|
2015
|
|
|
Begiratu Errege honen egonlekura sartu ziren santuei, eta ikusiko duzue haiengandik gugana dagoen aldea. Ez eskatu merezi ez duzuenik, eta, zerbitzurik handienak egin
|
baditugu
ere, ez dakigula burura etorri ere egin Jauna iraindu dugunoi merezimendurik dugunik.
|
|
|
11 Oi Jainkoaren handitasuna!, orain dela urte gutxi, eta beharbada egun gutxi, zegoen arima hau bere buruaz soilik gogoratzen zela, eta nork sartu du hain ardura hain neketsuetan? Meditaziozko urte asko izan nahi
|
baditugu
ere, arima honek orain sentitzen duen baino samin handiagorik ezin senti dezakegu. Bada, ene Jainkoa!, egun eta urte askoan saiatzen banaiz ni pentsatzen Jainkoa iraindua izatea zein gaitz handia den eta gogora ekartzen kondenatzen diren hauek beraren seme alabak eta nire senideak direla, eta nolako arriskutan bizi garen, bizitza zorigaiztoko honetatik irtetea zein ongi datorkigun, ez ote litzateke nahiko izango?
|
|
|
Arima ito egiten duela dirudi eta gorputza lotu, inondik probetxurik atera ez dezan. Izan ere, egiazko apaltasuna denean, arimak bere burua kaskar ikusi eta garena ikusteak pena ematen badu ere, eta geure txarkeriaz gauza handiak pentsatzen
|
baditugu
ere, esandakoak bezain handiak, eta bene benetan sentitzen badira ere, egiazko apaltasuna ez dator zalapartarekin eta ez du arima egonezinik jartzen, ez du hura iluntzen ezta ez du lehortasunik sortzen; atsegin ematen dio, eta guztia da alderantziz: baretasunez, leuntasunez, argiz.
|
|
|
ez diezaiotela enbarazu egin zentzumenek ere; eta horrela etenda egonarazten ditu, Jaunak halaxe nahi duelako. Eta gehienetan begiak itxita daude, itxi nahi ez
|
baditugu
ere; eta noizbait irekita badaude ere, esana dudanez, ez du asmatzen ez igartzen ikusten duena.
|
|
|
10 Horretaraino iritsiko ez bagina ere, ene ahizpak, otoi egin diezaiogun Jainkoari, gero oinazeak hartuko
|
baditugu
ere, haietatik irteteko itxaropenaz gogo onez eramango dugun tokian izan dadila, haren adiskidetasun eta grazia galduko ez ditugun tokian, eta lagun diezagula bizitza honetan, gu geu konturatu gabe, tentaldian ibil ez gaitezen.
|
|
|
Baina arima kontenplaziora iristen denean, eta horretaz ari gara batez ere hemen?, Jainkoaren beldurra ere, maitasuna bezala, oso agerian ibili ohi da; kanpotik ere ez dago ezkutuan. Pertsona hauei oso zorrozki begiratu arren, inork ez ditu ikusiko axolagabe; begi zoliz aztertzen
|
baditugu
ere, Jaunak hainbesteraino ditu bere eskutik, non, interes tentagarria aurrean agertzen bazaie ere, beraiek dakitela ez baitute egingo bekatu arin bat. Astunei, suari bezainbesteko beldurra die.
|