2004
|
|
|
Zu
isilik! Ala zerbait esan nahi didazu?
|
2009
|
|
Beharbada iraganeko gauza ikaragarriren bat gordetzen zenuen ezkutuan, familiako konturen bat? ...; eta nik eskua jaso zure kontra, neure onetik aterata, eta gero barkamena eskatu, barka, barkaidazu, eta zu amona xahar bat bezala uzkurtu, eskuaz aurpegia babestuz, maite zaitut, Sara, ez al duzu ulertzen, eta ez zenidan hitzik egin jaitsiera osoan, Lescun arte; esaten nizun, giroa hozten ari du, gaur gauean elurra botako du agian, Hiru Erregeen Mahaia beste baterako uztea izango dugu onena, eta
|
zu
isilik, bizkor bizkor Lescun aldera, ia ezin nizun jarraitu; eta ni hizketan, tira, erantzuten ez baduzu igo egingo gara, leku okerragoetatik igaro izan gara, tira, elur pixka batengatik ez gara kikilduko, kranpoiak ere baditugu, izotza balego ere, zuk bazenekien ni barru barrutik ez nengoela prest igoera bertan behera uzteko; eta zu isilik, eta ni damututa, ez zaitut jo, ez dizut ezer egin, nire... Atzo bertan galdetu nizun, eztabaida garratzaren erdian, Auñamendi tontorrean, eta negarrez erantzun zenidan, ezin dugu honela jarraitu, Ananda, urdanga bati bezala begiratzen didazu, ez dizut ezer ezkutatzen, beldurra ematen didazu; eta nik eskua jaso zure kontra, neure onetik aterata, eta gero barkamena eskatu, barka, barkaidazu, eta zu amona xahar bat bezala uzkurtu, eskuaz aurpegia babestuz, maite zaitut, Sara, ez al duzu ulertzen, eta ez zenidan hitzik egin jaitsiera osoan, Lescun arte; esaten nizun, giroa hozten ari du, gaur gauean elurra botako du agian, Hiru Erregeen Mahaia beste baterako uztea izango dugu onena, eta zu isilik, bizkor bizkor Lescun aldera, ia ezin nizun jarraitu; eta ni hizketan, tira, erantzuten ez baduzu igo egingo gara, leku okerragoetatik igaro izan gara, tira, elur pixka batengatik ez gara kikilduko, kranpoiak ere baditugu, izotza balego ere, zuk bazenekien ni barru barrutik ez nengoela prest igoera bertan behera uzteko; eta zu isilik, eta ni damututa, ez zaitut jo, ez dizut ezer egin, nire bizitzako emakume bakarra zara, inoiz ez dut besterik ukitu, esan al dezakezu beste hainbeste?, zure mututasunak salatu egiten zaitu, eta zu isilik, eta azkenean lehertu egin zinen, gaixorik zaude, Ananda, esaten dudana esaten dudala beti susmagarri izango naiz zuretzat, esaten dudana esaten dudala aurrera egingo duzu zure asmoarekin, egiten dudana egiten dudala okerrena pentsatuko duzu nitaz, eta beste batekin ibili banaiz zer?, hil egingo al nauzu?, hil nazazu ba, utzi egin behar al nauzu?, utz nazazu ba, horixe esan zenidan, Sara, Lescuneko teilatua begien bistan genuen, eta nik, neure onetik aterata, berriro jaso nuen eskua, eta zu zimurtu egin zinen papera ukabil amorratuan bezala, izutu egin zintudan, niri bakarrik didazu beldurra, beste inori ez, ez zakurrei, ez sugegorriei, ez gailur arriskutsuei, zer egin dizut ba, gazte gaztetandik maitatu, horixe besterik ez, mundu zabalera eraman, ikuspegi berriak eskaini; nitaz fidatuko bazina, beldurrik ez bazenit, elurraren lurraldera eramango zintuzket, Jesusek bere dizipuluak Tabor mendira bezala, eta biok antzaldaturik itzuliko ginateke, baditut giltzak, baditut metodoak, zure babesa baino ez zait falta, zure bultzada, arnesei tinko eustea, oraingo honetan neu beti aurretik, uler ezazu, Sara, neu naiz gidari; zuk, ordea, beldurra didazu, gaixo nagoela uste duzu, burutik egina nagoela, ez duzu ezer ulertzen, Sara, ez dakizu zer den barne argitzea, eta, okerrena, zeure baitan ixten zara, ez duzu nahi nik bidea erakusterik, hain garbi ikusten dut, eta zuk ez, baina zeureari eusten diozu, egoskor, hori harrokeria da, Sara, ego hutsa, ez zara nitaz fio, beldur didazu, zergatik, zergatik, ez duzu ulertzen, nik inoiz ez zaitut jo nahi izan, itzarri baino ez, argia ikusi behar duzu, ulertu egin behar duzu, bestela dena galduko dugu, zu gabe ezin dut bete izarrek jarri didaten eginbeharra, hau guztia paranoia baino ez zaizu iruditzen, baina ez da halakorik, ezjakin bizi izan zara eta ez didazu uzten bidea erakusten, goialdeko izakiek gorenetik agindu didatena betetzen lagundu behar didazu, familia bat osatu behar dugu, hiru kristal ume ekarri mundura, Sirio izarretik etorritako espirituak izango dira gugan haragiztaturik, eta ez begiratu burutik jota banengo bezala, gauzak argi eta garbi ikusten ditut zuzeneko jakintzaz; gure hiru umeak Brahmaren hiru aldeen irudi, Jainkoa deitu Brahmari nahi baduzu, zure amak bezala, zure neba Kandido astakirten ateo horrek ez bezala; uler ezazu, Lurretik haragoko izaki haragituak izango ditugu oinordeko, gizaki berriaren hazia zabalduko dute munduaren hiru norabideetan, Sem, Cam eta Jafet senideek bezala, haiek ere estralurtar haragituak ziren, Egia hain da argia begi garbiez begiratzen dionarentzat, eta hain iluna argiari uko egiten dionarentzat, halakoak nahiago du bere ezintasunean murgiltzea, zergatik ez zara nitaz fio, beste inork ez dizu gehiago eskainiko, zergatik egin diozu uko umeak ekartzeari, besteren bat egon behar du tartean, haragi lardaskaren bat, zer ezkutatzen didazu.
