzal beltzaren irudia buruari itsatsia, laparik itsaskorrena itsasertzeko harkaitzari bezala, bai esna zegoenean eta bai lotan ere, loak ere guztiz aurkako erreakzioak eragiten baitzizkien biei, Domingok amets gozoak izan ohi zituen bitartean amesgaiztoak izaten
|
baitzituen
Adak; honek bazuen, gainera, amets ezin itsusiago bat, behin eta berriro etortzen zitzaiona, eta Ada hantxe, jirabiraka dabilen erruletaren zirkulutik ihes egin nahi eta ezin duen jokalari galtzailearen antzera, beldurretik amesgaiztora eta amesgaiztotik beldurrera; amesgaizto labur bezain eraginkor haietan, Adak, izan ere, bere burua ikusten zuen bat bateko lasterraldian, norbaitengandik ihesi; ... olagarro baten antzeko itzala zen, beso asko zituena eta atzetik jarraitzen zitzaiona, harik eta beso batekin bizkarra ukitzen zion arte; Ada, jarraian, paralizatuta itzartzen zen, zizpuru bat biriketan eta izerdi hotza sorbaldan, eta orduan Maria Bibianak, ahizpa gaztea besoetan bildurik, galdetzen zion:
|
|
Irri hark, pilotuak orduantxe eskaini zionak, zer beste irri oroitarazten zion Adari?; irri asko
|
baitzituen
Adak buruan, gizakiek ez ezik txakurrek ere irri egiten zutela baitzeritzon; aitak, amak, Damasok, Maria Bibianak eta mundu guztiak, baita Gabinok berak ere, hura ezinezkoa zela esaten zioten, baina berak baietz, txakurrek, katuek eta hegaztiek ez bezala?
|
|
ohituren kortseak gehiegi estutzen zuela: bera bezalako pertsona batek balsa zuela horma, alegia, eta tangoa haize; Adak, gainera, gero eta gutxiago sinesten zuen, apaizek elizetan aldarrikatzen zituztèn arrazoi orotatik harat, arnasa bera ere ukatzen ziòn Jainko batengan. Damasok ere izan zuen Adaren jarrera hartan bere eragintxoa, Madrildik zetorren bakoitzean bere solasaldiak
|
baitzituen
Adarekin, arrebari burutik aurreiritzi bat baino gehiago kentzen lagundu ziotenak?, halako eran, non, batzuetan, isil gordean jartzen baitzuen irratia, emisore batean ez bazen bestean, tango bat noiz entzungo; harik eta egun batean amak harrapatu zuen arte:
|
|
lehena eta ia bakarra– ohituren kortseak gehiegi estutzen zuela: bera bezalako pertsona batek balsa zuela horma, alegia, eta tangoa haize; Adak, gainera, gero eta gutxiago sinesten zuen, apaizek elizetan aldarrikatzen zituztèn arrazoi orotatik harat, arnasa bera ere ukatzen ziòn Jainko batengan –Damasok ere izan zuen Adaren jarrera hartan bere eragintxoa, Madrildik zetorren bakoitzean bere solasaldiak
|
baitzituen
Adarekin, arrebari burutik aurreiritzi bat baino gehiago kentzen lagundu ziotenak–, halako eran, non, batzuetan, isil gordean jartzen baitzuen irratia, emisore batean ez bazen bestean, tango bat noiz entzungo; harik eta egun batean amak harrapatu zuen arte:
|
|
Irri hark, pilotuak orduantxe eskaini zionak, zer beste irri oroitarazten zion Adari?; irri asko
|
baitzituen
Adak buruan, gizakiek ez ezik txakurrek ere irri egiten zutela baitzeritzon; aitak, amak, Damasok, Maria Bibianak eta mundu guztiak –baita Gabinok berak ere– hura ezinezkoa zela esaten zioten, baina berak baietz, txakurrek –katuek eta hegaztiek ez bezala– irri egiten zutela, Mendi eta Sasirekin jolasten zenean sentitu ere egiten baitzituen, antza, haien irriak;" Baina iku... " Bihotzak ere bere begiak ditu, ordea", orduan ulertu baitzuen Adak ulertzekoa:
|
|
" Munstroa bizi da! ...k ahalegintzen zen Domingo bere espazio huts hura irudiz betetzen, eta Ada, aldiz, espazio betea husten, neskak noiznahi izaten baitzuen itzal beltzaren irudia buruari itsatsia, laparik itsaskorrena itsasertzeko harkaitzari bezala, bai esna zegoenean eta bai lotan ere, loak ere guztiz aurkako erreakzioak eragiten baitzizkien biei, Domingok amets gozoak izan ohi zituen bitartean amesgaiztoak izaten
|
baitzituen
Adak; honek bazuen, gainera, amets ezin itsusiago bat, behin eta berriro etortzen zitzaiona, eta Ada hantxe, jirabiraka dabilen erruletaren zirkulutik ihes egin nahi eta ezin duen jokalari galtzailearen antzera, beldurretik amesgaiztora eta amesgaiztotik beldurrera; amesgaizto labur bezain eraginkor haietan, Adak, izan ere, bere burua ikusten zuen bat bateko lasterraldian, norbaitengandik ihesi; ... olagarro baten antzeko itzala zen, beso asko zituena eta atzetik jarraitzen zitzaiona, harik eta beso batekin bizkarra ukitzen zion arte; Ada, jarraian, paralizatuta itzartzen zen, zizpuru bat biriketan eta izerdi hotza sorbaldan, eta orduan Maria Bibianak, ahizpa gaztea besoetan bildurik, galdetzen zion:
|