|
2001
|
|
|
Esateak ere lotsa ematen du!
|
Zer
lotsa; gehiago oraindik (Burumakur): horresco referens!
|
|
2002
|
|
|
A
|
zer
lotsa Gobernuarentzat! Oraindik kontrolak jartzen ibiliko dituk, eta bien bitartean, Manuel hemen.
|
|
|
Eta eskerrak dena zuzen zuzen komuneko zulotik joan den. A
|
zer
lotsa, bestela! Han joan zaik dena, atzo edan huen eta edan ez huen guztia.
|
|
2004
|
|
|
|
Zer
lotsa pasatzen nuen nik! Eta nola zeharkatzen nuen taberna ziztuan, sukalderaino!
|
|
|
Zer eragin espero daiteke gure herriko baldintza historiko eta soziolinguistikoak ezagututa, besterik gabe buletinean argitaratutako lege aldaketetatik?
|
Zergatik
lotsa hori, beldur hori, euskaldunari legeak bere eskubideak babesten dituela goraki esateko. Zenbat aldiz urratzen dira lege horiek egunero gure herrian?
|
|
2006
|
|
|
Jimmy Page baino ospetsuago izatera iritsiko nintzela sinetsita nengonan garai hartan. A
|
zer
lotsa orduan esandakoak gogoratzea! Orain bazakinat hik ez naunala sekula telebistari begira oharkabean hagoela bideo-klip batean ikusiko, nik oraintxe puntuan hi ikusi haudan bezala.
|
|
2007
|
|
|
Toailekin egin nuen ohe moduko bat komunean, eta eskerrak armairua nire aldean egokitu zen: a
|
zer
lotsa bestela, aste osoan arropa berberarekin!
|
|
2008
|
|
|
egin zuen Gorrailek ahul iduri, ez ahal duzu ene sufrikarioen urrikirik? Naizen era honetan,
|
zertaz
lotsa zira?
|
|
2009
|
|
|
banda magnetikoa raiatuta edukiko du. Eta a
|
zer
lotsa! Mamaíta!
|
|
|
–Hori bekatua!
|
Zer
lotsa! –zioen negar zotinka ohe atorra beltzez jantzitako atsoak?.
|
|
|
Ordukoak grazia egin zidan, eta entzun nahi zidan orori kontatu nion pasadizoa: gaztea nintzen ni, ez nuen
|
zertaz
lotsa, nire ile zuriak nahastu zuen neska! Orain, ordea, irudipena dut ile zuria baino zerbait gehiago izan dela jaso dudan abisuaren kausa.
|
|
|
zazpi kamerei abisua eman eta, ahalik eta egun argienez, denen begiradapean, etxe atarira, esku libre eta solte ekarri, irribarreka, lagunei eskuak estutuz, auzokideen txalo eta bendizioen artean. Hala eginez gero, ez lukete
|
zertan
lotsa, ez zertan mozorro beharrik, eramatean legez, horrenbesteko txano beltz beldurgarriak jantzita. Eta noski, kameren argazkia, behin eta berriz, emango lukete Teleberri nahiz Telediarioetatik.
|
|
2011
|
|
|
–
|
Zer
lotsa eta zer demontre, zeure etxean zaude!
|
|
|
Ederra egin duzu? A
|
zer
lotsa pasatu dudan.
|
|
|
|
Zer
lotsa! Benetan!
|
|
|
|
Zer
lotsa! Beno, hantxe hasi naiz nola edo hala nekien apurra nolabait abesten:
|
|
|
Eta nik, ene kabuz, esaten nuen:
|
zer
lotsa!
|
|
|
|
Zer
lotsa! Zer lotsa!
|
|
|
Zer lotsa!
|
Zer
lotsa! Benetan, zer nolako lotsa!
|
|
2012
|
|
|
Mari Tereri ez zaio batere erraza aita hura irudikatzea. Berak, kontzientzia duenetik, beldurra eta lotsa antzeman dizkio beti aitari, ez daki zeren beldurra ezta
|
zergatik
lotsa ere. Nahiz eta kanpoan bestelako plantak egiten zituen, etxean gaua zen aita.
|
|
|
– Zer egin dut?
|
Zer
lotsa!
