2000
|
|
Katoliko edo protestant, apez edo zientzilari, aita Bartolome edo osaba Joanikot... solas haren ondotik osabak arras irabazi ninduela iduritu zitzaidan, eta ez
|
nuen
zalantzarik jada: zientzilaria izan nahi nuen, Galileo bezala, osaba Joanikot bezala...
|
2003
|
|
Erietxeko zaindariak haren gelaraino eraman eta aurkeztu ninduelarik, poztu egin zela iruditu zitzaidan joan nintzelako. Gelaren erdian zutik, agurtzeko eskua luzatu edo bertan geldirik geratu behar
|
nuen
zalantzan egon nintzen. Bera izan zen zegoen aulki bakarra seinalatuz esertzeko esan, naturaltasun handiz leihora hurbildu eta patioaren erdian zegoen zuhaitzari begira hizketan hasi zena.
|
2008
|
|
Enborrez enbor, oreina bezala mugitzen zen izaki hura, bi hanken gainean korri eginez gizakien modura, baina nik inoiz ikusi baino bi aldiz gehiago makurtuz gerria. Nolanahi ere gizona zen, hori ezin
|
nuen
zalantzan jarri.
|
2010
|
|
galdetu nion; ohartu nintzenean amak ontziari begira jarraitzen zuela, haren ondoan eseri nintzen; gero. Pagoagan izan genuèn porrotak batzen gintuen heinean, lubakiaren alde berean sentitzen nuen ama?, begirune handiz esan nion esatekoa: . Barkatu, ama, baina Adarekin gogor jokatu duzu, eta??; ez
|
nuen
zalantzarik amak zerbait esango zidala; aldiz, ez entzuna egin zidan, nik egindako iruzkinak berarekin zerikusirik ez balu bezala; nik markatu eta mugatutako hitzen esparruan ez bazegoen, zer beste esparrutan zegoen, zer beste mundutan??
|
|
bera ere, bat batean, lurrera erori zenean, kordegabe; oi, amari ere agertu zitzaion azkenean Ama Birjina? ez
|
nuen
zalantzarik egin eta ez nuen zalantzarik izan!; jarraian, amarengana joan nintzen, jakina, pozik bai, baina baita kezkatuta ere, goitik behera erori ondoren min hartua egon baitzitekeen; gero, bi gizon hurbildu ziren: batek ea suspertze gelara eramango ote genuen galdetu zuen, beheko eraikin batean zegoen gela hura, nora eramaten baitzituzten konortea galtzen zutenak, zorabioak jota?, baina gure amak begiak ireki, erori zenetik ez zen minutu erdi bat baino gehiago igaro, nik uste?
|
|
bera ere, bat batean, lurrera erori zenean, kordegabe; oi, amari ere agertu zitzaion azkenean Ama Birjina? ez nuen zalantzarik egin eta ez
|
nuen
zalantzarik izan!; jarraian, amarengana joan nintzen, jakina, pozik bai, baina baita kezkatuta ere, goitik behera erori ondoren min hartua egon baitzitekeen; gero, bi gizon hurbildu ziren: batek ea suspertze gelara eramango ote genuen galdetu zuen, beheko eraikin batean zegoen gela hura, nora eramaten baitzituzten konortea galtzen zutenak, zorabioak jota?, baina gure amak begiak ireki, erori zenetik ez zen minutu erdi bat baino gehiago igaro, nik uste?
