|
2003
|
|
|
Adi, bai, hantxe
|
baitzegoen
nire misioaren parte bat ezkutaturik. Faxistek harrapatu izan banindute eskerrak eman behar nizkiokeen Mallonari.
|
|
2010
|
|
|
Halaxe aritu nintzen, hitz handiak hankaz gora jartzeko saioan murgilduta, neure barruarekin borrokan, urte luzeetan? errudun usteak, gainetik ustez kentzen nuèn zama zamatsuago egiten zuenak, nire baitan gauzatu eta garatu zituèn mekanismoen aurka lehendabizi, ahalegin hartan beti
|
baitzegoen
ni ere oker egoteko posibilitatea, deabrua eta infernuko garrak beti mehatxu, harik eta, Pio Barojaren hainbat testuren irakurketa lagun, errudun ustearen zurezko kontzeptuan buru belarri sartu eta hura ere zuhirindu nuen arte.
|
|
|
Hitz handien mundu hartan ez nintzen ezer ez inor, baina hitz txikien munduan bai, norbait izan nintekeen, ausaz. Halaxe aritu nintzen, hitz handiak hankaz gora jartzeko saioan murgilduta, neure barruarekin borrokan, urte luzeetan... errudun usteak, gainetik ustez kentzen nuèn zama zamatsuago egiten zuenak, nire baitan gauzatu eta garatu zituèn mekanismoen aurka lehendabizi, ahalegin hartan beti
|
baitzegoen
ni ere oker egoteko posibilitatea, deabrua eta infernuko garrak beti mehatxu... harik eta, Pio Barojaren hainbat testuren irakurketa lagun, errudun ustearen zurezko kontzeptuan buru belarri sartu eta hura ere zuhirindu nuen arte. Nire poza, bizkar gaineko zama hura guztiz arindu zitzaidala egiaztatu nuèn egunean —lehen ere esan dizut eta beste mila aldiz esango dizut! —, ez Jainkorik baina ezta deabrurik ere, ez zerurik baina ezta infernuko garrik ere!
|
|
|
Uste dut lurrera begira egon nintzela galderak egiten zizkidan denbora guztian. Urte batzuk geroago Egin utzi zuela jakin nuen, antza zenez nik uste baino hurbilago
|
baitzegoen
nire pentsamoldetik, modu sotil batez esanda. Beti dira miresgarriak bidezko pauso zail handiak emateko adorea dutenak.
|
|
|
Teresak kontatuta, agian. Teresa haserre
|
baitzegoen
nirekin kirol zelaiaren inaugurazio garaietatik. " Esan hik, Martin.
|
|
2011
|
|
|
Autoa martxan jarri eta alde egiteko lehen imintzioak eginak nituen, eskua giltzari emateko prest, Nadia izan zitekeen, Nadiaren antz handia zuen neska bat bistaratu zenean. Eserlekuan kizkurtu nintzen badaezpada, Nadia izatekotan ikusiko ninduen beldurrez, baina aukera urriak zituen horretarako, espaloi ertzeko zuhaitz ilararen azpian
|
baitzegoen
nire autoa, Golf beltz bat, antzeko autoak ugariak ziren kale horretan bertan. Bere adineko bi gazterekin zetorren.
|
|
2012
|
|
|
Hartu nuen liburu zaharra Sir Launcelot Canningen Mad Trist zen; baina liburu hura Usherren gogokoena zenik gehiago esan nuen txantxa triste bat egiteko, zinez baino; zeren, egiazki, haren ugaritasun topizkoko eta irudimenik gabean ez
|
baitzegoen
nire adiskidearen espiritualtasun jasoarentzat interesgarria izan zitekeen ia ezer. Nolanahi ere, hura zen eskura genuen liburu bakarra:
|
|
|
Asmoa nuena baino pixka bat lehenago irtetera bultzatu ninduen egoerak, eta horretan gogotik lagundu zidan Gorteak, irrikaz
|
baitzegoen
nik alde egiteko. Bostehun langile aritu ziren, nire zuzendaritzapean, txaluparentzat bi bela egiten, zeukaten lihorik sendoeneko hamahiru tolesdura elkarren gainean josiz.
