2000
|
|
Dingletik irten eta Connemararaino.
|
Ez
dakit zenbat kilometro dauden, baina asko, hori seguru. Ehundaka.
|
|
Helburu horrekin, txangoak antolatzen dituzte, xake txapelketak, futbola, igeriketa...
|
Ez
dakit zenbat ekintza aipatu zizkidan. Hala ere, orain ez daude haurrekin; izan ere, eurak seiak duela gutxi sartu dira talde horretan, eta elkar ezagutze aldera pentsatu dute egun batzuk batera pasatzea.
|
|
Horiek guztiak Pleistozenoan geldituak zirela, begi aitzinean nuen froga garbia.
|
Ez
dakit zenbat mega, giga eta istorio gehiagoko memoriadun, kafea zerbitzatzeko izan ezik zernahi egiteko gauza zirudien.
|
2001
|
|
Bera ere urduri egongo zen.
|
Ez
dakit zenbat denbora igaro zen. Baina ixteko garaia zetorren.
|
|
Ranchin nire ohe ondoan banuen horrelako tunel bat.
|
Ez
dakit zenbat aldiz puskatu nuen tunel hori. Alferrik.
|
2004
|
|
|
Ez
dakit zenbat ordutan egon nintzen lo. Aldarriek eta alarauek itzartu ninduten.
|
|
–Hiru edo lau?
|
Ez
dakizu zenbat?
|
|
Baina nire torturatzaileen hitzek ez zidaten atsedenik hartzen uzten, belarriak zulatu eta bide mingarriak urratzen zituzten garunetan barrena.
|
Ez
dakit zenbat iraun zuen galdeketak. Ideiarik ere ez dut.
|
|
–Fisikan doktorea Cambridgeko Unibertsitatean, elektrokimikaren inguruko tesi batekin.
|
Ez
dakit zenbat sari irabazitakoa zientziaren alorrean. Datu ugari, duela bost urte arte, baina hortik aurrera ia ezer ez.
|
|
–Albert.
|
Ez
dakizu zenbat pozten naizen.
|
2005
|
|
Honen balizko laguntza sinesgarriagoa izan liteke.
|
Ez
daki zenbat ordu daroan han sartuta, ez du batere erreferentziarik, baina pentsatu nahi du Ametsek igarri duela bere falta eta bila dabilela dagoeneko. Bila bai, baina nondik, non dagoen ere ez badaki?
|
|
|
Ez
dakit zenbat denbora igaro nuen postura hartan. Gizona ere urduri zebilen, zakar.
|
|
Eta aita kondeak jarri zuen alkate Jose Antonio Sanda.
|
Ez
dakit zenbat urte egin zituen harek alkate. Hogei bai.
|
|
|
Ez
dakit zenbat aldiz esan dudan" gura" hitza... Lotsa apur bat ere banuen.
|
|
–pena eta irrika guztiak ahaztu zituela zirudien orain, barrezka– Zuk orduan lortu duzu!
|
Ez
dakizu zenbat morroi saiatu den irlandarrari haginka egiten, eta zeu izan behar! Kepa Kuraki, to!
|
|
|
Ez
dakit zenbat denbora igaro zen. Bortizki esnatu nintzen.
|
|
|
Ez
nekien zenbat denborakoa izan zen loaldia; leihoarekin kaskateko bat hartuta esnatu nintzen, bat batean eta minez, Little Nemo ohetik erortzen zenean bezala. Lurrera eroritako betaurrekoak ipini eta ezpainetatik zeridan lerde epela sikatu nuen.
|
2006
|
|
|
Ez
daki zenbat denbora igaro duen euriak bustitako bankuan eserita. Berriz euria hasi duen arte ez da handik mugitu.
|
|
Julian sumatzen nuen aldamenean, arnaskeran antzematen zitzaion esna zegoela.
|
Ez
dakit zenbat denbora emango genuen horrela, kanpoko euria eta geure arnasa beste hotsik entzuten ez zela. Halako batean, Julianek hitz egin zuen:
|
|
Tentela banintz bezala begiratu zidan, eta te beroaren ketan egin genuen berba ordu luzez.
|
Ez
dakit zenbat te izan ziren edo zergatik zeunden esnatuta iritsi nintzenean. Baina pentsa bizitzan erabakiak hartzen ditugula, eta zure atean jotzea damutzen ez direnetakoa izan zela.
|
|
Tabakoa aipatzearekin bat, burua makurtu zenuen, neuregana.
