|
2003
|
|
|
Ez
|
zuen
sekula pentsatuko, besterik gabetan eta anestesiarik gabe, halako tresnatzarra sar zitekeenik pertsonaren tutu txikienetako batetik sudurrean behera. Gauza ohikoa balitz bezala.
|
|
2006
|
|
|
–eta Goiok ez zuen buruaz ezetz esateko lanik ere hartzen, garbi bai garbi baitzen galdera erretorikoa zela–, prestakuntza, prestakuntza, prestakuntza da beharrezkoa alternatiba bat eratzen dugun bitartean, eratuko dugun egunerako, kostako da baina, hori ez dago ukatzerik, errealitatea konplexua eta aldakorra delako, horrexegatik beragatik hain zuzen, eta gero fabrikako lankideen eta sekzioko sugegorrien komentarioak, begira urliaren semea, lau urte baizik ez ditik eta lehengoan, nagusi izatean zer izan nahi duen galdetu eta ez al zian erantzun, ba, Hipertrolako ingeniari aurrez jubilatua soldataren ehuneko laurogeita hamarrarekin, Hi per tro la ko in ge nia ri au rrez ju bi la tua sol da ta ren ehu ne-ko la ro ta ha ma rra re kin, dena braust, baina silabak ongi markatuz eta silaba bakar batean zalantzarik edo tostorrik egin gabe, hori ez duk galduko, bizi bizi zetorrek, edo sandiaren aita hil berriarena, aita ona izan zuan, eta norbaitek inozoki galdetu, zer, seme alabekin mintzatzen zuan, seme alaben edukazioaz arduratzen zuan, kariñosoa zuan, edo zer, eta erantzuna labana kolpe bat bezala, ez, motel, ez, azkar hil zuan eta diru pixka bat utzi zian, dena zetorren ondo egun kloniko horiek iragateko, katean tapizeria jarri berriari errepasoa egiten, jostura bat tokiz kanpo han eta olio orban bat hemen, jardunaldi bakoitzean horrenbeste kotxe eta azkar ibili beharra orain gaueko txandan zebilen taldeak ehuneko hamarra ateratzen zielako produkzioan, Goiok ez zuen ulertzen, zertarako hainbeste presa gero handik sei hilabetera, merkatuaren egoera zela-eta, produkzioa mantsotu behar bazen eta fabrika hainbeste egunetan ixten bazuten, fabrika itxita zegoeneko egun libreak egun poltsarako, martxa hartan jubilazio egunean bi lan urteko zorra edukiko zuen enpresarekin, Armani, esplikatuzak hau, bizitza guztia lanean eta orain hauek zatozek dirua zor diedala, potroak, gero, bai, bazakiat denbora aldakorrak direla, baina ez nian uste sekula hainbeste aldatuko zirenik, lan egiteagatik ordaindu beharra, gaur jan ditudan lentejak datorren hilean pagatuko ditiat, zorretan jan ditiat, potroak gero, eta egunak joan egunak etorri, denak igual igualak, elkarrengandik bereizezinak, lenteja platerkadako bi ale bezainbeste, sikiera produkzio bitartekoak aitzurra eta pala ez diat esango baina hondeamakina eta barrenoa balira, horiek egitate kontrolagarriak zituan, ukigarriak, hurbilak, fisikoak, nire kapazitateentzako dimentsio ulergarrikoak, humanoak, baina orain dena egon zagok, baina sekula egon gabe, deabru ikusezin batek mugitzen ditik hariak hiperespazioko tokiren batetik, nonbait, mutilak, izorratu gaitiztek, esan ohi zuen Goiok, gaur egun dena duk birtuala, nire buruko soila izan ezik, igual, ez zaitez horregatik kezkatu, esaten zuen Armanik, ilea ugaritzeko genea aurkitu ditek saguetan, eta produktu bat atera ditek, funtzionatzen omen dik, baina ez hadi kezkatu, orain serio esaten diat, eta batez ere, ez hadi kexatu, sekula ez gaituk gaur den egunean bezala bizi, begiratu hire inguruan, Goio, noiz eduki ditiztek langileek horrelako kotxeak, noiz bidali ditiztek seme alabak unibertsitatera, noiz eduki ditek bigarren etxebizitza, noiz jokatu burtsan, noiz inbertitu, Armanik hori esaten zuenean Goiori bihotza jausten zitzaion lurrera, iruditzen