|
|
2017
|
|
|
Baina ez ziren falta sabelaren eskaerak ase ezinik zebiltzanak ere, eta niri egoera hura bizitzea tokatu zitzaidan. Lana aurkitzeak sekulako buruhausteak sortu zizkidan, azalaren koloreak asko egiten baitu horrelakoetan eta inor ez
|
baitzegoen
ni bezalako mairu bati aukera bat emateko prest. Beste irtenbiderik ez eta, herritar askok bezala, gauzak saltzeari ekin nion:
|
|
|
Liburutegian lanean edo etxeko besaulkian manta batean bilduta, tarteka itsasoari begiratuz, irakurtzen ari nintzenean aurkitzen nituen ideiak, etortzen zitzaizkidan burutazioak eta pentsamenduak sailkatu egiten nituen, eta batzuk Mararentzako gordetzen nituen eta besteak irakaslearentzat eta umorezkoenak erizainarentzat, premiarik gehien berak zuelako. Hilabete batzuk iraun zuen egoera horretan gehien sufritu zuena, dena den, Mara izan zen, gajoa itsututa
|
baitzegoen
nirekin eta etengabe deitzen baitzidan non nengoen, norekin nenbilen jakiteko. Nik ezin izaten nuen eraman urruneko kontrol hori, eta gezurrak asmatzen ere ibili behar izaten nuen, bestela negarrez hasten zitzaidalako.
|
|
2020
|
|
|
Munduaren zama bizkar gainean banerama bezala sumatzen nuen neure burua, eta ez nintzen ezertarako gauza, azken hilabeteetan bizi izandako guztia behin eta berriz errepasatzeko ez bazen. Hainbeste buelta eman nizkion gertatutakoari, hainbeste murtxikatu, xehatu eta irabiatu nituen entzundakoak, esandakoak, susmatutakoak eta sentitutakoak, ezen, une batetik aurrera, denen nahaspila eta anabasa besterik ez
|
baitzegoen
nire baitan.
|
|
2021
|
|
|
Isildu egin nintzen, alabaina, jendetza haren aurrean nengoela. Ez nituen hitzak idoro, ez nekien ere merezi zuen zer edo zer esateak dena esanda
|
baitzegoen
nire presentziaz, Conservas Ábalos lantegiaren jabe diruzale eta Franko zalearen alaba, urtetan atzerrian egondakoan bere jaioterrira itzultzen zena Luzaroko alaba kuttuna izendatua izateko. Isildu nintzen ere inoiz izan ez naizelako oso berritsua, nahiago dut pianoz hitz egin, azken finean hori izan da betidanik, batez ere nire aita galdu eta gero, nire komunikabide nagusia, ez baldin bada bakarra.
|
|
|
" Lipar batez bulkada izan nuen atea zabaltzeko; gehienez ere hiru pausora nuen, eta ziur nengoen irekiko zitzaidala. Orduan pentsatu nuen ezen, hala egitera, atzeratu egingo nintzela hitzordura bidean, zeinean, ustez, jokoan
|
baitzegoen
nire ohorea. Gero damutu egin nintzen puntuala izateaz –pentsatu nuen kukutxo bat behintzat egin nezakeela eta panterei diosal egin, baina ordurako ondotxo nekien ez dela ibili behar behin eta berriz bilatu eta aurkitu ez denaren xerka.