|
|
Beharbada iraganeko gauza ikaragarriren bat gordetzen zenuen ezkutuan, familiako konturen bat? ...Hiru Erregeen Mahaia beste baterako uztea izango dugu onena, eta zu isilik, bizkor bizkor Lescun aldera, ia ezin nizun jarraitu; eta ni hizketan, tira, erantzuten ez baduzu igo egingo gara, leku okerragoetatik igaro izan gara, tira, elur pixka batengatik ez gara kikilduko, kranpoiak ere baditugu, izotza balego ere, zuk bazenekien ni barru barrutik ez nengoela prest igoera bertan behera uzteko; eta
|
zu
isilik, eta ni damututa, ez zaitut jo, ez dizut ezer egin, nire bizitzako emakume bakarra zara, inoiz ez dut besterik ukitu, esan al dezakezu beste hainbeste?, zure mututasunak salatu egiten zaitu, eta zu isilik, eta azkenean lehertu egin zinen, gaixorik zaude, Ananda, esaten dudana esaten dudala beti susmagarri izango naiz zuretzat, esaten dudana esaten dudala aurrera egingo duzu zure asmoarekin... Atzo bertan galdetu nizun, eztabaida garratzaren erdian, Auñamendi tontorrean, eta negarrez erantzun zenidan, ezin dugu honela jarraitu, Ananda, urdanga bati bezala begiratzen didazu, ez dizut ezer ezkutatzen, beldurra ematen didazu; eta nik eskua jaso zure kontra, neure onetik aterata, eta gero barkamena eskatu, barka, barkaidazu, eta zu amona xahar bat bezala uzkurtu, eskuaz aurpegia babestuz, maite zaitut, Sara, ez al duzu ulertzen, eta ez zenidan hitzik egin jaitsiera osoan, Lescun arte; esaten nizun, giroa hozten ari du, gaur gauean elurra botako du agian, Hiru Erregeen Mahaia beste baterako uztea izango dugu onena, eta zu isilik, bizkor bizkor Lescun aldera, ia ezin nizun jarraitu; eta ni hizketan, tira, erantzuten ez baduzu igo egingo gara, leku okerragoetatik igaro izan gara, tira, elur pixka batengatik ez gara kikilduko, kranpoiak ere baditugu, izotza balego ere, zuk bazenekien ni barru barrutik ez nengoela prest igoera bertan behera uzteko; eta zu isilik, eta ni damututa, ez zaitut jo, ez dizut ezer egin, nire bizitzako emakume bakarra zara, inoiz ez dut besterik ukitu, esan al dezakezu beste hainbeste?, zure mututasunak salatu egiten zaitu, eta zu isilik, eta azkenean lehertu egin zinen, gaixorik zaude, Ananda, esaten dudana esaten dudala beti susmagarri izango naiz zuretzat, esaten dudana esaten dudala aurrera egingo duzu zure asmoarekin, egiten dudana egiten dudala okerrena pentsatuko duzu nitaz, eta beste batekin ibili banaiz zer?, hil egingo al nauzu?, hil nazazu ba, utzi egin behar al nauzu?, utz nazazu ba, horixe esan zenidan, Sara, Lescuneko teilatua begien bistan genuen, eta nik, neure onetik aterata, berriro jaso nuen eskua, eta zu zimurtu egin zinen papera ukabil amorratuan bezala, izutu egin zintudan, niri bakarrik didazu beldurra, beste inori ez, ez zakurrei, ez sugegorriei, ez gailur arriskutsuei, zer egin dizut ba, gazte gaztetandik maitatu, horixe besterik ez, mundu zabalera eraman, ikuspegi berriak eskaini; nitaz fidatuko bazina, beldurrik ez bazenit, elurraren lurraldera eramango zintuzket, Jesusek bere dizipuluak Tabor mendira bezala, eta biok antzaldaturik itzuliko ginateke, baditut giltzak, baditut metodoak, zure babesa baino ez zait falta, zure bultzada, arnesei tinko eustea, oraingo honetan neu beti aurretik, uler ezazu, Sara, neu naiz gidari; zuk, ordea, beldurra didazu, gaixo nagoela uste duzu, burutik egina nagoela, ez duzu ezer ulertzen, Sara, ez dakizu zer den barne argitzea, eta, okerrena, zeure baitan ixten zara, ez duzu nahi nik bidea erakusterik, hain garbi ikusten dut, eta zuk ez, baina zeureari eusten diozu, egoskor, hori harrokeria da, Sara, ego hutsa, ez zara nitaz fio, beldur didazu, zergatik, zergatik, ez duzu ulertzen, nik