|
Ez
dakit zenbat daukazun luzeran, metro eta laurogeitik gora edo; ez dakit, baina txikituta sentitu nintzen, zu baino hamabost zentimetro beherago, sustraiak lurrean ondo sartuta, nire sudur handiegi eta begi txikiekin. Neure ondorantz pauso bat emanaz tabakoa eskatu zenidan, eta bitxia da nola entzuten dudan oraindik, argi eta ozen, zure ahotsaren zirrara, erreko nuke zigarro bat.
|
2007
|
|
–
|
Ez
dakizu zenbat janari behar duten zakur eta katu abandonatuek.
|
2008
|
|
–
|
Ez
dakizu zenbat kostatu zaidan aita kalonjea aurkitzea! –eta, beste irri zabal bat egiten zuela, gehitu zuen?:
|
|
hor ikusten baititut bi uso loretan, hegal bakoitzean udaberri bat daramatenak.
|
Ez
dakit zenbat urte bete dituzuen, baina, esango bazenidate ere, ez nizueke sinetsiko, udaberriaren erlojuari udaberria sortu orduko erori baitzitzaizkion orratzak, udaberriaren urtemugan ez urterik ez mugarik. Eta zer berezirik eskaini behar dizuet?
|
|
|
Ez
dakit zenbat emakume joaten diren hitzorduetara nire ordez. Ez dakit errepikatu duten ala ez.
|
|
Berandu altxatu eta beranduago abiatu ginen herrirantz, afrikar patxadak geu ere harrapatuta zeiba erraldoiaren inguruan lasai jarrita garagardo bana hartzen.
|
Ez
dakit zenbat denbora joan zen, herriko ume guztiak asaldatzeko beste bai, behinik behin. Sarak hartu zituen eskolatik irteeran, olgetan hasi, eta Tamarak eta berak katalanezko kantak irakasten amaitu zuen bata urdindun bonboiez osatutako korru erraldoian.
|
|
|
Ez
dakit zenbat ordu izan diren lur gorrian. Asko, arnasa hartu, lo apur bat egin eta mugako ardurak berriz hartzerako.
|
|
badirudi etxe barruan gauzak guztiz beste modu batean direla, lau urtaroek bat egin ez ote duten... hor ikusten baititut bi uso loretan, hegal bakoitzean udaberri bat daramatenak.
|
Ez
dakit zenbat urte bete dituzuen, baina, esango bazenidate ere, ez nizueke sinetsiko, udaberriaren erlojuari udaberria sortu orduko erori baitzitzaizkion orratzak, udaberriaren urtemugan ez urterik ez mugarik. Eta zer berezirik eskaini behar dizuet?
|
2009
|
|
–Josu, hi haiz, azkenean.
|
Ez
zekiat zenbat ordu eman ditudan hemen.
|
|
Oso lagun egin ginen.
|
Ez
dakizue zenbat barre egin zuen nire Ekialdeko ipuinen zaletasunaren berri eman nionean. Luzaroan Bagdad asmaturiko lekua zela uste nuen esan nion, ipuinetakoa.
|
|
–
|
Ez
dakik zenbat.
|
|
–Zorionak, Teofilo Maria!
|
Ez
dakizu zenbat pozten naizen!
|
|
Hala bada, esaiozu zure arreba erizainari, jakinaren gainean jar gaitzan.
|
Ez
dakizu zenbat poztuko naizen, egun batean osaba eta biok horra bagoaz, txistu saio bat jotzeko! Osaba ere gustura joango da, nik esaten badiot.
|
|
Idaztea, izan ere, asko kostatzen zait.
|
Ez
dakizu zenbat aldiz hasi naizen, eta zenbat alditan ezabatu behar izan dudan idatzitakoa. Hamar orri gutxienez hautsiko nituen.
|
|
Atzokoa dugu lau urteko gerra, Europakoa eta mundu osokoa, eta zein izan dira ondorenak?
|
Ez
dakit zenbat milioi gizon eta emakume hilik, zuek bezalako neska mutilak ere bai tartean, herri osoak suntsiturik eta lurrak ere birrindurik!
|
|
alde batetik, bere beldurra zuen, bizi senak eragindakoa, ez baitzekien, emaitzak jakin artean, kutsatua zegoen ala ez; ez zuen, bestetik, kontsolagarririk aurkitzen: izan ere, etxeko guztiek zeruan sinesten zuten, hala esaten zuten behinik behin?, baina Damasori betiko hitz hura etortzen zitzaion burura, trukua, trukua eta trukua; Maria Bibianak eta Adak elkarrizketa delikatuetan itotzen zituzten beren penak??
