2001
|
|
Pattinen erakuts mahaiaren eta ordainlekuaren arteko eremu hertsian, fama eta ohorea salbatzeagatik, adiskideak ez
|
zuen
jada eskapatzerik. Tratuan hasi zen.
|
2003
|
|
Ala iritsita hago dagoeneko, horko behe horretaraino. Ukitua al
|
duk
jada oinazpiez.
|
2005
|
|
– Ez nauk hiltzaile laguntzaile baten ikustera heldu, baizik eta hi neure semearen bisitatzera, inork ez
|
baitu
jada zeregin horretaz axolatzeko kalipurik...
|
|
Londresko gaua itzela dela entzuna dut, espezial. Bidaia merkeak ikusiak
|
ditut
jada, Miarritzetik.
|
|
Baina bi orduko tartea setio luzea zen edozein familia sukaldetan, eta lehenengo ordu erdiaren ondoren, pasadizo alaienak eta azken urteko gertaera esanguratsuenak aletuak eta gertaera barregarrienak arras ustiatuak
|
zituzten
jada. Eta arropekin gertatzen den ez bezala, mintzatzeko gaiak maiztuegiak direnean, ez dira batere eroso.
|
2006
|
|
arnasa ez
|
duela
jada
|
|
–eta Goiok ez zuen buruaz ezetz esateko lanik ere hartzen, garbi bai garbi baitzen galdera erretorikoa zela–, prestakuntza, prestakuntza, prestakuntza da beharrezkoa alternatiba bat eratzen dugun bitartean, eratuko dugun egunerako, kostako da baina, hori ez dago ukatzerik, errealitatea konplexua eta aldakorra delako, horrexegatik beragatik hain zuzen, eta gero fabrikako lankideen eta sekzioko sugegorrien komentarioak, begira urliaren semea, lau urte baizik ez ditik eta lehengoan, nagusi izatean zer izan nahi duen galdetu eta ez al zian erantzun, ba, Hipertrolako ingeniari aurrez jubilatua soldataren ehuneko laurogeita hamarrarekin, Hi per tro la ko in ge nia ri au rrez ju bi la tua sol da ta ren ehu ne-ko la ro ta ha ma rra re kin, dena braust, baina silabak ongi markatuz eta silaba bakar batean zalantzarik edo tostorrik egin gabe, hori ez duk galduko, bizi bizi zetorrek, edo sandiaren aita hil berriarena, aita ona izan zuan, eta norbaitek inozoki galdetu, zer, seme alabekin mintzatzen zuan, seme alaben edukazioaz arduratzen zuan, kariñosoa zuan, edo zer, eta erantzuna labana kolpe bat bezala, ez, motel, ez, azkar hil zuan eta diru pixka bat utzi zian, dena zetorren ondo egun kloniko horiek iragateko, katean tapizeria jarri berriari errepasoa egiten, jostura bat tokiz kanpo han eta olio orban bat hemen, jardunaldi bakoitzean horrenbeste kotxe eta azkar ibili beharra orain gaueko txandan zebilen taldeak ehuneko hamarra ateratzen zielako produkzioan, Goiok ez zuen ulertzen, zertarako hainbeste presa gero handik sei hilabetera, merkatuaren egoera zela-eta, produkzioa mantsotu behar bazen eta fabrika hainbeste egunetan ixten bazuten, fabrika itxita zegoeneko egun libreak egun poltsarako, martxa hartan jubilazio egunean bi lan urteko zorra edukiko zuen enpresarekin, Armani, esplikatuzak hau, bizitza guztia lanean eta orain hauek zatozek dirua zor diedala, potroak, gero, bai, bazakiat denbora aldakorrak direla, baina ez nian uste sekula hainbeste aldatuko zirenik, lan egiteagatik ordaindu beharra, gaur jan ditudan lentejak datorren hilean pagatuko ditiat, zorretan jan ditiat, potroak gero, eta egunak joan egunak etorri, denak igual igualak, elkarrengandik bereizezinak, lenteja platerkadako bi ale bezainbeste, sikiera produkzio bitartekoak aitzurra eta pala ez diat esango baina hondeamakina eta barrenoa balira, horiek