zitzaiolako bere semeak arrazoi zeukala, bere semeak ezertarako balio ez zuen zahar bat zela uste zuelako, izan ere, pentsatzen zuen Goiok, ez nauk aita ona izan, azkar hil, auskalo, baina dirurik utziko ez dudalakoa segurua duk, nik ez zakiat burtsan jokatzen, orduan irri egiten zioten, ez dakiala burtsan jokatzen?, hori erraza duk, motel, ea: ...aiok horrela deitu, baina sindikatuak ez dik begi txarrez ikusten, urte luzeetako afiliazioa daramaten kideentzat duk, bakarrik, eta pentsatu diagu agian hik, bakoitzak hainbeste jarri behar dik, nahi duenak, noski, nahi ez duenak ez dik jarri behar eta ez duk deus gertatzen, gero sindikatuak eramango dik irabazien ehuneko hainbeste, gainerakoa norberarentzat, joño, Armani, esaten didazun hau, ez
|
nuen
sekula pentsatuko, ez al zaizu iruditzen pixka bat, nola esango nuke, gure estilotik, gure etikatik kanpo, etika, etika, erraz esaten duk etika, esadak, Goio, hogeita hamabost urte buzoarekin ibilita, hiru txandatan, eta uste al duk hiri kontu eske etortzeko eskubidea eduki dezakeenik inork, urlia, sandia eta berendia sartu dituk, guztiz legala duk, errealitate aldakor honetan zilegi duk kapitala... badakik frontoian jokatzen?, ba, orduan burtsan jokatzen ere badakik, ez zakiat ba, defenditzen zen Goio, hik nahi duana esango duk baina nik frontoiarena garbiago ikusten diat, tira, orduan ez hadi gehiago kezkatu eta jokatu frontoian, eta uztak burtsa Armanirentzat, Armanirentzat?, Goio harrituta, ez duk izango, berriz irri egiten zioten, izango ez duk ba, nondik uste duk ateratzen duela bestela, horren traje bakoitzak hire pagaren erdia balio dik, Goio, mesedez, Goio, –hau Armani zen–, Goioren begietan irakurtzen zuen mesfidantzak asaldaturik, eta nork lortu zian KPI gehi bateko igoera, zer uste duk, gauza horiek traje eder bat eramateagatik lortzen direla?, ez horixe, gure indarraren kontziente direlako lortzen dituk, eta guk badakigulako nola tratatu jendilaje hori, nola erabili, nola kudeatu gure indarra, eta horrek, gaur egun, lehen ez bezalako gauzak eskatzen ditik, esaterako irudia, esaterako trajea, nire trajea hire buzoa duk, gauzak izugarri aldatu dituk, errealitatea bera aldakorra duk, lehen ere ez al genian horretaz hitz egin, trajea atrezzoaren parte duk, baina patronalaren aurrez aurrekoak gogorrak dituk, gogorrak gero, baita zera ere, esaten zioten orduan beste mihigaizto batzuek, baina ez al diok bibotea ikusi, Armaniren bibotea sarria zen, itxia, batek bertan edozer aurkitzea espero duen horietakoa, ez al diok bibotea ikusi, nik lehengoan bertatik langostino azal bat ateratzen ikusi nian, horiek babokeriak dituk, Goio, patronalaren amarru zaharrak, borrokan kontsekuenteenak direnak desprestigiatzeko, horretan ez zagok aldaketarik, hori betiko errealitatea duk, hik hain ongi ezagutzen duana, Goio, hori jokabide betierekoa duk, dena den ulertzen diat, Goio, hain zuzen lehengoan hitz egin nian horretaz beste hainbat konpañerorekin, konfiantzazkoekin, badakik gauza nola dagoen gaur egun, garai berriei egokitzeko ahalegindu beharra zagok, lehen pentsaezinak irudituko litzaizkigukeen soluzioak, ez duk afiliatuentzako plan bat, ezin zaiok horrela deitu, baina sindikatuak ez dik begi txarrez ikusten, urte luzeetako afiliazioa daramaten kideentzat duk, bakarrik, eta pentsatu diagu agian hik, bakoitzak hainbeste jarri behar dik, nahi duenak, noski, nahi ez duenak ez dik jarri behar eta ez duk deus gertatzen, gero sindikatuak eramango dik irabazien ehuneko hainbeste, gainerakoa norberarentzat, joño, Armani, esaten