2003
|
|
Ikusi dugun bezala, aintzat harturik bai batzuk bai besteak nortasunen aberastasunaren ezaugarriak direla, gizatasun aberastasuna, historikoa eta gaur egungoa, ondorioa hauxe da: interesgarria da diren bezala mantendu behar direla taldeetan, betiere zonalde bakoitzeko gizabanakoak libreki atxikitzen zaizkionean (puntu hori berria da, proposamena da,
|
dugun
errealitatea baino aurreratuagoa). Kultura bat baino gehiagoko zonaldeetan, eta aintzat har daitekeenean gizabanakoak herri ezberdinekoak sentitzen direla" haiei" galdetzen zaienean, gizarte kulturanitzaren formula Europako historiaren aukeren artean dago.
|
2009
|
|
Gure literatur tradizioa, gure oraina ere barne? laburra da, pobrea; begirada nekez jasotzen du zorutik; inguruko literaturen itzalpean bizi da eta ez du indarrik iniziatiba propioak markatzeko; literaturarekin zer ikusirik ez duten ortodoxiei kateatua dago eta faktore endogeno horiek markatua; sarritan, aurreiritziek indar handiagoa
|
dute
errealitateak baino, izan nahi genukeenak proiekzio gehiago du garenak baino; (benetako) herejerik gabeko literatura da gurea eta" jatortasun" handikoa; susmagarria (ia eraman ezina) zaio tradizioa diferentziatik aberastea...
|
2010
|
|
hurrengo segundoak irensten baitu, ezinbestean; baina badago beste esperientzia barrukoago bat, neuri noiznahi bizitzea egokitu eta egokitzen zaidana, eta hona ekarriko dudana: barru barruko sentipen bat da, ohartarazten didana ezen bizitzak ametsetik gehiago
|
duela
errealitatetik baino; Donibane Gurutzekoak, adibidez, gogor eusten zion horma bati aldika, edo gogor heltzen ate edo altzari bati, edo atximur edo min egiten zien eskuei, kanpoko errealitate sozial zein mundutarrari ihes ez egiteko, esan behar baitizut, Damaso, neuri ere halako zerbait gertatzen zaidala; aspaldidaniko kontua da, tuberkulosiak betean harrapatu ninduèn garaikoa, galdutako birikaren faltak edo eragindakoa:
|
|
baden eta ez den lur baten gainean, alegia —lurrikara baten gainean, ondorioz—, segundora ere iristen ez den orainaren segundo infinitesimala —istantari deitzeko modu bat da— hurrengo segundoak irensten baitu, ezinbestean; baina badago beste esperientzia barrukoago bat, neuri noiznahi bizitzea egokitu eta egokitzen zaidana, eta hona ekarriko dudana: barru barruko sentipen bat da, ohartarazten didana ezen bizitzak ametsetik gehiago
|
duela
errealitatetik baino; Donibane Gurutzekoak, adibidez, gogor eusten zion horma bati aldika, edo gogor heltzen ate edo altzari bati, edo atximur edo min egiten zien eskuei, kanpoko errealitate sozial zein mundutarrari ihes ez egiteko... esan behar baitizut, Damaso, neuri ere halako zerbait gertatzen zaidala; aspaldidaniko kontua da, tuberkulosiak betean harrapatu ninduèn garaikoa, galdutako birika... ispiluaren aurrean jarri eta ezin sinetsi ispiluaren bestaldean dagoena ni neu naizela, harik eta eskua eskura eraman, estutu, askatu, eskuak aurpegira eraman, laztandu, eta konturatzen naizen arte, halako batean, munduan nagoela, bai, eta ispiluaz haraindikoa ni neu izan naitekeela; horregatik ulertzen dut, esplikazio psikologiko guztietatik harat —anorexia eta masokismo ukitu bat izan zezakeen Simonek, erotasun puntu bat ere bai, umore gutxi, baina bazuen beste zerbait, anorexiaren, masokismoaren eta balizko erotasunaren gainetik zegoena—:
|
2013
|
|
Uste dut maldan behera zoazela eta xarma horretan babesten zara jendeak nahiago
|
duelako
errealitatea baino.
|
2018
|
|
Baina, ilea ere babestu behar al da? Kontua da «ilea bizirik dago» esamoldeak mitoa
|
duela
errealitatekoa baino gehiago. adatsa proteina hila da, diote adituek; parte bizi bakarra erroa da, non sortzen baita folikulua.
|
2019
|
|
...atur tradizioa âgure oraina ere barneâ laburra da, pobrea; begirada nekez jasotzen duena bere zilborretik; inguratzen gaituzten bi literaturen â bereziki, gaztelaniazkoarenâ abaroan bizi da eta ez du indarrik iniziatiba propioak markatzeko; literaturarekin zerikusirik ez duten ortodoxiei kateatua eta faktore endogeno horiek markatua dago; sarritan, aurreiritziek indar handiagoa
|
dute
errealitateak baino, daukan baino proiekzio gehiago du izan nahi genukeenak; gurea (benetako) herejerik gabeko literatura da eta" jatortasun" handikoa; eraman ezina zaio tradizioa diferentziatik aberastea... Horri guztiari erantsi behar zaio paradoxa kezkagarri bat:
|