egitate kontrolagarriak zituan, ukigarriak, hurbilak, fisikoak, nire kapazitateentzako dimentsio ulergarrikoak, humanoak, baina orain dena egon zagok, baina sekula egon gabe, deabru ikusezin batek mugitzen ditik hariak hiperespazioko tokiren batetik, nonbait, mutilak, izorratu gaitiztek, esan ohi zuen Goiok, gaur egun dena duk birtuala, nire buruko soila izan ezik, igual, ez zaitez horregatik kezkatu, esaten zuen Armanik, ilea ugaritzeko genea aurkitu ditek saguetan, eta produktu bat atera ditek, funtzionatzen omen dik, baina ez hadi kezkatu, orain serio esaten diat, eta batez ere, ez hadi kexatu, sekula ez gaituk gaur den egunean bezala bizi, begiratu hire inguruan, Goio, noiz eduki ditiztek langileek horrelako kotxeak, noiz bidali ditiztek seme alabak unibertsitatera, noiz eduki ditek bigarren etxebizitza, noiz jokatu burtsan, noiz inbertitu, Armanik hori esaten zuenean Goiori bihotza jausten zitzaion lurrera, iruditzen zitzaiolako bere semeak arrazoi zeukala, bere semeak ezertarako balio ez zuen zahar bat zela uste zuelako, izan ere, pentsatzen zuen Goiok, ez nauk aita ona izan, azkar hil, auskalo, baina dirurik utziko ez dudalakoa segurua duk, nik ez zakiat burtsan jokatzen, orduan irri egiten zioten, ez dakiala burtsan jokatzen?, hori erraza duk, motel, ea: ...atik, baina ez, esaten zioten beste lankide maltzur samar batzuek, ez kezkatu horregatik, kezkatu beste honengatik, eta berripaper bat erakusten zioten, non esaten baitzen planta itxi eta beste norabait eramango zutela, gaur jan dituan lentejak zorretan jan dituk, bai horixe, baina kreditua bukatu zaik, ez zagok lenteja gehiagorik, garaiz baino lehen azken tanta arte zukututako limoia haiz, hik ez
|
duk
jada limoi urik ematen, kitto beraz, baina lentejak badakik frontoian jokatzen?, ba, orduan burtsan jokatzen ere badakik, ez zakiat ba, defenditzen zen Goio, hik nahi duana esango duk baina nik frontoiarena garbiago ikusten diat, tira, orduan ez hadi gehiago kezkatu eta jokatu frontoian, eta uztak burtsa Armanirentzat, Armanirentzat?, Goio harrituta, ez duk izango, berriz irri egiten zioten, izango ez duk ba, nondik uste duk ateratzen duela bestela, horren traje bakoitzak hire pagaren erdia balio dik, Goio, mesedez, Goio, –hau Armani zen–, Goioren begietan irakurtzen zuen mesfidantzak asaldaturik, eta nork lortu zian KPI gehi bateko igoera, zer uste duk, gauza horiek traje eder bat eramateagatik lortzen direla?, ez horixe, gure indarraren kontziente direlako lortzen dituk, eta guk badakigulako nola tratatu jendilaje hori, nola erabili, nola kudeatu gure indarra, eta horrek, gaur egun, lehen ez bezalako gauzak eskatzen ditik, esaterako irudia, esaterako trajea, nire trajea hire buzoa duk, gauzak izugarri aldatu dituk, errealitatea bera aldakorra duk, lehen ere ez al genian horretaz hitz egin, trajea atrezzoaren parte duk, baina patronalaren aurrez aurrekoak gogorrak dituk, gogorrak gero, baita zera ere, esaten zioten orduan beste mihigaizto batzuek, baina ez al diok bibotea ikusi, Armaniren bibotea sarria zen, itxia, batek bertan edozer aurkitzea espero duen horietakoa, ez al diok bibotea ikusi, nik lehengoan bertatik langostino azal bat ateratzen ikusi nian, horiek babokeriak dituk, Goio, patronalaren amarru zaharrak, borrokan kontsekuenteenak