didazun hau, ez nuen sekula pentsatuko, ez al zaizu iruditzen pixka bat, nola esango nuke, gure estilotik, gure etikatik kanpo, etika, etika, erraz esaten duk etika, esadak, Goio, hogeita hamabost urte buzoarekin ibilita, hiru txandatan, eta uste al duk hiri kontu eske etortzeko eskubidea eduki dezakeenik inork, urlia, sandia eta berendia sartu dituk, guztiz legala duk, errealitate aldakor honetan zilegi duk kapitalaren tresnak klase ikuspegi batekin erabil ditzagun, zilegi eta logikoa, ezin gaitezkek atzean geratu, ez kezkatu etikagatik, etika arazo faltsuengatik, ez zakiat, zioen bere artean Goiok, niregatik igual ez nikek egingo, baina familiarengatik, andrea eta semearengatik, semeak uste dik bere aita tonto hutsa dela, ez duk diru asko baina bizi osoko aurrerakina duk, edo ia, ateratzen denarekin etxean obra egingo genikek eta semea bidaltzen genikek kanpora ingelesa ikastera, Armanik arrazoi dik, ez diat kezkatu behar horregatik, eta zer arraio, ez ditek esaten, ba, mihigaiztoek, Armanik ordu sindikalak aprobetxatzen dituela bere swing a edo dena delakoa hobetzeko, orduan, zergatik ez ni... ez diat kezkatu behar horregatik, baina ez, esaten zioten beste lankide maltzur samar batzuek, ez kezkatu horregatik, kezkatu beste honengatik, eta berripaper bat erakusten zioten, non esaten baitzen planta itxi eta beste norabait eramango zutela, gaur jan dituan lentejak zorretan jan dituk, bai horixe, baina kreditua bukatu zaik, ez zagok lenteja gehiagorik, garaiz baino lehen azken tanta arte zukututako limoia haiz, hik ez duk jada limoi urik ematen, kitto beraz, baina lentejak jaten segitu behar diat, hor konpon, hi, Goio, hori ez duk euren problema, jabeena, alegia, Armani, Armani, noizko alternatiba famatu hori, urteak dituk esaten duala ez dela biharko, baina ordutik bihar asko pasatu dituk, edozer baino lehen, ez gaitezen urduri jar, antola gaitezen, gainerako sindikatukook eta gainerako lankideok, orokorrean, bat datoz, egoera larria da, bai, baina guk ere indarra daukagu, manifestazio bat egingo dugu, hasteko, ezin gaituzte part botata utzi, konpromisoak dauzkate gurekin, ederki asko aberastu dira gure kontura, azken hamabost urteetan, borroka egingo dugu, negoziatu dute, negoziatzera behartuko ditugu, langileria berriro karrikaren jabe, beren ikur zaharrekin, jendea trumilka bildurik, Poliziaren karga bat edo beste, atxilotu batzuk, ez beste garai batean bezainbeste, hala ere, ez kargak eta ez atxilotuak, eta patronala eseri da sindikatuekin negoziatzera, ikusten, Goio, esaten zuen Armanik, ikusten, orain, albiste on horrekin batera badut beste bat txarra, urte on batzuen ondoren Elektrikak jaisten ari dituk, baina lanpostuei eutsi egingo zieagu, bai horixe, negoziazioak gogorrak izango dituk, negoziazioak gogorrak izaten ari dira, luzeak izaten ari dira, eta ez dirudi bide onetik doazenik, Elektrikak berriro behera, potroak, hi, negoziazio luzeak eta korapilatsuak eta halako desanimo orokorra zabaldu da fabrikan, aldez aurretik sentitutako derrota batena, kalean ere gero eta jende gutxiago, Poliziak ez du kargatzeko ez inor atxilotzeko beharrik ikusten, pintura planta hemen geratuko da, berrogeita hamazazpitik gorakoak aurrejubilatuko dituzte, eta gainerakoak kalera, hiru mila, bai, hiru mila baino beste lau milarena salbatu dugu, zer nahi duzue, ez dago besterik, baina nik berrogeita hamasei dauzkat, Armani, zorte txarra, Goio, zorte txarra, ahal izan den guztia egin dugu, baina ez dago besterik, azkenak argia amata dezala.