inoiz ez zaitut jo nahi izan, itzarri baino ez, argia ikusi behar duzu, ulertu egin behar duzu, bestela dena galduko dugu, zu gabe ezin dut bete izarrek jarri didaten eginbeharra, hau guztia paranoia baino ez zaizu iruditzen, baina ez da halakorik, ezjakin bizi izan zara eta ez didazu uzten bidea erakusten, goialdeko izakiek gorenetik agindu didatena betetzen lagundu behar didazu, familia bat osatu behar dugu, hiru kristal ume ekarri mundura, Sirio izarretik etorritako espirituak izango dira gugan haragiztaturik, eta ez begiratu burutik jota banengo bezala, gauzak argi eta garbi ikusten ditut zuzeneko jakintzaz; gure hiru umeak Brahmaren hiru aldeen irudi, Jainkoa deitu Brahmari nahi baduzu, zure amak bezala, zure neba Kandido astakirten ateo horrek ez bezala; uler ezazu, Lurretik haragoko izaki haragituak izango ditugu oinordeko, gizaki berriaren hazia zabalduko dute munduaren hiru norabideetan, Sem, Cam eta Jafet senideek bezala, haiek ere estralurtar haragituak ziren, Egia hain da argia begi garbiez begiratzen dionarentzat, eta hain iluna argiari uko egiten dionarentzat, halakoak nahiago du bere ezintasunean murgiltzea, zergatik ez zara nitaz fio, beste inork ez dizu gehiago eskainiko, zergatik egin diozu uko umeak ekartzeari, besteren bat egon behar du tartean, haragi lardaskaren bat, zer ezkutatzen didazu.
|
|
Beharbada iraganeko gauza ikaragarriren bat gordetzen zenuen ezkutuan, familiako konturen bat? ...atik igaro izan gara, tira, elur pixka batengatik ez gara kikilduko, kranpoiak ere baditugu, izotza balego ere, zuk bazenekien ni barru barrutik ez nengoela prest igoera bertan behera uzteko; eta zu isilik, eta ni damututa, ez zaitut jo, ez dizut ezer egin, nire bizitzako emakume bakarra zara, inoiz ez dut besterik ukitu, esan al dezakezu beste hainbeste?, zure mututasunak salatu egiten zaitu, eta
|
zu
isilik, eta azkenean lehertu egin zinen, gaixorik zaude, Ananda, esaten dudana esaten dudala beti susmagarri izango naiz zuretzat, esaten dudana esaten dudala aurrera egingo duzu zure asmoarekin, egiten dudana egiten dudala okerrena pentsatuko duzu nitaz, eta beste batekin ibili banaiz zer?, hil egingo al nauzu?, hil nazazu ba, utzi egin behar al nauzu?, utz nazazu ba, horixe esan zenidan, Sara, ... Atzo bertan galdetu nizun, eztabaida garratzaren erdian, Auñamendi tontorrean, eta negarrez erantzun zenidan, ezin dugu honela jarraitu, Ananda, urdanga bati bezala begiratzen didazu, ez dizut ezer ezkutatzen, beldurra ematen didazu; eta nik eskua jaso zure kontra, neure onetik aterata, eta gero barkamena eskatu, barka, barkaidazu, eta zu amona xahar bat bezala uzkurtu, eskuaz aurpegia babestuz, maite zaitut, Sara, ez al duzu ulertzen, eta ez zenidan hitzik egin jaitsiera osoan, Lescun arte; esaten nizun, giroa hozten ari du, gaur gauean elurra botako du agian, Hiru Erregeen Mahaia beste baterako uztea izango dugu onena, eta zu isilik, bizkor bizkor Lescun aldera, ia ezin nizun jarraitu; eta ni hizketan, tira, erantzuten ez baduzu igo egingo gara, leku okerragoetatik igaro izan gara, tira, elur pixka batengatik ez gara kikilduko, kranpoiak ere baditugu, izotza balego ere, zuk bazenekien ni barru barrutik ez nengoela prest igoera bertan behera uzteko; eta zu isilik, eta ni damututa, ez zaitut jo, ez dizut ezer egin, nire bizitzako emakume bakarra zara, inoiz ez dut besterik ukitu, esan al dezakezu beste hainbeste?, zure mututasunak salatu egiten zaitu, eta zu isilik, eta azkenean lehertu egin zinen, gaixorik zaude, Ananda, esaten dudana esaten dudala beti susmagarri izango naiz zuretzat, esaten dudana esaten dudala aurrera egingo duzu zure asmoarekin, egiten dudana