direnak desprestigiatzeko, horretan ez zagok aldaketarik, hori betiko errealitatea duk, hik hain ongi ezagutzen duana, Goio, hori jokabide betierekoa duk, dena den ulertzen diat, Goio, hain zuzen lehengoan hitz egin nian horretaz beste hainbat konpañerorekin, konfiantzazkoekin, badakik gauza nola dagoen gaur egun, garai berriei egokitzeko ahalegindu beharra zagok, lehen pentsaezinak irudituko litzaizkigukeen soluzioak, ez duk afiliatuentzako plan bat, ezin zaiok horrela deitu, baina sindikatuak ez dik begi txarrez ikusten, urte luzeetako afiliazioa daramaten kideentzat duk, bakarrik, eta pentsatu diagu agian hik, bakoitzak hainbeste jarri behar dik, nahi duenak, noski, nahi ez duenak ez dik jarri behar eta ez duk deus gertatzen, gero sindikatuak eramango dik irabazien ehuneko hainbeste, gainerakoa norberarentzat, joño, Armani, esaten didazun hau, ez nuen sekula pentsatuko, ez al zaizu iruditzen pixka bat, nola esango nuke, gure estilotik, gure etikatik kanpo, etika, etika, erraz esaten duk etika, esadak, Goio, hogeita hamabost urte buzoarekin ibilita, hiru txandatan, eta uste al duk hiri kontu eske etortzeko eskubidea eduki dezakeenik inork, urlia, sandia eta berendia sartu dituk, guztiz legala duk, errealitate aldakor honetan zilegi duk kapitalaren tresnak klase ikuspegi batekin erabil ditzagun, zilegi eta logikoa, ezin gaitezkek atzean geratu, ez kezkatu etikagatik, etika arazo faltsuengatik, ez zakiat, zioen bere artean Goiok, niregatik igual ez nikek egingo, baina familiarengatik, andrea eta semearengatik, semeak uste dik bere aita tonto hutsa dela, ez duk diru asko baina bizi osoko aurrerakina duk, edo ia, ateratzen denarekin etxean obra egingo genikek eta semea bidaltzen genikek kanpora ingelesa ikastera, Armanik arrazoi dik, ez diat kezkatu behar horregatik, eta zer arraio, ez ditek esaten, ba, mihigaiztoek, Armanik ordu sindikalak aprobetxatzen dituela bere swing a edo dena delakoa hobetzeko, orduan, zergatik ez ni... ez diat kezkatu behar horregatik, baina ez, esaten zioten beste lankide maltzur samar batzuek, ez kezkatu horregatik, kezkatu beste honengatik, eta berripaper bat erakusten zioten, non esaten baitzen planta itxi eta beste norabait eramango zutela, gaur jan dituan lentejak zorretan jan dituk, bai horixe, baina kreditua bukatu zaik, ez zagok lenteja gehiagorik, garaiz baino lehen azken tanta arte zukututako limoia haiz, hik ez duk jada limoi urik ematen, kitto beraz, baina lentejak jaten segitu behar diat, hor konpon, hi, Goio, hori ez duk euren problema, jabeena, alegia, Armani, Armani, noizko alternatiba famatu hori, urteak dituk esaten duala ez dela biharko, baina ordutik bihar asko pasatu dituk, edozer baino lehen, ez gaitezen urduri jar, antola gaitezen, gainerako sindikatukook eta gainerako lankideok, orokorrean, bat datoz, egoera larria da, bai, baina guk ere indarra daukagu, manifestazio bat egingo dugu, hasteko, ezin gaituzte part botata utzi, konpromisoak dauzkate gurekin, ederki asko aberastu dira gure kontura, azken hamabost urteetan, borroka egingo dugu, negoziatu dute, negoziatzera behartuko ditugu, langileria berriro karrikaren jabe, beren ikur zaharrekin, jendea trumilka bildurik, Poliziaren karga bat edo beste, atxilotu batzuk, ez beste garai batean bezainbeste, hala