|
|
|
Kutxa oparitu ziotenean, ez
|
zuen
sekula pentsatu gozamen iturri barik, arazo bihurtuko zitzaiola. Aitzitik, ez zuen horrelako detailerik espero, eta luze eskertu zion opari egileari.
|
|
|
badakik frontoian jokatzen?, ba, orduan burtsan jokatzen ere badakik, ez zakiat ba, defenditzen zen Goio, hik nahi duana esango duk baina nik frontoiarena garbiago ikusten diat, tira, orduan ez hadi gehiago kezkatu eta jokatu frontoian, eta uztak burtsa Armanirentzat, Armanirentzat?, Goio harrituta, ez duk izango, berriz irri egiten zioten, izango ez duk ba, nondik uste duk ateratzen duela bestela, horren traje bakoitzak hire pagaren erdia balio dik, Goio, mesedez, Goio, –hau Armani zen–, Goioren begietan irakurtzen zuen mesfidantzak asaldaturik, eta nork lortu zian KPI gehi bateko igoera, zer uste duk, gauza horiek traje eder bat eramateagatik lortzen direla?, ez horixe, gure indarraren kontziente direlako lortzen dituk, eta guk badakigulako nola tratatu jendilaje hori, nola erabili, nola kudeatu gure indarra, eta horrek, gaur egun, lehen ez bezalako gauzak eskatzen ditik, esaterako irudia, esaterako trajea, nire trajea hire buzoa duk, gauzak izugarri aldatu dituk, errealitatea bera aldakorra duk, lehen ere ez al genian horretaz hitz egin, trajea atrezzoaren parte duk, baina patronalaren aurrez aurrekoak gogorrak dituk, gogorrak gero, baita zera ere, esaten zioten orduan beste mihigaizto batzuek, baina ez al diok bibotea ikusi, Armaniren bibotea sarria zen, itxia, batek bertan edozer aurkitzea espero duen horietakoa, ez al diok bibotea ikusi, nik lehengoan bertatik langostino azal bat ateratzen ikusi nian, horiek babokeriak dituk, Goio, patronalaren amarru zaharrak, borrokan kontsekuenteenak direnak desprestigiatzeko, horretan ez zagok aldaketarik, hori betiko errealitatea duk, hik hain ongi ezagutzen duana, Goio, hori jokabide betierekoa duk, dena den ulertzen diat, Goio, hain zuzen lehengoan hitz egin nian horretaz beste hainbat konpañerorekin, konfiantzazkoekin, badakik gauza nola dagoen gaur egun, garai berriei egokitzeko ahalegindu beharra zagok, lehen pentsaezinak irudituko litzaizkigukeen soluzioak, ez duk afiliatuentzako plan bat, ezin zaiok horrela deitu, baina sindikatuak ez dik begi txarrez ikusten, urte luzeetako afiliazioa daramaten kideentzat duk, bakarrik, eta pentsatu diagu agian hik, bakoitzak hainbeste jarri behar dik, nahi duenak, noski, nahi ez duenak ez dik jarri behar eta ez duk deus gertatzen, gero sindikatuak eramango dik irabazien ehuneko hainbeste, gainerakoa norberarentzat, joño, Armani, esaten didazun hau, ez nuen sekula pentsatuko, ez al zaizu iruditzen pixka bat, nola esango nuke, gure estilotik, gure etikatik kanpo, etika, etika, erraz esaten duk etika, esadak, Goio, hogeita hamabost urte buzoarekin ibilita, hiru txandatan, eta uste al duk hiri kontu eske etortzeko eskubidea eduki dezakeenik inork, urlia, sandia eta berendia sartu dituk, guztiz legala duk, errealitate aldakor honetan zilegi duk kapitalaren tresnak klase ikuspegi batekin erabil ditzagun, zilegi eta logikoa, ezin gaitezkek atzean geratu, ez kezkatu etikagatik, etika arazo faltsuengatik, ez zakiat, zioen bere artean Goiok, niregatik igual ez nikek egingo, baina familiarengatik, andrea eta semearengatik, semeak uste dik bere aita tonto hutsa