|
|
2013
|
|
|
—Bai, baina lehen zinegotziak aulkian ez badira kabitu eta orain, berriz, oholezko aulki zaharra idiekin tiraka luzatu nahian hausten baldin bazaigu, zer izanen da hurrengoa? A
|
zer
lotsa! A zer lotsaren lotsa!
|
|
|
A zer lotsa! A
|
zer
lotsaren lotsa! eta malkoek ihes egin diotelarik, buruko zapiaz aurpegia estaltzeko imintzioa egin du Koilek.
|
|
|
|
Zer
lotsa horrela botatzea.
|
|
|
Hori da A
|
zer
lotsa! Ez dakizu nola izena duten.
|
|
2014
|
|
|
Andorrako eta Nafarroako Gobernuen kultura maila ezberdinen adierazle. Andorran katalana zaindu eta euskararen aztarnak berreskuratu nahi dituzte… Nafarroan, aldiz, euskarari erasotzen diote behin eta berriz eta gure altxorra errekara bota nahi dute hondatu dadin… A
|
zer
lotsa! A zer nolako ezjakin oies hezigabeak!
|
|
|
Ez zen nire errua izan Ez zitzaizun gelditu?
|
Zer
lotsa.
|
|
2015
|
|
|
|
zer
lotsa daramaten oiek erbestera!
|
|
|
|
Zer
lotsa.
|
|
2016
|
|
|
Ijito errumaniarrak garela pentsatuko zuen jendeak.
|
Zer
lotsa!
|
|
|
erantzun barik. . A
|
zer
lotsa?, gaineratu zuen euskaraz segituan. Baina ez zirudien batere lotsatuta zegoenik.
|
|
|
Hala ere, lotsa aipatzen duelarik, erran nahi zuena ulertzea zaila da. Zer mailako lotsa, norekiko,
|
zerekiko
lotsa. Ez dago erantzunik.
|
|
2017
|
|
|
Begira geratu zitzaion. Iragana gizakien aurpegian idatziko balitz, a
|
zer
lotsa pasa zuketen batak zein besteak! Hitzik gabe zeuden.
|
|
|
–
|
Zer
lotsa guretzat zuek ostatu horretan egotea, esan zuen?, herri guztian zuek hartzeko arima abegitsu bat ez balego bezala.
|
|
|
Proba batzuk egin behar omen dizkiote baina ondo dagoela esan didate. A
|
zer
lotsa!
|
|
|
Esanak esan, okerrago da gizon ezin izatea, apaiz zintzo ez izatea baino. Andre Mariaren begiratuaren aurrean lotsatzen nintzen lehen; baina
|
zer
lotsa mota eskasa, oraingo honen aldean; izan ere, nola ausartuko naiz aurrerantzean Isabelen aurrean igarotzen ere. Ikusi bazenu nola begiratzen zidan...
|
|
|
Eta elkar hiltzen dute eta erraten dute nik badakit Allah dela egiazkoa, eta bertzeek ezetz, Jehovah dela...
|
Zer
lotsa! Elkar hiltzea horrentzat!
|
|
2019
|
|
|
Zer egiten zuten leku hartan, trapu zahar haiekin eta beste guztiak hain apain jantzita?
|
Zer
lotsa! Eta altxorra karretilan?