ere, ez kargak eta ez atxilotuak, eta patronala eseri da sindikatuekin negoziatzera, ikusten, Goio, esaten zuen Armanik, ikusten, orain, albiste on horrekin batera badut beste bat txarra, urte on batzuen ondoren Elektrikak jaisten ari dituk, baina lanpostuei eutsi egingo zieagu, bai horixe, negoziazioak gogorrak izango dituk, negoziazioak gogorrak izaten ari dira, luzeak izaten ari dira, eta ez dirudi bide onetik doazenik, Elektrikak berriro behera, potroak, hi, negoziazio luzeak eta korapilatsuak eta halako desanimo orokorra zabaldu da fabrikan, aldez aurretik sentitutako derrota batena, kalean ere gero eta jende gutxiago, Poliziak ez du kargatzeko ez inor atxilotzeko beharrik ikusten, pintura planta hemen geratuko da, berrogeita hamazazpitik gorakoak aurrejubilatuko dituzte, eta gainerakoak kalera, hiru mila, bai, hiru mila baino beste lau milarena salbatu dugu, zer nahi duzue, ez dago besterik, baina nik berrogeita hamasei dauzkat, Armani, zorte txarra, Goio, zorte txarra, ahal izan den guztia egin dugu, baina ez dago besterik, azkenak argia amata dezala.
|
|
badakik frontoian jokatzen?, ba, orduan burtsan jokatzen ere badakik, ez zakiat ba, defenditzen zen Goio, hik nahi duana esango duk baina nik frontoiarena garbiago ikusten diat, tira, orduan ez hadi gehiago kezkatu eta jokatu frontoian, eta uztak burtsa Armanirentzat, Armanirentzat?, Goio harrituta, ez duk izango, berriz irri egiten zioten, izango ez duk ba, nondik uste duk ateratzen duela bestela, horren traje bakoitzak hire pagaren erdia balio dik, Goio, mesedez, Goio, –hau Armani zen–, Goioren begietan irakurtzen zuen mesfidantzak asaldaturik, eta nork lortu zian KPI gehi bateko igoera, zer uste duk, gauza horiek traje eder bat eramateagatik lortzen direla?, ez horixe, gure indarraren kontziente direlako lortzen dituk, eta guk badakigulako nola tratatu jendilaje hori, nola erabili, nola kudeatu gure indarra, eta horrek, gaur egun, lehen ez bezalako gauzak eskatzen ditik, esaterako irudia, esaterako trajea, nire trajea hire buzoa duk, gauzak izugarri aldatu dituk, errealitatea bera aldakorra duk, lehen ere ez al genian horretaz hitz egin, trajea atrezzoaren parte duk, baina patronalaren aurrez aurrekoak gogorrak dituk, gogorrak gero, baita zera ere, esaten zioten orduan beste mihigaizto batzuek, baina ez al diok bibotea ikusi, Armaniren bibotea sarria zen, itxia, batek bertan edozer aurkitzea espero duen horietakoa, ez al diok bibotea ikusi, nik lehengoan bertatik langostino azal bat ateratzen ikusi nian, horiek babokeriak dituk, Goio, patronalaren amarru zaharrak, borrokan kontsekuenteenak direnak desprestigiatzeko, horretan ez zagok aldaketarik, hori betiko errealitatea duk, hik hain ongi ezagutzen duana, Goio, hori jokabide betierekoa duk, dena den ulertzen diat, Goio, hain zuzen lehengoan hitz egin nian horretaz beste hainbat konpañerorekin, konfiantzazkoekin, badakik gauza nola dagoen gaur egun, garai berriei egokitzeko ahalegindu beharra zagok, lehen pentsaezinak irudituko litzaizkigukeen soluzioak, ez duk afiliatuentzako plan bat, ezin zaiok horrela deitu, baina sindikatuak ez dik begi txarrez ikusten, urte luzeetako afiliazioa daramaten kideentzat duk, bakarrik, eta pentsatu diagu agian hik, bakoitzak hainbeste jarri behar dik, nahi