dela, ez duk diru asko baina bizi osoko aurrerakina duk, edo ia, ateratzen denarekin etxean obra egingo genikek eta semea bidaltzen genikek kanpora ingelesa ikastera, Armanik arrazoi dik, ez diat kezkatu behar horregatik, eta zer arraio, ez ditek esaten, ba, mihigaiztoek, Armanik ordu sindikalak aprobetxatzen dituela bere swing a edo dena delakoa hobetzeko, orduan, zergatik ez ni... ez diat kezkatu behar horregatik, baina ez, esaten zioten beste lankide maltzur samar batzuek, ez kezkatu horregatik, kezkatu beste honengatik, eta berripaper bat erakusten zioten, non esaten baitzen planta itxi eta beste norabait eramango zutela, gaur jan dituan lentejak zorretan jan dituk, bai horixe, baina kreditua bukatu zaik, ez zagok lenteja gehiagorik, garaiz baino lehen azken tanta arte zukututako limoia haiz, hik ez duk jada limoi urik ematen, kitto beraz, baina lentejak ...aiok horrela deitu, baina sindikatuak ez dik begi txarrez ikusten, urte luzeetako afiliazioa daramaten kideentzat duk, bakarrik, eta pentsatu diagu agian hik, bakoitzak hainbeste jarri behar dik, nahi duenak, noski, nahi ez duenak ez dik jarri behar eta ez duk deus gertatzen, gero sindikatuak eramango dik irabazien ehuneko hainbeste, gainerakoa norberarentzat, joño, Armani, esaten didazun hau, ez
|
nuen
sekula pentsatuko, ez al zaizu iruditzen pixka bat, nola esango nuke, gure estilotik, gure etikatik kanpo, etika, etika, erraz esaten duk etika, esadak, Goio, hogeita hamabost urte buzoarekin ibilita, hiru txandatan, eta uste al duk hiri kontu eske etortzeko eskubidea eduki dezakeenik inork, urlia, sandia eta berendia sartu dituk, guztiz legala duk, errealitate aldakor honetan zilegi duk kapitala...
|
|
2008
|
|
|
Mixel Airek ez du helbururik. «Ez
|
dut
sekula pentsatu 64 urtetan bertsotan ariko nintzela». Nahiago du finalera ez heldu, gazte bati lekua ez kentzeko.
|
|
2010
|
|
|
Hor deskubritzen ditut gauza berriak, hor nabil etengabe ate zaharrak itxi eta berriak zabaltzen. Bai, ezagutzen dut merkatua, badakit zer egiten den munduan, nire lanek nondik edaten duten, nor ari den nire antzeko bidean... baina ez
|
dut
sekula pentsatu hau edo hura marrazteagatik merkatuan arrakasta handiagoa izango dudala. Nire proposamena nirea da, pertsonala, eta ez daukat beste artistengan begia jarri beharrik.
|
|
|
Agian, justizia esaten dioten balantza horretan, irakurketa honek eskua arinduko die berriz ere gizaki baten burua, hots, buru pentsalari bat, bota behar dutenean? Agian zorigaiztoko hauek ez
|
zuten
sekula pentsatuko heriotza zigor formula bizkorrak gordetzen duen sufrikarioen jarraipen geldia. Une batez besterik ez bada ere, pentsatzen gelditu al dira ideia lazgarri honetan, hau da, mozten duten gizonagan inteligentzia bat badela, bizitza bat zeukan inteligentzia bat eta heriotzarako prestatu ez den arima bat, alegia?
|
|
2011
|
|
|
Ikusiz nor zen han, ez
|
dut
sekula pentsatu lanjer handirik izan zitekeela. Nik bederen ez.
|
|
2012
|
|
|
Ainhoak ez
|
zukeen
sekula pentsatuko bera horrelako programa batera joango zenik, ezta deituko zutenik ere, baina deitu egin zuten. Hasieran ezetz erantzun zien, nola ausartzen ziren galdetzera ere?
|
|
2013
|
|
|
Euskaltel Euskadi desagertzea». 2 «Ez
|
dut
sekula pentsatu urte berriarekin gauza berriak egitea. Uste dut norbere esku dagoela hori.
