|
2010
|
|
|
Nik, funtsean, gizaki arrazionaltzat dut neure burua, eta horregatik, errealitatearekiko harremana kudeatzeko, aintzakoagotzat hartzen dut arrazoimena irudimena baino, baina gauza bat da hori, eta beste bat ez ohartzea ezen, gizakiaren berezko izatean, badagoela osagai irrazional bat, non bete gabeko amets eta desioek aurkitzen baitute asaskabidea? nik bai bainekien ordurako, ongi jakin ere, beste mundu haren berri, ez hankarik ez bururik ez zuèn mundua, errealitate inkontzienteari lotuta zegoen heinean?, halako moldez, non artikulua ebaki eta gorde egin bainuen, hain benetakoa, gogoratu nola ibili zen Ada gaixotu zenean, Gabino,
|
orain
buru argi, orain buru ilun, bere baitan bi nortasun balitu bezala, marra argi batek bereiziak!, eta hain egiazkoa begitandu zitzaidan; eta handik bospasei egunera erakusketa berriro ikustera joan, eta guztiz beste inpresio bat jaso nuen, jakina?
|
|
|
...dagoela osagai irrazional bat, non bete gabeko amets eta desioek aurkitzen baitute asaskabidea... nik bai bainekien ordurako, ongi jakin ere, beste mundu haren berri —ez hankarik ez bururik ez zuèn mundua, errealitate inkontzienteari lotuta zegoen heinean—, halako moldez, non artikulua ebaki eta gorde egin bainuen, hain benetakoa —gogoratu nola ibili zen Ada gaixotu zenean, Gabino,
|
orain
buru argi, orain buru ilun, bere baitan bi nortasun balitu bezala, marra argi batek bereiziak! — eta hain egiazkoa begitandu zitzaidan; eta handik bospasei egunera erakusketa berriro ikustera joan, eta guztiz beste inpresio bat jaso nuen, jakina... txantxa bat baino gehiago baitzen erakusketa hura: artea zen —arte hutsa—, ordu arte egin zèn arterik aurrerakoiena.
|
|
2019
|
|
|
Ohean oraindik, Raimundo Silvak galdetu zion bere buruari, harriturik, zergatik segitzen zuen hausnarrean habaila balearrekin, fundibuloekin, alegia, izen horrekin ere ezagutzen baitira, horrela izendatzea ere egoki baita, Balearrek ez bide dute zerikusirik izen bereko irlekin, kasu honetan bala hitzetik etorri behar du, eta balak zer diren badakigu, jaurtigaiak, makinek hormen aurka eta hormen gainetik jaurtiko zituzten harriak, etxeen gainera eta etxe barruko jende izutuaren gainera erortzeko, baina bala ez da garai hartako hitza, hitzak ezin daitezke harat honat, batetik bestera arinkeriaz garraiatu, kontuz, beti azaltzen baita Ez dut ulertzen esaten duen baten bat. Erdi lo gelditu zen, hamar minutuz iraun zuen horrela, eta berriz iratzarri zenean,
|
orain
buru argi, itzultzen tematzen ziren makinak uxatu zituen bere pentsamenduetatik, eta ezpatek eta zimitarrek bete zuten bere gogoa, arriskutsuki, gelako argi itzalean irribarre egin zuen, jakin bazekielako begi bistako sinbolo falikoak zirela, Lisboako Setioaren Historiak ametsera ekarriak, noski, baina sinbolo sustraituak, zalantzarik ez, baldin eta punta eta ahodun armek sustrairik badute, iltza... Bizkarraren gainean etzanik, begien aurrean gurutzatu zituen besoak, eta zera murmurikatu zuen, batere originaltasunik gabe, Beste egun bat, ez zion almuedanoari entzun, nola moldatuko zen erlijio hartan mairu gor bat bere otoitz beharrak betetzeko, batez ere goizean, auzokoren bati eskatuko zion, Alaren izenean, jo ezazu atea indarrez, eta segi atea jotzen irekitzera natorren arte.
|