2000
|
|
Euskarazko literatura ezagutzeko biderik aukerakoenak Yon Etxaide adiskide
|
nuenari
zor dizkiot. Hortik ohartu nintzen mugaz handiko literaturaren aberastasunaz.
|
2005
|
|
Paparra aterata kantatu beharra sentitzen nuen nire baitan. Presoen alde neraman kamisetagatik neurri batean, baita jendearekin
|
nuen
zorra kitatzeko beharra nuelako ere. Lagunekin argazki familiarra atera eta Beltzeniara.
|
2008
|
|
Nik kitatu dut han hil zirenekin
|
nuen
zorra, horrek arindu eta baretu egiten nau. Egia hau ezerezera kondenatuta zegoen.
|
|
Hori dena hustu, garbitu eta baketu beharra nuen, barrena askatzeko beharra. Eta neure buruarekin
|
nuen
zorraz gain, hemendik hara joango litzatekeen jendeari zor diot hura deskribatzea. Hara joan eta bizitzea ez dela hain sinplea.
|
2009
|
|
Nire partez, mandatari bat igorri zuten hara. Ostalerrarekin
|
nuen
zorra harexekin kitatu behar izan nuen, itzultzean. Kontent ordaindu nion.
|
2010
|
|
emakumea hutsaren hurrengotzat zuenez, ni neu hartzen ninduen jendeak gazteentzat; gazteena izatea, ordea, zaharrena izatea bezala, berezitasun bat zen, aurkako bi berezitasun, ezaugarri kontrajarriak zituztenak: ...rena indarrarekin, oinordekotzarekin eta erantzukizunarekin lotua, eta gazteenarena nolabaiteko ahuleziarekin, baita nolabaiteko axolagabetasunarekin eta besteengandik hartu beharreko babesarekin ere?, eta ni, bestela ere berezi samarra nintzena, ederki saiatu nintzen berezitasun hura neure nortasunaren alde garatzen; berezia nintzen, etxekoen zentroa ere banintzen maila batean, eta ederki baliatu
|
nuen gainerakoek
zor zidatèn babesa nik neurea egiteko eta gero eta zentroago bihurtzeko, ez apeta apetatsuaren bidez, nik neure begiak nituen eta argi eta garbi ikusten nuen etxekoei kalaka ematea, hau nahi dut eta hura nahi dut, ez zela modua ez bidea, etxekoak aspertu nahi ezean?, baizik eta apeta fin eta sotilago baten bidez: berezia eta originala nintzen, bai, eta gero eta bereziago eta originalago egingo nintzen, besteen arreta erakartzeko; esan nahi dizudana zera da, ez antzezlan handirik ez txikirik jokatu ez dudan arren, ez nintzela antzezle txarra bizitza erreala agertokitzat zuèn teatroan?
|
|
gazteena, berez, Benjamin Maria genuen, baina hura hil eta mundu honetatik joan zen, badakizu; Ada ere, berez, ni baino gazteagoa zen, baina urte haietako gizarteak —baita gaurkoak ere, beste maila batean, Elizak zer esanik ez— emakumea hutsaren hurrengotzat zuenez, ni neu hartzen ninduen jendeak gazteentzat; gazteena izatea, ordea, zaharrena izatea bezala, berezitasun bat zen —aurkako bi berezitasun, ezaugarri kontrajarriak zituztenak: ...indarrarekin, oinordekotzarekin eta erantzukizunarekin lotua, eta gazteenarena nolabaiteko ahuleziarekin, baita nolabaiteko axolagabetasunarekin eta besteengandik hartu beharreko babesarekin ere—, eta ni, bestela ere berezi samarra nintzena, ederki saiatu nintzen berezitasun hura neure nortasunaren alde garatzen; berezia nintzen, etxekoen zentroa ere banintzen maila batean, eta ederki baliatu
|
nuen gainerakoek
zor zidatèn babesa nik neurea egiteko eta gero eta zentroago bihurtzeko, ez apeta apetatsuaren bidez —nik neure begiak nituen eta argi eta garbi ikusten nuen etxekoei kalaka ematea, hau nahi dut eta hura nahi dut, ez zela modua ez bidea, etxekoak aspertu nahi ezean—, baizik eta apeta fin eta sotilago baten bidez: berezia eta originala nintzen, bai, eta gero eta bereziago eta originalago egingo nintzen, besteen arreta erakartzeko; esan nahi dizudana zera da, ez antzezlan handirik ez txikirik jokatu ez dudan arren, ez nintzela antzezle txarra bizitza erreala agertokitzat zuèn teatroan...
|
2011
|
|
Max Frisch en eragin nabarmenegia zuen eleberri labur bat argitaratu nuen ondoren eta ez nuen inoiz eragin hori ukatu edo ezkutatu, alderantziz baizik, egin zizkidaten elkarrizketa apurretan berariaz bezala goraipatzen bainuen suitzarrarekiko
|
nuen
zorra eta batez ere mirespena. Mirespena ez ezik mendetasun modu bat ere izan zen neurea, goizetan haren orrialde pare bat irakurri gabe ezin izaten bainion aurre egin egunari eta, haren eleberri guztiak buruz nekizkienez, berdin izaten zitzaidan nondik hasi, plazer bertsua sentitzen bainuen edonondik hasita ere eta, delirio moduko horren gailurra jo nuelarik, mundua haren begiz ikusten nuen irudipena izan nuen.
|
2014
|
|
Ene jantzia eman nion, erran nion garai hartan nekiena. Ni Salbatorek ez ninduen salbatu, ez
|
nuen
zorrik, ez nintzen Garaztarra, ez nuen ez familia ez politika presiorik eta aitzina jo nuen. Heltzen naiz orain ene bidearen muturrera eta hara, ikusten ditut, denak hor dira:
|
2021
|
|
Normalean, «proiektu oso ezberdinetan paraleloan» aritu ohi da lanean Hermosa. Azken urteetako gutxi batzuk aipatzera, duela bi urte landutako Atlantia e ria egitasmoa —musika afrikarra, flamenkoa eta euskal musika uztartu dituena—, iazko Gorka Hermosa & Blanchard Strings diskoa —akordeoi eta orkestrarako piezak batu zituena— eta Iparragirreren omenezko Urretxutik mundura obra —«Urretxurekin
|
nuen
zorra kitatzeko balio izan dit»— oroitu ditu, eta, horien aldean, lan berriak bere errepertorio guztitik «kontserbatorio munduan» jotzen direnak batu dituela zehaztu.
|