|
2015
|
|
|
2 Entzungo zenituzten, nonbait, zeta nola egiten den azaltzean haren gauza harrigarriak, Berak egin baitezake soilik halako asmakaria, eta nola piperbeltzaren ale txikien antzekoak omen diren hazi batetik (nik sekula ez dut ikusi, baina bai entzun; eta horrela, zerbait oker esaten badut, errua ez da nirea), beroarekin, masustondoetan hostoa irteten hasi ahala, hasten da hazi hau bizi izaten; mantentzeko behar duten elikagai hau izan arte, hilik dago; eta masustondoaren hostoekin hazten dira, handi egin ondoren, abartxo batzuk ezartzen dizkiete eta han ahotxoekin beren baitatik zeta ehoz doaz eta kusku estu estuak lantzen dituzte eta beraietan ixten dira; eta handi eta itsusia den har hau hil egiten da, eta kusku barnetik tximeletatxo zuri bat irteten da, oso polita.
|
Baina
hau ikusi ez, eta beste garai batzuetakoa kontatuko baligute, nork sinets dezake. Zer arrazoiz atera dezakegu, har bat eta erle bat bezalako izaki hain arrazoi gabeak gure onerako lan egiten hain arduratsuak eta hainbesteko trebetasunaz ari direnak izan daitezkeenik, hartxo gaixoak bizia ahalegin horretan galtzeraino?
|
|
|
Nik aitortzen dizuet asko edo gehiago kostata izango dela, baina bere prezioa du; horrela handiagoa izango da saria garaile irteten bazarete.
|
Baina
hau lor daitekeena dela ez da zalantzan jarri behar, Jainkoaren borondatearekin benetako bat egitea bada behintzat.
|
|
|
Izan ere, uste dut gutxi direla hainbeste gauzaren esperientziara iritsi direnak; eta hori ez badago, ezinezkoa da erremedioa aurkitzea inor estutu eta nekarazi gabe.
|
Baina
hau ere kontuan hartuko du Jaunak, eta horregatik hobe da norbaitekin tratatzea (beste batzuetan esan dudanez eta orain esaten dudan hau guztiau ere bai, kontua da ez naizela ongi gogoratzen, baina oso garrantzitsua dela ikusten dut), batez ere emakumeak badira, beren aitor entzulearekin, behar den bezalakoa denarekin; eta gizonezkoak baino askoz ere gehiago dira Jaunak mesede hauek egiten dizkie...
|
|
|
7 Ni haren jaia ahal nuenik eta osperik handienaz egiten saiatzen nintzen, gehiago huskeriaz beterik espirituaz baino, txukun eta ongi egin nahirik, asmo onez izan arren.
|
Baina
hau zuen txarra: Jaunak gauza on bat egiteko grazia ematen bazidan ere, inperfekzioz beterik eta akats askorekin izan ohi zela.
|
|
|
Izan ere, mundua zer den eta Jainkoari zenbat zor dion eta zenbat sufritu zuen eta zein gutxi zerbitzatzen dueneta Jaunak maite duenari ematen diona, gogoeta egiten duenak doktrina ateratzen du pentsamenduetatik eta erorbide eta arriskuetatik babesteko.
|
Baina
honetaz baliatu ezin denak, arrisku handiagoa du eta irakurtzeari ongi lotzea komeni zaio, bere aldetik ezin baitu inolako doktrinarik atera.
|
|
|
Eta gauza hauei eta beste askori buruz idazteak luze joko luke, baina ez litzateke probetxurik gabea; izan ere, batzuetan, haiek imitatzera datozenei gogoa berotzen zaie.
|
Baina
hau aditzera eman dadin nahi badu Jaunak, prelatuek agin dezakete ama prioreei idazteko.
|
|
|
Haiek egoteko etxetxo bat egingo balu berorrek, txikiagoa litzateke etxeko zarata. Baina nola ez zuen bereizi sukaldea hitz egin genuenez?
|
Baina
hau hitz egin beharra, nik dudana! Konturatzen naiz norberak dakiela ondoen bere etxekoa?
|
|
|
7
|
Baina
hau hitz egin beharra eta hauek ergelkeriak berorri idazten dizkiodanak!; eta onez eramaten du guztia. Nik diotsot lehertu beharrean nagoela, besteei egiteko esaten diedana nik neuk egiteko askatasunik ez dudalako.
|
|
|
4
|
Baina
hau bai dela apaltasun gutxiko emakume zahar baten zera, aholkuz betea! Asmatuko ahal dut bat edo bestean, eta bestela lehen bezain adiskide.
|
|
|
2 Berorren karitateari beste gutunean esan niona, sarri sarri esan nahiko nioke ikusiko banu.
|
Baina
hau ez da gertatuko hain laster, kardinalak idatzi baitit eta erregea datorrenerako emango dit baimena, eta badatorrela diote; baina lasterren izanik ere, irailera edo geroagora arte ez da izango. Ez dezala har berorren karitateak penarik, poz handia hartuko bainuke nik berori ikusteaz, berorrek ni ikusteaz bezala; orain ez bada, Jainkoak eratuko du beste bideren bat.
|
|
|
Jaunak zorionez kontenplazio egoerara eraman zaituztenok, eskuratzerik baduzue, han dituzue Jaunak esaten asma dezadala nahi izan zituen irakatsi eta abisuak, biziki kontsolatu eta on egingo lizueketenak, nire ustez eta ikusi duten beste batzuen ustez, kontuan hartzekoak baitira.
|
Baina
hau lotsaria: nire zer bat aintzat hartzeko esatea ere!
|
|
|
5 Mutil bat morrontzan sartzen denean bezala da; guztian bere jauna pozik edukitzeko ardura du.
|
Baina
hau, zerbitzariari, bere etxean dagoen eta zerbitzu egiten dion bitartean, jaten ematera beharturik dago, ez beretzat eta ez harentzat nahiko ez daukan pobrea ez bada behintzat. Hemen ez dugu kasu hori; beti da eta izango da aberatsa eta ahaltsua.
|
|
|
Eta Ogi txit santu honek duintasunez hartzen dutenengan egiten dituen miragarriak ageri agerikoak direnez gero, ez ditut esango aipaturiko pertsona honetaz esan ditzakedan gauza asko, nik jakin nitzakeenak, eta badakit ez direla gezurrak.
|
Baina
honi Jaunak hain fede bizia eman zion, non, pertsona batzuei Kristo gure ona munduan zebilenean bizi nahi luketela esaten entzutean, barre egiten baitzuen bere barrurako, pentsaturik: orduan bezain egiaz Sakramentu guztiz Santuan edukirik, ea zer gehiago behar zuten.
|
|
|
Dena dela, gotzain hauek ez dutela Teresaren bizitzan aztarren ezagunik utzi, dio Lino Akesolok.
|
Baina
hau gaineratzen du, mendea bukatu baino lehen hirugarren euskaldun bat dagoela hango gotzain aulkian: Lorentzo Otadui Abendaño, lehenengoa bezala, oñatiarra.
|