|
|
|
Hitz horiek bakarrik, gehiagorako esperantza uzten ez zuen tonuan, eta Raimundo Silvak, hitz erdiak ere ulertzen badakienak, ulertu zuen bi horien ondoren han ez zuela zer eginik, probak ematera zen etorria, eman egin zituen, agurra esatea baizik ez zuen falta, Arratsalde on, edo galdetzea, Beste ezertarako behar al nauzu, hau oso galdera arrunta da, eta berdin balio du menpekotasunezko apaltasuna adierazteko nola frenoa ezartzen zaion inpazientzia adierazteko, eta, oraingo kasu honetan, gainera, aipamen lizun ere bihur zitekeena, tonu egokia erabiliz gero, gertatzen dena da askotan esaldiaren helburua den pertsonak entzun egiten duela esaldia, baina ez dela asmoaz jabetzen, nahikoa litzateke proba tipografiko batzuk arreta profesionalaz begiratzen egotea, are eta gehiago bertsoak baziren, bertsoek arreta berezia eskatzen baitute, Ez, ez dut ezeren beharrik, erantzun zuen, eta zutitu egin zen, une honetantxe Raimundo Silvak, pentsatu eta aurretik gogoeta egin gabe, ekintza eta ekintzaren ondorioa berarekin ez balihoaz bezala, arrosa zuria bi hatzez ukitu zuen, Maria Sara doktoreak aurrez aurre begiratu zion, zeharo estonaturik, ez zen estonatuago egongo gizonak lore hau loreontzi huts batean agerrarazi izan balu, edo hori bezalako balentriarik egin izan balu, baina guztiz espero ezin zitekeena zen hura bezalako emakume segurua bat batean aurpegia gorriz tindatzeraino asaldatzea, segundo bateko kontua izan zen, baina oso nabarmena, izan ere gezurra dirudi gaur den egunean inor hola gorritu ahal izatea, oraindik ere, zer pasatuko zitzaion burutik emakumeari, baldin eta zerbait pasatu bazitzaion, gizonak, arrosa ukitzean, emakumearen baitako intimitate ezkutu bat azalarazi izan bailuen izan zen, arimaren intimitatea, baina, eta ez gorputzarena. Baina are harrigarriagoa izan zen Raimundo Silva gorritu zela, baita ere, eta emakumea baino luzaroago iraun zuen gorriturik, segurutik arras irrigarri sentitu zelako, A
|
zer
lotsa, esan zion bere buruari, edo esango dio. Hau bezalako egoeretan, ausardiarik ez dagoelarik, eta ez dezagun galdetu, Ausardia zertarako, salbazioa ihesean dago, bizirik irauteko sena aholkulari ona da, txarrena ondoren dator, hitz nazkagarriak errepikatzen ditugunean, A zer lotsa, denok pasatu ditugu hori bezalako izugarrikeriaren bat edo beste, amorruz eta umiliazioz ukabilka erasotzen diogu burukoari, Nola izan nintzen horren ergela, eta ez dakigu zer erantzun, seguru asko oso adimentsua izan delako ergelkeria azaldu ahal izateko, eskerrak gelako iluntasunak babesten gaituen, inork ez gaitu ikusten, dena den gauak badu, eta horregatik pizten du gugan beldur gorria, ezbehar ñimiñoena ere higuingarri eta erremediorik gabeko bihurtzeko dohain maltzur bat, are eta gehiago hura bezalako ezbeharra.
|
|
|
Baina are harrigarriagoa izan zen Raimundo Silva gorritu zela, baita ere, eta emakumea baino luzaroago iraun zuen gorriturik, segurutik arras irrigarri sentitu zelako, A zer lotsa, esan zion bere buruari, edo esango dio. Hau bezalako egoeretan, ausardiarik ez dagoelarik, eta ez dezagun galdetu, Ausardia zertarako, salbazioa ihesean dago, bizirik irauteko sena aholkulari ona da, txarrena ondoren dator, hitz nazkagarriak errepikatzen ditugunean, A
|
zer
lotsa, denok pasatu ditugu hori bezalako izugarrikeriaren bat edo beste, amorruz eta umiliazioz ukabilka erasotzen diogu burukoari, Nola izan nintzen horren ergela, eta ez dakigu zer erantzun, seguru asko oso adimentsua izan delako ergelkeria azaldu ahal izateko, eskerrak gelako iluntasunak babesten gaituen, inork ez gaitu ikusten, dena den gauak badu, eta horregatik pizten du gugan beldur gorria... Raimundo Silvak bizkarra erakutsi zuen bat batean, bere bizitzan guzti guztia galduta zegoela eta sekula gehiago etxe hartara itzuli ezin izango zelako ideia lausoarekin, Absurdoa da, absurdoa, errepikatzen zuen isiltasunean, eta mila bider errepikatzen zuela iruditu zitzaion, ateari buruz ihes egiten zuen bitartean, Bi segundo barru kanpoan izango naiz, urruti izango naiz, eta azken unean Maria Sararen ahotsak geldiarazi zuen, ezustean lasai, oraintxe eta hemen gertatzen ari denarekin hain kontraesan handian, non hitzen esanahia airean galdu bailitzan izan baitzen, lotsagarrikeriaren azken muga zeharkatzeko beldurrarengatik ez balitz, Raimundo Silvak gaizki entzun zuelakoa egingo zukeen, baina emakumeak benetan esan zuena sinestea, ez zegoen besterik, Bost minutu barru aterako naiz, zuzendaritza literarioan kontu bat konpondu eta txoferko egingo dizut, nahi baduzu.