duenak, noski, nahi ez duenak ez dik jarri behar eta ez duk deus gertatzen, gero sindikatuak eramango dik irabazien ehuneko hainbeste, gainerakoa norberarentzat, joño, Armani, esaten didazun hau, ez nuen sekula pentsatuko, ez al zaizu iruditzen pixka bat, nola esango nuke, gure estilotik, gure etikatik kanpo, etika, etika, erraz esaten duk etika, esadak, Goio, hogeita hamabost urte buzoarekin ibilita, hiru txandatan, eta uste al duk hiri kontu eske etortzeko eskubidea eduki dezakeenik inork, urlia, sandia eta berendia sartu dituk, guztiz legala duk, errealitate aldakor honetan zilegi duk kapitalaren tresnak klase ikuspegi batekin erabil ditzagun, zilegi eta logikoa, ezin gaitezkek atzean geratu, ez kezkatu etikagatik, etika arazo faltsuengatik, ez zakiat, zioen bere artean Goiok, niregatik igual ez nikek egingo, baina familiarengatik, andrea eta semearengatik, semeak uste dik bere aita tonto hutsa dela, ez duk diru asko baina bizi osoko aurrerakina duk, edo ia, ateratzen denarekin etxean obra egingo genikek eta semea bidaltzen genikek kanpora ingelesa ikastera, Armanik arrazoi dik, ez diat kezkatu behar horregatik, eta zer arraio, ez ditek esaten, ba, mihigaiztoek, Armanik ordu sindikalak aprobetxatzen dituela bere swing a edo dena delakoa hobetzeko, orduan, zergatik ez ni... ez diat kezkatu behar horregatik, baina ez, esaten zioten beste lankide maltzur samar batzuek, ez kezkatu horregatik, kezkatu beste honengatik, eta berripaper bat erakusten zioten, non esaten baitzen planta itxi eta beste norabait eramango zutela, gaur jan dituan lentejak zorretan jan dituk, bai horixe, baina kreditua bukatu zaik, ez zagok lenteja gehiagorik, garaiz baino lehen azken tanta arte zukututako limoia haiz, hik ez duk jada limoi urik ematen, kitto beraz, baina lentejak ...atik, baina ez, esaten zioten beste lankide maltzur samar batzuek, ez kezkatu horregatik, kezkatu beste honengatik, eta berripaper bat erakusten zioten, non esaten baitzen planta itxi eta beste norabait eramango zutela, gaur jan dituan lentejak zorretan jan dituk, bai horixe, baina kreditua bukatu zaik, ez zagok lenteja gehiagorik, garaiz baino lehen azken tanta arte zukututako limoia haiz, hik ez
|
duk
jada limoi urik ematen, kitto beraz, baina lentejak jaten segitu behar diat, hor konpon, hi, Goio, hori ez duk euren problema, jabeena, alegia, Armani, Armani, noizko alternatiba famatu hori, urteak dituk esaten duala ez dela biharko, baina ordutik bihar asko pasatu dituk, edozer baino lehen, ez gaitezen urduri jar, antola gaitezen, gainerako sindikatukook eta gainerako lankideok, orokorrean, bat...
|
2009
|
|
– Harritzen nauzu, Sigma –artekatu zuen Lamdak–
|
Badu
jada urtebete elkarrekin garela, eta ez zara sekula gai horretaz hain gardenki mintzatu. Generoekiko neutraltasuna aldarrikatzen, alderantziz, bai.
|
|
Legeak alabaina urtetik urtera astuntzen dituzte. Aski
|
duzu
jada eri ttittila higitzea ilegalitatean sartzeko...
|
2010
|
|
Ezetz erantzun zion Veroniquek, ez zuela berarekin inora joateko asmorik errepikatu zion, ez orduan eta ezta gero ere. Haurra jaio eta beste nonbait egokituko zenean gonbidatuko zuela etxera, etxea beti egongo zela zabalik berarentzat, baina alde egiteko ordua
|
zuela
jada. Paper bat eman zion laneko telefono eta ordutegiekin.