egiten dudala okerrena pentsatuko duzu nitaz, eta beste batekin ibili banaiz zer?, hil egingo al nauzu?, hil nazazu ba, utzi egin behar al nauzu?, utz nazazu ba, horixe esan zenidan, Sara, Lescuneko teilatua begien bistan genuen, eta nik, neure onetik aterata, berriro jaso nuen eskua, eta zu zimurtu egin zinen papera ukabil amorratuan bezala, izutu egin zintudan, niri bakarrik didazu beldurra, beste inori ez, ez zakurrei, ez sugegorriei, ez gailur arriskutsuei, zer egin dizut ba, gazte gaztetandik maitatu, horixe besterik ez, mundu zabalera eraman, ikuspegi berriak eskaini; nitaz fidatuko bazina, beldurrik ez bazenit, elurraren lurraldera eramango zintuzket, Jesusek bere dizipuluak Tabor mendira bezala, eta biok antzaldaturik itzuliko ginateke, baditut giltzak, baditut metodoak, zure babesa baino ez zait falta, zure bultzada, arnesei tinko eustea, oraingo honetan neu beti aurretik, uler ezazu, Sara, neu naiz gidari; zuk, ordea, beldurra didazu, gaixo nagoela uste duzu, burutik egina nagoela, ez duzu ezer ulertzen, Sara, ez dakizu zer den barne argitzea, eta, okerrena, zeure baitan ixten zara, ez duzu nahi nik bidea erakusterik, hain garbi ikusten dut, eta zuk ez, baina zeureari eusten diozu, egoskor, hori harrokeria da, Sara, ego hutsa, ez zara nitaz fio, beldur didazu, zergatik, zergatik, ez duzu ulertzen, nik inoiz ez zaitut jo nahi izan, itzarri baino ez, argia ikusi behar duzu, ulertu egin behar duzu, bestela dena galduko dugu, zu gabe ezin dut bete izarrek jarri didaten eginbeharra, hau guztia paranoia baino ez zaizu iruditzen, baina ez da halakorik, ezjakin bizi izan zara eta ez didazu uzten bidea erakusten, goialdeko izakiek gorenetik agindu didatena betetzen lagundu behar didazu, familia bat osatu behar dugu, hiru kristal ume ekarri mundura, Sirio izarretik etorritako espirituak izango dira gugan haragiztaturik, eta ez begiratu burutik jota banengo bezala, gauzak argi eta garbi ikusten ditut zuzeneko jakintzaz; gure hiru umeak Brahmaren hiru aldeen irudi, Jainkoa deitu Brahmari nahi baduzu, zure amak bezala, zure neba Kandido astakirten ateo horrek ez bezala; uler ezazu, Lurretik haragoko izaki haragituak izango ditugu oinordeko, gizaki berriaren hazia zabalduko dute munduaren hiru norabideetan, Sem, Cam eta Jafet senideek bezala, haiek ere estralurtar haragituak ziren, Egia hain da argia begi garbiez begiratzen dionarentzat, eta hain iluna argiari uko egiten dionarentzat, halakoak nahiago du bere ezintasunean murgiltzea, zergatik ez zara nitaz fio, beste inork ez dizu gehiago eskainiko, zergatik egin diozu uko umeak ekartzeari, besteren bat egon behar du tartean, haragi lardaskaren bat, zer ezkutatzen didazu.
|
|
Atzo bertan galdetu nizun, eztabaida garratzaren erdian, Auñamendi tontorrean, eta negarrez erantzun zenidan, ezin dugu honela jarraitu, Ananda, urdanga bati bezala begiratzen didazu, ez dizut ezer ezkutatzen, beldurra ematen didazu; eta nik eskua jaso zure kontra, neure onetik aterata, eta gero barkamena eskatu, barka, barkaidazu, eta zu amona xahar bat bezala uzkurtu, eskuaz aurpegia babestuz, maite zaitut, Sara, ez al duzu ulertzen, eta ez zenidan hitzik egin jaitsiera osoan, Lescun arte; esaten nizun, giroa hozten ari du, gaur gauean elurra botako du agian, Hiru Erregeen Mahaia beste baterako uztea izango dugu onena, eta zu isilik, bizkor bizkor Lescun aldera, ia ezin nizun jarraitu; eta ni hizketan, tira, erantzuten ez baduzu igo egingo gara, leku okerragoetatik igaro izan gara, tira, elur pixka batengatik ez gara kikilduko, kranpoiak ere baditugu, izotza balego ere, zuk bazenekien ni barru barrutik ez nengoela prest igoera bertan behera uzteko; eta