|
|
|
Esker ona erakutsi zion anaiari bere bihotz onagatik, guztiz motz eta zehatz erakutsi ere, eta paperera eraman zuen Gardiner jaunak egindako guztiaren onespen bete betea, bai eta bere izenean hartutako konpromisoak betetzeko borondatea ere. Bennet jaunak ez
|
zuen
sekula pentsatu, Wickham bere alabarekin ezkontzera behartu ahal izanez gero, ezkontza horrek hain enbarazu gutxi egingo zionik. Eman ziren 100 libra horiekin apenas galduko zuen 10 libra urtean; izan ere, alabaren mantenuari eta bere zorrorako diruari, amaren eskuetatik Lydiarengana eten barik heltzen ziren diruzko opariak gehituz gero, alabaren gastuak oso gutxitan egoten ziren kopuru horren azpitik.
|
|
2015
|
|
|
Udaletan edo alderdi politikoetan sekula ibili gabeak ziren, eta lehen agintaldia bukatzear dute alkatetzan. Guztientzat izan da esperientzia baikorra.«Herritarren erabakia aurrera eramatea da gure eginbeharra»Arantza Baigorri Zaldibarko alkateaGizarte laguntzailea da, eta ez
|
zuen
sekula pentsatuko Zaldibarko alkate izango zenik, baina normaltasun osoz hartu du egokitu zaion lana. «Egon dira une gogorrak, baina esperientzia, oro har, baikorra da».
|
|
|
Ez
|
nukeen
sekula pentsatuko nire arreba halako kontserbadore batekin ezkonduko zenik.
|
|
|
Baina ez
|
nukeen
sekula pentsatuko Nork baimendu zuen hori?
|
|
2016
|
|
|
Nik bildotxek hil behar
|
zutela
sekulan pentsatu, eta Aitaren arrazoina ezin nuen konprenditu.
|
|
2017
|
|
|
Hau izan ziren sorrerako urratsak. Ez
|
genuen
sekula pentsatu ez aurreikusi gaur egun daukagun indarra lortuko genuenik. Sorreratik urtebete igaro eta hainbeste hazi ginenez, lokal bat izan genezakeela pentsatu genuen.
|
|
|
Askok errepikatzen dute ez
|
zutela
sekula pentsatuko klase politiko kataluniarra egoera honetara heltzeko prest egongo zenik horren erakusgarri Urkulluren negoziaziorako borondatea?, baina hala ere, azken asteetako bulegoko politikek kritikak jaso dituzte kalean mobilizatzen aritu den independentismoaren aldetik. Sektore ugarik aldarrikapenaren ostean, pauso erreal batzuk eskatzen zituzten errepublika eraikitzen hasteko:
|
|
|
Araotzeko mendietan, hormak eraikitzeko harriak banaka banaka jarri zituen pertsona hark, ordea, ez
|
zuen
sekula pentsatuko lurrak banatzeko ez ezik, horma zaharrak muskerrak elkartzeko ere balioko zuenik. Izan ere, Araotzeko kareharrizko horma zaharretan, musker begiak hiru dira eta hiruak ezberdinak.
|
|
|
Baina amodioaren eta bizitzaren aldean, erretratuak erliebe eskasekoak izaki, krudeltasuna faltan. Eta nola ere Maitek ez
|
zuen
sekula pentsatu hogei urterekin mutil bat beretzat soilik nahi zukeenik, beste inorenganako keinu edo imintziorik ez permititzera heldu zatekeenik. Eta nola horretara heldu zen denborarekin, eta nola azkenik erretratuak aski ez izaten ere hasi ziren.
|
|
|
Joatea daukat, han ikusiko dut Susana, eta han ez al da ba erraza izango gerturatzea eta ezagutzea? Nire anaia aldamenean dudala, horrela ez
|
du
sekula pentsatuko ligatzen nagoela, bestelako interesak igarriko ditu nigan, gugan. Gero kafe batera gonbidatu eta hirurok abiatuko gara kalean behera solasean aterkien azpian, anaiak ulertuko du hobe duela beste nonora joatea aitzakiaren batekin, eta Susanarekin bakarka geratuko naiz eserita, kafetegian, leiho aldameneko mahaian, liburuen inguruan berbetan, edo bere liburuaren inguruan,, aulki gainean ahaztu duzu liburua gaur?
