|
2000
|
|
|
Zuk bezala, ogia eta urdaiazpikoa nituen nik janari, baina
|
zure
hitz haiek nituen batez ere janari.
|
|
|
Eta orduan
|
zure
hitz haiekin harritu ninduzun:
|
|
|
Neure arima hustu ondoren, hutsik sentitzen nintzen... baina ez hain hutsik ere, zeren
|
zure
hitz haiek zalantzaren haziak baitziren, arrazoinaren haizeak ene hustasunaren alorretarat zekartzanak.
|
|
|
Nork erranen zuen, jaun André, ezen
|
zure
hitz haiek, erdi txantxetan erranak, bete eginen zirela, eta zuregatik skribatzen ari naizela, hain zuzen ere, liburu hau, finean...! Bai, egia da ezen munduak ez duela deus ere jakinen, nola nahi baitzuen Axularrek, zeren irakurle bakarra izanen zaitudan, baina, halarik ere, gogoan ditut osaba Joanikoten hitz haiek, Inkisizionearen ediktu baten ondotik erran zizkidanak, zeinak guztiz neureak egiten baititut mementu honetan:
|
|
|
Eta, ondotik, zure hitzak etorri zitzaizkidan, jaun André, noiz eta Salamancan nengoela gomendatzen baitzenidan plazerren neurriz dastatzea, nahiz eta ohartarazten zenidan, haren jarraikian, ezen alferrikakoa zela nehori kontseiluen emaitea, gazteei bere batez, nor bere buruaren gainean baizik zentzatzen ez zelako... Eta,
|
zure
hitz haiek gogoan nituela, galdetu nion neure buruari zergatik egin behar nuen nik deus berezirik guztia alferrikakoa zenean, gero gerokoak. Eta kapitainaren irakaspenak nituen, finean, haizea bezalakoa izaiterat bulkatzen nindutenak, baina haizeak ez zuen araurik, eta nik, ordu arte izan nituèn arauen gainetik ibili nahi nuen engoitik, gero gerokoak...
|
|
|
Eta konbertsazione haiek kapitainaren gero eta lagunago egin ninduten, eta bertze egun batean bertze kontu bat izan genuen mintzagai. Izan ere, denbora hartan, buru buruan sarturik nituen
|
zure
hitz haiek, jaun André, noiz eta kontseilatzen baitzenizkidan, atsegintasunaz denaz bezainbatean, neurria eta moderazionea, zeren plazerrarekin itsutzen zenak edireiten baitzuen, finean, desplazerra. Ordea, zer nekien nik plazerraz?
|
|
2006
|
|
|
|
Zure
hitz haiek entzun nituenean, eduki nezakeen gauzarik zoragarriena neurekin izateko zoria nuela konturatu nintzen eta gauzarik zoragarrien hura galtzera nindoala ere bai aldi berean. Orduko hartan, lehenengo hotsean, horrela sentitu nuen, galdu egingo zintudala.
|
|
2009
|
|
|
patxada eta pozez bete beteko
|
zure
hitz haiek:
|
|
2011
|
|
|
Etxean entzuten nuenean ez izateko tontoa, ez nuen ikusi nahi
|
zure
hitz haien atzean mezu ezkutu bat zegoela, seguru asko zeuk ere ezagutzen ez zenuena, ez behintzat bere osoan: ez ezak gure hanka sartzerik egin, ez hadi gu bezain tontoa izan.
|