zu isilik, eta ni damututa, ez zaitut jo, ez dizut ezer egin, nire bizitzako emakume bakarra zara, inoiz ez dut besterik ukitu, esan al dezakezu beste hainbeste?, zure mututasunak salatu egiten zaitu, eta zu isilik, eta azkenean lehertu egin zinen, gaixorik zaude, Ananda, esaten dudana esaten dudala beti susmagarri izango naiz zuretzat, esaten dudana esaten dudala aurrera egingo duzu zure asmoarekin, egiten dudana egiten dudala okerrena pentsatuko duzu nitaz, eta beste batekin ibili banaiz zer?, hil egingo al nauzu?, hil nazazu ba, utzi egin behar al nauzu?, utz nazazu ba, horixe esan zenidan, Sara, Lescuneko teilatua begien bistan genuen, eta nik, neure onetik aterata, berriro jaso nuen eskua, eta zu zimurtu egin zinen papera ukabil amorratuan bezala, izutu egin zintudan, niri bakarrik didazu beldurra, beste inori ez, ez zakurrei, ez sugegorriei, ez gailur arriskutsuei, zer egin dizut ba, gazte gaztetandik maitatu, horixe besterik ez, mundu zabalera eraman, ikuspegi berriak eskaini; nitaz fidatuko bazina, beldurrik ez bazenit, elurraren lurraldera eramango zintuzket, Jesusek bere dizipuluak Tabor mendira bezala, eta biok antzaldaturik itzuliko ginateke, baditut giltzak, baditut metodoak, zure babesa baino ez zait falta, zure bultzada, arnesei tinko eustea, oraingo honetan neu beti aurretik, uler ezazu, Sara, neu naiz gidari; zuk, ordea, beldurra didazu, gaixo nagoela uste duzu, burutik egina nagoela, ez duzu ezer ulertzen, Sara, ez dakizu zer den barne argitzea, eta, okerrena, zeure baitan ixten zara, ez duzu nahi nik bidea erakusterik, hain garbi ikusten dut, eta zuk ez, baina zeureari eusten diozu, egoskor, hori harrokeria da, Sara, ego hutsa, ez zara nitaz fio, beldur didazu, zergatik, zergatik, ez duzu ulertzen, nik inoiz ez zaitut jo nahi izan, itzarri baino ez, argia ikusi behar duzu, ulertu egin behar duzu, bestela dena galduko dugu, zu gabe ezin dut bete izarrek jarri didaten eginbeharra, hau guztia paranoia baino ez zaizu iruditzen, baina ez da halakorik, ezjakin bizi izan zara eta ez didazu uzten bidea erakusten, goialdeko izakiek gorenetik agindu didatena betetzen lagundu behar didazu, familia bat osatu behar dugu, hiru kristal ume ekarri mundura, Sirio izarretik etorritako espirituak izango dira gugan haragiztaturik, eta ez begiratu burutik jota banengo bezala, gauzak argi eta garbi ikusten ditut zuzeneko jakintzaz; gure hiru umeak Brahmaren hiru aldeen irudi, Jainkoa deitu Brahmari nahi baduzu, zure amak bezala, zure neba Kandido astakirten ateo horrek ez bezala; uler ezazu, Lurretik haragoko izaki haragituak izango ditugu oinordeko, gizaki berriaren hazia zabalduko dute munduaren hiru norabideetan, Sem, Cam eta Jafet senideek bezala, haiek ere estralurtar haragituak ziren, Egia hain da argia begi garbiez begiratzen dionarentzat, eta hain iluna argiari ...; eta nik eskua jaso zure kontra, neure onetik aterata, eta gero barkamena eskatu, barka, barkaidazu, eta zu amona xahar bat bezala uzkurtu, eskuaz aurpegia babestuz, maite zaitut, Sara, ez al duzu ulertzen, eta ez zenidan hitzik egin jaitsiera osoan, Lescun arte; esaten nizun, giroa hozten ari du, gaur gauean elurra botako du agian, Hiru Erregeen Mahaia beste baterako uztea izango dugu onena, eta
|
zu
isilik, bizkor bizkor Lescun aldera, ia ezin nizun jarraitu; eta ni hizketan, tira, erantzuten ez baduzu igo egingo gara, leku okerragoetatik igaro izan gara, tira, elur pixka batengatik ez gara kikilduko, kranpoiak ere baditugu, izotza balego ere, zuk bazenekien ni barru barrutik ez nengoela prest igoera bertan behera uzteko; eta zu isilik, eta ni damututa, ez zaitut jo, ez dizut ezer egin, nire...
