2000
|
|
Argiako artikulugilearen ustez, liburu hau fabulak maite dituenarentzat egina da, eta alegiekin batera ateraldiak ere ugari dira, nahiz eta iritzi emaileak
|
azken
hauek liburuaren alderdirik ahulena osatzen dutela uste duen: " ateraldiok umore gutxiko grazia baino haragoko deus ez dutelako." (63 or.)
|
|
Estiloari dagokionez, ironia, umore ikutua eta motiboen errepikapenak nabarmentzen dira:
|
azken
hauen bidez, ipuinen amaieran istorioa hankaz gora utziko duten gertakizunak iragartzen zaizkigu. Zenbaitetan egiturak nobela beltzaren impasse a dakarkigu gogora.
|
2002
|
|
3), sistema hitza Claudio Guillenek erabili zuen lehenengoz 1971n, eta, gerora, teoria enpirikoak eta polisistemen teoriak erabiltzen duten terminologiarekin bat etorri da. Esan beharrik ez dago,
|
azken
hauek, hots, teoria enpirikoak eta polisistemen teoriak, euren izaera zientifikoa defendatzen dutela eta behin eta berriro azpimarratzen dituztela beren hurbilpenetan dauden oinarri epistemologiko
|
2005
|
|
Ez dezagun beraz Bibliak baino saindutasun gehiago igurika apezen ganik. Apez soil, apezpiku eta Elizako Burulehen,
|
azken
hauek ere apez baitira, apez nagusi, eta" apez nagusiak" baititu aipatzen hebrearrei igorri gutunak.
|
2009
|
|
sardinak, txitxarroak, xerrak, sagarrak... (
|
azken
hauek labean erretzeko ohitura handia egon den arren). Talo burdinak, taloburnik, asta luzea izaten zuen eta taloak erretzeko erabiltzen zen, behin taloholan jo ostean, gero parrillan berotu arren.
|
2011
|
|
Beti sumau izan dot herriaren, kulturaren eta euskerearen arazoekin arduratuta egozanak eta dagozanak, guztiak ez izan arren, gehienak bai behintzat, arazo orokorretan eta eleiz arloetan be, sakonak nahiz azalekoak izan, askoz be aurreratuagoak eta gaurkotuagoak izaten dirala besteak baino,
|
azken
honeek postuetan egon arren.
|
2015
|
|
Neurri batean hala izaten jarraitzen duela esan liteke, edo, behinik behin, Donostiak eta Gipuzkoak izaten jarraitzen dutela euskal literaturaren erdigune. Gainera, Potten lekua egin zitzaien Jon Casenave idazle lapurtarraren kolaborazio jarraiei, eta baita idazle nafarrei ere, nahiz eta
|
azken
hauek espainieraz idazten zuten. Paradoxikoa irudi dakiguke Atxaga euskal literatur sistemaren periferian kokatuta ikustea, luze gabe autore kanoniko bihurtuko zena (Gabilondo, 2006), baina ikusi dugunez, Atxagak beti izan du euskal erdigune abertzalearekin erlazio gazi gozoa eta Potteko testuetatik aski ongi ikus daiteke garaiko Atxagaren euskal kulturaren erdigunearekiko erretxina.
|
2017
|
|
" Aztarna oro aztarna baten aztarna da. Ezein elementu ez da inon presente (alternatiboki elementua absente dela esatea ere ez litzateke egokia, ordea), aztarnak besterik ez dago." 18 Gauzak horrela, adierazle ororen erreferentea ez da adierazi bat, beste adierazleren bat (zuk) baizik;
|
azken
hauena, beren aldetik, beste adierazleren bat (zuk); eta, hala, azkenik gabe. Ezinezkoa da erreferentea bere baitan duen adierazlerik aurkitzea.