|
|
2020
|
|
|
|
Zer
lotsa gutxi!
|
|
2021
|
|
|
Bestelako sintagmak interjekzio edo heiagora izan daitezke, nolabait: perpaus bat adibidez (on egin dizula!, burutik pasatzea ere!, ez eta pentsatu ere, tira!...), edo determinatzaile sintagma bat (nolako lanak!,
|
zer
lotsa!), adjektibo sintagma bat (lotsagarria), baina interjekzio batek ez du perpaus bat osatzen, ez eta interjekzio sintagmarik ere. Horregatik, nekez eman dugu interjekzio bat zehar estiloan.
|
|
|
âEranskin honetan ipintzen du Israel Arranz Silvari heriotz zigorra kendu ziotela, eta biziarteko kartzela zigorra ezarri ziotela haren ordez," O Con da SaÃnzako ontziolaren jabetza bere borondatez laga ziolako" âbetaurrekoak jantzi zituen berriro, dokumentuan zetorrena hitzez hitz irakurtzekoâ" Altxamendu Nazional Loriatsuari" âkeinu erdi komikoa erdi zinikoa loratu zitzaion ahoren inguruanâ.
|
Zer
lotsa gutxi!
|
|
|
A
|
zer
lotsa.
|
|
2022
|
|
|
Emakumeekiko harremanetan trebatu gabeko gizon errespetagarrien berezko baldarkeriaz, Modest Alekseitxek gerrialdea ukitu eta kolpetxo batzuk eman zizkion sorbaldan, neska diruari, amari eta haren heriotzari buruzko pentsamenduetan murgiltzen zen bitartean. Ama hil zenean, aita, Piotr Leontitx, eskola bateko kaligrafia eta marrazketa irakaslea, zurrutean hasi zen, eta horrek txirotasuna ekarri zien; mutikoek ez zeukaten ez zapata ez botarik, aita epailearengana eraman ohi zuten, epaitegiko funtzionarioa altzarien zerrenda egitera etortzen zelarik A
|
zer
lotsa! Aniaren zeregina zen aita mozkorra zaintzea, anaien galtzerdiak adabatzea, edota azokara joatea, eta bere edertasuna, gaztetasuna eta manera bikainak goraipatzen zituztenean, iruditzen zitzaion mundu guztiak ikusten zituela haren kapela merkea eta botetako zulo tinta beltzez blaituak.
|
|
|
Emakumea mutikotxoa besoetan zuela irten zen. " Begira, begira, begira nola hartzen duen umea,
|
zer
lotsa."" Isiltzeko, Catalina!" Eta Javierrek irribarre egin zion emakumeari eta esan zion: " Egun on, arinak izango ahal ziren elurrak", hori da-eta hemen esaten duguna eguraldi txarrak erasotzen digunean.
|
|
|
Eta bat batean?
|
zer
lotsa!, intzirika lehertu zen.
|
|
|
O, bai, oroitzen zuen. Jainko maitea, zer desesperazioa,
|
zer
lotsa! Baina norena zen errua?
|
|
2023
|
|
|
ai
|
zer
lotsa gobiernuak,
|
|
|
Irudipena duzu sukaldeko pasadizoaz geroztik ikusezin egiten dizula. Irudiko luke zuekikoa ez dela gertatu ere egin, edo inoiz gertatu bada, beste denbora eta espazio dimentsio batean izan dela, eta ez hantxe bertan, sukaldea salatik babesten duen barra eta harraskaren gune ilunean, nobela erotiko merkeenen modura
|
zer
lotsa!. Arestian gorputzeko ateak zabaldu dizkizun andere dantzariak ez baitizu begietara so egiten sikiera.
|
|
|
Bere amak uste du hilekoa etorri zaiolako dagoela hain arraro. Ez dakizu
|
zer
lotsa pasarazten dion amak... –barrez hasi da Brenda.
|