|
2000
|
|
|
Anton izeneko kankailutako batek goazen esan, eta moila aldera abiatu ginen.
|
Ez
genuen hitzik esan Kandidoren etxe aurrera iritsi ginen arte.
|
|
2001
|
|
|
ez ditu hitzak menderatu, hitzekin borroka bizian ari da.
|
Ez
baititu hitz politak apainkiro elkartu nahi belarrien gozorako, hitz horien bidez adierazi baino arimaren zoko ilunetan ezkutatzen diren joera eta burutapen iheskorrak. Ez baita, batez ere, inoren oihar  tzun, ez baita besteren ahoz ari, bere baitaren baitatik baizik.
|
|
2006
|
|
|
Negar egin berri zuenaren itxurakoak.
|
Ez
genuen hitz erdirik esan Kali eta Leon aurkitu genituen arte.
|
|
|
Billar aretoan sartu ginen.
|
Ez
genuen hitz erdirik esan Marcki eman zion jipoiaz. Ez orduan eta ez inoiz.
|
|
|
Gero, goitik behera aztertu ninduen begiradarekin.
|
Ez
baitzuen hitzik esaten, nire agiriak galtzarbetik atera eta eman egin nizkion. Hartu zituen, baina ez zien begiratu:
|
|
2007
|
|
|
Harridurak tokia kendu zion izuari bere begi bakarrean.
|
Ez
zuen hitzik esaten, baina buruarekin ezetz eta ezetz egiten zuen.
|
|
2008
|
|
|
Arkitektoa zen.
|
Ez
zuen hitz askorik egiten, baina nire alemana ere ez zen elkarrizketa konplexuak edukitzeko modukoa. Konpainia atsegina zen, dena den.
|
|
|
Uda batez, oporrengatik herria erdi hustu zela baliatuz, negozioa egun batzuetarako itxi eta, Valladolideko errepidetik barrena, Tomasek Galiziara eraman ninduen.
|
Ez
genuen hitz askorik egin bidean, orduak eta orduak ematen genituen elkarri ezer esan gabe, baina momentu batean esku bat jarri zidan belaunean eta esan zidan asko maite ninduela, zuregatik ez balitz!, atera zitzaion, eta ez zuen gehiago erantsi, baina nik gogotik eskertu nizkion hitzok, nirekin zuen zorra aitortzen ari zitzaidan, eta ni pozik, oso pozik, eta Allariza iritsi ginenean, hoteltxo pol... esan zidan barrezka, eta niri ere karkailatxoa atera zitzaidan afaritakoak botatzeari utzi gabe, Tomasek harrerara deitu zuen kamamila bat eskatzeko, ez naiz gau hartako beste ezertaz gogoratzen, biharamunean Baionara abiatu ginen, itsasoa ikustera, ni pozez zoratzen nengoen Tomas pozik ikusten nuelako, eta autoan zer esango, eta, gaur ez dituzu zanburiñak eskatuko, ezta?, eta nik ezin barre egin sekulako orratzak neuzkan-eta buruan, Baionara iritsi ginen, hotela hondartzaren parez pare zegoen, eta Tomasek argazki bat ateratzeko eskatu zion han hurbil polaroid batekin erretratuak ateratzen ari zen gizon bati, Tomasek eskupeko polita eman zion argazkiagatik eta gizona kontentu, gu ere bai, gero tabernaz taberna ibili ginen Baionako kaleetan, alkohola usaintze hutsak botalarria eragiten zidan niri, baina Tomasek gogotik edan zuen egun osoan, eta hotelera itzuli ginenean harrerara joan zen, igotzeko xanpaina gure gelara, eta Tomasi gustatu ez zitzaion zerbait esango nion nik harrerako neskaren aurrean, ez dut gogoan zer, nahikoa edan zuela edo horrelakoren bat, baina kontua da alaitasunetik petralkeriara pasatu zela kolpean, eta gelako atea itxi bezain laster ukabila jaso eta sekulako ukabilkada eman zidan aho betean, zer haiz ba puta zahar ostia, hik ez dun erremediorik, beti izango haiz puta zorritsu bat, horixe esan zidan, eta ni ahoa odoletan nuela nengoen, begira nola utzi zidan ahoa, begira beza berorrek nazka ematen ez badio, hemen falta zaizkidan hortzak orduan galdutakoak dira...
|
|
2009
|
|
|
Poliki hitz egiten zuen, gelditu eta nekez hartzen zuen arnasa.
|
Ez
zuen hitzik aurkitzen bere harridura, bere mira adierazteko, han irudikatzen baitzituen familia haiek sehaska baten inguruan bilduta, bizitza osoan zehar gauero gauero erabiliaren erabiliaz maiztutako maindire haiek, maindire haiexekin egiten baitzituzten jaioberriarentzako brusak eta fardelak.
|
|
|
|
Ez
nuen hitzik kontsolatzeko. Esango nuena esango nuela alferrik eta faltsu izango zen.
|
|
2018
|
|
|
|
Ez
du hitzik ahoskatzen, baina begiradak argi adierazten dio Loreari zertaz ari den, eta bien begiak busti dira.
|
|
|
Gero, bi eskuak elkartu zituen, otoitzerakoan bezala hatz puntak zerurantz.
|
Ez
zuen hitzik esan, ilehorien kopetak markatzen zituenaren izena esate hutsak ere galbidea bailekarkion.
|
|
2019
|
|
|
|
Ez
zuen hitzen harilketan sinesten, ez lema kolektiboetan, ez eta senarraren ahotik irentsi zituen solas intimoetan. Traizionatu zuten denek, konfiantza egin zieten arren.
|
|
|
Betazal makurdura batez despeditu zen Pierre eta Marianengandik.
|
Ez
zuten hitz premiarik. Bolantean, bere ohiko hausnarrari lotu zitzaion, Pierreren etxetik pasatu zen egun arraro haren kronologiari berriz uztartuz.
|
|
2020
|
|
|
Ahizpa pozik gerturatu zitzaion" Mikela" esanez, ez zen-eta gehiagorako gai.
|
Ez
zuen hitzik egiten," exin, exin" erantzuten zuen" Angeles, hitz egin!" erregutzen zioten guztietan. Ikusita ez ziokeen inork ezer arrarorik sumatuko, hain ederra zeukan irribarrea, hain zen gozoa zerion lirio usaina.
|
|
2021
|
|
|
Blancak lasaitu ederra hartu zuen ikusi zuenean, ilea aurpegi izerdiz betean itsatsita.
|
Ez
zuen hitz egiteko ez ezer azaltzeko indarrik. Bere burua prestatzeko eta hurrengo uzkurdura jasateko, ez zen beste ezertarako gauza.
|
|
|
Tabernan gertatu zen, eta ez du gogoratzen zer esan zioten elkarri, baina bai aitak eskutik heldu ziola handik irteteko eta umeak galdetu zionean zergatik zihoazen handik hain modu zakarrean, haserre samar erantzun ziola" guk ez diagu kazike zikinekin kafea hartzen" edo horrelako zerbait.
|
Ez
du hitzez hitz gogoratzen esan ziona, baina bai antzeko purrustada bota ziola.
|