|
2007
|
|
|
Beste guztiok barre egin dugu, eta atsoa ahalik arinen joan da ihesi, pauso txikian. Barrez segitu dugu tarte batez,
|
baina
niri kezka ez zait uxatu. Aita bazkaltzeko zain dudalako aitzakiarekin alde egin dut.
|
|
2015
|
|
|
Lo hartuko zuen, edo nekatu, edo hil egingo zen akaso. Lankideak zulotik atera nahi zuen,
|
baina
nire kezka bakarra zen beste inor ez egotea inguruan, beste inork ez entzutea hots garratz haiek. Paparretik heldu zidan lankideak, atera egin behar dugu!
|
|
|
Batzordearen kezkak ulertzen nituen,
|
baina
ni Kezkak produktua erakusten ez genuelako?
|
|
2017
|
|
|
Zigarroa hartu eta erretzeari ekin diot. Hau bukatzerakoan, baietza eman diot,
|
baina
nire kezka bakarra eta larriena non eta noiz egingo genuen izan da. Nire lehengo aldia denez, leku lasai batean egitea pentsatu dugu.
|
|
|
Ez dut esango jakintza hori Jainkoak zuzen zuzen eman zienik, bai baitakigu Jaungoikoak bere seme Jesukristo bidali zuela guregana egiazko erlijioa erakutsi eta gu denok salbatzeko, eta kristauon lana dela haren dotrina ludi osoan zehar, laterri eta herrialde guztietan zabaltzea; baina Jainkoak bere eskutik eman ez bazien ere, gogoeta eragin ligukeen kontua da, gizon emakumeak oro Jainkoak egin gintuela, eta ez dela halabehar hutsa izango, gaurko gizartearen eskua erabat sarturik ez dagoen giza talde eta leinu gehienetan edo ia guztietan, arimaren sendakuntza eta gorputzaren osakuntza biak elkarrekin ibiltzea, eta bien ardura gizon bakar baten esku izatea. Uste gabe ere buruan izan ohi dugu gizartea, eta orobat gizadi osoa, beti aurrerantz doala, gero eta gehiago dakiela, gero eta hobeto bizi dela,
|
baina
nik kezka handiak ditut, ez ote den gero eta maltzurragoa, gero eta gaiztoagoa, bekaiztiagoa, handiguragoa, dirugoseagoa, lizunagoa... Bestela esanda, ez ote den gaurko gizakia, gaurko gizadia, lehenagokoa baino urrunago bizi Jainkoagandik, zintzotasunetik, onberatasun, erruki eta garbitasunetik, eta gero eta gertuago, hurrago, hurbilago, gaiztakeriatik, infernuko sugarretatik, ilunpeetatik... hitz bakar batez esanda:
|
|
2019
|
|
|
Aspalditik datorkit,
|
baina
nire kezka nagusia idazle perspektibatik dator. Itzulpen on batek zenbat ematen digun guri idazteko garaian, beste ispilu batzuk ditugulako.
|
|
2020
|
|
|
Ea burua galtzen hasi al zen galdetu nion orduan, ez nuelako inoiz horrelakorik egin,, trio bat Kubako brasileña batekin??, pentsatu nuen nirekiko eta barre txiki bat atera zitzaidan, Mañukortaren bertso famatuarekin gogoratu nintzelako,
|
baina
nire kezka larrietara itzuli nintzen berehala, beso zuztarretan tatuaje gotikoak zituen gizaseme sendoak paparretik heldu eta airean nola jasoko ninduen irudikatzen hasita bainengoen, eta ia ia han bertan gelditu eta itzultzekotan egon nintzen.
|
|
2021
|
|
|
Batzuetan uste dut aita bera dela gure maskota, guk eusten diogula zutik. Kontuz, ez dut esan nahi gizon txarra denik, lagun ona da, baina ez da ohartzen gauza askotaz; ulertzen nau, edo saiatzen da ulertzen,
|
baina
nire kezken ur gaineko iceberg zatia ikusten du, eta ur azpikoaz, horretaz guztiaz, ez da ohartzen. Zertan nabil, zuk ez duzu jakingo zer den iceberga, gaztea zara eta, ume bat, Ane eta Unai bezala.
|