|
2004
|
|
|
–Konbertsio bat?! Ehun misiolarik ere ez zintuzten
|
zu
konbertituko, eta zaude isilik! Puta!
|
|
2010
|
|
|
Amanda zara, eta Amanda bezala maite nahi zaitut, ez gehiago ez gutxiago, zure bertuteekin eta zure akatsekin, aski eta sobera dut horrekin??. . Azkenean
|
zuk
konbertituko nauzu ni, Damaso??.
|
|
|
orain ulertzen dut zergatik, beldur bainintzen, erraietaraino beldur? amak eta biok espero genuèn mirariari ere trukua aurkituko ote zenion, hain zinen iaioa kontu haietan; zuk ni konbertituko ote ninduzun, bada, nik
|
zu
konbertitu beharrean?; zeren beldur nintzen, baina, Pagoagako Ama Birjina lagun banuen, eta berak lagunduko bazidan?
|
|
|
hitz egin behar nizula: orduantxe hitz egin behar nizun, gainera, nire hitz haiek lehen urratsa izan baitzitezkeen
|
zu
konbertitzeko eta bihotz berritzeko bidean, eta hala, serio jarri eta honela mintzatu nintzaizun: –Damaso:
|
|
|
Zuk uste duzu zeruan egunero ospatzen dituztela inauteriak? Hori ez da serioa, Gabino, barkatu horrela hitz egitea?; zutitu eta alde egitea bururatu zitzaidan, amorruaren amorruz; nola, baina,
|
zu
konbertitzeko asmotan banengoen?; amorratuta nengoen, bai, zure arrazoibideen mailara ez bainintzen iristen, amorrura jo nuen ezinbestean, primeran ulertzen dut gaur mekanismo psikologiko hori, Damaso?, eta amorruak irekitako bidetik, bertan gelditu nintzen, ez alferrik, orduantxe etorri baitzitzaidan burura Ama Birjinak eraskutsitako bidea, Magnificat en argi eta garbi adierazia:
|
|
|
Bigarren egonaldian lagun egin genuèn doña Gertrudis maistraren etxean geunden, gosaldu berriak; zu gehiago zinen egoteko gizona ibiltzekoa baino, baina egun hartan urduri antzean ikusi zintudan;. Zergatik ez dugu bueltatxo bat egiten, ea zeruko beste berriren bat badagoen??? galdetu zenidan serio, gibel asmorik gabe, ustez, zure konbertsioaren lehen zantzutzat hartu nahi izan nuen seriotasun hura, hara noraino itsutzen ninduen
|
zu
konbertitua ikusteko irrikak!?, eta hala, hiru anai arrebok kanporako bidean jarri ginen?
|
|
|
Amanda zara, eta Amanda bezala maite nahi zaitut, ez gehiago ez gutxiago, zure bertuteekin eta zure akatsekin, aski eta sobera dut horrekin...". " Azkenean
|
zuk
konbertituko nauzu ni, Damaso...".
|
|
|
argi berezi bat zen, nire begiek ezin ikusi zutena baina nire bihotzak sentitu bai...; eta orduan, beste zerbait sentitu nuen... ez ordea bihotzaren erdian, buruan baizik, senak eman balit bezala —edo Ama Birjina ari ote zitzaidan Pagoagatik aholkua ematen modu misteriotsu batean? — hitz egin behar nizula: orduantxe hitz egin behar nizun, gainera, nire hitz haiek lehen urratsa izan baitzitezkeen
|
zu
konbertitzeko eta bihotz berritzeko bidean, eta hala, serio jarri eta honela mintzatu nintzaizun: " Damaso:
|
|
|
Zuk uste duzu zeruan egunero ospatzen dituztela inauteriak? Hori ez da serioa, Gabino, barkatu horrela hitz egitea"; zutitu eta alde egitea bururatu zitzaidan, amorruaren amorruz; nola, baina,
|
zu
konbertitzeko asmotan banengoen?; amorratuta nengoen, bai —zure arrazoibideen mailara ez bainintzen iristen, amorrura jo nuen ezinbestean, primeran ulertzen dut gaur mekanismo psikologiko hori, Damaso—, eta amorruak irekitako bidetik, bertan gelditu nintzen, ez alferrik... orduantxe etorri baitzitzaidan burura Ama Birjinak eraskutsitako bidea, Magnificat en argi eta garbi adierazia:... kosta ahala kosta zapaldu behar nuen sugegorria, hitza armatzat harturik; eta orduan —Jainkoa eta santu guztiak ere alde behar bainituen—, galdera bat etorri zitzaidan mihira, akusazio bat ere bazena:
|
|
|
...udis maistraren etxean geunden, gosaldu berriak; zu gehiago zinen egoteko gizona ibiltzekoa baino, baina egun hartan urduri antzean ikusi zintudan;" Zergatik ez dugu bueltatxo bat egiten, ea zeruko beste berriren bat badagoen...?" galdetu zenidan serio, gibel asmorik gabe, ustez —zure konbertsioaren lehen zantzutzat hartu nahi izan nuen seriotasun hura, hara noraino itsutzen ninduen
|
zu
konbertitua ikusteko irrikak! —, eta hala, hiru anai arrebok kanporako bidean jarri ginen...
|
|
|
" Ongi da, Gabino. ...rest naukazu, egun batean gonbidatzen banauzu..."; huraxe nahi nuen nik, zu Pagoagara joatea, baina zuk hura esan ez beste, hotzikara batek zeharkatu zidan gorputza... orain ulertzen dut zergatik, beldur bainintzen —erraietaraino beldur— amak eta biok espero genuèn mirariari ere trukua aurkituko ote zenion, hain zinen iaioa kontu haietan; zuk ni konbertituko ote ninduzun, bada, nik
|
zu
konbertitu beharrean?; zeren beldur nintzen, baina, Pagoagako Ama Birjina lagun banuen, eta berak lagunduko bazidan?
|
|
2011
|
|
|
Zure historia ez da oso edifikantea, egia erran, eta hobe zenuke inorekin ezkonduko ez bazina, agian: seguru ezetz, konbertitzen ez bazara;
|
zu
konbertitzeko, baina? –eta ezker eskuin mugitu zuen apezak burua hiru bider.
|