2000
|
|
Baina besteaz, ez nolanahi, proiektu denheinean baizik.
|
Bestearen
askatasunaz. Maitaleak maitearen nia bere nian urtzea nahiluke.
|
2016
|
|
–Ulertu egin behar duzu euskara, besteak euskaraz egin ahal izan dezan.
|
Bestearen
askatasuna trabatzen ari zara bestela?ยป.
|
2017
|
|
Eta Bestea, zeinagatik ni hori datorkidan, ez da ez ezagutza ez kategoria, baizik eta askatasun arrotz baten presentziaren egitatea. Azken buruan, bat egiten dute nire deserrotzeak eta
|
Bestearen
askatasuna sortzeak, batera baino ezin ditut sentitu eta bizi, bata bestea gabe ulertzen ere alferrik saiatuko naiz. Bestearen auzia saihestezina da eta bete betean harrapatzen nau.
|
|
Sartrek Bestearekiko bi harreman konkretu mota bereizten ditu; eta harreman oro oinarrizko bi mota horien aldaera gisa ulertzen ditu. Sartrerentzat, Bestearekiko harreman konkretuak baldintzatzen dituena zera da, funtsean, Bestearentzat naizen objektuari buruz hartzen dudan jarrera, izan ere,
|
Bestearen
askatasuna nire niaren fundatzailea da, ni objektu bihurtzen nauena baita.
|
|
Bigarren harreman motan ere Bestearen subjektutasunean eragin nahi da, hain zuzen, Bestearen objektutasunetik, hots, Bestea niretzat den objektua dela bitarte. Zera, nire izatearen fundatzailea neroni izateko,
|
Bestearen
askatasuna asimilatzea bilatzen dut eta Bestea objektutzat hartzen duen subjektu bezala eratzen naiz. Horren adibidegarri, Sartrek lau harreman mota hartzen ditu:
|
|
Nolanahi ere, Sartrerentzat, Bestearekiko harremanetan izan asmo ohi den izate absolutu hori (objektu eta subjektu batera litzatekeena) funtsean porrota da, ezin baita saihestu bi transzendentziaren arteko talka, ezinezkoa baita bi transzendentziaren bateratzea edo beste transzendentzia baten jabe egitea norberarena izanik, ezinezkoa baita norbera izatea Beste gisa eta Bestea izatea norbera gisa. Transzendentziaren lehian, maitasuna da beste transzendentzia baten asimilaziotik gertuen agertzen den harreman mota, aurretik
|
Bestearen
askatasuna aitortzea eskatzen baitu:
|
|
|
Bestearen
askatasuna agertzen zait berarentzat naizen izatearen indeterminazio larriaren bitartez[...] Dena gertatzen da izatearen dimentsio bat izango banu bezala non ezerez batek errotik bereiziko nindukeen: ezerez hori Bestearen askatasuna da.62
|
|
Bestearen askatasuna agertzen zait berarentzat naizen izatearen indeterminazio larriaren bitartez[...] Dena gertatzen da izatearen dimentsio bat izango banu bezala non ezerez batek errotik bereiziko nindukeen: ezerez hori
|
Bestearen
askatasuna da.62
|
|
Naizen izate horrek nolabaiteko indeterminazioa gordetzen du, ezin da aurretik asmatu. Eta ezaugarri berri horiek ez datoz bakarrik nik Bestea ezagutu ezin dudalako; etorri ere badatoz, batez ere, Bestea libre delako; edo, zehatzago esateko eta terminoak inbertituz,
|
Bestearen
askatasuna agertzen zait berarentzat naizen izatearen indeterminazio larriaren bitartez. Horrela, izate hori ez da nire posiblea, ez dago betiro nire askatasunaren menpe.
|
|
Eta, haatik, nire izatea da eta ez nire izatearen irudi bat. Nire izatea da,
|
Bestearen
askatasunean eta askatasunagatik idatzia. Dena gertatzen da izatearen dimentsio bat izango banu bezala non ezerez batek errotik bereiziko nindukeen:
|
|
Dena gertatzen da izatearen dimentsio bat izango banu bezala non ezerez batek errotik bereiziko nindukeen: ezerez hori
|
Bestearen
askatasuna da. Besteak eginkizun dauka nire berarentzako izatea bere izatea izateko ere eginkizun daukalarik.
|
|
Gogoan izan behar da, lehenik, Bestea ezagutzera emateko erabili ahal izan baino lehen, osorik cogitoaren mailan burutua izan dela. Zehaztu besterik ez dugu egin Bestearen begiradari buruzko erreakzio subjektibo horien zentzua, alegia, beldurra (arriskuan egotearen sentimendua
|
Bestearen
askatasunaren aurrean), harrotasuna edota lotsa (azkenik naizena izatearen sentimendua, baina urrun, hor nonbait Bestearentzat), eta nire esklabotasunaren onarpena (nire posibilitate guztien alienazioaren sentimendua). Baina zehaztapen hori ez da inola ere ilunak eta ez hain ilunak diratekeen ezagutzen finkatze kontzeptuala.
|
|
Orduan,
|
Bestearen
askatasun mugagabea sentitzen dut. Izan ere, nire posibleak askatasun batek bakarrik muga eta finka ditzake, eta askatasun batentzat bakarrik muga eta finka daitezke.
|
|
Ez da kapritxo kontua sarritan egiten badugu naturalki eta gogo onez zerbait Beste batek hala eskatuz gero haserretuko ligukeena. Azken batean, aginduek eta debekuek
|
Bestearen
askatasuna bizitzea eskatzen digute gure esklabotza bera bitarte. Horrela, begiradan, nire posibilitateen suntsipenak Bestearen askatasuna biziarazten dit eta askatasun horren baitan bakarrik gertatzen da; eta ni, neuk atzemanezin eta haatik neu naizen hori, jaurtia eta utzia naiz Bestearen askatasunaren barruan.
|
|
Azken batean, aginduek eta debekuek Bestearen askatasuna bizitzea eskatzen digute gure esklabotza bera bitarte. Horrela, begiradan, nire posibilitateen suntsipenak
|
Bestearen
askatasuna biziarazten dit eta askatasun horren baitan bakarrik gertatzen da; eta ni, neuk atzemanezin eta haatik neu naizen hori, jaurtia eta utzia naiz Bestearen askatasunaren barruan. Bizipen horri lotuta, ni denbora unibertsalari banagokio, hori gertatzen da denbora zabaltze autonomo baten barruan eta bati esker:
|
|
Azken batean, aginduek eta debekuek Bestearen askatasuna bizitzea eskatzen digute gure esklabotza bera bitarte. Horrela, begiradan, nire posibilitateen suntsipenak Bestearen askatasuna biziarazten dit eta askatasun horren baitan bakarrik gertatzen da; eta ni, neuk atzemanezin eta haatik neu naizen hori, jaurtia eta utzia naiz
|
Bestearen
askatasunaren barruan. Bizipen horri lotuta, ni denbora unibertsalari banagokio, hori gertatzen da denbora zabaltze autonomo baten barruan eta bati esker:
|
|
Bestea izatezko beharrezkotasuna da, bere existentziaren zalantzagabetasuna eta beharrezkotasuna nire kontzientziarenak berberak dira. Nire izatearekiko ihesa bat dator
|
Bestearen
askatasunaren agertzearekin. Egoera hori atsekabe eta arrisku moduan bizi dut.
|