|
2009
|
|
|
Jakina kritikaren mende egon behar dutela Katalunian edo Euskadin edo Galizian aurrera eramaten diren hizkuntza politikek, baina bizikidetza baldin badugu egiazki xede, ez dirudi zilegi denik ikerketa guztiek diotenaren kontrakoa egia bailitzan lau haizeetara zabaltzea.
|
Badugu
ustea gaztelania eta espainiar Estatua bizikidetzarako eremutzat indartu nahi dituenak justu kontrako efektua lortzen duela Hizkuntza Komunaren aldeko Manifestua bezalako ekimenekin eta ekimen horien kariaz aireratzen diren diskurtso hegemoniazale eta uniformatzaileekin.
|
|
|
Baina abertzaleek eurak ere ispiluari begiratu liokete, euskal abertzaletasun politikoa urrun xamar baitago Kataluniako abertzaleen hizkuntza jokabideetatik, eta makalagoa baita, oro har, euskararen erabilerarekin erakusten duten konpromiso praktikoa, katalan abertzaleek katalanaren erabilerarekin bistaratzen dutena baino.
|
Badugu
ustea horrek, egoera soziolinguistiko ezberdinekin ez ezik, zerikusi zuzena duela euskara soilik norberaren sinbolo politiko bereizle gisa hartzearekin; erabilerari hil edo biziko garrantzia eman beharrean, ia nahikotzat jotzen baitute batzuek euskara ezagutzea eta, abertzale izateagatik, euskara maitatzea. Hil edo bizikoa, ordea, berriro diogu, erabilera da.
|
|
|
Euskara jakin eta lanean ez erabiltzeak kezkatzen gaitu, beren burua euskalduntze prozesutik kanpora utzi duten herri langileek baino gehiago.
|
Badugu
ustea ezinbestekoa dela herri administrazioetan euskararen erabilerari ikuspegi guztiz berritzaile batetik heltzea aurrera baino lehen.
|
|
|
|
Badugu
ustea lehen eginkizunetariko bat dela hori, datozen 25 urteetarako, etengabeko berrikuntzaren bidetik. Euskara bizi, aberats, adierazkorrak ezinbestekoak dituen baldintzak sortu edota sendotu behar dira, bi norabide nagusitan:
|
|
|
Beraz," zaharrena" izate hori ez da garrantzitsuena, ezta hain garrantzizkoa ere.
|
Badugu
ustea euskaldunok gehiegi baliatzen dugula gure hizkuntzaren adina; seguruenik berarekiko dugun maitasunak eta bera biziraunarazteko gogo biziak bultzatzen gaituzte argudioaz abusatzera. Hizkuntza guztiei, ordea, babes eta begirune bera zor zaie, zaharrenari bezala gazteenari.
|
|
|
Honek guztionek, beste zenbaiten artean, Europar Batasuneko erakundeen helburu ere izan behar du, baina horrek europar hizkuntza politika bat eskatzen du, gaur egun oraindik definitu gabe dagoena.
|
Badugu
ustea, nolanahi ere, Lisboako Itunak [4] eta Europar Batasuneko Oinarrizko Eskubideen Gutunak, jadanik Europar Batasuneko Estatu kide guztientzat juridikoki loteslea denak?, batak zein besteak berarekin dakartela europar hizkuntza politika bat diseinatzearen eta garatzearen ezinbestekotasuna. Hori espero daiteke aipatutako Itunaren 2.3 artikuluak dioenaren karietara:
|