|
2021
|
|
Horrelako praktikek, besteak beste, segurtasuna, iragarpenak egiteko gaitasuna, lasaitasuna edota plazera eskaintzen dizkiete ikasleei errepikatzen eta garatzen doazen egitura patroien bidez, dela aldian aldian, modu sistematikoan eta helburu pedagogikoz errepikatzen diren jarduerak, dela jarduera literario komunikatibo egituratuak. Eta,
|
azken
hauek izan dira, hain zuzen ere, ahozko euskal literaturaren transmisioaren oinarrietako bat: nahiz eta hezkuntzak eskaintzen duen sistematizazio berdinaz garatu ez, herri ipuinak, kantuak, bertsoak edota ahozko hizkuntza jolasak, adibidez, testuinguru eta bizimodu jakinen errutinez transmititu izan dira.
|
|
Gaztearentzat inguru hurbilak, eta horretan irakasleak ere sartzen dira, duen erreferentzialtasunaren eragina oso handia dela dio elkarrizketatuak, batik bat, bere izaera eraikitzen ari den sasoia delako. Hortaz, irakasleak ikasleen aurrean proiektatzen duenak eta hartzen duen rolak
|
azken
hauengana iristen dela eta modu batean edo bestean eragiten diela dio HIR1 ek, literaturarekiko sentitzen denaz ezezik, zaletasunak, gustuak, emozioak edota jarrerak ere. Horregatik, eredugarritasun hori zaindu behar dela aldarrikatzen du, eta ez literaturari dagokionez soilik:
|
|
Lanketa horretarako, adibidez, literatura unibertsaletik euskarara ekarritako itzulpenak tresna egokia izan daitezkeela adierazi dute IEE1 ek eta NE1 ek aurreko ataletan, baina modu eraginkorrean eta literaturzaletasunean eragiteko helburuz egin nahi bada, zer aukeratzen den obra, pasarte, liburu oso, etab., nori zer eskaintzen zaion eta zer helbururekin proposatzen den oso definituta izan behar dela ohartarazten dute. Bide beretik, HIR1 autore eta obra kanonikoen zein ikasleentzat erreferentzialagoak edo hurbilagokoak izan daitezkeenen arteko proposamen orekatu baten alde mintzatzen da, eta
|
azken
hauek klasikoengana iristeko plataforma egokia izan daitezkeela argudiatzen du. EIAE3 k ideia horri heltzen dio, baina hurbilagoko izen edo izenburuez gain, euskarriek ere ateak zabal ditzaketela azaltzen du, musika bera, esate baterako:
|
|
alde batetik, administrazioak bere estamentu desberdinetan eta lanmerkatuak osatzen dutena, eta substratu eta inertzia dominatzailean13 kokatzen dena eta hura erreproduzitzen duena; eta, bestetik, komunitatearen beste kidegoa, hots, ikasleak, gurasoak, herrigintza, hezkuntza jarduera duten erakundeak edota irakasleak. Eta, hain justu ere,
|
azken
hauek sustatu lukete ekimen subalterno antolatu bat gizarte aldaketen aurrean hezkuntza, mendeko aldagaia ez ezik, aldake12 Subalternitatearen kontzeptua Goikoetxeak aipatzen eta garatzen du, eta, ondoren, Azurmendik kritikoki zabaltzen du, nolabait, identitatearen testuinguruan, ez hezkuntzarenean, baina proposatzen den ideia eta ikuspegia, baita bere garapena ere, egokia iruditzen zaigu testuin...
|
|
biguna, edo monolitikoa ez dena, behintzat, garapenari erantzuten dakiena, eta, asimilatutako kultura zein heredatutako kulturaz gain, gaur egungo Euskal Herriko hiritarrez osaturiko taldearen kultura ere modu kritikoan barne bilduko dituena (Iztueta Azurmendi, 2015). Baina, aldi berean, erroak non dituen ere jakin badakiena, eta sustrai horiek euskaran dituela zalantzarik ez dugu, nola hizkuntzazko kultur adierazpenei dagokienez, hala hizkuntzarik gabeko pintura, eskultura edota dantza moduko kultur adierazpenei dagokienez,
|
azken
hauen kasuan ere, hizkuntzak ematen dituen errealitatea interpretatzeko oinarriak behar dituztelako. Oinarri horiek guztiek ez dute, gure ustez, berberak izan behar, baina bai kosmobisio nahiz gizarte errealitatearen dimentsio sinboliko (Larrinaga, 2008) beraren parte izan.
|