|
|
2022
|
|
|
Baina itxaron eta itxaron eta berehala hamaikak jo zuten eta han inork ez zuen egiten garrasirik. Ama goiz joana zen janari denda irekitzera, zeren hainbeste egun pertsiana zabaldu gabe egonda, beldur zen produktuak ez ote ziren alferrik galduta egongo, baina amari, zeina jada nekatuta
|
baitzegoen
nire ahizparekin, Nora esnatzea ahaztu zitzaion, eta hamaiketan, garrasien ordez, Noraren hezurren karraska izan zen entzun nuena, zeren, hara, jauna, ahizpari, denbora luzea postura berean pasatzen duenean, hezurrak kexatzen zaizkio. Joan nintzen haren logelara eta han zegoen oheari josita, ume handiaren pijama harekin, hogeita bi urteko jaio berriaren pijamarekin.
|
|
|
...emateko, eta gainera hoteleko gelak gustatzen zaizkit, unibertso itxi bat eratzen dute, tapizezko oskolak oheko izarekin konbinatzen du, Van Goghen eta Moneten lanen erreprodukzioak dituzte, paper zurian bildutako edontziak eta film pornoak, bainurako jelaren poltsatxoak, eta horiek burbuilazko bainuontzira bota eta kokotserainoko aparra egiten dute, eta Malek ikusi nuen lehenengo aldian, Kotorin,
|
hantxe
baitzegoen nire zain, edontzi sake bat eskuan, zera pentsatu nuen, hona hemen gizon bat, gizena, ordaindu ezik larrua jo ezin duena, ezin duena egin ahoz gora baizik etzan eta orgasmoaren zain geldi geldi egon, eta bere emazteagan ere pentsatu nuen, beharbada hura ere gizena izango da, ez dira uztartzeko gauza, eta zera hauetan pentsatzen ari nintzela Malekek irribarre egin zidan esanez ni ikuste... Bezero batzuek uko egiten diote hona etortzeari, arrisku handiegia da, esaten dute, nahiago dute ni haiek dauden tokira joatea, berek hartu duten hotel bateko gelan biltzea, ezagutu gintzaketen auzoetatik urrun, eta bestalde badira bezero ezti batzuk zertu baino lehen elkar ezagutzea nahi dutenak, arraroa da baina gertatzen da, taberna batean edo jatetxe batean elkartu behar duzu haiekin, eta afalondoa haien ondoan igaro behar duzu, nik hilean behin, hileko lehen larunbat guztietan libanoar batekin egiten dudan bezala, Malek izena du eta nitaz maitemindurik dago ia, horixe adierazten didate gizon horrek niri egiazko izena eman izanak eta beti hitzordura azaltzeak, eta aldi berean sendo eta etsiturik egoteak, triste eta hunkiturik, eta neuk ere maite nezakeen Malek ez balitz neurriz gain lodi, ez balitz neurriz gain tripazagi, ez balitz ehun eta berrogei kiloko gizona, gainera kontatuak dizkit bere zorigaitz guztiak, esana dit zenbat pisatzen duen doi baina ez naiz oroitzen, pisua adina bezalakoxea da, izenak bezalakoxea, kopuru jakin batez gero jada ez dio axola, eta pisu muga batetik gora ez dago maitasuna egiteko posizio bat baizik, ni bizkarrez etzan eta haren orgasmoaren zain egon, ez dago besterik, eta Malekek neke handiz mugitzen ditu gerria eta burua, eta hileko lehen larunbat guztietan Parc hiribideko japoniar jatetxera joaten gara, Kotorirenera, non oinetakoak erantzi behar baitira jateak oinekin zer ikusirik izango balu bezala, eta ahal dugun guztia jaten dugu, sushi, txipiroi frijitua, idia eta arroza, barazkiak, pasta eta saltsa guztiak aparte, ikaragarri gustatzen zait jatetxera joan eta furian jatea, esan behar dut etxean ez dudala batere kozinatzen, ez dut ezer jaten, edo ia ezer ez, eta orduan hilean behin badarik ere aprobetxatu egiten dut, eta sakea edo berak hautatutako ardo beltzetik edaten dugu, inoiz ez da ardo berdina, zeren plazerak aldatzen jakin behar da, zapore berriak deskubritu aldioro, eta bestela Ouzeri jatetxera joaten gara, Mont Royal-en ireki duten greziar jatetxera, eta han beti galeper erreak orburu bihotzekin eskatzen dut sarrerako, beti ardo beltz jakin hori, azala gorriarazten didan horixe, Ouzerin aukera handiagoa da eta giroa lasaiagoa, jendea urtebetetzeetan eta ezkontzetan joaten da hara, eta gero hotelera joaten gara