|
|
|
Eta oso astunak izan eta egiten genuenean bete betean sinistuta joan ginen diskoak egiten. Zer gura genuen bagenekien, baina ez
|
genuen
sekula pentsatu horrenbeste disko eta kontzertu izango zirenik. Lan handiko hamar urte izan ziren; hasieratik sinistu genuen gure kantuetan eta gogor defendatu genituen.
|
|
2019
|
|
|
Raimundo Silva orain mintzatu behar duela konturatu da, are eta gehiago lehoia ez dagoelako aurrez aurre, alde batera joan da pixka bat, azkazal zatitu batez hazka egiten dio adatsari, agian azkenik ez da zirku honetan kristaurik hilko, Tarzan agertu den seinalerik ez dagoen arren. Zera esaten du, lehen Produkzio buruari zuzenduz, gero emakumeari, zeharka, Ez dut ukatu hitza neronek idatzia dela, ez
|
dut
sekula pentsatu ukatzea, gauza denen jakinean jarriko zenean, baina garrantzizkoa ez da hitza idaztea, garrantzizkoa izan luke, hori uste dut behintzat, zergatik idatzi nuen atzematea, Uste dut orain ez didazula esango ez dakizula zergatik, ironizatu zuen zuzendari literarioak, kasuaren zuzendaritza berriro bere gain hartuz, Bada, halaxe da, ez dakit zergatik idatzi nuen, Ederki gaude, orduan, ok... Zuzendari literarioak irribarre egiten zuen, harro erakutsitako etorreraz, baina irribarrea ironiazko espresio itogarri bihurtu nahi zuela.
|
|
|
Trebiñuko Gutxisolo euskara elkartearekin hasi ginenean, duela 20 urte inguru, ez
|
genukeen
sekula pentsatuko Euskaltzaindiaren jardunaldi batzuetara gonbidatuko gintuztenik. Hasiera batean, gonbidapena jaso genuenean, zalantza izan genuen etorri ala ez, baina azkenean esatekorik bageneukala pentsatu genuen.
|
|
|
" Azken urte parean nahi baino gehiagotan entzun dut nire lekua nabarmentzen ziren gainerako neska bertsolarien araberakoa izango zela, eta estutu eta nekatu egin izan nau horrek. Ez
|
dut
sekula pentsatu leku bat daukadanik edo leku itxi bat denik; nik sentitzen ez nuen lehia saihetsezintzat planteatu izan dit jendeak, eta kezkatu egin izan nau pentsatzeak bertsokideren batek pentsa zezakeela konpetentzia hori sentituko nuela haren aurrean. Asko deskolokatu izan nau baten batek argi ikusteak bertsolari batek eta biok merkatu zati bera asetzen dugula (eta eskrupulurik gabe esateak), nire ustez bertsokera erabat ezberdinak ditugunean, adibidez.
|
|
2020
|
|
|
Bakar ordu horien betegarri erabiltzen zuen bertsoa sei zazpi urtetatik hamaikara bitartean. Ez
|
zuen
sekula pentsatu ohitura horrek zer ondorio ekarriko zizkion.
|
|
|
Gau batean, Felix de Azuaren zutabe bat irakurtzen ari nintzela, halakoxe algarak egin nituen, ezen emaztea etorri baitzitzaidan ate joka, ea ondo nengoen galdetuz. Ez
|
nuela
sekula pentsatuko, jakinarazi nion emazteari, Espainia hain gauza ahula zenik, non zati bat kentzeak desagertzeko zorian jarriko zuen. Emakumeak kezkaturik begiratu zidan.
|
|
|
Ez
|
zuen
sekula pentsatu ihes egin zuenik.
|
|
|
Mariek ez
|
zuen
sekula pentsatu bere aita gizon inportantea izan zitekeenik, baina, itxuraz, anitzek ezagutzen dute herrian, edo badute haren berri.
|
|
|
Gaixo dago, ez du nahita egiten. Nik ez
|
nukeen
sekula pentsatuko osten zigunik. Zu konturatu zinen, beti konturatzen zara zu.
|
|
2021
|
|
|
Nahiko egun zoroak izan dira; dei eta mezu asko jaso ditut. Ez da erabaki erraza izan, nire betiko kluba baita hau, eta ez
|
duzu
sekula pentsatzen agur esateko ordua iritsiko denik. Baina Errumaniako liga Europako indartsuenetakoa da; erronka handia da, eta espero dut asmatu izana.
