|
2006
|
|
|
Dena dela, ez zen hori esnatzean gehien asaldatu ninduena (artean ez
|
bainuen
zalantzan jartzen ametsa zenik), baizik eta ametsean ekintzarik gauzatu ahal izateko ezintasun sentsazioak. Ni, esan dut dagoeneko, gizon zibilizatua naiz, baina ametsetan basati baten moduan portatzea zilegi eta are sanoa dela defendatzeko prest nago.
|
|
2009
|
|
|
historia handia eta historia txikia, izen eder berak lotuak. Helenak?, Jainkoaren probidentziaren eskutik. Zeren, Jainkoagan sinesten nuen neurrian, ez
|
bainuen
zalantza izpirik tartean Jainkoaren eskua zegoela, gure denboren hariak lotu zituena, bai, baina denborarik gabeko denboran sar gintezen, jainkozko amodio bati zegokion bezala.
|
|
|
historia handia eta historia txikia, izen eder berak lotuak –Helenak–, Jainkoaren probidentziaren eskutik. Zeren, Jainkoagan sinesten nuen neurrian, ez
|
bainuen
zalantza izpirik tartean Jainkoaren eskua zegoela, gure denboren hariak lotu zituena, bai, baina denborarik gabeko denboran sar gintezen, jainkozko amodio bati zegokion bezala.
|
|
2010
|
|
|
lehenengoa zen grekoek edertasunaren ikurtzat zutela, haren senar Menelao ez ezik, gizon guztiak ere baitzituen belauniko; eta bigarrena, Zeusek jainko jainkosen panteoira eraman eta izar bihurtu zuela, Helenari heriotzako ordua iristean; ongi gogoratzen naiz zenbateraino harritu ninduen eta poztu kointzidentziak, nik ere ezin ederragoa ikusten bainuen neure Helena, are ederragoa entziklopediako hitz haiek irakurrri ahala, zine izar baten pareko; Grezia Handiaren Historia alde batean, bagenuen irakasle greziazale sutsu bat, Grezia kulturaren sehaskatzat zuena, eta Sokrates, Platon eta Aristoteles, San Agustin eta Santo Tomas Akinokoaren parean jartzen zituena, jakituriaren gailurtzat?, eta nire historia bestean: historia handia eta historia txikia, izen eder berak lotuak. Helenak?, Jainkoaren probidentziaren eskutik; zeren, Jainkoagan sinesten nuen neurrian, ez
|
bainuen
zalantza izpirik tartean Jainkoaren eskua zegoela, gure denboren hariak lotu zituena, bai, baina denborarik gabeko denboran sar gintezen, jainkozko amodio bati zegokion bezala.
|
|
|
Azkenean, Santos lorezainak mailuaz sarraila hautsi, eta halaxe sartu zen barrura ama, atzetik neskameak; ez
|
bainuen
zalantzan jartzen amak erlojua aurkituko zuela, historia bat asmatzen hasi nintzen: gauero gauero Benjamin Mariarekin amesten nuela esango nion, baita anaiak oihu eta oihu egiten zidala ere, bere gelara joateko eskatuz, hain zegoen bakardadeak jota, eta horregatik joaten nintzela aldian behin haren gelara, anaiatxo inuxente errukarriarekin egoteko; hantxe utziko nuen ama mutu, bai horixe!; ama, baina, Jesusen Bihotzaren irudiaren bila zebilen:
|
|
|
lehenengoa zen grekoek edertasunaren ikurtzat zutela, haren senar Menelao ez ezik, gizon guztiak ere baitzituen belauniko; eta bigarrena, Zeusek jainko jainkosen panteoira eraman eta izar bihurtu zuela, Helenari heriotzako ordua iristean; ongi gogoratzen naiz zenbateraino harritu ninduen eta poztu kointzidentziak, nik ere ezin ederragoa ikusten bainuen neure Helena, are ederragoa entziklopediako hitz haiek irakurrri ahala, zine izar baten pareko; Grezia Handiaren Historia alde batean —bagenuen irakasle greziazale sutsu bat, Grezia kulturaren sehaskatzat zuena, eta Sokrates, Platon eta Aristoteles, San Agustin eta Santo Tomas Akinokoaren parean jartzen zituena, jakituriaren gailurtzat—, eta nire historia bestean: historia handia eta historia txikia, izen eder berak lotuak —Helenak—, Jainkoaren probidentziaren eskutik; zeren, Jainkoagan sinesten nuen neurrian, ez
|
bainuen
zalantza izpirik tartean Jainkoaren eskua zegoela, gure denboren hariak lotu zituena, bai, baina denborarik gabeko denboran sar gintezen, jainkozko amodio bati zegokion bezala.
|
|
|
Azkenean, Santos lorezainak mailuaz sarraila hautsi, eta halaxe sartu zen barrura ama, atzetik neskameak; ez
|
bainuen
zalantzan jartzen amak erlojua aurkituko zuela, historia bat asmatzen hasi nintzen: gauero gauero Benjamin Mariarekin amesten nuela esango nion, baita anaiak oihu eta oihu egiten zidala ere, bere gelara joateko eskatuz, hain zegoen bakardadeak jota, eta horregatik joaten nintzela aldian behin haren gelara, anaiatxo inuxente errukarriarekin egoteko; hantxe utziko nuen ama mutu, bai horixe!; ama, baina, Jesusen Bihotzaren irudiaren bila zebilen:
|
|
2012
|
|
|
Baina berehala bihozgabetu nintzen, izan ere, hain izuak, arinak eta iheskorrak zirenez gero, munduko gauzarik zailena zen animalia horiengana hurbiltzea. Baina ez nuen horregatik amore eman, ez
|
bainuen
zalantzarik bat edo beste tirokatuko nuela, laster gertatu zen bezala, eta, haien gordelekuak aurkitu ondoren, era honetan egoten nintzen zelatan: konturatu nintzen ibarrean ikusten baninduten, goiko harkaitzetan zeudela, beldurtuta ihes egiten zutela ziztu bizian; baina ibarrean bazkatzen ari zirenean, ni harkaitzen gainean banengoen, ez ziren konturatzen han nengoela.
|
|
2015
|
|
|
6 Egun batean hori bihotz bihotzez Jainkoari gomendatzen ari nintzela, Jaunak esan zidan ez uzteko inola ere pobretasunean egin gabe, bere aitaren eta bere borondatea hori zelako; Berak lagunduko zidala. Ondorio hain handiekin izan zen, liluramendu handi batean, non inola ere ezin
|
bainuen
zalantzan jarri Jainkoarena zenik.
|