|
Ez
dakizu zenbat gustatuko litzaidakeen guztiok batera hilko bagina??. –!?.
|
|
–eta, buruak beste pentsamendu baterako jauzia egiten ziola, Adak jarraitu zuen?:
|
Ez
dakizu zenbat gustatuko litzaidakeen guztiok batera hilko bagina?
|
|
|
Ez
dakit zenbat denbora egon garen elkarri helduta. Denbora gelditu egin da.
|
|
Bertzerik ez izan eta, horietariko bat bizilagunez hutsarazi genuen, goizean, herrira ailegatzean.
|
Ez
genekien zenbat denbora eginen genuen Chef de Bayen, oren batzuk edo hainbat aste, baina badaezpada ere behar genuen non estalpetu.
|
|
–Zorionak, Teofilo Maria!
|
Ez
dakizu zenbat pozten naizen!
|
|
–eta, buruak beste pentsamendu baterako jauzia egiten ziola, Adak jarraitu zuen–:
|
Ez
dakizu zenbat gustatuko litzaidakeen guztiok batera hilko bagina...
|
|
alde batetik, bere beldurra zuen, bizi senak eragindakoa, ez baitzekien, emaitzak jakin artean, kutsatua zegoen ala ez; ez zuen, bestetik, kontsolagarririk aurkitzen: izan ere, etxeko guztiek zeruan sinesten zuten –hala esaten zuten behinik behin–, baina Damasori betiko hitz hura etortzen zitzaion burura, trukua, trukua eta trukua; Maria Bibianak eta Adak elkarrizketa delikatuetan itotzen zituzten beren penak –"
|
Ez
dakizu zenbat gustatuko litzaidakeen guztiok batera hilko bagina...". "...?!".
|
|
Atzokoa dugu lau urteko gerra, Europakoa eta mundu osokoa, eta zein izan dira ondorenak?
|
Ez
dakit zenbat milioi gizon eta emakume hilik, zuek bezalako neska mutilak ere bai tartean... herri osoak suntsiturik eta lurrak ere birrindurik! Horrelako mundu bat nahi al duzue?
|
|
Hala bada, esaiozu zure arreba erizainari, jakinaren gainean jar gaitzan.
|
Ez
dakizu zenbat poztuko naizen, egun batean osaba eta biok horra bagoaz, txistu saio bat jotzeko! Osaba ere gustura joango da, nik esaten badiot.
|
|
Idaztea, izan ere, asko kostatzen zait.
|
Ez
dakizu zenbat aldiz hasi naizen, eta zenbat alditan ezabatu behar izan dudan idatzitakoa. Hamar orri gutxienez hautsiko nituen.
|
2010
|
|
Benjamin Maria aingeru bat zela, eta hura zela Benjamin Mariaz jakin behar nuèn gauza bakarra; harik eta, hiriburuko komentuan nengoèn garaian, Regina enera bisitan joan eta argibideak eskatu nizkion arte: ?
|
Ez
dakizu zenbat eskertzen dizudan galdera, berandu bada ere. Baina beranduago ere izan zitekeen, eta, gauzak alde horretatik ikusita, garaiz egin didazu, beharbada.
|
|
Eta iritsi zen nire urtemuga, hamasei urte betetzen nituenekoa, etxekook gauez izango genuen ospakizun berezia, aita etortzean?, hartu nuen giltza, igo ginen ganbarara?;?
|
Ez
dakizu zenbat irrikatu izan dudan une hau iristea!, esan zidan Helenak isilkiro, zuzenean armairura abiatzen zen bitartean; ni urduri nengoen, baina ez hain urduri ere, etsita nengoelako, ausaz, Helenaren nahirik nahitsuenera makurtuta; gero, armairua ireki eta soineko gorria hartu zuen, amarena behar zuena, hain zen nabarmena;. Sagurik ez gaur??
|
|
Egia da gero seme alaba asko izan ditudala, ikasleak seme alabatzat ere hartu izan ditut-eta, baina ez da berdina. Horregatik, beharbada, semetzat ere hartu izan dut inoiz iloba hori, eta horregatik, halaber, ulertzen dut zure mina, nirea ere bada-eta?;?
