2000
|
|
Eskumuturra atxiki zidan. Ez zuen finki tinkatzen; ez zen, beraz, ene eskua toki menperatu berritik kentzeko bertze agindu bat —nik, bederen, neure opilari su, horrela ulertu nuen—,
|
baina
bai nire haztatze lanak gelditzeko erregua. Zeruaren eta infernuaren artean esekia, hiru segundoz egon nintzen, nola asmatuko.
|
2003
|
|
Ni ez naiz idazlea eta ezin nitzake juzga sorkuntzak dituen arazoak, baina Monikak pitin bat esajeratu egiten zuela iruditzen zitzaidan. Ni etxean egonik ezin zezakeela lerro bakar ere idatzi esaten hasi zen," balio duen lerro bakar bat ez behinik behin" zehaztu ohi zuen, eta arraro begiratzen zidan, gorrotoarekin ez nuke esango
|
baina
bai ni errudun sentiarazteko moduan. Ni bi urte lehenago beste norbaitekin nahastuko banindu bezala begiratzen zidaneko garaiekin gogoratzen nintzen eta askotan, etsiturik, alde egiten nuen itzuli bat egitera.
|
2008
|
|
Hementxe dagoela jakin, eta hala ere hor zaudete tentemozoak bezala. Zuen arteko inor ez zen ausartu Billi aurpegia ematera,
|
baina
bai ni, ni, itsu hau!
|
2010
|
|
Enarak ez zuen, ez, nire birika zimurtuaren zimurren artean habiarik egin,
|
baina
bai nire ariman, ausaz, benetan bainengoen udaberriak hartua bezala, bizikleta beti hartu izan dut geroztik udaberriaren ikurtzat?, bizitzari buruz baikor.
|
|
Hala ere, ederki aldatu nintzen iritziz, Domingo eta Helena bakarrik ikusi nituenean sukaldean, arratsalde batean; atea erdi zabalik zegoen, eta biak hizketan ari ziren, ez dakit ozenki,
|
baina
bai nik entzuteko moduan ate atzetik;. Txorizoa bezalakorik meriendarako, ogitarteko batean?!, esan zuen Domingok;. Bada, niri txokolatea gustatzen zait?
|
|
Hala ere, ederki aldatu nintzen iritziz, Domingo eta Helena bakarrik ikusi nituenean sukaldean, arratsalde batean; atea erdi zabalik zegoen, eta biak hizketan ari ziren, ez dakit ozenki,
|
baina
bai nik entzuteko moduan ate atzetik;" Txorizoa bezalakorik meriendarako, ogitarteko batean...!" esan zuen Domingok;" Bada, niri txokolatea gustatzen zait" erantzun zion Helenak;" Matías Lópezen seme batekin ezkondu duzu orduan..." esan zuen Domingok, txokolate marka ezaguna gogoan, haren ateraldiak Helenari barre zaratatsua eragiten ziola, baita hitzezko erantzuna... " Horiek gauzak dituzu, Domingo..."; eta orduan, bat batean, zangoak ahuldu eta birika zimurtu zitzaidan; baina orduan, halaber, ezusteko erreakzioa izan nuen, birika zimurtu eta airez hustu orduko ez nekièn suaz bete baitzitzaidan —ez birikan eta ez gorputz osoan kabitzen ez zitzaidàn suaz—, zango indargabetuak berrindartzen nabaritzen nituen bitartean, hain zen handia Domingoren aurka sentitu nuèn herra eta ezinikusia; izan ere, zer zebilen anaia kontu hain serio harekin txantxetan, Helenaren etorkizuna txokolate fabrikatzailearen seme batekin lotzen zuela?; eta ni... non geratzen nintzen, bada?; edo, nik uste ez bezala, ezin serioago ari ote zen Domingo, zeren berak nahi zuèn gauza bakarra Helena beregana erakartzea baitzen, lekuz kanpoko ateraldi batekin bazen ere?; hura, baina, ez zen okerrena:
|
|
Enarak ez zuen, ez, nire birika zimurtuaren zimurren artean habiarik egin,
|
baina
bai nire ariman, ausaz, benetan bainengoen udaberriak hartua bezala —bizikleta beti hartu izan dut geroztik udaberriaren ikurtzat—, bizitzari buruz baikor.
|
2014
|
|
Inoiz izan al dira? Beste gauza bat aipatu nahi nuke, agian ez du zerikusirik kontatzen ari naizenarekin
|
baina
bai nire izaerarekin. Lehen euskalduna nintzen herri euskaldun batean hazitakoa nintzelako, hizkuntza ulertua izateko tresna zen, baina ez nituen gustuko bertsolariak edo Benito Lertxundiren kantaldiak, aspergarriak iruditzen zitzaizkidan.
|
|
Bada jendea, ezezagunengana jo eta zuzenean solasean hasteko gauza dena. Errespetuz, ez dut esango lotsagabe samarrak iruditzen zaizkidanik,
|
baina
bai nik ez dudan dohain baten jabe direla.
|
|
–Ez, hiretzat ez, ezta Nadiarentzat ere, bazakiat, aita txiki, erantzun zuen Nikolasek?,
|
baina
bai niretzat!
|
2017
|
|
Oraino ikasi gabe izanen zituen. Espainolez telebistatik ikasitako apurra baizik ez nekien artean,
|
baina
bai nitaz ari zela konprenitzeko adina. Hurrengo egunetan ni ere beraiekin joanen nintzela azaltzen ari zitzaien noski.
|
|
Ondo gogoan ditut zurean ematen dizkidazun kontseilu eta aholkuak oro, hala nola egunero oroitzen dudan eskola egun urrun haietan ikasitako San Antonioren bizitza eta haren tentaldiak, eta laido itxuragabe eta barkagaitza ez balitz esan ere esango nuke, nire gatazka hau gogorrago ere ez ote den nagoela, ez beharbada tentagaien ederragoz
|
baina
bai nire gogoaren ahulagoz. Eta ez jakin xuxen xuxen hau dena zertan amaituko den; gauza batean, bakar batean baina ez nolanahikoan, baitzabiltza oker:
|
|
Egin ote daiteke? Nik ere ez dakit, baina baietz pentsatzen hasia nago, ez urdekerian harago jo nahi dudalako
|
baina
bai nire irrits gaiztoa oraindik ase ezinik nabilelako.
|
2018
|
|
Ez dramatikoagoak, ez hutsalagoak, baizik diferenteak. Adibidez, eskolatik itzuli den gaztetxo bat, egunero eta orduero bullying aren biktima dena baina, sinetsiko ez dioten beldurrez, edo gauzek okerrera egingo duten ikaraz, ez gurasoei ez irakasleei kontatzen ez diena,
|
baina
bai niri, telefonora deituta.
|
2020
|
|
Adeitasuna mantendu nahi zuela nabari bazitzaion ere, horrek eskatzen zion ahalegina ere igartzeko modukoa zen. Begira gelditu zitzaidan, ez erronka joz,
|
baina
bai nik jaso nahi ote nuen neurtuz bezala.
|
2021
|
|
Atezuan jarri nintzen emakumearen ahotsa entzuten ote nuen. Lantegi hotsaren burrunba gor bat, txori kanturen baten ustea... ahotsik ez,
|
baina
bai nire odolaren mintzoa, gorrotoa hedatuz. Hil beharra nuen, gizajo bihurtu ninduelako.
|
2022
|
|
Ni ere hilabete haietan ihesean ibili zirenetako bat izan nintzen. Ez bereziki sare sozialetan...
|
baina
bai nire egunerokotasunean. Hori ere egun bateko erabakia izan zen.
|