|
|
Ez
|
dut
jada arriskuez ohartaraziko nauen inor, eta Xabierri esker mantendutako lehengo ernetasun hori galtzen ari naizela ohartua nago. Hau borroka frontea dela behin eta berriro oroitaraziko didan inor ez dut, ezpada ispiluan ikusten dudan neure burua.
|
2011
|
|
Ohartu zenerako erdiraino hustua
|
zuen
jada. Gloriarekin hitz egiteko premia erne zitzaion.
|
|
Atzeko atetik sartuko ziren beharbada, Vargas ekarriko zuen anbulantzia bezala, nahiz eta atzeko ate hura ere kazetariz lepo egon. Giroa oso aldatuta topatu zuen Agirre Sesmak; aspaldi etorri gabe, gorbatadunetatik gehienak ez
|
zituen
jada ezagutzen, inguruko eskoltek epaile berriak seinalatzen zituzten arren. Abokatu bat ezagutu zuen, bera baino apur bat gazteagoa, Fontecha topatzen zuen leku berberetan topatzen zuena 80ko hamarkadan.
|
|
Fidantza pagatua
|
zuen
jada aitak, baina bankuko transferraren ordezkagiriarekin burofax bat bidali eta hainbat paper kontu egitea falta zen oraindik. Eixampleko komisaldegian zeukaten.
|
2014
|
|
Eta berriz ere amorru guziz askatzen dituelarik besoak beheiti, erraten dio bere buruari surat itzuli orduko behar dituela kudeaketa batzuk egin, argitzeko aita bizirik ote den. Izerditua da Manex Donetx, eta egurtegia betea
|
du
jada. Aski izanen duela erran dio amak sukaldeko leihotik irriz, joateko bazkaltzera.
|
2015
|
|
Igandeetan hara bazkaltzera joateko ohitura amarekin desagertu zen arren, Begoña Urmaleta hara joaten zen asteburu batzuetan. Alabak hazita
|
zituen
jada. Nagusia New Yorken bizi zen eta gaztea amaren bidea egiten ari zen momentuz, Odontologia ikasten.
|
|
" Lehen mundu gerran Tractatus saioa idatzi ostean, Wittgensteini iruditu zitzaion konpondu zituela jada filosofiaren arazo guztiak eta burutuak
|
zituela
jada gaiarekikoak betiko. Eskola maisu joan zen Austriako mendialdeko urruneko herrixkaren batera, baina ezegoki gertatu zen lan hartarako.
|
|
Ezin jakin xuxen norbaitek noizbait ireki zuenez geroztik. Berdin
|
zuen
jada, zaharra zen-eta.
|
|
badirudi lehian datorkidala ea gutarik zein lehenago heldu auzoaren beste puntara. Hiriko hesteetan barna noa, beharrak zirimolan irentsia
|
nau
jada, zarata artean, ilunabarrez askatzeko: gaua jaitsi arteko gatibua.
|
|
Frogak ere egiten zituen lehen tarteka letra zopa harekin. Kontua zen, behiala pentsatutako izenak ez
|
zuela
jada balio. Usteldu egiten dira ideiak garaiz gauzatu ezean.
|
|
zorte apur batekin, gurasoen tekila botila bakean utziko dute hartara. Hamaika bider aurreikusia
|
du
jada txikizioa: Oaxacatik ekarritako botila preziatua mila zatitan, eta barruko harra alfonbra gainean mortu.
|
2017
|
|
Joseba ez zen ausartu pentsatzera haien artean horrelakorik gertatuz gero, jarrera berdina izango ote lukeen Axik, orduan ere “bere errua da” esango ote lukeen; zurrunago nabaritu zuen azken boladan, bien artean lortzen ari ziren orekak –oreka eta asperduraren hasiera batera zihoazela onartu behar zuen– Axi malguago egin beharrean gotortzera eraman izan balu bezala. Beharbada, ezagutzen ari zen Axi zurrun hura –besteen ahuldadeak konprenitu eta onartzeko ezintasunak harritzen zuen gehien– hor egon zen beti, eta orduan, elkarren aurkikuntza bukatzear zegoela –gorputzen azken zimur, zulo eta zirrikitu arakatuak
|
zituzten
jada, ezer galdetu aurretik bestearen kilika tokiak bazekizkiten–, hasi zen agertzen norberaren eitea.