|
|
Ama, beraz, hantxe zegoen, Romana arestian egondako tokian doi... bera ere, bat batean, lurrera erori zenean, kordegabe; oi, amari ere agertu zitzaion azkenean Ama Birjina... ez
|
nuen
zalantzarik egin eta ez nuen zalantzarik izan!; jarraian, amarengana joan nintzen, jakina, pozik bai, baina baita kezkatuta ere, goitik behera erori ondoren min hartua egon baitzitekeen; gero, bi gizon hurbildu ziren: batek ea suspertze gelara eramango ote genuen galdetu zuen —beheko eraikin batean zegoen gela hura, nora eramaten baitzituzten konortea galtzen zutenak, zorabioak jota—, baina gure amak begiak ireki —erori zenetik ez zen minutu erdi bat baino gehiago igaro, nik uste— eta ozen esan zuen:
|
|
Ama, beraz, hantxe zegoen, Romana arestian egondako tokian doi... bera ere, bat batean, lurrera erori zenean, kordegabe; oi, amari ere agertu zitzaion azkenean Ama Birjina... ez nuen zalantzarik egin eta ez
|
nuen
zalantzarik izan!; jarraian, amarengana joan nintzen, jakina, pozik bai, baina baita kezkatuta ere, goitik behera erori ondoren min hartua egon baitzitekeen; gero, bi gizon hurbildu ziren: batek ea suspertze gelara eramango ote genuen galdetu zuen —beheko eraikin batean zegoen gela hura, nora eramaten baitzituzten konortea galtzen zutenak, zorabioak jota—, baina gure amak begiak ireki —erori zenetik ez zen minutu erdi bat baino gehiago igaro, nik uste— eta ozen esan zuen:
|
|
ni hain minduta nengoen, non zerbait esan behar niola bururatu baitzitzaidan, hartarako abagunea arratsalde hartan bertan aurkitzen nuela, ama egongelako sofan bakarrik ikusi bezain laster; sofaren aurrean mahai txiki bat zegoen, gainean kristalezko ontzi bat zuena, lore sorta batekin, eta amak harixe begiratzen zion;" Eser al naiteke?" galdetu nion; ohartu nintzenean amak ontziari begira jarraitzen zuela, haren ondoan eseri nintzen; gero —Pagoagan izan genuèn porrotak batzen gintuen heinean, lubakiaren alde berean sentitzen nuen ama—, begirune handiz esan nion esatekoa: " Barkatu, ama, baina Adarekin gogor jokatu duzu, eta..."; ez
|
nuen
zalantzarik amak zerbait esango zidala; aldiz, ez entzuna egin zidan, nik egindako iruzkinak berarekin zerikusirik ez balu bezala; nik markatu eta mugatutako hitzen esparruan ez bazegoen, zer beste esparrutan zegoen, zer beste mundutan...?
|
2011
|
|
Pixka bat nahastuta atera nintzen etxe hartatik eta egunak eman nituen koadernoan ezer idatzi gabe. Emakumeei beste tankera bateko gizonezkoak gustatuko zitzaizkiela erabaki nuen, ni baino helduagoak, horretan ez
|
nuen
zalantzarik, eta doilorragoak ere bai, edo zakarxeagoak. Ni melenga, belaxka, bigunegia nintzen.
|
2012
|
|
»Ez
|
nuen
zalantzarik egin. Helduta nengon upelera estu lotzea erabaki nuen, hura karelpetik askatu, eta upelean lotuta uretara jauzi egitea.
|
|
Hori entzun orduko, gizon horien herrialdeaz
|
nuen
zalantza argitzeko erantzun ziurra izan nuen.
|
2013
|
|
Galdatzen zaizun guztia hauxe da, zeu eta nire arreba hil osterako zeure alabentzat izendatuta dauden bost mila liberetatik, Lydiari bere partea itun baten bitartez ziurtatzea; eta, gainera, zu bizi zaren bitartean, alaba horri urtean ehun libra emateko konpromisoa hartzea. Gauza guztiak gogoan hartuta, nik ez
|
nuen
zalantzarik izan baldintza guztiok zeure izenean onartzeko, horretarako eskurik banuela iruditu zitzaidan eta. Espresoan bidaliko dut hau, denbora galdu barik zure erantzuna jasotzeko.