|
|
Atzo bertan galdetu nizun, eztabaida garratzaren erdian, Auñamendi tontorrean, eta negarrez erantzun zenidan, ezin dugu honela jarraitu, Ananda, urdanga bati bezala begiratzen didazu, ez dizut ezer ezkutatzen, beldurra ematen didazu; eta nik eskua jaso zure kontra, neure onetik aterata, eta gero barkamena eskatu, barka, barkaidazu, eta zu amona xahar bat bezala uzkurtu, eskuaz aurpegia babestuz, maite zaitut, Sara, ez al duzu ulertzen, eta ez zenidan hitzik egin jaitsiera osoan, Lescun arte; esaten nizun, giroa hozten ari du, gaur gauean elurra botako du agian, Hiru Erregeen Mahaia beste baterako uztea izango dugu onena, eta zu isilik, bizkor bizkor Lescun aldera, ia ezin nizun jarraitu; eta ni hizketan, tira, erantzuten ez baduzu igo egingo gara, leku okerragoetatik igaro izan gara, tira, elur pixka batengatik ez gara kikilduko, kranpoiak ere baditugu, izotza balego ere, zuk bazenekien ni barru barrutik ez nengoela prest igoera bertan behera uzteko; eta zu isilik, eta ni damututa, ez zaitut jo, ez dizut ezer egin, nire bizitzako emakume bakarra zara, inoiz ez dut besterik ukitu, esan al dezakezu beste hainbeste?, zure mututasunak salatu egiten zaitu, eta zu isilik, eta azkenean lehertu egin zinen, gaixorik zaude, Ananda, esaten dudana esaten dudala beti susmagarri izango naiz zuretzat, esaten dudana esaten dudala aurrera egingo duzu zure asmoarekin, egiten dudana egiten dudala okerrena pentsatuko duzu nitaz, eta beste batekin ibili banaiz zer?, hil egingo al nauzu?, hil nazazu ba, utzi egin behar al nauzu?, utz nazazu ba, horixe esan zenidan, Sara, Lescuneko teilatua begien bistan genuen, eta nik, neure onetik aterata, berriro jaso nuen eskua, eta zu zimurtu egin zinen papera ukabil amorratuan bezala, izutu egin zintudan, niri bakarrik didazu beldurra, beste inori ez, ez zakurrei, ez sugegorriei, ez gailur arriskutsuei, zer egin dizut ba, gazte gaztetandik maitatu, horixe besterik ez, mundu zabalera eraman, ikuspegi berriak eskaini; nitaz fidatuko bazina, beldurrik ez bazenit, elurraren lurraldera eramango zintuzket, Jesusek bere dizipuluak Tabor mendira bezala, eta biok antzaldaturik itzuliko ginateke, baditut giltzak, baditut metodoak, zure babesa baino ez zait falta, zure bultzada, arnesei tinko eustea, oraingo honetan neu beti aurretik, uler ezazu, Sara, neu naiz gidari; zuk, ordea, beldurra didazu, gaixo nagoela uste duzu, burutik egina nagoela, ez duzu ezer ulertzen, Sara, ez dakizu zer den barne argitzea, eta, okerrena, zeure baitan ixten zara, ez duzu nahi nik bidea erakusterik, hain garbi ikusten dut, eta zuk ez, baina zeureari eusten diozu, egoskor, hori harrokeria da, Sara, ego hutsa, ez zara nitaz fio, beldur didazu, zergatik, zergatik, ez duzu ulertzen, nik inoiz ez zaitut jo nahi izan, itzarri baino ez, argia ikusi behar duzu, ulertu egin behar duzu, bestela dena galduko dugu, zu gabe ezin dut bete izarrek jarri didaten eginbeharra, hau guztia paranoia baino ez zaizu iruditzen, baina ez da halakorik, ezjakin bizi izan zara eta ez didazu uzten bidea erakusten, goialdeko izakiek gorenetik agindu didatena betetzen lagundu behar didazu, familia bat osatu behar dugu, hiru kristal ume ekarri mundura, Sirio izarretik etorritako espirituak izango dira gugan haragiztaturik, eta ez begiratu burutik jota banengo bezala, gauzak argi eta garbi ikusten ditut zuzeneko jakintzaz; gure hiru umeak Brahmaren hiru aldeen irudi, Jainkoa deitu Brahmari nahi baduzu, zure amak bezala, zure neba Kandido astakirten ateo horrek ez bezala; uler ezazu, Lurretik haragoko izaki haragituak izango ditugu oinordeko, gizaki berriaren hazia zabalduko dute munduaren hiru norabideetan, Sem, Cam eta Jafet senideek bezala, haiek ere estralurtar haragituak ziren, Egia hain da argia begi garbiez begiratzen dionarentzat, eta hain iluna argiari ...Hiru Erregeen Mahaia beste baterako uztea izango dugu onena, eta zu isilik, bizkor bizkor Lescun aldera, ia ezin nizun jarraitu; eta ni hizketan, tira, erantzuten ez baduzu igo egingo gara, leku okerragoetatik igaro izan gara, tira, elur pixka batengatik ez gara kikilduko, kranpoiak ere baditugu, izotza balego ere, zuk bazenekien ni barru barrutik ez nengoela prest igoera bertan behera uzteko; eta
|
zu
isilik, eta ni damututa, ez zaitut jo, ez dizut ezer egin, nire bizitzako emakume bakarra zara, inoiz ez dut besterik ukitu, esan al dezakezu beste hainbeste?, zure mututasunak salatu egiten zaitu, eta zu isilik, eta azkenean lehertu egin zinen, gaixorik zaude, Ananda, esaten dudana esaten dudala beti susmagarri izango naiz zuretzat, esaten dudana esaten dudala aurrera egingo duzu zure asmoarekin...