zeren Maleki ez zaio nire logela gustatzen, txikiegia egiten zaio jakina, eta ohea beheregi dago, eta oroz gain kartzela arriskua saihestu nahi du, halaxe dio, noiznahi etorri litezke poliziak, atea jo eta bere bizia hondatu, poliziek atea jo lezakete aitak jo lezakeen bezalaxe, eta niri garrasi egiteko gogoa etortzen zait Malik bere alabagan pentsatzera behartzeko, haren irudia gu bion artean jartzeko, eta behin eta berriz esaten dit ez duela buruhausterik nahi zeren familia bat du eta gizarte maila handikoa da, banku bateko gerentea da, baina ez zenuke kezkatu, esaten diot nik beti, poliziarik ez zaigu gogait eragitera etorriko zeren italiar mafiaren babesa du gure agentziak, ez al duzu telebista ikusten, ez al dituzu egunkariak irakurtzen, legeen gaineko legeak ere badira, jendailaren metalegeak dira, diru beltza zuritzen dute, putak ere baliatzen dituzte, baina ni ez naiz horrekin obsesionatzen zeren nik ez dakit ezer agentziaren eta erakunde kriminal baten arteko filiazioaz, proxenetek ez dute ohiturarik langileei informaziorik emateko, eta gainera hoteleko gelak gustatzen zaizkit, unibertso itxi bat eratzen dute, tapizezko oskolak oheko izarekin konbinatzen du, Van Goghen eta Moneten lanen erreprodukzioak dituzte, paper zurian bildutako edontziak eta film pornoak, bainurako jelaren poltsatxoak, eta horiek burbuilazko bainuontzira bota eta kokotserainoko aparra egiten dute, eta Malek ikusi nuen lehenengo aldian, Kotorin, hantxe baitzegoen nire zain, edontzi sake bat eskuan, zera pentsatu nuen, hona hemen gizon bat, gizena, ordaindu ezik larrua jo ezin duena, ezin duena egin ahoz gora baizik etzan eta orgasmoaren zain geldi geldi egon, eta bere emazteagan ere pentsatu nuen, beharbada hura ere gizena izango da, ez dira uztartzeko gauza, eta zera hauetan pentsatzen ari nintzela Malekek irribarre egin zidan esanez ni ikusteak asko pozten zuela, oso ederra nintzela, oso iharra, bai, oso pozik zegoen nirekin baino lehen egondako neska ez zitzaiolako batere gustatu, ez zen behar bezain polita, behar bezain femeninoa, beltzarana zen eta moztaka eta ez zegoen makillatua, oinetako zapalak zeramatzan eta Monita zuen izena, eta Malekek jakin nahi zuen ea ezagutzen nuen zeren nonbait hura ere nire agen  tziatik joan zitzaion, espainiarra zela esan omen zioten telefonoz, halako neurria zuela, halako pisua, eta neska azaldu zenean ez omen zuen agindu ziotenaren antzik, batere ez, gezurtiak ez beste, ziria sartu nahi izaten digute, esan zidan, ordaindu egin behar izan nion, nahiz eta ezin izan nuen ezer egin, etxera itzuli behar nuela esanez bidali nuen etorritako lekura, alaba gaixorik nuela esan nion, sukarrarekin, izerditan blai, eta ordubetez, amorruz jaten genuen bitartean, Monitari buruz hitz egin zidan, berari gustatu ahal izatekotik oso urrun zegoela, eta ordubetez garrasi egiteko gogoa izan nuen, zer eskubiderekin, nola hitz egin dezakek horrela emakume bati buruz, nork eta hik, hain itsusi, hain gizen izaki, eta nire pentsamenduei igarri balie bezala baietz esan zidan, bera gizena zela, dudarik gabe, baina nolanahi ere berak jartzen zuela dirua, bera zela bezeroa, eta eskubidea zuela espektatibak izateko, gustuak, mundu guztiak bezala, azken batean denek goraipatu dizuten film bat ikustera joatea bezala zela hura, eta istantean jakin nuen ez nukeela nahiko inork ni ederrestea, ez, ezta hautatzen nautenean edo beste inor baino lehen nahiago nautenean ere, ezin dut galarazi inori nire lekua uztea, eta emakumeren batek nik baino zerbait hobea duela ikustean sufritzen badut ere, haiek faltan dutenak ez nau pozten, horra zergatik uste dudan ez nauela akabatuko daukadanak edo ez daukadanak, ez, oroz lehen heriotza dator, dagoenaren edo ez dagoenaren tokia hartzera datorrena, nire aitaren Uholde handia da, bidean den guztia suntsitzera etorria.