|
|
“Aurkitu duzu orduan ikustera goazena. Bi urte
|
ditu
jada filmak, edo hiru. Uste dut 89koa dela baina orain mustu dute.
|
|
Udaltzainen buruarekin hitz egin orduko jabetu nintzen nire filmaren historia han amaitzen zela, ohol gaztelu hark ez
|
zuela
jada zerikusirik nirekin, neuk ere harekin zerikusirik ez nuen bezala, eta ohol gaztelu bat ardatz duen filmik egin behar baldin bazen ez zegokidala niri hura zuzentzea. Egitasmoa bertan behera uztea erabaki nuen.
|
|
“Gutarron” burtsan kotizatzeari utzi nion. Nire balioak ez
|
zuen
jada gorabeherarik jasaten egiten edo esaten nuenaren arabera. Merkatutik kanporatu nuen neure burua, eta inporta zitzaidan jendeari ez zitzaion nik espero adina inporta izan.
|
|
Beste denak lo zeuden bitartean, butanoa ireki zuen amamak gau batzuetan, eta ohean sartu, hotzez dardarka eta aieneka ari zen alabaren ondora. Gogor besarkatzen zuen izeba Karmen, baina amaren gorputzak ez
|
zuen
jada alaba baretzeko balio. Alabaren haragiak min egiten zion amarenari.
|
2018
|
|
Gero hutsaren hurrengoa iruditzen zitzaion esaten zen guztia. Susmoa
|
zuen
jada munduak ez ziola axola handirik. Eta munduari ere berekiko zuen interesa gutxitu zitzaiola.
|
|
Kristalaren hoztasunean pausatu du eskua eta hatz marken arrastoa inprimatuta geratu da. Aspaldiko kontua da ispiluena, mitoaren forma hartua
|
duena
jada. Zer egin ez dakienean, ispiluan sartu eta dakienarekin itzuli.
|
|
“Baita zopakoa ere, hobea duk ogi txato hau baino”, bota du Sixto Zinkunegik. Hurrengo goizean gosaritara jaitsi direnean, zain
|
dute
jada mahaian sobreko hautsekin egindako laranja zukua: haiek eta inguruko hamabost mahai hutsetako gosaltiar ikusezinek, berdin berdin.
|
|
Ana Pariente suminduta dago, jakin nahi luke nork ekarri dion Cointreau botila hori. Erdiraino hustua
|
du
jada; kaltea eginda dago, baina ez du kataklismorik nahi. Botila atzeman orduko geratzen den guztia isuri du Parientek harraskan behera, Fakirra oholtzan den bitartean.
|
|
Aldatuegi agian, Imanolen gusturako. Beharbada gehiago gustatzen zitzaion betiko Seiko gogorra, ateak baimenik eskatu gabe zeharkatu eta erabakiak hartzen zituena, ordu txikietan abisatu gabe ohean esertzen zitzaiona; Seiko berriak Fakir berri bat galdatzen duelako, agian, eta etxetik pentsatuta zekarrenak ez
|
duelako
jada balio egoera honetan. Baina akaso arrazoi du Seikok.
|
|
grabazio estudioak zibilizaziotik aldentzen hasi dira 90eko hamarkadan. Ez
|
dituzte
jada hiri erdian kokatu nahi, ezta aldirietan ere; tentagarriagoa zaie lau sosen truke eskura dezaketen eskualde apartatu bateko etxalde handiaren lasaitasuna. Behingoagatik, orkestra oso bat sartu dute gela batean eta denak batera grabatu, hala nahi izatera.