|
|
Atzo bertan galdetu nizun, eztabaida garratzaren erdian, Auñamendi tontorrean, eta negarrez erantzun zenidan, ezin dugu honela jarraitu, Ananda, urdanga bati bezala begiratzen didazu, ez dizut ezer ezkutatzen, beldurra ematen didazu; eta nik eskua jaso zure kontra, neure onetik aterata, eta gero barkamena eskatu, barka, barkaidazu, eta zu amona xahar bat bezala uzkurtu, eskuaz aurpegia babestuz, maite zaitut, Sara, ez al duzu ulertzen, eta ez zenidan hitzik egin jaitsiera osoan, Lescun arte; esaten nizun, giroa hozten ari du, gaur gauean elurra botako du agian, Hiru Erregeen Mahaia beste baterako uztea izango dugu onena, eta zu isilik, bizkor bizkor Lescun aldera, ia ezin nizun jarraitu; eta ni hizketan, tira, erantzuten ez baduzu igo egingo gara, leku okerragoetatik igaro izan gara, tira, elur pixka batengatik ez gara kikilduko, kranpoiak ere baditugu, izotza balego ere, zuk bazenekien ni barru barrutik ez nengoela prest igoera bertan behera uzteko; eta zu isilik, eta ni damututa, ez zaitut jo, ez dizut ezer egin, nire bizitzako emakume bakarra zara, inoiz ez dut besterik ukitu, esan al dezakezu beste hainbeste?, zure mututasunak salatu egiten zaitu, eta zu isilik, eta azkenean lehertu egin zinen, gaixorik zaude, Ananda, esaten dudana esaten dudala beti susmagarri izango naiz zuretzat, esaten dudana esaten dudala aurrera egingo duzu zure asmoarekin, egiten dudana egiten dudala okerrena pentsatuko duzu nitaz, eta beste batekin ibili banaiz zer?, hil egingo al nauzu?, hil nazazu ba, utzi egin behar al nauzu?, utz nazazu ba, horixe esan zenidan, Sara, Lescuneko teilatua begien bistan genuen, eta nik, neure onetik aterata, berriro jaso nuen eskua, eta zu zimurtu egin zinen papera ukabil amorratuan bezala, izutu egin zintudan, niri bakarrik didazu beldurra, beste inori ez, ez zakurrei, ez sugegorriei, ez gailur arriskutsuei, zer egin dizut ba, gazte gaztetandik maitatu, horixe besterik ez, mundu zabalera eraman, ikuspegi berriak eskaini; nitaz fidatuko bazina, beldurrik ez bazenit, elurraren lurraldera eramango zintuzket, Jesusek bere dizipuluak Tabor mendira bezala, eta biok antzaldaturik itzuliko ginateke, baditut giltzak, baditut metodoak, zure babesa baino ez zait falta, zure bultzada, arnesei tinko eustea, oraingo honetan neu beti aurretik, uler ezazu, Sara, neu naiz gidari; zuk, ordea, beldurra didazu, gaixo nagoela uste duzu, burutik egina nagoela, ez duzu ezer ulertzen, Sara, ez dakizu zer den barne argitzea, eta, okerrena, zeure baitan ixten zara, ez duzu nahi nik bidea erakusterik, hain garbi ikusten dut, eta zuk ez, baina zeureari eusten diozu, egoskor, hori harrokeria da, Sara, ego hutsa, ez zara nitaz fio, beldur didazu, zergatik, zergatik, ez duzu ulertzen, nik inoiz ez zaitut jo nahi izan, itzarri baino ez, argia ikusi behar duzu, ulertu egin behar duzu, bestela dena galduko dugu, zu gabe ezin dut bete izarrek jarri didaten eginbeharra, hau guztia paranoia baino ez zaizu iruditzen, baina ez da halakorik, ezjakin bizi izan zara eta ez didazu uzten bidea erakusten, goialdeko izakiek gorenetik agindu didatena betetzen lagundu behar didazu, familia bat osatu behar dugu, hiru kristal ume ekarri mundura, Sirio izarretik etorritako espirituak izango dira gugan haragiztaturik, eta ez begiratu burutik jota banengo bezala, gauzak argi eta garbi ikusten ditut zuzeneko jakintzaz; gure hiru umeak Brahmaren hiru aldeen irudi, Jainkoa deitu Brahmari nahi baduzu, zure amak bezala, zure neba Kandido astakirten ateo horrek ez bezala; uler ezazu, Lurretik haragoko izaki haragituak izango ditugu oinordeko, gizaki berriaren hazia zabalduko dute munduaren hiru norabideetan, Sem, Cam eta Jafet senideek bezala, haiek ere estralurtar haragituak ziren, Egia hain da argia begi garbiez begiratzen dionarentzat, eta hain iluna argiari ...atik igaro izan gara, tira, elur pixka batengatik ez gara kikilduko, kranpoiak ere baditugu, izotza balego ere, zuk bazenekien ni barru barrutik ez nengoela prest igoera bertan behera uzteko; eta zu isilik, eta ni damututa, ez zaitut jo, ez dizut ezer egin, nire bizitzako emakume bakarra zara, inoiz ez dut besterik ukitu, esan al dezakezu beste hainbeste?, zure mututasunak salatu egiten zaitu, eta
|
zu
isilik, eta azkenean lehertu egin zinen, gaixorik zaude, Ananda, esaten dudana esaten dudala beti susmagarri izango naiz zuretzat, esaten dudana esaten dudala aurrera egingo duzu zure asmoarekin, egiten dudana egiten dudala okerrena pentsatuko duzu nitaz, eta beste batekin ibili banaiz zer?, hil egingo al nauzu?, hil nazazu ba, utzi egin behar al nauzu?, utz nazazu ba, horixe esan zenidan, Sara, ...
|
|
" Hori ez da esaten","
|
Zu
isilik"," Kanpokorik etxean dagoen bitartean, geldi eta isilik"... enkarguak egiterakoan" jolasean ez hasi, enkargua ahaztuko zaizu eta, axkar axkar eta txintxo ibili, minik hartu gabe etorri"... " Erretorea topatzen baduzue, âEgunonâ esan gero!".
