|
2017
|
|
|
Agertzen zaidana, orduan, eta berarekin tronpa naitekeena, ez da ez Bestea eta ezta Bestearen nirekiko lotura erreala eta konkretua ere, baizik eta hori bat gizon objektu bat adieraz dezakeena edo ez. Probablea baino ez dena zera da, Bestearen distantzia eta hurbiltasun erreala, alegia, ez dira zalantzagarriak ez bere objektutasuna ezta bera nik zabaltzen dudan munduaren parte izatea ere, zeren nire agertze hutsarekin egiten
|
baitut
Bestea ere agertzea. Kontua da objektibotasun hori munduan eratzen dela ‘Bestea hor nonbait munduan’ bezala.
|
|
|
Izan ere, hori da modu bakarra nire indarrari edo nire edertasunari objektibotasun absolutua aitortzeko. Bestearengandik exijitzen dudan sentimenduak, horregatik, bere baitan bertan darama berezko kontrakotasuna, bera aske delarik eragin behar
|
baitut
Bestearengan. Hori asmo txarreko eran bizitzen da eta bere barne garapenak bera desegitera darama.
|
|
|
Nirea balitz bezala aldarrikatzen dut Beste baten askatasun hori, kontzientzien batasun sakona adierazten dut[...] izate batasun bat, ezen ezaguna egiten zaidan izate bat nahi eta onartzen
|
baitut
Besteek aitor diezadaten.50
|
|
|
Orduan, nire izatearen pitzadura hori saihesteko, Izatearen batasuna aldarrikatzen dut: " ezen ezaguna egiten zaidan izate bat nahi eta onartzen
|
baitut
Besteek aitor diezadaten". 77 Baina larriena ez da Besteak eta nik nire buruari egozten diogun izatea bat ez etortzea, baizik eta batere ezagutzarik ez dudala Besteak ikusten duen nauen objektuaz: nire izatearen isuria infinitua da eta erabat degradatuta gelditzen da.
|
|
|
Bestea bihurtzen da, orduan, ez izatera jotzen dudana eta bere posibilitateak dira nik ukatu egiten ditudan posibilitateak eta kontenplatu baizik ezin ditudanak, alegia, posibilitate hilak. Horrekin, bada, gainditu egiten ditut nire posibilitate presenteak, hartzen baititut Bestearen posibilitateek gaindi ditzaketen posibilitatetzat, baina Bestearen posibilitateak ere gainditu egiten ditut, hartzen baititut bere ezaugarri bakarraren ikuspegitik berak ezin duena berezko posibilitatetzat jo Bestetasuna, nik ahalbidetzen
|
baitut
Bestea egotea, eta hartzen ere baititut ni gaindi nazaketelarik nik posibilitate berrietarantz gaindi ditzakedan posibilitatetzat. Horrela, ni (re) kontzientziaren bere baitarako izatea berreskuratu dut posibilitate infinituen sorgune etengabetzat eta, aldi berean, Bestearen posibilitateak posibilitate hilak bihurtu ditut, guztiei egotzi baitiet ez nik bizituaren izaera, alegia, zerbait emana izatearena.
|
|
|
Hori horrela, nire jarrera libre bakoitzak inguru berri batean engaiatzen nau non eta nire izatearen materia bera Beste baten askatasunaren aldakortasuna baita. Haatik, nire lotsagatik beragatik, nirea balitz bezala aldarrikatzen dut Beste baten askatasun hori, kontzientzien batasun sakona adierazten dut; baina ez monaden harmonia hori, batzuetan objektibotasunaren bermetzat jo izan dena, baizik eta izate batasun bat, ezen ezaguna egiten zaidan izate bat nahi eta onartzen
|
baitut
Besteek aitor diezadaten.
|
|
|
ni eratzen naiz ez izaten izate bat ni ez izaten eratzen dena. Era berean, Bestea ez objektua da, ezen nik ezin
|
baitut
Bestea ez izan ez badiot Besteari subjektutasuna aitortzen. Bestela esateko, ni ez naizena ez da ez Beste objektua ez ni objektua, baizik eta Beste subjektua.
|