2001
|
|
Pixka bat horrekin jokatu dugu. Egi bakoitzak badu gezur bat, gezur bakoitzak egi bat, eta norberak egin behar
|
du
errealitateari buruz bere irakurketa. Musikaren aldetik, guk egiten duguna deskriba dezake nolabait ere, gure musikak baduelako alde bat laztantzekoa, eskua izango litzatekeena, eta beste bat indarra duena, eta ukabila litzatekeena.
|
|
" Poesiaren gaia errealitatea da, beraz, baina egungo filosofiak eta egungo poesiak ondo dakite ez dela posible errealitatearen ezagumen oso eta sistematikoan antzematea, poetak badaki ezin
|
duela
errealitatearen bere esperientzia baino isladatu ahal, eta esperientzia hau ere galbahe ugari iraganda gero bakarrik, bitarteko bait ditu bere oroimenaren hutsuneak, bere gogoaren eta bere lengoaiaren akatsak, eta poemagintzako desfigurazio bera ere bai. Orduan galbahe hauek iraganez gero, poesiaren objetoa errealitatea bada ere, poeman ez da benetako errealitatea isladatzen, baizik eta errealitate poetikoa, poesian bertan kreaturiko beste errealitate bat halegia.
|
2002
|
|
Gure kasuan, ikerketa aurrera eramateko aukeratutako analisi metodoamikrohistoriatik gertu dagoela esan daiteke; gainera, metodo kualitatiboa da, batezere. Gure ustez, ikertu nahi
|
dugun
errealitatea bere sakontasunean aztertzeko, lanabes ona da metodo hau. Gainera, erabiliko dugun dokumentazioak berak, eskatzen?
|
2006
|
|
Bestalde, helburu horiek guztiak betetzea errazagoa da gobernu demokratiko batekin diktadura batekin baino. Hala, demokraziak eta garapenak elkarrekin joan behar
|
dute
errealitate beraren elementu gisa. " Demokraziak eta garapenak elkarrekin joan behar dute errealitate beraren elementu gisa" bata bestearen gainean eraginez, helburu bera lortzeko:
|
|
Hala, demokraziak eta garapenak elkarrekin joan behar dute errealitate beraren elementu gisa. " Demokraziak eta garapenak elkarrekin joan behar
|
dute
errealitate beraren elementu gisa" bata bestearen gainean eraginez, helburu bera lortzeko: guztion ongizatea eskubideen berdintasunean.
|
2010
|
|
Vygotsky, Luria eta Leontieven eskola sobietarrak funtsezko bi aurresupostu edo tesietatik abiatuz zehazten du hizketa ekintza: bata, gizakiaren mundu psikikoak izaera soziala du, eta, bestea, giza organismoak funtzio aktiboa
|
du
errealitatearekiko bere erlazioetan300.
|
2011
|
|
Entzuteko eta ulertzeko gaitasun apur bat gehiago bagenu, edota jabetza unibokoaren kontzepzioa apur bat apalago, orduan, beharbada, egia eta bizi
|
dugun
errealitatea bera ere, zalantzan areago jarriko genituzke. Eta jasangarriagoak ginateke.
|
2012
|
|
18 Sarrionandiarenean ere antzeko gogoetak aurkitu ditugu: . Poetak badaki ezin
|
duela
errealitatearen bere esperientzia baino islatu ahal, eta esperientzia hau ere galbahe ugari iraganda gero bakarrik, bere gogoaren hutsuneekin, bere lengoaiaren akatsekin eta poemagintzako desfigurazioekin. Galbahe hauek pasaturik, poesiaren objektua errealitatea bada ere, poeman ez da benetako errealitatea islatzen, baizik eta errealitate poetikoa, poesian bertan kreaturiko beste errealitate hori.
|
|
68 Ko erreferentziak, Fuentesi (1989) jarraituz, adierazi nahi
|
du
errealitate berari egiten diotela erreferentzia; hau da, egiturako bi osagaiak objektu bera izendatzen dutela. Ez du esan nahi, bada, esanahi bera dutenik.
|
2015
|
|
Atzean geratuko ziren paradigma modernoaren sinesmen nagusiak: Natura egonkorra eta lege erregularren araberakoa da, materia guztiz inertea eta pasiboa da, ez du bizirik, ez du pentsamendurik, ezta borondaterik ere, gogamenaren jardunak kontzienteak eta arrazionalak dira, zientziak
|
badu
errealitatea bere horretan (objektiboki) esplikatzea eta deskribatzea (metodo kontua da), Naturak kausalitatea eta Humanitateak arrazionaltasuna dute ezinbesteko logika gidari (egitate objektiboen kausalitatea eta balio subjektiboen arrazionaltasuna)... Modernitatearen paradigma horren erroa, Toulminen ustez, erlijio gerren garaian ziurtasuna eta egonkortasuna giza auzietatik kanpo topatzeko beharra izan zen, alegia, erlijioak ematen ez zuen" ziurtasun absolutua" Naturaren ideia modernoak emango zuen.
|
|
Aldiz, Ene Jesus-en protagonista hautsi egin da amaren itolarriaren eta iraganeko traumen pean. Ezin
|
du
errealitatea bere egin, ezin gertakizunen oroitzapenak bere gain hartu, eta irudimenaren bidez oroitzapenok asmamen jolas bilakarazten ditu. Era ilun eta defentsazkoan darabil irudimena, jasangaitza leundu egiten baita behin irudi bihurturikoan.
|