|
2010
|
|
JOANA. Nik ez dut esan horrelakorik! Baina Manex beti iruditu zait iruzurgile bat, askotan komentatu izan dizut, eta
|
zu
isilik! Horrek mindu nau gehien!
|
|
NIKOLE: Eta
|
zu
isilik!. Zergatik?
|
2012
|
|
Begiak hostotsu, hankak arin, oroimen guztiak ahazturik, minak utzi nauela sentitzen dut. Izena izenaren gainera datorkit, hatzak eskuetara, eta gorputzak egon esaten dit, zoaz
|
zugana
isilik.
|
2013
|
|
Zenbait kritikok dio hipokrita eta bekaiztien kontra zorroztu zuela berezko humanismo bat, etengabeko bilaketa bat harmoniarena eta orekarena, bisitatu ez zuen Grezia idealarekin nahasten zuena: " Loran da Jonia?, sasoia da?, izan be udabarriz beti,/ bizidunei biotza barrizten jakenean eta gizakiei/ leenengo maitasuna iratzarten eta urrezko aldien gomuta,/ nator zugana eta
|
zure
isilean agurtzen zaitut, antzinakoa!". Mendebaldeko euskara aratzean emanak datozen era honetako konposizioen ederragatik bakarrik, merezi du liburuak.
|
|
|
Zu
isilik, Cokie!
|
2015
|
|
Hitzordua egin duzuen kafetegian ikusi duzu zuri bostekoa emateko eskua luzatzen, eta gero sorbaldan ukalditxo adeitsua ematen. Solas bizian ikusi duzu, bera hitz egin eta hitz egin, eta
|
zu
isilik, hark esandakoak aditzen. Lotsa eta damu arrastorik gabe ari zaizu, ezer gertatu ez balitz bezala, hamabost urte lehenago zuk zeneukan tailer mekaniko xumea handitzea eta, tailer hobea izateaz gain, kontzesionario ere bihurtzea proposatu zizunean bezala.
|
|
" To, hemen duk hire gezurra!" erranez daukat orai mahai gainean! Ni xokolata dastatzen eta
|
zu
isilik, zuhaurren esku azkazaletara beha, nik eskaini perla biltzearren zikindu behar izan zenituenak... O, ez!
|
|
|
Zu
isilik.
|
2016
|
|
|
Zu
isilik!
|
2017
|
|
Eta ondoren sua eman didazu, prakak eranzten dizkidazun artean. Gortuta nago ohean etzanda zigarroari zupadak emanez, nire taupadek belarriak lehertu behar dizkidatela sentitzen dut, eta
|
zu
isilik, begiak nigan iltzatuta. Nire gainean eseri zara hankak zabalduta, eta alua eskuin izterraren gainean jarri didazu.
|
2019
|
|
–Ados. Baina, oraingoan,
|
zu
isil isilik geratuko zara, eta Magalik esan du zer margotu dudan arbelean, zehaztu zuen Josuk.
|
2020
|
|
“Zer uste zenuen, hilda aurkituko ninduzula? ”.
|
Zu
isilik. “Lasai, oraindik ez du eta nireak egin:
|
2021
|
|
Baina, esan bezala, izan gabekoa da tradizio zaharrekoa: Orduan heuregiago izanen zare
|
zure
ixil egonaz, solhas luzerik eginaz baino (Pouvreau).
|
|
Holakoak dira jardun, irakin, irten (batez ere bizkaieraz, irten/ urten) eta abar: Horregatik jardun dut, loka eta zoroxka baten antzean (Erkiaga); Oldartzen nintzen, isurtzen, lizunkerietan irakiten nuen, eta
|
Zu
isil (Orixe); Burutapen eta gogoeta hauetan jardun zuen gainerako egunetan (Erkiaga); Beraz ordu laurden bat Jesusekin igaro gabe eskerrak ematen, irteten duenak elizatik, irteten du Kristo aldean duela (Mogel).
|
|
Marrazki hau ona da, hau ez. Eta
|
zu
isilik. Ni arribatu nintzen dena zakil dena bular… eta irakasleak ez zuen jasaten.
|
|
–Eta
|
zu
isilik.
|
|
|
Zu
isilik, zabor janaria gustatzen zaizu eta.
|
2022
|
|
|
Zugandik
isilean behartu ditudan
|
|
Zaude
|
zu
isilik!
|
2023
|
|
Autoa geratu du Rayk, motorra itzali gabe. Begietara begira, bi aste barru Emma Ray txikiari ebakuntza egin behar diote, bota dizu(
|
zu
isilik). Ez.
|
|
|
Zu
isilik egotearen arrazoiak jakin nahi dituen fan arrarito bat, besterik ez. Egia esateko, hamabost urtean ez dut zure musikarik entzun, baina ezin eramana zait zu mutututa egotea, zure letren beharra du EHko gazteria berriak.
|
|
galdurik nabil.
|
Zuk
isilik
|
|
|
zu
isilean beneratu.
|
|
Besteek egin eta
|
zuk
isilean
|
|
|
Zu
isilik.
|