|
Ez
dakizu zenbat eskertzen dizudan, esan zion amak, honela jarraitzen zuela, begiak heze bezain distiratsu:
|
|
|
Ez
dakit zenbat urte nituen, baina badakit garizumako lehenengo ostiral batean izan zela. Ongi gogoratzen naiz horretaz, jaunartzera joan bainintzen egun hartan, Jesusen Bihotzaren lehen ostiralen deboziopean.
|
|
–Aresek esaten zidan: ?
|
Ez
dakizu zenbat kostatu zaigun hau Madrilen onartzea. Galdetzen didate:
|
|
–Ondo iruditzen bazaizu, Amaia, nire taldearekin bilduko naiz.
|
Ez
dakigu zenbat luzatuko den polizia ikerketa, eta bitartean lan apur bat egin nahiko nuke.
|
|
Egia da gero seme alaba asko izan ditudala, ikasleak seme alabatzat ere hartu izan ditut-eta, baina ez da berdina. Horregatik, beharbada, semetzat ere hartu izan dut inoiz iloba hori, eta horregatik, halaber, ulertzen dut zure mina, nirea ere bada-eta";"
|
Ez
dakizu zenbat eskertzen dizudan" esan zion amak, honela jarraitzen zuela, begiak heze bezain distiratsu: " Zure bideak eta nireak bat egin dute Pagoagan, eta gure seme ilobena beste seinale bat da, Jainkoak elkarrekin nahi gaituela, bide berean, geure otoitzen eta sakrifizioen bidez artaldetik ihes egin dutenak berriro artaldera ditzagun.
|
|
|
Ez
dakit zenbat urte nituen, baina badakit garizumako lehenengo ostiral batean izan zela. Ongi gogoratzen naiz horretaz, jaunartzera joan bainintzen egun hartan, Jesusen Bihotzaren lehen ostiralen deboziopean.
|
|
Benjamin Maria aingeru bat zela, eta hura zela Benjamin Mariaz jakin behar nuèn gauza bakarra; harik eta, hiriburuko komentuan nengoèn garaian, Regina enera bisitan joan eta argibideak eskatu nizkion arte: "
|
Ez
dakizu zenbat eskertzen dizudan galdera, berandu bada ere. Baina beranduago ere izan zitekeen, eta, gauzak alde horretatik ikusita, garaiz egin didazu, beharbada.
|
|
Eta iritsi zen nire urtemuga, hamasei urte betetzen nituenekoa —etxekook gauez izango genuen ospakizun berezia, aita etortzean—, hartu nuen giltza, igo ginen ganbarara...;"
|
Ez
dakizu zenbat irrikatu izan dudan une hau iristea!" esan zidan Helenak isilkiro, zuzenean armairura abiatzen zen bitartean; ni urduri nengoen, baina ez hain urduri ere, etsita nengoelako, ausaz, Helenaren nahirik nahitsuenera makurtuta; gero, armairua ireki eta soineko gorria hartu zuen, amarena behar zuena, hain zen nabarmena;" Sagurik ez gaur..." esan nion, zerbait esan behar eta... Gaur katuaren paperean etorri naiz; edo basakatuarenean, hobeto...", ziurtatu zidan; eta, esku batekin soinekoari eusten ziola eta bestearekin basakatu baten atzaparkada irudikatzen, halaxe mintzatu zitzaidan ondotik:
|
2011
|
|
–erran zion?:
|
Ez
dakizu zenbat pozten naizen?! –gero, semeari mespretxuz begiratzen ziola, gehitu zuen?:
|
|
|
Ez
dakit zenbat itsasontzi iragan diren hemendik suak harturik, masta eta oihalak garretan, eta gelditu gabe. Ez dakit noraino doazen galeoi eta bapore erreok.
|
|
–Eskerrik asko, Imanol.
|
Ez
dakik zenbat eskertzen diadan?
|
|
|
Ez
dakit zenbat denbora pasatu dugun horrela, baina, bat batean, Herio mugitzen sumatu dut. Gaixoarengana gehiago gerturatu eta, pixkanaka, harengana makurtzen hasi da, bere burua agurearen bururantz hurbiltzen.
|
2012
|
|
–Bai, gizona, ados.
|
Ez
dakizu zenbat pozten nauen karta helaraziko duen norbait aurkitzeak. Eskerrik asko, benetan.
|
|
|
Ez
dakit zenbat eta ez dakit ezer gehiago, baina badago norbait.
|
|
Isilik eta begiradarekin elkar ukituaz egon ginen.
|
Ez
dakit zenbat denbora. Geldi.