|
|
|
Bezero batzuek uko egiten diote hona etortzeari, arrisku handiegia da, esaten dute, nahiago dute ni haiek dauden tokira joatea, berek hartu duten hotel bateko gelan biltzea, ezagutu gintzaketen auzoetatik urrun, eta bestalde badira bezero ezti batzuk zertu baino lehen elkar ezagutzea nahi dutenak, arraroa da baina gertatzen da, taberna batean edo jatetxe batean elkartu behar duzu haiekin, eta afalondoa haien ondoan igaro behar duzu, nik hilean behin, hileko lehen larunbat guztietan libanoar batekin egiten dudan bezala, Malek izena du eta nitaz maitemindurik dago ia, horixe adierazten didate gizon horrek niri egiazko izena eman izanak eta beti hitzordura azaltzeak, eta aldi berean sendo eta etsiturik egoteak, triste eta hunkiturik, eta neuk ere maite nezakeen Malek ez balitz neurriz gain lodi, ez balitz neurriz gain tripazagi, ez balitz ehun eta berrogei kiloko gizona, gainera kontatuak dizkit bere zorigaitz guztiak, esana dit zenbat pisatzen duen doi baina ez naiz oroitzen, pisua adina bezalakoxea da, izenak bezalakoxea, kopuru jakin batez gero jada ez dio axola, eta pisu muga batetik gora ez dago maitasuna egiteko posizio bat baizik, ni bizkarrez etzan eta haren orgasmoaren zain egon, ez dago besterik, eta Malekek neke handiz mugitzen ditu gerria eta burua, eta hileko lehen larunbat guztietan Parc hiribideko japoniar jatetxera joaten gara, Kotorirenera, non oinetakoak erantzi behar baitira jateak oinekin zer ikusirik izango balu bezala, eta ahal dugun guztia jaten dugu, sushi, txipiroi frijitua, idia eta arroza, barazkiak, pasta eta saltsa guztiak aparte, ikaragarri gustatzen zait jatetxera joan eta furian jatea, esan behar dut etxean ez dudala batere kozinatzen, ez dut ezer jaten, edo ia ezer ez, eta orduan hilean behin badarik ere aprobetxatu egiten dut, eta sakea edo berak hautatutako ardo beltzetik edaten dugu, inoiz ez da ardo berdina, zeren plazerak aldatzen jakin behar da, zapore berriak deskubritu aldioro, eta bestela Ouzeri jatetxera joaten gara, Mont Royal-en ireki duten greziar jatetxera, eta han beti galeper erreak orburu bihotzekin eskatzen dut sarrerako, beti ardo beltz jakin hori, azala gorriarazten didan horixe, Ouzerin aukera handiagoa da eta giroa lasaiagoa, jendea urtebetetzeetan eta ezkontzetan joaten da hara, eta gero hotelera joaten gara zeren Maleki ez zaio nire logela gustatzen, txikiegia egiten zaio jakina, eta ohea beheregi dago, eta oroz gain kartzela arriskua saihestu nahi du, halaxe dio, noiznahi etorri litezke poliziak, atea jo eta bere bizia hondatu, poliziek atea jo lezakete aitak jo lezakeen bezalaxe, eta niri garrasi egiteko gogoa etortzen zait Malik bere alabagan pentsatzera behartzeko, haren irudia gu bion