|
2005
|
|
|
Eskubide hori pertsonaren ezaugarri morala da, horren bidez zerbait egin edo eduki dezakeela legearen arabera. Eskubide hori
|
pertsonei
dagokie, batzuetan gauzetan azal badaiteke ere, adibidez, funtsen arteko zortasunetan. Eskubide errealak deitzen dira horiek, eskubide pertsonalei kontrajarriak, ez pertsona bati ez dagozkiolako, ezpada gauza zehatza duenari dagozkiolako eta ez, ostera, edozeini.
|
|
|
Eskubide hori pertsonaren ezaugarri morala da, horren bidez zerbait egin edo eduki dezakeela legearen arabera. Eskubide hori
|
pertsonei
dagokie, batzuetan gauzetan azal badaiteke ere, adibidez, funtsen arteko zortasunetan. Eskubide errealak deitzen dira horiek, eskubide pertsonalei kontrajarriak, ez pertsona bati ez dagozkiolako, ezpada gauza zehatza duenari dagozkiolako eta ez, ostera, edozeini.
|
|
2006
|
|
|
Norbaitek Ogilbyren eta Miltonen, edo Bunyanen eta Addisonen, talentueta dotorezia maila berdinekoak direla esango balu, gehiegikeria baten defendatzailetzat hartuko genuke, sator lurra Tenerife bezain altua dela dioenaren antzera, edo urmaela ozeanoa bezain zabala dela dioenaren antzera. Ogilbyri edo Bunyani lehentasuna emango dieten
|
pertsonak
egon arren, inork ez du aintzat hartzen haien gustua, eta inongo kezkarik gabe adierazten dugu kritika horiek absurdoak eta lotsagarriak direla. (GA 8)
|
|
|
8 Goiko pasartean aipatu duen eskergabetasunaz ari da hemen. ‘Bidegabekeria’ esaten duenean, moralki maltzurra den ekintza batez ari da, eta, Humeren ikuspegian, eskergabetasuna esker txarrekoa den
|
pertsonarengan
dago. Moralki juzgatzen dena, beraz, ekintza hori aurrera eraman duen pertsona (edo pertsona horren izaera) da.
|
|
|
Norbaitek Ogilbyren eta Miltonen, edo Bunyanen eta Addisonen, talentueta dotorezia maila berdinekoak direla esango balu, gehiegikeria baten defendatzailetzat hartuko genuke, sator lurra Tenerife bezain altua dela dioenaren antzera, edo urmaela ozeanoa bezain zabala dela dioenaren antzera. Ogilbyri edo Bunyani lehentasuna emango dieten
|
pertsonak
egon arren, inork ez du aintzat hartzen haien gustua, eta inongo kezkarik gabe adierazten dugu kritika horiek absurdoak eta lotsagarriak direla. Hortaz, gustuen berdintasun naturalaren printzipioa ahanzten dugu, eta zenbaitetan, objektuak berdinak izatetik gertu daudenean, printzipioa onartzen badugu ere, besteetan, hau da, horren desberdinak diren objektuak elkarrekin erkatzen ditugunean, paradoxa nabarmena, edo ageriko absurdoa, dirudi printzipio horrek.4
|
|
2010
|
|
|
Dena den, xedapen hori ez da kontuan hartzen, agidanez, legearen esangura hertsian; aitzitik, edozein ediktu edo errege dekretu gisa hartzen da, pertsona zehatz baten mesederako edo horren kontra emanda dagoen neurrian. Eta dekretu horrek ez du aplikazio esparru handiagoa barruratzen,
|
pertsonei
dagokienez edota denborari dagokionez; eta, ondorenez, ez da berez legea, aurreko kapituluan esanda geratu den bezala.
|