|
2015
|
|
|
1 Oi ene Jauna!, nola ausartzen zaizu mesedeak eskatzera
|
zure
zerbitzuan hain gaizki jardun duena eta eman diozuna gordetzen jakin ez duena. Zer itxaron daiteke hainbat bider saltzaile izan denagandik?
|
|
|
Baina nor ibil daiteke beldurrik gabe?
|
Zure
zerbitzuan jardun gabe egongo ote naizen beldur naiz, eta zure zerbitzura noanean, ez dut aurkitzen asetzen nauenik ezer, zor dudanetik zerbait ordaintzeko. Badirudi horretan erabili nahiko nukeela guztia, eta neure ezerezari ongi erreparaturik, ezin dudala egin ezer onik konturatzen naiz, Zuk zeuk eman ezean.
|
|
|
1 Ene Jauna, nire arimak atseden hartzen duela dirudi, zure errukiz Zutaz gozatzeko grazia balu, orduan izango duen zoriona gogoratzean. Baina lehenik
|
zure
zerbitzuan jardun nahiko nuke, Zuk, beraren zerbitzuan jardunez, irabazi zenionaz gozatuko baitu. Zer egingo dut, ene Jauna?
|
|
|
Lan hori emateko eskatzen badizut, beharbada, nire pazientziarako ez da komeni, oraindik ahul baitago eta ezin baitu sufritu hain golpe handirik; eta pazientziaz eramaten badut eta apaltasunean sendo ez banago, baliteke zerbait egin dudala uste izatea, guztia egin duena Zu zeu izan zarenean, ene Jainko. Sufritu nahi badut, ez nuke nahi
|
zure
zerbitzurako ohorea galtzea ez dela komeni dirudien gauzetan, neugan ohore sentimendua dudala ager ez dadin; eta gerta daiteke ohorea galduko dela uste dudan gauzetan gehiago irabaztea, nik nahi dudan hartarako, hau da, zure zerbitzurako.
|
|
|
Lan hori emateko eskatzen badizut, beharbada, nire pazientziarako ez da komeni, oraindik ahul baitago eta ezin baitu sufritu hain golpe handirik; eta pazientziaz eramaten badut eta apaltasunean sendo ez banago, baliteke zerbait egin dudala uste izatea, guztia egin duena Zu zeu izan zarenean, ene Jainko. Sufritu nahi badut, ez nuke nahi zure zerbitzurako ohorea galtzea ez dela komeni dirudien gauzetan, neugan ohore sentimendua dudala ager ez dadin; eta gerta daiteke ohorea galduko dela uste dudan gauzetan gehiago irabaztea, nik nahi dudan hartarako, hau da,
|
zure
zerbitzurako.
|
|
|
3 Bai kaskarra dela gizakien jakinduria eta ziurtasun gabea haien burubidea! Har ezazu Zuk behar diren baliabideak nire arimak beraren nahierara baino gehiago
|
zurera
zerbitzu egin diezazun. Ez zigortu ni nik neuk nahi edo desira dudana emanez, zure maitasunak (nigan beti bizi denak), hala nahi ez badu.
|
|
|
2 Nahiko miseria da, atean etsaiak dituztenen antzera bizitzan beti bizi beharra, ez dute armarik gabe ez lorik egiterik ez jaterik, eta beti izu ikaraz alderen batetik gotorleku hau zulatuko ote duten. Oi ene Jaun eta ene ona!, nola nahi duzu hain bizitza dohakabea desiratzea, desiratu gabe egoterik eta bertatik atera gaitzazula eskatzerik ez baitago, Zugatik galtzeko itxaropenez edota egi egiaz
|
zure
zerbitzuan gastatzeko ez bada, eta batez ere zure borondatea den kontuan hartuz. Hala bada, ene Jainko, hil gaitezen Zurekin, san Tomasek esan zuen bezala, Zu gabe bizi izatea eta Zu betiko galtzea gerta daitekeelako beldur hauekin, sarri sarri hiltzea baita.
|
|
|
22 Egia da, ene Jaun eta ene aintza, esatekotan naizela, nolabait, nire arimak sentitzen dituen nahigabe handi hauetan egin dudala zer edo zer
|
zure
zerbitzurako. Ai... ez dakit zer esaten dudan..., ia ia nik neuk hitz egin gabe, idazten dut hau!; nahasia nagoelako eta pixka bat neuregandik irtenda, gauza hauek berriro neure oroimenera ekartzean.
|
|
|
Zenbat inperfekzioz ikusten dudan neure burua! Zein nagi
|
zure
zerbitzurako! Egia da, batzuetan konorterikgabe egon nahi nukeela, nigan den hainbeste gaitzez ez konturatzeko.
|
|
|
25 Oi ene Jauna!, bai lotsatzekoa dela hainbeste gaiztakeria ikusi, eta hondar aletxoak kontatzen aritzea, eta haiek ere ez bainituen lurretik jasotzen
|
zure
zerbitzurako, baizik eta guztia zihoan hamaikatxo miseriatan bildua! Oraindik ez zen zure graziaren ur jariorik hondar hauen azpian, haiek altxarazteko.
|
|
|
ordaintzen dizudala dirudi hainbeste traizio, etengabe ari bainaiz gaiztakeriak egiten eta Zuk egin dizkidazun mesedeak desegiteko ahaleginean. Zeuk eman balioa, ene Jauna; araztu ezazu hain zikina den ura, behinik behin norbaiti juzguak egiteko tentaldirik eman ez diezaion, niri eman zidanez, pentsatuz zer dela eta, Jauna, uzten dituzu halako pertsona santuak, beti
|
zure
zerbitzuan lanean jardun dutenak, erlijioan heziak eta egiaz erlijiosoak direnak, eta ez ni, erlijioso izena baizik ez nuena, eta argi ikustea haiei ez zeniela egiten niri bezalako mesederik. Argi ikusten nuen, ene Jaun ona, gorde egiten zeniela saria era batera emateko, eta nire ahultasunak, berriz, honen beharra zuela.
|
|
|
Hauek bai direla aitzakia okerrak eta bista bistako engainuak! Damu dut, ene Jainkoa, hain kaskarra eta
|
zure
zerbitzuan hain zabarra izana; baina ongi dakit nire aurretikoek bezalako mesedeak jaso ez baditut, neure erruagatik izan dela. Pena ematen dit, Jauna, neure bizitzak, haienaren ondoan jartzen dudanean, eta ezin dut esan malkorik isuri gabe.
|
|
|
Oi Jauna, zein urruti dauden zure bideak gure irudipen baldarretatik! Eta nola Zu maitatzeko erabakia hartua eta bere burua zure esku utzia duen arimagandik ez duzun nahi besterik obeditu dezala baino, eta jakin dezala ongi
|
zure
zerbitzurako zer den hoberena, eta hura desira dezala! Berak ez du bidea bilatu eta hautatu beharrik, haren borondatea dagoeneko zurea baita.
|
|
|
Katalina Tolosak eta ahizpek zuten pozak debozioa ematen zidan niri, eta Jainkoari hau esaten nion: . Jauna, zer nahi dute zure mirabe hauek,
|
zure
zerbitzuan jardutea eta Zugatik egundo irtengo ez diren tokian itxirik egotea baino besterik??.
|
|
|
Zuk niri, Jauna? Zu nigana bazatoz, beraz, zer dela-eta
|
zure
zerbitzuan irmo jardungo ez ote dudan zalantza. Hemendik aurrera, Jauna, ahaztu egin nahi dut neure buruaz eta Zu zertan zerbitza zaitzakedan begiratu soilik eta ez dut neure borondaterik izan nahi, zurea baizik.
|