|
2015
|
|
Hala ere, ezertaz konturatzen ez eta nik uste nuen neu bakarrik nenbilela estututa eta urduri, baina Rita ere larri ibili zen, larri oso, nire besotik zintzilik. Bere betiko izaera tinkoa galdurik, estreinakoz ikusi
|
nuen
zalantzan egun hartan eta esan dezaket harrezkero ez dudala beste inoiz hain galdurik ikusi. Irribarrea zeukan hortzetan bai, bistakoa zen pozik zetorrela nirekin, baina keinu hartan bazen beste zerbait ere, edozein modutan adierazi ezin dena; esango nuke izu puntu bat ere agertzen zitzaiola begien argitasunean.
|
2016
|
|
Nola aitortu Roberto jaunari zer eragiten zidan soto hark? Itsututa egongo zen tunela; hormak, irazgaiztuta; ez
|
nuen
zalantzarik horretaz. Baina nabarmena zen nire barruan hazten ari zen izua, nire haurtzaroko beldurretan sustraitua, hainbeste urtez lozorroan egon ondoren suspertzen ari zela zirudien hura.
|
2017
|
|
Ba ote zekien hiltzaile hark nondik deitzen nion, are okerrago, nor nintzen? Ez
|
nuen
zalantzarekin gehiegi kezkatzeko denborarik izan, berehala hartu baitzidaten arreta Laminiturri kalean agerturiko polizi argi urdinek. Kalera begiratu nuen, orain teleskopiorik gabe, eta nire atari aurrean gelditu ziren.
|
|
Ekin nion hasi behar nuen atal berriari, eta etekinez bukatu. Hurrengoa hasi behar
|
nuen
zalantza neukan, anaia etorriko zelakoan, baita besaulkia ezeroso gertatzen hasi zitzaidalako ere, eta gelara igotzea erabaki nuen.
|
2020
|
|
Betikoak bazeuden, joandako zorioneko denboren gainean hitz egingo genuen; ezezagunak banituen, berriz, mendien gainean, zertaz ba! Edozein zela ere laguntzeko prest egongo zela, horretan ez
|
nuen
zalantzarik.
|
2021
|
|
Gauzak hobeto ikusten hasi naiz!". Hausnarketa sakon batean jausi nintzen, baina orduan ez
|
nuen
zalantzarik, nire karrerak merezi zuen sakrifikatzea.
|
2022
|
|
Ez
|
nuen
zalantzarik izan nire kasua kontatzeko aukera sortu zenean. Esango dizut zergatik:
|
|
Zin degizut, hala ere, egunen batean zugana joango naizela". " Zugana" esan nion, bai, postalean ikusi nuèn paisaia hari, ikusi orduko, beste dimentsio bat antzeman banio bezala; izan ere, ez
|
nuen
zalantzarik postalaren elementu nagusia materia zela –Timanfayako lurrak! –, baina, aldi berean, beste zerbait zegoen postal hartan, sorgin argi batek guztia hartua balu bezala, materiaren izatea haratago bultzatzen zuena: dimentsio espiritual batera, nolabait esatearren, non denboraren orratzek eternitatearen ordua –desordua– markatzen baitzuten.
|
2023
|
|
Atzematen ez ziren arren, gorputz gihartsuak, ilerik gabekoak irudikatu nituen. Ez
|
nuen
zalantzarik izan etxea eurak bezain apain izango zutela. Elkarrekin zerbait egitetik zetozela zirudien, edo, umearen bila bada ere, elkarrekin zerbait egitera.
|
|
Aitortza moduko bat egingo genuela esan zidan eta, hasteko, neure burua definitzearren, nire egoera laburbiltzen duen hitz bat hautatzeko eskatu zidanean, ez
|
nuen
zalantzarik izan eta ilunabarra erantzun nion, hau da, koloreak itzaltzen diren unea. Egunaren eta gauaren arteko sistema bitarrak arrunta dirudi, baina jakituria handia ezkutatzen du, naturak bi parte horien artean ezartzen du muga.
|