|
2002
|
|
|
Garbitasun neurriok, gainera, gorputzari zein arimari zor zaien begiruneaz harago doan objektua
|
dute
jomuga. Garbitasun ezak ezinbestean dakar nagikeria.
|
|
2003
|
|
|
Era berean, ikusgarri zaigu Jainkoak gizakia hazi duela ezagutzeko eta maitatzeko, eta, horren ondorioz ere, xede bati atxikitzeko, horien ezagutze eta maitatzeak haren atsedena eta poza ekarri behar dutela; horretara eraman behar dute bere ibilera guztiek. Hartara, gizakiaren lehen legea da xederik gorena
|
duen
jomuga hori bilatzea eta maitatzea; horretan aurkitu behar da bere poza, eta lege hori, beste lege guztien hasiera dena, manuzko izan behar zaio ekintza guztietan.
|
|
|
Horren adierazlea ere, erromatar zuzenbidea. Ekitatea
|
zuen
jomuga eta helburu, eta, ororen buru, Jainkoa bera xede, Jainkoa baita, haren aburuz, lege guztien egilea eta azken asmatzailea:
|
|
2004
|
|
|
Benetan balio duena, zinetan garrantzitsu dena, bizitzaren zentzua, duintasuna, zuzentasuna (bizitzeko era zuzena) da. Horra etikak
|
dituen
jomuga nagusiak, jomuga bakar baten aurpegi edo modulazio ezberdinak eta elkarren osagarriak direlarik. Nola jakin, bada, zein datekeen bizitzeko era zuzena, bizitzaren zentzuaz zertxobait bederen geure buruari galdetu gabe?
|
|
2006
|
|
|
Talentuaren ekoizpen nobleago guztietan zatiak elkarrekin erlazionatzen eta egokitzen dira; eta, osoaren konsistentzia eta uniformetasuna hautemate aldera, zati horietaz jabetzeko eta ondoren elkarren arteko erkaketa egiteko gaitasunik gabeko pentsamendua duen pertsonak ezin du hauteman edertasunik, ezta akatsik ere. Artelan orok
|
badu
jomugaren edo helbururen bat, eta horri begira egiten da; eta zenbat eta gehiago egokitu helburu horretara, orduan eta perfektuagotzat hartzen dugu. Elokuentziaren helburua konbentzitzea da, historiarena irakastea, poesiarena atsegina ematea grinen eta irudimenaren bidez. Helburu horiek aintzat hartu behar dira edozein obraren analisia egiten dugunean.
|
|
2014
|
|
|
Auziak artearen funtzio nagusiak eta naziotasunarekin dituen loturak
|
ditu
jomugan. Mallarmek Wagnerrekin eta bereziki Wagnerren aurkaizan zuen eztabaida termino horietan definitu daiteke.
|
|
2017
|
|
|
Ildo horretatik, guztia gertatzen da Besteak eta ni neu bere baitarako osotasun baten alferreko ahalegina bagina bezala berak izateko duena errekuperatu eta biltzeko bere baitakoaren modu soil eta hutsean. Bere burua objektutzat hartzeko ahalegin horrek, hemen muturreraino eramana, hots, zatiketa erreflexiboaz baino askoz harago, osotasun horrek
|
lukeen
jomugaren kontrako emaitza ekarriko luke: bere kontzientzia izateko ahaleginean, bere baitarako osotasuna eratuko litzateke bere aurrean bera kontzientzia bat bezala, baina bera kontzientzia deneko bera hori ez izateko duen kontzientzia bat bezala.
|