|
|
|
Ez
dakit zenbat denbora eman nuen horrela, Martina, minutuak, orduak edota agian egunak izan ziren. Ezin nintzen nire gorputz berri hartatik atera.
|
|
Atsekabetuaren plantak eginez burua beheratu eta Goldamenko berri irakurtzen aritu zinen.
|
Ez
dakizu zenbat denbora igaro zen, baina jendea lau aldiz altxa eta eseri zen, hiru abesti kantatu eta batak besteari eskua eman. Azkenik, apaizak bedeinkapenaren zeinua egin eta bertaratutako guztiak zutik jarri ziren.
|
2013
|
|
Aspalditik nenbilen ideia berari bueltaka, baina Euskal Herrira itzultzeko burutazioa zirika dabilkit.
|
Ez
dakit zenbat denborarako, ez dakit betirako edo denboraldi baterako bakarrik izango den, baina beranduegi izan aurretik egin nukeen zerbait dela iruditzen zait. Guztiz onesta banaiz, hala ere, beldurra ematen didala esan nizuke.
|
|
Kabinetearen bilera hartan, oraindik ez zuten behin betiko erabakia hartu Euskal Herriko haurren ebakuazioari buruz.
|
Ez
zekiten zenbat haur etorriko ziren, non jasoko zituzten eta zehazki zein izango zen Ingalaterrak emango zuen laguntza.
|
|
–
|
Ez
dakizu zenbatetan maitemindu naizen urte hauetan guztietan. Kalean gurutzatu, jatetxe batean ikusi, ilararen batean bazterreko autoan itxaroten egon, ospitaleko itxarongelan begirada azkar bat trukatu dudan hamarnaka gizonez maitemindu naiz 25 urte hauetan?.
|
|
Eta etxera lotara gonbidatu izana eskertu zidaten.
|
Ez
dakit zenbat bider. Egin zezaketen oparirik zintzoena zera zela esan zidaten:
|
|
–
|
Ez
dakik zenbat eskertzen diadan tiroa egin ez izana?
|
|
–Senarrak esan zidak zelan ibili haizen gaur goizean, eta bejondeiala!
|
Ez
dakik zenbat poztu naizen??; itzuli zen bere gelara, eta ohean etzan, non Dionixiok hiru aldiz hartu baitzuen arnasa, sakon hartu ere?
|
|
–
|
Ez
dakik zenbat eskertzen diadan?
|
|
|
Ez
nekien zenbat denbora iragana zen. Burua goititu ere gabe luzatua nuen eskua ezpatara.
|
|
|
Ez
dakigu zenbat denbora dugun altxorra topatzeko, baina topatuko dugu, ez izan dudarik. Eta orduan, Ermandadeak betidanik nahi izan duena lortuko dugu.
|
|
" Senarrak esan zidak zelan ibili haizen gaur goizean, eta bejondeiala!
|
Ez
dakik zenbat poztu naizen..."; itzuli zen bere gelara, eta ohean etzan, non Dionixiok hiru aldiz hartu baitzuen arnasa, sakon hartu ere...
|
2014
|
|
|
Ez
dakit zenbat gerratan amore emateko gai ote den gizakia. Muga bat ote dagoen desilusiorako.
|
|
|
Ez
dakit zenbat bizitza igaro diren atzera banakako bilakatu nautenetik; azkenean amorruaren amorruz paretaren kontra apurtu dut tik tak torturatzaile horren erantzule zen erlojua, jadanik isilik zegoenean jaurti dut hala ere, lehendabizi neurri (eko) logikoenaren alde egin baitut apustu, hots, pilak kentzearen alde, eta voilà, akabo matraka, eta gainera tramankulua oraindik bizirik besteren batean...
|
|
–Izorratu egiten nau zure intsinuazioak.
|
Ez
dakizu zenbat.
|
|
–Hori da espero dudana, gutxienez.
|
Ez
dakit zenbat gehiago edan ahal izango dudan.
|
|
|
Ez
daki zenbat denbora pasa duen ohean itzarrita. Arantxa sukaldean sumatu duenean jaiki da, eta behera jaitsi.
|
|
Dugu.
|
Ez
dakit zenbat, neurtzeko modurik ez baitago; baina nire gerrialdea betetzen hasi dela uste dut. Ezin ditut prakak lotu.
|
|
|
Ez
dakit zenbat denbora daramadan ohean. Erlojuaren orratzak aurreraka joateaz akituta daude aspaldi.