|
|
Ezerk ez zuen jada asebetetzen. Bere Dylan kuttuna ere, garai batean hain estimatua, ezin
|
zuen
jada entzun, ez haren kanta zaharrak eta ezta berriak ere. Sustraietara jo eta soinu organikoen bila hastea erabaki zuen orduan, Imanoli azaldu dionez.
|
2019
|
|
Historiaren abusu handienetakoa da gauza batzuk memoria hutsa izatera kondenatzea… Maiuskuladun historiarena eta minuskuladun historiena, esan diot E.M.ri. Buruari eragin dio, baiezkoan, eta Rodowskaren lerro batzuk ekarri ditu gogora: “Lehoi mitikoek ez
|
dute
jada/ herri eta hizkuntza askoren memoria zaintzen. / …/ Egotzia izan nintzen etxeak/ bizirik dirau, esan didatenez, bertako hildakoek leialtasunez bisitatua”.
|
|
OFIZIAL 1: Pelikularen izenburua
|
badugu
jada: “Führer ak hiri bat oparitu die judutarrei”.
|
2020
|
|
Taula gainetik kanpo ere istripu pare bat izan nuen garai hartan, eta emanaldiak bertan behera utzi behar izan genituen. Ordurako hogei bat eginak
|
genituen
jada. Ez dago txarto.
|
|
HIBER: Baina idatzia
|
duzu
jada?
|
2021
|
|
Iraunen zuena? Eguerdi aldean jalgi zen Etxetik eta arratsalde luze hartan
|
bazuen
jada kilometro parrasta bat eginik. Hala uste zuen bederen.
|
|
hark ere ezin
|
du
jada
|
2022
|
|
UMEA: 12 urte
|
ditudalako
jada eta “helduek” handitan zer izan nahi dudan galdetzen didatenean ez dakidalako zer erantzun.
|
|
GODOT: ...skatxo batean bazatorrek gaua bihar oilaritearekin batera gauzak argiago ederrago beste baikortasun batekin ikusiko ditiagu eta oraindik akaso ilunabarrerako azalduko zaiguk zergatik ez dena duk posible hark bazakik bere esperoan gaudela Athorrek bazakik hori eta bidean duk honantz zatorrek hori gauza segurua duk ez gaitik abandonatuko ezin gaitik abandonatu zakur zikinak bagina bezala gutti falta
|
duk
jada beraz hobe hemendik mugitzen ez bagara ez ur bila ez ezertara hauxe duk lekua sahatsaren ondoan…
|
|
GODOT: Neuk uste diat azaltzeko zorian behar
|
duela
jada.
|
2023
|
|
Oraindik ez diot esan azken itxialdi honetan musikarik ez dudala entzuten, ez bada berak etxeko lanak bidaltzen dizkidanean. Maria Callasen ahotsa faltan sumatzen dudan arren, ez
|
ninduen
jada hunkitzen, letrak buruan jasotzen saiatzen nintzelako, ondoren itzultzeko: La mamma morta, m' hanno alla porta della stanza mia.
|
|
Jabiri gerriraino iristen zaio ura, lepoa emanda dago, besoak zabaldu eta ezereza besarkatzen ari da, jauzi txikiak egiten ditu burua sartu gabe. Maite hondar gainean eserita dago eta ez
|
du
jada harea xehatzen, orain belaunak besarkatzen ditu besoekin. Jabi biratu eta besoarekin agurtu du.
|
|
Miguel Narrosek zuzenduko zuen Luigi Pirandelloren Sei personaggi in cerca d’autore (Sei pertsonaia autore baten bila) muntatu behar zuen eta nik parte hartzea nahiko lukeela esan zidan. Proposamena karamelu bat zen, baina hautua egina
|
nuen
jada.
|
|
Proiektu bakoitzean hazi egiten gara eta ikasi egiten dugu. Eta zerotik, hutsetik hastearen esperientzia
|
badugu
jada. Itsasoa beti da berdina, batzuetan zakar, besteetan bare; aldatzen dena itsasontzia eta bere eskifaia dira.
|