artean jartzeko, eta behin eta berriz esaten dit ez duela buruhausterik nahi zeren familia bat du eta gizarte maila handikoa da, banku bateko gerentea da, baina ez zenuke kezkatu, esaten diot nik beti, poliziarik ez zaigu gogait eragitera etorriko zeren italiar mafiaren babesa du gure agentziak, ez al duzu telebista ikusten, ez al dituzu egunkariak irakurtzen, legeen gaineko legeak ere badira, jendailaren metalegeak dira, diru beltza zuritzen dute, putak ere baliatzen dituzte, baina ni ez naiz horrekin obsesionatzen zeren nik ez dakit ezer agentziaren eta erakunde kriminal baten arteko filiazioaz, proxenetek ez dute ohiturarik langileei informaziorik emateko, eta gainera hoteleko gelak gustatzen zaizkit, unibertso itxi bat eratzen dute, tapizezko oskolak oheko izarekin konbinatzen du, Van Goghen eta Moneten lanen erreprodukzioak dituzte, paper zurian bildutako edontziak eta film pornoak, bainurako jelaren poltsatxoak, eta horiek burbuilazko bainuontzira bota eta kokotserainoko aparra egiten dute, eta Malek ikusi nuen lehenengo aldian, Kotorin, hantxe baitzegoen nire zain, edontzi sake bat eskuan, zera pentsatu nuen, hona hemen gizon bat, gizena, ordaindu ezik larrua jo ezin duena, ezin duena egin ahoz gora baizik etzan eta orgasmoaren zain geldi geldi egon, eta bere emazteagan ere pentsatu nuen, beharbada hura ere gizena izango da, ez dira uztartzeko gauza, eta zera hauetan pentsatzen ari nintzela Malekek irribarre egin zidan esanez ni ikusteak asko pozten zuela, ...emateko, eta gainera hoteleko gelak gustatzen zaizkit, unibertso itxi bat eratzen dute, tapizezko oskolak oheko izarekin konbinatzen du, Van Goghen eta Moneten lanen erreprodukzioak dituzte, paper zurian bildutako edontziak eta film pornoak, bainurako jelaren poltsatxoak, eta horiek burbuilazko bainuontzira bota eta kokotserainoko aparra egiten dute, eta Malek ikusi nuen lehenengo aldian, Kotorin,
|
hantxe
baitzegoen nire zain, edontzi sake bat eskuan, zera pentsatu nuen, hona hemen gizon bat, gizena, ordaindu ezik larrua jo ezin duena, ezin duena egin ahoz gora baizik etzan eta orgasmoaren zain geldi geldi egon, eta bere emazteagan ere pentsatu nuen, beharbada hura ere gizena izango da, ez dira uztartzeko gauza, eta zera hauetan pentsatzen ari nintzela Malekek irribarre egin zidan esanez ni ikuste...
|
|
2023
|
|
|
Egun batean, Begoña Valle, garai hartan William Layton Laborategiko zuzendari eta irakaslea zenak, kokoteraino
|
baitzegoen
nire kastellanoaz, behartu egin ninduen hiztegi bat eramatera, ulertzen ez nituen hitzak apuntatu eta hiztegian begiratzeko. Kontua zen teknika ariketen barruan esaten zizkidan hitz, esaldi edota esamolde batzuk ez nituela ulertzen, ez nituela harrapatzen:
|