|
|
|
Ez
|
dut
sekula pentsatu elementu batean gehiago gustatuko delako. Gustatzen zait zintzoa izatea.
|
|
|
Guk ez
|
dugu
sekula pentsatu film bat euskaraz egiten dugunik euskara zabaltzeko edo nazioartekotzeko baina, nahi gabe, egiten ari zara. Handia beharbada euskara ez dakiten gehiagok ikusi dute euskara dakitenek baino.
|
|
2022
|
|
|
Ez zen inoren sinadurarik ageri, baina Elizetxea azkar ohartu zen hura Aranberriren lana zela, eta bizarrak zutik jarri zitzaizkion. Kikilduta, mesedez barkatzeko eskatu zion, ez
|
zuela
sekula pentsatuko bertso haiek halako oihartzunik izango zutenik, Ibaizabal aldizkariaren errua zela gai hori jartzeagatik, berak liburu polit bat besterik ez zuela irabazi nahi, baina neskazaharren gorrotorik ez zuela merezi. Aranberrik eskatu bezala, haren sorta Ibaizabalera bidali zuen, excusatio non petitaz jositako hitzaurre luzea eta guzti.
|
|
|
70eko hamarkadan iritsi ziren herrira, beste hainbat marokoar bezala, eta mende erdi daramate bertan bizitzen. Heldu zirenean lana egitea zuten helburu bakarra, eta ez
|
zuten
sekula pentsatu ere egin oriotartu egingo zirenik, baina seme alabak izan zituzten eta azken horiek hirugarren belaunaldiari ere egin diote bidea. " Ia konturatu ere egin gabe, hemen errotu dugu bizimoua".
|
|
|
–Inor ez da horrelakoa harik eta bat batean beranduegi den arte –egin dio aurka Cesterok. Ertzaina izatea erabaki zuenean, ez
|
zukeen
sekula pentsatuko hainbeste amaiera triste ikusi zuenik.
|
|
|
Eta ni naiz bere alaba. Onartu dugu beti, ez
|
dugu
sekula pentsatu maite ez gaituenik edo gure ama izateaz damutu denik. Eta damutu balitz ere, izugarri maite nau.
|
|
2023
|
|
|
Eta alboko tabernarantz luzatu du pausoa. Bilintxek ez
|
zuen
sekula pentsatuko halako zerbait hain modu axolagabean esan zitekeenik. Begira gelditu zaio, zer egin ez dakiela, entzun berri duena hizketarako gonbidapena ote den zalantzati, gorputzaren eta hitzaren arteko desinkronizazio harekin are liluratuago.
|
|
|
–Ez
|
dut
sekula pentsatu arreba ergela dudanik. Beti pentsatu dut ni baino azkarragoa zarela, eta sufritu egin dut talentu hori galduko zelakoan.
|
|
|
Iñaki eroturik da haizearen jokamoldearekin. Ez
|
zuen
sekula pentsatuko gisa horretako esperientziarik biziko zuenik; ez horixe! Iñakik anaiei erran die Chortaya ostatura joan litezkeela, hango jabeak ezagutzen baititu.
|
|
|
Iraultza izan da! Duela hogei urte ez
|
genuke
sekula pentsatuko lurraldetasuna gordetzen duen instituziorik ukanen genukeenik. Jean Rene Etxegarai Euskal Herriko lehendakari izanen zenik ez genuke nehoiz pentsatuko.
|
|
|
Berehalako aterabide praktikoa da partidu guzien ezeztatzea; partiduen borroka, III. errepublikan egiten zen bezala, onartezina da; izan ere, borroka horren ondorio saihestezina partidu bakarra da; eta hau gaizkiaren muturreko maila da; beraz ez dago beste aukerarik partidu gabeko bizitza politiko bat baizik. Gaurko egunean horrelako ideiak berri eta ausart dirudi; hainbat hobe, zerbait berri behar dugu eta; baina, izatez, ideia hau ez da 1789ko tradizioa baizik; 1789ko jendeentzat ere, ez zegoen beste aukerarik; 26 azken mende erdi hau bezalako bizitza politikoa amesgaizto higuingarri bat irudituko litzaiekeen; ez
|
zuten
sekula pentsatuko populuaren ordezkari batek bere duintasuna arnegatu zuenik partidu baten kide diziplinatu bat bilakatzeraino.
|