|
2000
|
|
|
Gutako asko sozialistak ginen —ni ere bai—
|
Baina
gure jarduera filosofikoa gure helburu politikoetatik bereizita nahi genuen mantendu. Gure ustez, logika —logika aplikatua barne—, ezagutzaren teoria, hizkuntzaren analisia eta zientziaren metodologia, zientzia bera bezala, neutroak ziren helburu praktikoekiko, horiek gizabanakoentzat moralak edo gizartearentzat politikoak izan.31
|
|
2001
|
|
|
Berarentzat arrazoimenak askatasuna omen duen nahimenean ipintzen duen ‘lege’ objektibo bat (edo nahi besteko lege multzo bat) da ongi eta gaizki egitearen argigile edo ebazle, gizakiaren fakultate den arrazoimenak nahimenari emaniko lege bat, eta lege horrek aurkezten dizkigu eginbeharrak67
|
Baina
guretzat bestaldera da. Guretzat lehenbizi maitamen bera den hautamena dago, gure adimena eta nahimena zuzentzen dituena.
|
|
|
Gizakiaren soinaren joerak baztertu eta gainditu egin behar direla dio, bere eginbeharreko legearen aurkakoak edo desberdinak direlako.
|
Baina
guk, aldiz, zera esaten dugu: gizakiaren berezko joera guztiak onak direla, oso onak, baldin maitagogoak zuzentzen eta erabiltzen baditu maitasunez.
|
|
|
Nonbait, ezaguera orotan osotasunik eza dago maila batean.
|
Baina
gure bakoitzaren ezagumena da epaile bakarra egia, eder eta on ororena, beste ordezkorik inoiz onartu ezin duena. Absolutu eta erlatibo hitzek ez dute zentzurik gure ezagumenaren arazoan.
|
|
|
|
Baina
gu ‘natura maitaria’ gara. Eta zentzumenen eta adimenaren ezagutza ahalmen mugatu horien gainetik, gure maitarion eguneroko, une oroko ziurtasun arrunta edo naturala dago.
|
|
2004
|
|
|
Funtsean Wittgenstein bat dator Kanten fenomenoen eta noumenoen arteko bereizketarekin, hots, geure baitarako gauzen eta bere baitango gauzen artekoarekin.
|
Baina
gure filosofoak ez du osotoro besarkatzen Kanten eszeptizismo epistemologikoa. Bere baitango gauzen muina (forma logikoa) adieraztezina bada ere, ez baita Wittgensteinen ustez erakustezina.
|
|
|
Bat gatoz gure filosofoarekin ni filosofikoa eta subjektu metafisikoa identifikatzen dituenean eta adierazten —ulertarazten bederen— duenean subjektu metafisikoak mundua kontenplatzen duela munduaren" mugatik", nolabait esatearren.
|
Baina
gure ustez oker zegoen Wittgenstein baieztatzen zuenean ni filosofikoa (subjektu metafisikoa) ez dela munduaren parte bat, munduaren muga baizik. Subjektu metafisikoa munduaren mugan jartzen saia daiteke, munduaren mugak eta zimentarriak ezagutu nahi dituenez gero, baina mundutik atera gabe (ezintasun fisiko eta ontologikoagatik), munduaren parte baita, parte eratzaile eta ezagutzailea, beste subjektu filosofiko guztiak bezala.
|
|
2006
|
|
|
Horrek akatsak eragin ditzake gure ebaluaketaren gainean.
|
Baina
gure alderdi grinatsuak eragindako akatsak ere egon badaude. Gogoan izan zer nolako garrantzia daukan sinpatiak Humeren sisteman.
|
|
|
Idazteko genero edo estilo bakar batera mugatzea onespena, gainerakoak baztertuz, hanka sartze nabarmena da kritika batean.
|
Baina
gure joera eta disposizio partikularrarekin bat egiten duenaren alde ez jotzea ia ezinezkoa da. Horrelako zaletasunak ez dira kaltegarriak, eta saihestezinak dira.
|
|
2007
|
|
|
Jakin badakigu idazlan honetan esandakoa baino gehiago dela, askoz ere gehiago gainera," hezkuntzaren antropologiaz"," hizkuntzaren pedagogiaz" eta, bereziki," euskal hezkuntzaz" esan daitekeena.
|
Baina
gure egitasmoa, hasieran esan bezala, ez zen aztergai horien ikerketa agortzea —hori nahi izanda ere ezinezkoa gertatuko litzateke—, baizik eta gure hezkuntza aztertzeko beharrezkoa den marko antropologiko linguistikoari buruzko hausnarketa bat eskaintzea. Horregatik eman nahi izan diogu guztiari tonu erreflexiboa —esan ohi da ez dagoela teoria on bat bezain gauza praktikorik—, eta, zuzen edo oker, bestela ere ikertu beharrekoak diren hizkuntzaren zientzien ekarpenak alde batera utzi ditugu hemen.
|
|
|
6
|
Baina
guk ez dugu aztergai hori perspektiba pedagogiko partzialegi batetik kontsideratu behar. Elkarrizketa hori, egiaz, ez da helduen munduan —gure gaurko gizartean— burutua dagoen zerbait.
|
|
|
nondik dator eta nora doa euskal hezkuntza?
|
Baina
gure helburua, esan dezagun berriz ere, ez da euskal hizkuntz eta hezkuntza politika bere xehetasunetan ikertzea, baizik eta berorren marko antropologiko filosofiko eta antropologiko kulturala zehazten ahalegintzea. Zentzu honetan, beraz, abiapuntu —eta ez helmuga— batera iristea da gure asmoa.
|
|
2008
|
|
|
Historiarik at norberak badu bere zentzua eta zeresana.
|
Baina
gure zilborretik haratago joan nahi badugu, gure partikulartasuna edo norberatasuna gainditu nahi baldin badugu, historiara jo behar dugu. Hor dago gakoa.
|
|
2010
|
|
|
Egia da, bai, orain artean egin izan direla, tarteka marteka, horrelako ikerketak.
|
Baina
gure asmoa ideien lotura osoa begiztatzea bada, orduan, ikerketa horiek hemendik aurrera espresuki eta formalki burutu ditugu. Eta horren ondorioz izugarri zabaltzen da hizkuntzalaritzaren lan esparrua, hain zuzen, mundu oso batean bihurtzeraino.
|
|
2013
|
|
|
Egia esateko, badirudi AIMk duen arimari buruzko ikuspegia gure nahi, desio eta beldurren arabera osatzen dela.
|
Baina
gure nahiak eta beldurrak ez dira teorien edo (zentzu teorikoa duten) ikuspegien osagaiak. Azken buruan, AIMk duen arazo nagusiaz jabetzen da Platon:
|
|
|
Esango nuke AIMren azpian ez dagoela interes zientifikorik, hau da, ikerketa nahirik; aitzitik, ikuspegi horretan, forma ematen zaie gure nahiei eta beldurrei.
|
Baina
gure helburua bada arima zer den jakitea, hau da, gure helburua bada arimaren gaineko ikerketa bat egitea, derrigortuta gaude ohiko ikerketa bideak jorratzera.
|