|
|
Hala ere, azken hamar urteotako urtezaharrak sailkatzeko gaitasunik ez du.
|
Ez
daki zenbat urteberri hasi zituen Germanekin, ezta urteen zenbakia ere. Etxetik alde egin zuenez geroztik oroitzapenak ezabatu zaizkio buruan.
|
|
Loak hartu du.
|
Ez
daki zenbat denbora egon den lo. Ez du ez irudirik, ez soinurik gogoratzen lo egon den bitartean.
|
|
Egun argiak min ematen dio oraindik begietan.
|
Ez
daki zenbat denbora egon den armairu barruan alkanfor usaineko arropen artean. Ordu laurden bat, ordu erdi asko jota.
|
|
–
|
Ez
dakizu zenbat pozten nauen zure ezpainetarik hori entzuteak, zeu baitzaitut eta zeu izanen baitzaitut bizitza osoan emazte bakar.
|
|
–
|
Ez
dakizu zenbat eskertzen zure hitz horiek, Felisa! –esan zion Mamadouk, begiak zeruraino zabaldurik; jarraian, baina, begirada iluntzen zuela, erantsi zuen?:
|
2015
|
|
|
Ez
dakit zenbat denbora egin dudan lotan. Baina esnatu naizenean ohartu naiz ez nagoela bakarrik.
|
|
|
Ez
dakit zenbat pauso eman ditugun isilik. Semaforoko gizontxo berdeak nirekin jarraitzen duenez, badirudi mundua gelditu egin dela errotondatik kanpo.
|
|
|
Ez
dakit zenbat denbora pasa dudan hemen, baina laster itzuliko da autobusa. Gorri eta Urdin, semaforoko gizontxoak, bilatu nituzke.
|
|
Ohartu naizenerako, italiar liluragarri horri musu ematen aurkitu dut neure burua.
|
Ez
dakit zenbat denbora eman dugun horrela, baina, errealitatera bueltatu garenean, kaleko argi guztiak piztuta ikusi ditugu Dublineko gau zoragarriari bizia ematen. Supituki, neure hodeitik jaitsi eta erlojuari begiratu diot arduratuta.
|
|
|
Ez
dakit zenbat denbora egin genuen elkarri begira, ezta bitarte horretan pagadira igotako lagunek zer egin zuten ere, errotatik zuzenean etxera itzuli bainintzen eta neure gelan ohe gainean etzanda egon bainintzen amak afaltzera deitu zidan arte. Ez nuen ordura arte tximino bat gertutik ikusteko aukerarik izan, eta haren begiradaren atzean ezkutatzen zenak areagotu egiten zuen errotako gizonaren misterioa.
|
|
Gerard:
|
Ez
dakit zenbat ordu, egun edo aste eman genituen sukaldean itxita. Hormako ordulariaren orratzak ere dekorazio huts ziren guretzat.
|
|
|
Ez
dakit zenbat denbora eman nuen lotan, baina seguruenik ez zen luzea izan. Ahoa zanpatu zidan esku batek esnatu ninduen.
|
|
Begiak malkotan, Maisuaren arropak zabaldu eta alferrik bilatu nizkion bihotzaren taupadak.
|
Ez
dakit zenbat denboraz egon nintzen bular izoztu haren gainean makurturik, errealitatea ukatu nahian. Azkenean, Maisua berriro jantzi eta zutitu egin nintzen.
|
|
|
Ez
dakit zenbat denboraz egon nintzen izu laborri haren eraginpean. Bat batean ohartu nintzen garrasika ari nintzela.
|
|
Eta hala gelditu ginen, haurrak bezala negarrez, hitzik egin ezinik.
|
Ez
dakit zenbat denboraz egon ginen besarkaturik, baina bereizi ginenean ikusi genuen Azeriak abagunea baliatu zuela gelatik kanpora lerratzeko.
|
|
|
Ez
dakit zenbat denbora eman nuen gizajo hura destatuz. Azkenean, jaitsi egin nuen balezta.
|
|
Haiekin Maisua estalita, eskuak igurtzi nizkion, beroa eman nahirik.
|
Ez
dakit zenbat denbora eman nuen hala, gorputz gaixo haren dardara sentitzen. Urrats hotsak iragarri zidan Azeriaren itzulera.
|
|
|
Ez
dakit zenbat denbora eman dudan horrela.
|
|
Uretan hegan.
|
Ez
dakit zenbat denboran.
|